Εκλογές 2012: Το κύκνειο άσμα του δικομματισμού!

Στις 6 Μαϊου 2012 οι Έλληνες ψηφοφόροι θα οδηγηθούν στις κάλπες για να εκλέξουν κυβέρνηση για 14η φορά μετά το 1974 και την κατάρρευση της απριλιανής δικτατορίας .

Αυτές οι βουλευτικές εκλογές έχουν, χωρίς αμφιβολία, ξεχωριστό ενδιαφέρον, αφού διεξάγονται υπό "μνημονιακό καθεστώς πτώχευσης" και γιατί, για πρώτη φορά στην περίοδο της μεταπολίτευσης, τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία τριάντα οκτώ χρόνια, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη φθορά στην ιστορία τους.

Όπως, τουλάχιστον, καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις τα ποσοστά και των δύο κομμάτων αθροιστικά βρίσκονται στην καλλίτερη περίπτωση γύρω από το 35%-40%,  όταν, για τριάντα οκτώ χρόνια, ποτέ δεν ήταν λιγότερο από 67,18% (άθροισμα στις εκλογές του 1977).

(τελευταία δημοσιευμένη δημοσκόπηση από "Το Ποντίκι")

Αν μάλιστα κάνουμε τους υπολογισμούς μας από το 1981, όταν ανέλαβε για πρώτη φορά τη διακυβέρνηση της χώρας και το ΠΑΣΟΚ,  τότε το ποσοστό των εκπροσώπων του δικομματισμού ουδέποτε βρέθηκε  κάτω από 77, 4% που ήταν το άθροισμα στις προηγούμενες εκλογές του 2009.

Παρόλα αυτά, το καμπανάκι για τη φθορά και την πτωτική πορεία του δικομματισμού είχε κτυπήσει μετά τις προηγούμενες εκλογές, καθώς για πρώτη φορά τα ποσοστά των δύο εκπροσώπων του είχαν υποστεί μείωση για δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (το 2007 και το 2009).

Έτσι, από το 2004 όταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συγκέντρωσαν αθροιστικά 85,91%, άρχισε η πτώση στο 79,94% το 2007 και στο 77,4% το 2009.

Τέτοιο αποτέλεσμα δεν είχε συμβεί ποτέ από το 1981 αφού τα δύο κόματα εξουσίας κατάφερναν να επανακάμπτουν από τη μία εκλογική αναμέτρηση στην άλλη.

Το αθροιστικό ποσοστό τους το 2009 (77,4%) αποτελεί αρνητικό ρεκόρ και είναι η τρίτη φορά που μειώνεται κάτω από το 80% από το 1981 και την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Η πρώτη φορά ήταν  το 1996 όταν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συγκέντρωσαν μαζί 79,61% και η δεύτερη το 2007 όταν "μάζεψαν" 79,94%.

Οι εκλογές της 6ης Μαϊου 2012 είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσουν το κύκνειο άσμα του δικομματισμού, αφού οι δύο μονομάχοι της εξουσίας που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες με περισσή ανευθυνότητα και προκλητική αλαζονεία,  δεν φαίνεται να διαθέτουν πλέον τα πειστικά εκβιαστικά διλλήματα του παρελθόντος που εγκλώβιζαν ένα ευρύ φάσμα αναποφάσιστων μετριοπαθών ψηφοφόρων.

Σήμερα, η οργή από την ντροπιαστική οικονομική κατάρρευση και η ασφυκτική πίεση από τα απρόσμενα απανωτά χαράτσια κάθε είδους, έχουν ωθήσει ακόμη και τους "αξιοπρεπείς νοικοκύρηδες" σε συμπεριφορές υπέρβασης, έξω από τα πάλαι ποτέ ασφαλή όρια της καθεστωτικής τάξης.

Το βράδυ της 6ης Μαϊου θα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες οι επιλογές της λεγόμενης "σιωπηρής πλειοψηφίας" αφού από η ψήφο της θα εξαρτηθεί το μέγεθος της ήττας του δικομματικού συστήματος.

Τη δύσκολη θέση του δικομματισμού προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα κόμματα που τον αντιπολιτεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι, κ.λπ.) αλλά και άλλοι νέοι σχηματισμοί (ΔΗΜΑΡ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, ΔΗΣΥ, Κοινωνική Συμφωνία κ.α.) εντός των οποίων κυκλοφορούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κάθε είδους πολιτικοί καιροσκόποι, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις αναδιανομής της εξουσίας.

Δεσπόζουσα θέση στην εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαϊου κατέχει ο καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος ο οποίος δίνει ένα, εξόχως αντιδημοκρατικό, μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα.

Ακολουθώντας την αμερικάνικη αθλητική λογική σύμφωνα με την οποία "ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα" ο νόμος που κατασκεύασε ο και συνταγματολόγος πρώην υπουργός της ΝΔ, Προκόπης Παυλόπουλος, οδηγεί σε εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από την επιθυμία του δημιουργού του.

Αντί δηλαδή να ενισχύσει την πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα, έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα, δεν "βγάζει" κυβέρνηση, παρά την υπερβολική επιδότηση των 50 εδρών, (δηλαδή πάνω από 15% μπόνους με όρους απλής αναλογικής), που παρέχει στο πρώτο κόμμα.

Στο όνομα της κυβερνητικής σταθερότητας οι εμπνευστές του συγκεκριμένου εκλογικού νόμου φρόντισαν να παρέχουν αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα με περίπου το ένα τρίτο των ψήφων, δηλαδή 33,3%  αντί 50%+1 που θα απαιτούσε η απλή αναλογική.

Βέβαια, λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή τις συνθήκες πτώχευσης στις οποίες οδηγήθηκε η χώρα από την καταστροφική πολιτική τους και την πολιτική των αντιπάλων τους.

Με τις σημερινές συνθήκες και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ποσοστό αυτοδυναμίας μπορεί να προσεγγίσουν μόνο αν προσθέσουν τις δυνάμεις τους οι δύο μονομάχοι.

Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση δεν είναι απολύτως σίγουρη η αυτοδυναμία και δεν αποκλείεται να χρειαστούν ενίσχυση από κάποιο τρίτο μικρότερο κόμμα.

Με όλα αυτά τα σενάρια δεν αποκλείεται μετά τις εκλογές να καταλήξουν και να υποστηρίξουν πάλι "λύση Παπαδήμου" κάτι που θα ησύχαζε τους τροϊκανούς, αλλά μάλλον και τους ίδιους τους μονομάχους του δικομματισμού, αφού ουσιαστικά κανένας τους δεν είναι έτοιμος να υποστηρίξει τα οδυνηρά μέτρα που θα ακολουθήσουν.

Στα αξιοσημείωτα των δημοσκοπήσεων είναι η διαρκώς επιβεβαιούμενη είσοδος στη Βουλή της "Χρυσής Αυγής" η οποία αν επαληθευτούν τα γκάλοπ θα βγει από το περιθώριο και θα καταγραφεί για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας.

Αντίθετα, μάχη εισόδου φαίνεται να δίνουν ο ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη, η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη και οι Οικολόγοι-Πράσινοι, με τους τελευταίους να είναι πιο κοντά στην επιτυχία.

Οι αναμετρήσεις του δικομματισμού

Στις  δεκατρεις εκλογικές αναμετρήσεις από το 1974 οι δύο "μονομάχοι της εξουσίας" έχουν σημειώσει από επτά νίκες η Νέα Δημοκρατία και από έξι το ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τρεις από τις επτά συνολικά νίκες της ΝΔ σημειώθηκαν στην τριπλή αναμέτρηση Ιούνιος 1989-Απρίλιος 1990.

Τότε,  λόγω της αλλαγής του εκλογικού συστήματος από τον Α. Παπανδρέου παρά το υψηλό ποσοστό που συγκέντρωνε η ΝΔ δεν έβγαζε αυτοδυναμία και χρειάστηκαν τρεις αναμετρήσεις και η βοήθεια του βουλευτή της ΔΗΑΝΑ Κατσίκη, για να συπληρώσει τις απαιτούμενες 151 έδρες και να σχηματίσει κυβέρνηση υπό τον Κ. Μητσοτάκη.

ΕΚΛΟΓΕΣ    ΠΟΣΟΣΤΟ  ΕΔΡΕΣ                    ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ

1974

ΝΔ          54,37%    220                       67.94%     232  έδρες
ΠΑΣΟΚ      13,57%     12         

1977

ΝΔ           41,84%    171                       67.18%     264 
ΠΑΣΟΚ       25,34%     93       

1981

ΠΑΣΟΚ     48,07%     172                       83.94%     287 
ΝΔ           35,87%      115      

1985

ΠΑΣΟΚ     45,82%     161                     86.66%     287  
ΝΔ            40,84%      126    

Ιουν. 1989

ΝΔ             44,27%       145                   83.39%     270
ΠΑΣΟΚ       39,12%       125  

Νοε.  1989

ΝΔ             46,18%      148                    86.85%    276
ΠΑΣΟΚ       40,67%      128    


1990

ΝΔ               46,89%      150                   85.5%       273
ΠΑΣΟΚ         38,61%      123   

1993

ΠΑΣΟΚ          46,88%      170                  86.18%     281
ΝΔ                39,30%      111      

1996

ΠΑΣΟΚ          41,49%     162                  79.61%     270
ΝΔ                38,12%      108    

2000

ΠΑΣΟΚ          43,79%     158                  86.52%     283
ΝΔ                42,73%      125      

2004

ΝΔ                   45,36%      165               85.91%    282
ΠΑΣΟΚ             40,55%      117    

2007

ΝΔ                   41,84%      152               79.94%    254
ΠΑΣΟΚ             38,10%      102     

2009 

ΠΑΣΟΚ              43,92%      160              77.4%      251

ΝΔ                    33,48% 91    

Δημήτρης  Ταταρούνης