Παίρνει πίσω το ΔΟΛ ο Ψυχάρης

Posted: 11 May 2013 12:38 AM PDT

Θα βάλει 3,7 εκατ. ευρώ αγοράζοντας τις υπόλοιπες μετοχές

Το Σεπτέμβριο του 1998 ο ΔΟΛ έμπαινε στο χρηματιστήριο, με το σύνθημα «Δύναμη για ανάπτυξη», με τον πρόεδρο Χρήστο Λαμπράκη στο τιμόνι του. Το Μάιο του 2013, με το Χρήστο Λαμπράκη, εδώ και πολλά χρόνια να μην βρίσκεται στη ζωή κάνει το βήμα της εξόδου με τη δημόσια προσφορά εξαγοράς των μετόχων του 7,915% που κατέχουν οι μικρομέτοχοι από το νέο του πρόεδρο, Σταύρο Ψυχάρη. Η αποτυχία του ΔΟΛ στο χρηματιστήριο, ο οποίος συγκέντρωσε κεφάλαια που πλησίαζαν τα 234 εκατ. ευρώ και εκτόξευσε τη μετοχή στα ύψη είναι χαρακτηριστική της αντίληψης που ακολούθησαν τα media, όταν τα golden boys ανέλαβαν τις τύχες τους.  Είναι ενδεικτικό μάλλον πως ο  Χρήστος Λαμπράκης, όταν ο ΔΟΛ έφτασε στο χείλος της καταστροφής, καθαίρεσε τους μάνατζερ και ανέθεσε στο Σταύρο Ψυχάρη τη σωτηρία του.

Ο ΔΟΛ με τη συγκεκριμένη πρόταση, (σύμβουλος η Alpha Bank) οδεύει προς αποχώρηση από το χρηματιστήριο. Γίνεται η εταιρεία του Σταύρου Ψυχάρη ο οποίος θα καταβάλει 3.715.096 ευρώ (ή αλλιώς 1.392 ευρώ ανά μετοχή) για να εξαγοράσει τις 2.668.891 μετοχές που παραμένουν εντός χρηματιστηρίου. Στη συνέχεια, ελεύθερος χωρίς τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις του ΔΟΛ, θα μπορέσει να διαπραγματευτεί εκ νέου με επενδυτές  για το μέλλον του οργανισμού.

Ψηφιακός ο ΔΟΛ

Posted: 11 May 2013 12:37 AM PDT

Η στρατηγική του ΔΟΛ είναι ψηφιακή. Βλέπει πως οι κυκλοφορίες κατακρημνίζονται και θέλει να εισπράξει άμεσα έσοδα από τις ψηφιακές συνδρομές, με το εγχείρημα των  ταμπλετών, μέσω της υπηρεσίας HelosKiosk. Η επόμενη μέρα, σύμφωνα με όσα περιγράφονται στο ενημερωτικό δελτίο) περιλαμβάνει  την προώθηση των ψηφιακών εκδόσεων «των εφημερίδων και των περιοδικών»,  «παράλληλα με τη συνεχιζόμενη προσπάθεια για τη διατήρηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών και την περαιτέρω ανάπτυξη των εντύπων” και “την εκμετάλλευση της διακεκριμένης θέσης και της υψηλής αναγνωρισιμότητας που έχουν τα έντυπα, οι ιστότοποι του ομίλου. Σημειώνεται πως είναι η δεύτερη ψηφιακή εποχή του ΔΟΛ. Η πρώτη ξεκίνησε με το www.in.gr και στη συνέχεια χάθηκε η μπαλα με τις φούσκα των εταιρειών dot com… Τώρα και ο ΔΟΛ είναι πιο συγκρατημένος

Τεράστια μείωση εργαζομένων και κόστους στο ΔΟΛ

Posted: 11 May 2013 12:36 AM PDT

Τεράστια μείωση εργαζομένων και κόστους

Στο οικονομικό πεδίο ο ΔΟΛ θα συνεχίσει να συμπιέζει το κόστος της μητρικής και των θυγατρικών του έχοντας ήδη  μειώσει το κόστος από  1.2.2012 των αποδοχών των εργαζομένων των εταιρΕιών του Ομίλου με μισθό άνω των 1.500 ευρώ κατά 20% και αντίστοιχη μείωση των αμοιβών τρίτων και έχοντας μειώσει κατά πολύ και τον αριθμό των εργαζομένων. Το 2012 αποχώρησαν 97 εργαζόμενοι (δύναμη προσωπικού ομίλου 983), το 2011 αποχώρησαν  160 εργαζόμενοι του Ομίλου εκ των οποίων 132 αφορούσαν στη μητρική εταιρία και το 2010 έλαβαν χώρα 245 αποχωρήσεις εργαζομένων του Ομίλου εκ των οποίων 149 αφορούσαν στη μητρική εταιρεία.

Στα έντυπα ο ΔΟΛ θα συνεχίσει  να περιορίζει  το μέσο όρο των σελίδων ύλης  αλλά και τις δαπάνες προβολής και διαφήμισης των εντύπων με ενέργειες αποτελεσματικότερης στόχευσης του αναγνωστικού κοινού” ενώ ο Σ. Ψυχάρης “δεν σχεδιάζει, επί του παρόντος, τη διακοπή της κυκλοφορίας ή την πώληση οποιουδήποτε από τους έντυπους ή ψηφιακούς τίτλους του Ομίλου”.

Τι έκλεισε ο ΔΟΛ

Posted: 11 May 2013 12:34 AM PDT

Όμως η συρρίκνωση του είναι δεδομένη. Κι αυτό όχι μόνο γιατί η ανάπτυξή του τα χρόνια της εποχής του χρηματιστηρίου στηρίχθηκε σε  σχέδια φαντάσματα και σε εταιρείες ήσσονος σημασίας, πλην όμως μεγάλης εξαγοράσιμης αξίας, αλλά και εξαιτίας του αυτονόητου λόγου της σμίκρυνσης εξαιτίας της δραματικής μείωσης των εσόδων.  Μέσα σε αυτό το διάστημα  ο ΔΟΛ  διέκοψε την έκδοση της “Εξέδρας” πούλησε το πρακτορείο ταξιδιών Eurostar AE, την εταιρεία ψηφιακών λιανικών πωλήσεων Digital Shopping ΑΕ και έκλεισε, δυστυχώς, τον εκδοτικό οίκο Ελληνικά Γράμματα ΑΕ. Πλέον “κύριοι στόχοι της διοικήσεως του Ομίλου ΔΟΛ είναι, ο περιορισμός και εν τέλει η αναστροφή των ζημιών και η εξασφάλιση των απαιτούμενων οικονομικών πόρων ώστε να αντιμετωπισθεί η παρούσα δυσμενής οικονομική συγκυρία”. Παραδέχεται όμως και ο ΔΟΛ πως “εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που η χώρα μας διέρχεται τα τελευταία έτη και με βάση τις δυσοίωνες προοπτικές της αμέσως επόμενης περιόδου, δεν αναμένεται ουσιώδης ανάκαμψη του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιείται η εταιρία και ο όμιλος στο άμεσο μέλλον”.

Οι εταιρείες του ΔΟΛ που έμειναν

Posted: 11 May 2013 12:33 AM PDT

Κάποτε το “δέντρο” των εταιρειών του ομίλου ΔΟΛ ήταν τεράστιο. Τώρα οι εταιρείες του ομίλου  μειώθηκαν δραματικά σε  16. Πρόκειται για τις Multimedia AE (100%), Ελληνικά Γράμματα ΑΕ (100%, υπό εκκαθάριση), Studio ATA (99,3%, ΔΟΛ Digital AE (84,22%),  Νέα Ακτίνα ΑΕ (50,5%,  Hearst ΔΟΛ Εκδοτική ΕΠΕ (50%Ε,  Εκτυπώσεις Ίρις AEBE (50%) Μέλλον Γκρούπ ΑΕ (50%),  Ραδιοφωνικές Επιχειρήσεις Βήμα FM AE (50%) Ν. Λιάπης Βιβλιοδετική (22,5%) Συσκευασίες Ίρις ΑΕΒΕ (25,5%), Άργος ΑΕ (38,7%), Εκδοτική Βορείου Ελλάδος (33,33%) Βιβλιοπωλεία Παπασωτηρίου (30%) Τηλέτυπος (22,11%) Τηλεοπτικές επιχειρήσεις ΑΕΒΕ (25%).

 

Πηγή: Typologies.gr

 

ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΑΦΟΥ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ, Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 16/5, ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ!

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΣΟΒΑΡΟ ΛΑΘΟΣ Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ, ΑΦΟΥ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΘΑ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΑΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΕΘΕΜΑΤΙΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΣΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ, ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΙΣΩ ΟΛΟΤΑΧΩΣ!

 

Λένε ότι η πολιτική είναι τάιμινγκ. Και ότι ενίοτε δεν έχει μεγάλη σημασία μια σωστή απόφαση, αλλά ο χρόνος που επιλέγεται για να υλοποιηθεί.

Τότε γιατί αυτή η "συνάντηση" του σχεδίου "Αθηνά" με τις μεταθέσεις των καθηγητών, την αύξηση του ωραρίου και την απόλυση χιλιάδων αναπληρωτών, με τις Πανελλήνιες εξετάσεις;

Γιατί η τρικέφαλη-τρικομματική κυβέρνηση έμπλεξε τις Πανελλήνιες Εξετάσεις που τόσο πολύ κοστίζουν κάθε χρόνο σε μαθητές και γονείς με τις "μεταρρυθμίσεις" στην παιδεία;

Μήπως μπερδεύτηκαν τα τρία κεφάλια της κυβέρνησης και προκάλεσαν ένα σοβαρό πρόβλημα ενώ μπορούσαν τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον να το αποφύγουν;

Μήπως νόμισαν ότι θα εκβιάσουν τους καθηγητές και ότι θα τους "ξεμπροστιάσουν" στην ελληνική κοινωνία ως ανάλγητους συντεχνιαστές που δεν νοιάζονται παρά μόνο για το στενό συμφέρον του κλάδου τους;

Ό,τι και να σκέφτηκαν οι τρικομματικοί διαχειριστές, όσο δίκιο ή άδικο κι αν έχουν, θα κριθεί από το τελικό αποτέλεσμα. Από το αποτέλεσμα θα κριθούν και η στάση και οι αποφάσεις των καθηγητών αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Γιατί η πολιτική μπορεί να χρησιμοποιεί το τάιμινγκ, αλλά κρίνεται εκ του αποτελέσματος.

Η επιστράτευση, η οποία σε κάθε περίπτωση είναι ακραίο αναγκαστικό μέτρο, αν πετύχει, μπορεί να προσδώσει "πυγμή" και αποφασιστικότητα στην κυβέρνηση, αν πάλι δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Βέβαια, είναι γεγονός ότι από αυτή την αναμέτρηση μεταξύ κυβέρνησης και καθηγητών οι εξεταζόμενοι μαθητές δεν πρόκειται να ευνοηθούν.

Σίγουρα θα επιβαρυνθούν και με άλλη ταλαιπωρία στην επίπονη προσπάθειά τους για εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Στο μεταξύ, ανοιχτή επιστολή με παραλήπτη τους μαθητές δημοσίευσαν οι καθηγητές η οποία αναφέρει τα εξής:

Φίλε μαθητή/ φίλη μαθήτρια,

Θα ήθελα να σου εξηγήσω για ποιους λόγους αναγκαστήκαμε εμείς, οι καθηγητές σου, να ξεκινήσουμε αυτό τον δύσκολο απεργιακό αγώνα. Αυτό βέβαια δεν είναι αρκετό. Θα ήθελα να μάθω κι εγώ τη γνώμη σου, ιδίως αν είναι διαφορετική από τη δική μου. Σου ζητώ όμως πρώτα να ξοδέψεις δυο λεπτά για να με ακούσεις.

Σε συναντώ καθημερινά στην τάξη, ανταμώνουμε στους διαδρόμους και στις σκάλες, στη αυλή του σχολείου μας. Με ενώνουν μαζί σου κοινές έγνοιες για το μάθημα της ημέρας, οι χαρές και οι λύπες της σχολικής καθημερινότητας. Ακόμα κι αυτά που κάποιες στιγμές φαίνεται να μας χωρίζουν συχνά γίνονται αφορμή για να συνδεθούμε στενότερα.

Κάποιες φορές στο σχολείο κυριαρχεί η ένταση, οι κραυγές δυναμώνουν, οι παλάμες σφίγγουν, το βλέμμα αγριεύει. Θα έχει περάσει, ασφαλώς, από το νου σου ότι τις περισσότερες φορές αυτές οι συγκρούσεις έχουν τη ρίζα τους έξω από το σχολείο, στο σπίτι, στη γειτονιά, στην καθημερινή ζωή. Και υπάρχουν λόγοι γιʼ αυτό. Ιδίως στις μέρες μας, η επιβίωση συχνά γίνεται ένας καθημερινός εφιάλτης.

Οι γονείς συζητούν ολοένα στο σπίτι για νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μεγαλύτερη φτώχεια, για το φόβο της απόλυσης. Οι μεγαλύτεροι φίλοι σου ομολογούν πόσο δύσκολο είναι να βρεις μια όποια δουλειά, κι ας έχεις ένα σωρό πτυχία. Μόνη διέξοδο βλέπουν στη μετανάστευση. Αλλά και συ ο ίδιος παρατηρείς το χαρτζιλίκι σου να λιγοστεύει, το σπίτι σου μέρα τη μέρα να αδειάζει. Και την ίδια ώρα οι υπουργοί μας κάνουν λόγο για νέες περικοπές και νέα μέτρα, που σχεδιάζει να επιβάλει η τρόικα, ή για δημόσια περιουσία που πρέπει να ξεπουληθεί.

Αυτά, φίλοι μαθητές, είναι προβλήματα που κι εμείς οι καθηγητές σας αντιμετωπίζουμε, όπως όλοι οι εργαζόμενοι. Ο μισθός μας μειώθηκε μέχρι το μισό, το διδακτικό μας ωράριο αυξήθηκε, οι συνθήκες εργασίας χειροτέρεψαν, οι διορισμοί νέων εκπαιδευτικών σταμάτησαν. Ταυτόχρονα, πολλά δημόσια σχολεία καταργούνται και συγχωνεύονται, άλλα δεν έχουν θέρμανση, εξοπλισμό, αίθουσες και εργαστήρια. Με τα τελευταία μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση, μπορούν να μας ξεσπιτώνουν και να μας στέλνουν από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη οποτεδήποτε, χωρίς να νοιάζονται πώς θα τα βγάλουμε πέρα με τέτοιους μισθούς. Μπορούν ακόμη να μας απολύουν με το παραμικρό.

Μετά από αυτά τα τελευταία μέτρα το ποτήρι ξεχείλισε. Πήραμε την απόφαση πως πια δεν πάει άλλο. Το ξέρουμε πως δεν είναι εύκολο να απεργούμε σε μέρες που κάποιοι από σας δίνουν κρίσιμες εξετάσεις για το μέλλον τους. Όμως δεν διαλέξαμε εμείς αυτή την περίοδο για να συγκρουστούμε, αλλά η κυβέρνηση, που προώθησε αυτά τα μέτρα. Ούτε είναι εύκολο για μας σε τέτοιες συνθήκες να στερηθούμε το μισθό μιας πολυήμερης απεργιακής περιόδου. Όμως, δυστυχώς, δεν έχουμε άλλη διέξοδο.

Στην τηλεόραση συχνά θα ακούς ότι τάχα η απεργία μας έχει στο στόχο της εσένα. Αυτοί που τα λένε αυτά έχουν κάνει ήδη την επιλογή τους. Πήγαν με εκείνους τους λίγους, που συνεχίζουν να κερδίζουν ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Είναι αυτοί που διαπομπεύουν τους γονείς σου και όλους τους εργαζόμενους σαν τους τεμπέληδες της Ευρώπης. Μην επιτρέπεις σʼ αυτούς να μιλούν στο όνομά σου. Μην τους αφήνεις να σε χρησιμοποιούν σαν όπλο ενάντια στο δίκαιο αγώνα όλων μας για ένα καλύτερο μέλλον.

Σκέψου πως έχουμε ένα κοινό στόχο, που μας φέρνει από την ίδια πλευρά. Θέλουμε να βάλουμε τέρμα σε αυτή την πολιτική, που διαλύει τη χώρα, που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μας. Έχουμε επιλέξει να σταθούμε από την πλευρά του δίκιου και της αξιοπρέπειας. Και θα το κάνουμε, όσο περνάει από το χέρι μας.

Δεν είναι μια εύκολη επιλογή. Αλλά, πίστεψέ μας, δεν υπάρχει άλλη λύση.

Ο καθηγητής/η καθηγήτριά σου
Μάιος 2013

Σε ένα κατάμεστο Αλεξάνδρειο που θα μετονομαστεί σε Nick Galis Hall τιμήθηκε χθες βράδι, δεκαεννέα χρόνια μετά την αποχώρησή του από τους αγωνιστικούς χώρους, ο "μεγάλος" Νίκος Γκάλης, ο παίκτης που ενθουσίασε όσο κανείς άλλος τον ελληνικό λαό (ακόμη και γιαγιάδες παρακολουθούσαν τα κατορθώματά του) και έφερε τη νεολαία στα γήπεδα του μπάσκετ.

Ο μεγάλος σκόρερ που διέλυε όλες τις άμυνες και ανάγκαζε τους αντίπαλους προπονητές να καταφεύγουν σε προσευχές για να τον αντιμετωπίσουν.

Ο αφοσιωμένος σολίστας του παρκέ που έκανε την υπέρβαση και ενέπνευσε συμπαίκτες και νεολαία στην προσπάθεια για το καλύτερο.

Έστω και αργά, ο Άρης , η ομάδα που δόξασε αλλά και ο κόσμος της συμπρωτεύουσας τον τίμησε, όπως έπρεπε, μαζί με μεγάλους άσους του παρελθόντος που παρεβρέθησαν στο Αλεξάνδρειο (Ντίνο Ράτζα, Ντορόν Τζάμσι, Όντι Νόρις που βάπτισε το γιο του Νίκο προς τιμήν του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς  κ.α.).

Η μεγάλη γιορτή για τον μοναδικό "Θεό" του ελληνικού μπάσκετ, ήταν ο ελάχιστος φόρος τιμής για όσα προσέφερε στον αθλητισμό της χώρας μας και κυρίως για την έμπνευση ότι με πίστη και δουλειά μπορούμε να πετύχουμε το καλύτερο (το αντίθετο δηλαδή από την "ήσσονα προσπάθεια" που πρόβαλαν τα συστημικά πολιτικά κόμματα).

Ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις Νίκο Γκάλη!

 

 

Η Ημέρα της Ευρώπης είναι αφιερωμένη στην ενότητα και την ειρήνη των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γιορτάζεται την 9η Μαΐου. Η Ημέρα της Ευρώπης μαζί με την ευρωπαϊκή σημαία, τον ευρωπαϊκό ύμνο και το σύνθημα "ενότητα στην πολυμορφία" συμπεριλαμβάνεται στα σύμβολα της Ένωσης

Η 9η Μαΐου δεν ορίστηκε τυχαία. Είναι άμεσα συνδεδεμένη με το ξεκίνημα της συνεργασίας και της ενωτικής διαδικασίας των λαών της Ευρώπης. Είναι η ημέρα που η εξέχουσα φυσιογνωμία των "ευρωπαϊστών", ένας από τους "πατέρες" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ρομπέρ Σουμάν, διακήρυξε το 1950 τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) και σηματοδότησε την απαρχή της μεγαλύτερης περιόδου ειρήνης που γνώρισε ποτέ η ευρωπαϊκή ήπειρος και την έναρξη ενός νέου είδους συνεργασίας μεταξύ των κρατών της Ευρώπης. Της συνεργασίας που έγινε το θεμέλιο για την οικοδόμηση της σημερινής Ένωσης.

Το πλήρες κείμενο της Διακήρυξης της 9ης Μαΐου έχει ως ακολούθως:

"Η παγκόσμια ειρήνη δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί χωρίς δημιουργικές προσπάθειες ανάλογες με τους κινδύνους που την απειλούν.
Η συμβολή μιας οργανωμένης και ζωντανής Ευρώπης στον πολιτισμό είναι απαραίτητη για τη διατήρηση των ειρηνικών σχέσεων. Η Γαλλία, όντας για περισσότερα από είκοσι χρόνια στην πρωτοπορία της κίνησης για μια ενωμένη Ευρώπη, είχε πάντα ως κύριο στόχο να εξυπηρετεί τον στόχο της ειρήνης. Η Ευρώπη αυτή δεν συγκροτήθηκε και έτσι φθάσαμε στον πόλεμο.

Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί μονομιάς, ούτε ως ενιαίο οικοδόμημα : θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα που θα δημιουργήσουν αρχικά μία εκ των πραγμάτων αλληλεγγύη. Η συμπόρευση των ευρωπαϊκών εθνών απαιτεί να εξαλειφθεί η μακραίωνη αντίθεση της Γαλλίας και της Γερμανίας : η δράση που θα αναλάβουμε πρέπει να αφορά κατά πρώτο λόγο τη Γαλλία και τη Γερμανία.
Με τον σκοπό αυτό η γαλλική κυβέρνηση προτείνει να υπάρξει άμεση δράση σε έναν περιορισμένο αλλά καθοριστικό τομέα.

Η γαλλική κυβέρνηση προτείνει να τεθεί το σύνολο της γαλλογερμανικής παραγωγής άνθρακα και χάλυβα κάτω από μια κοινή Ανώτατη Αρχή, στο πλαίσιο μιας οργάνωσης ανοιχτής και στις άλλες χώρες της Ευρώπης.

Η κοινή διαχείριση της παραγωγής άνθρακα και χάλυβα θα θεμελιώσει αμέσως μια κοινή βάση οικονομικής ανάπτυξης, πρώτο στάδιο της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, και θα αλλάξει το πεπρωμένο αυτών των περιοχών που από καιρό ασχολούνται με την κατασκευή πολεμικών όπλων και των οποίων είναι σε μόνιμη βάση τα θύματα.

Η παραγωγική αλληλεγγύη που θα διαμορφωθεί με αυτόν τον τρόπο θα καταστήσει κάθε πόλεμο μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας όχι μόνο αδιανόητο αλλά και ουσιαστικά αδύνατο. Η ίδρυση αυτής της ισχυρής παραγωγικής οργάνωσης, ανοιχτής σε όλες τις χώρες που επιθυμούν να συμμετάσχουν, θα παράσχει τελικά σε όλες τις χώρες που θα συγκεντρώσει τα βασικά στοιχεία της βιομηχανικής παραγωγής με τους ίδιους όρους και θα θέσει τα θεμέλια για την οικονομική τους ενοποίηση.

Αυτή η παραγωγή θα προσφερθεί σε όλον τον κόσμο χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις, για να συμβάλει στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου και στην ανάπτυξη ειρηνικής υποδομής. Η Ευρώπη θα μπορέσει, με περισσότερα μέσα, να επιδιώξει την εκπλήρωση ενός από τα κύρια καθήκοντά της: την ανάπτυξη της αφρικανικής ηπείρου.

Έτσι, θα πραγματοποιηθεί απλά και γρήγορα ο συγκερασμός των συμφερόντων που είναι αναγκαίος για τη συγκρότηση μιας οικονομικής κοινότητας η οποία θα αποτελέσει τον καταλύτη για μια ευρύτερη και βαθύτερη συνεργασία μεταξύ χωρών που για μεγάλο διάστημα τις χώριζαν αιματηρές διενέξεις.

Με την κοινή διαχείριση των βασικών προϊόντων και τη θέσπιση νέας Ανώτατης Αρχής, οι αποφάσεις της οποίας θα δεσμεύουν τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις χώρες που θα προσχωρήσουν σε αυτή την κοινότητα, η πρόταση αυτή θα θέσει τις βάσεις για μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία, απαραίτητη για τη διατήρηση της ειρήνης.

Προκειμένου να επιδιωχθεί η επίτευξη των ανωτέρω στόχων, η γαλλική κυβέρνηση είναι έτοιμη να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις στην ακόλουθη βάση:

Η αποστολή που ανατίθεται στην κοινή Ανώτατη Αρχή είναι να εξασφαλίσει το συντομότερο δυνατό : τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής και τη βελτίωση της ποιότητάς της• τον εφοδιασμό, κάτω από τους ίδιους όρους, με άνθρακα και χάλυβα της γαλλικής και της γερμανικής αγοράς καθώς και των αγορών των χωρών που θα προσχωρήσουν στην κοινότητα• την ανάπτυξη κοινών εξαγωγών προς τις άλλες χώρες• την εξίσωση προς το καλύτερο του βιοτικού επιπέδου του εργατικού δυναμικού αυτών των βιομηχανιών.

Προκειμένου να επιτευχθούν οι εν λόγω στόχοι, ξεκινώντας από τις πολύ ανομοιογενείς συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργεί σήμερα η παραγωγή των χωρών που θα προσχωρήσουν στην κοινότητα, πρέπει να εφαρμοστούν προσωρινά ορισμένοι κανόνες. Στους κανόνες αυτούς περιλαμβάνονται η εφαρμογή σχεδίου παραγωγής και επενδύσεων, η καθιέρωση μηχανισμών εξίσωσης των τιμών, η δημιουργία ταμείου αναδιάρθρωσης που θα διευκολύνει την ορθολογική οργάνωση της παραγωγής. Η διακίνηση του άνθρακα και του χάλυβα μεταξύ των χωρών της κοινότητας θα απαλλαχθεί αμέσως από κάθε τελωνειακό δασμό και δεν θα μπορεί να επηρεαστεί από διαφορετικά μεταφορικά κόστη. Σταδιακά θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν αυτόματα την πιο ορθολογική κατανομή της παραγωγής στο υψηλότερό της επίπεδο.

Αντίθετα από ένα διεθνές καρτέλ που τείνει να κατανέμει και να εκμεταλλεύεται τις εθνικές αγορές με περιοριστικές πρακτικές, διατηρώντας υψηλή κερδοφορία, η προβλεπόμενη οργάνωση θα εξασφαλίσει τη συγχώνευση των αγορών και την εξάπλωση της παραγωγής.

Το μεγαλόπνοο σχέδιο του Σουμάν και των άλλων "πατέρων" της ευρωπαϊκής ενοποίησης, του Ζαν Μονέ, του Κόνραντ Αντενάουερ, του Άλτσιντε ντε Γκάσπερι, του Ανρύ Σπαάκ, απέδωσε καρπούς. Από τη Συνθήκη για την κοινή διαχείριση του άνθρακα και του χάλυβα, στη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας του 1957, στην κοινή αγροτική πολιτική, στη νομισματική συνεργασία, στις άμεσες και καθολικές εκλογές για την ανάδειξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, των αγαθών, των κεφαλαίων και των υπηρεσιών, έως τον χώρο ελευθερίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας και το ευρώ. Από τα έξι ιδρυτικά κράτη μέλη, στα 27. Και έπεται συνέχεια. Για την ειρήνη, την ελευθερία, τη δημοκρατία και την ευημερία της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Πηγή: ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ:
http://europa.eu/abc/symbols/9-may/index_el.htm

ΥΓ) Το μεγάλο ερώτημα για τους λαούς της Ενωμένης Ευρώπης είναι σήμερα "Ποια Ευρώπη θέλουμε;", αφού οι συνθήκες της κρίσης και η καλπάζουσα ανεργία δεν επιτρέπουν αξιοπρεπή διαβίωση και αισιοδοξία για ένα πολύ μεγάλο αριθμό Ευρωπαίων πολιτών.

Η "Ευρώπη των λαών" είναι ακόμη άπιαστο όνειρο, αφού οι ευρωπαίοι πολίτες, ιδιαίτερα στον εξουθενωμένο Νότο, συνθλίβονται από την Ευρώπη των ανεξέλεγκτων μονοπωλίων.

Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι, "Ποιες δυνάμεις μπορούν να αλλάξουν τη σημερινή προβληματική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση;". Πότε θα δράσουν; Μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων;

Γιατί αν δεν αλλάξει το σημερινό τοπίο, αύριο είναι πιθανόν να μην υπάρχει Ενωμένη Ευρώπη, αλλά περισσότερη φτώχεια και εξαθλίωση.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΦΕΡΤΕ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΕΤΕ

9 Μαΐου. Ημέρα της Ευρώπης

(Σύλλογος "Οι Φίλοι του Λουξεμβούργου στην Κρήτη)

Ανήμερα του εορτασμού της «Ημέρας της Ευρώπης» ο σύλλογος «Οι Φίλοι του Λουξεμβούργου στην Κρήτη» έρχεται να υπενθυμίσει τις θυσίες του Ελληνικού και του Κρητικού λαού, αλλά και του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου για μια Ευρώπη της Ελευθερίας, του αμοιβαίου σεβασμού και συμφέροντος, της αλληλεγγύης, της κοινής πορείας προς την πρόοδο και τη ειρήνη.

Το μήνυμα του Ρομπέρ Σουμάν στις 9 του Μάη του 1950, δικαίωσε τις θυσίες και εξέφρασε τις προσδοκίες όλων εκείνων που δεν ήθελαν πια άλλα αίματα, άλλους τραυματίες, άλλους νεκρούς, άλλες καταστροφές και εμφυλίους. Που είπαν το «ΠΟΤΕ ΠΙΑ» και το «ΝΑΙ» στην κοινή πορεία των λαών και κρατών της Ευρώπης προς την πρόοδο και την ειρήνη στα πλαίσια της αλληλεγγύης, του αμοιβαίου σεβασμού και συμφέροντος.

Η ευρωπαϊκή οικοδόμηση γι΄ αυτή την Ενωμένη Ευρώπη, ξεκινούσε όχι μόνο με τη συγχώρεση της Γερμανίας και των ναζιστικών θηριωδιών, αλλά και με τη στήριξη για την ανοικοδόμησή της. Στην πορεία της με βάση τις αρχές που έθεσαν οι Ιδρυτές και υλοποίησαν οι συνεχιστές, κατακτήθηκαν πολλά, προς όφελος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , της ευημερίας και της ειρήνης των πολιτών και των κρατών της.

Αυτές οι κατακτήσεις μέσα από τη δημιουργία του νέου Ευρωπαϊκού Δικαίου και Θεσμών δεν πρέπει ούτε να αγνοούνται, ούτε να απαξιώνονται. Αντίθετα πρέπει να προβάλλονται και να απαιτείται η συνέχιση των αγώνων και της προσπάθειας για τον εμπλουτισμό και την εδραίωσή τους.

Γι' αυτό το λόγο , κυρίως, αυτή την Ημέρα, αφιερωμένη στην Ενωμένη Ευρώπη των  28, αλλά και κάθε μέρα, επιβάλλεται η επαγρύπνηση και η αντίσταση όλων , ενάντια σ' εκείνες τις δυνάμεις που ξεκίνησαν, κυρίως από την επανένωση της Γερμανίας, και μάλιστα τα τελευταία χρόνια με εκβιαστικούς και απολυταρχικούς ρυθμούς, να οδηγούν προς τα πίσω την ευρωπαϊκή οικοδόμηση προς όφελος όλων, για μια ευρωπαϊκή οικοδόμηση προς το συμφέρον της απόλυτης γερμανικής κυριαρχίας.

Θύμα της υπήρξε η Ελλάδα και ιδιαίτερα η Κρήτη, μια ευρωπαϊκή νησιωτική περιφέρεια με την ηρωική αντίσταση  κατά του Ναζισμού, η οποία μάλιστα εορτάζεται σήμερα, την ίδια Ημέρα με εκείνη της Ευρώπης.

Η Κρήτη, μια ευρωπαϊκή νησιωτική περιφέρεια αντί να υποστηριχθεί, να υπερασπιστεί από τους ανώτατους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαξιώθηκε, απειλήθηκε, διασύρθηκε, για να της αφαιρεθεί η ουσιαστική έδρα του ευρωπαϊκού Οργανισμού ΕΝΙΣΑ. Ενός από τους απειροελάχιστους οργανισμούς που εδρεύουν στην ευρωπαϊκή νησιωτική Ευρώπη. Με πρωταγωνιστές εκπροσώπους φορέων και των Ανωτάτων Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης γερμανικής καταγωγής, ή επιρροής.

Για πια Ευρώπη λοιπόν των Πολιτών; Για ποια Ευρώπη της Αποκέντρωσης; Για ποια Ευρώπη της ισόρροπης ανάπτυξης; Για ποια Ευρώπης της Συνοχής θα μας μιλήσουν σήμερα;

Ποιος θα μας μιλήσει σήμερα γι'αυτές τις πρωτοβουλίες και πρακτικές, τις αντιευρωπαϊκές αυτές ενέργειες, που ελπίζαμε και είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι ανήκαν στο επώδυνο παρελθόν και ότι ήταν χωρίς επιστροφή;

Ποιος θα μας μιλήσει για την Ευρωπαϊκή Ένωση της λιτότητας, της απαξίωσης, της χειραγώγησης και του διασυρμού των πιο αδύναμων. Της συνεχούς κατάρρευσης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε όλες της, τις εκφράσεις.;

Οι σημερινοί εορτασμοί θα πρέπει να είναι για την Ευρώπη που οραματίστηκαν οι Ιδρυτές της, που είχαν πει το "ΠΟΤΕ ΠΙΑ". Θα πρέπει να είναι της καταγγελίας της επιστροφής και της νομιμοποίησης της Γερμανικής εθνικιστικής κυριαρχίας, νοοτροπίας και πρακτικών, που πλήρωσαν με αίμα, ζωές και καταστροφές οι Λαοί της Ευρώπης.

Οφείλομε να βροντοφωνάξομε το «ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΞΑΝΑ». Το ΟΧΙ στο ψέμα δια της αποκρύψεως, της παραπληροφόρησης, της χειραγώγησης ή της μισής αλήθειας...Το «ΦΕΡΤΕ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΕΤΕ».


Το ΝΑΙ στην Ευρώπη του αμοιβαίου σεβασμού, του αμοιβαίου συμφέροντος, της κοινής πορείας προς την πρόοδο και την ειρήνη.

Ηρακλής Γαλανάκης

.