Παρασκευή, 22 Αυγούστου 2008 23:51
Γράφτηκε από τον/την Δ.Τ.
Κατηγορία: Επικαιρότητα

Μίζα, Ντόπα, Διαφθορά...

Οι μίζες (Ζίμενς κ.λπ.) και οι ντόπες (Αρσιβαρίστες, Δρυμωνάκος, Χαλκιά κ.α.) κυριάρχησαν τον τελευταίο καιρό στην ειδησεογραφία επιβεβαιώνοντας το χρυσό μετάλλιο της διαφθοράς που έχει κατακτήσει με το σπαθί της η κοινωνία μας και το υποκριτικό καθεστώς της.
Όλοι, γνωρίζουν τη σαπίλα, αλλά κανείς δεν κάνει το καθήκον του στο ακέραιο. Οι αξιότιμες Αρχές κάνουν την πάπια και ανακοινώνουν το σκληρό αγώνα τους για την πάταξη του κακού για την τιμή των όπλων και για να αποκοιμήσουν το πλήθος το οποίο, έτσι κι αλλιώς, όταν έχει όφελος από τη διαφθορά, κάνει και αυτό την πάπια.
Τα πολιτικά κόμματα, ιδιαίτερα οι εκπρόσωποι του διεφθαρένου καθεστωτικού δικομματισμού, ρίχνουν τις ευθύνες το ένα στο άλλο, καταλήγοντας πάντα σε ένα ανιαρό πινγκ πονγκ που δεν πείθει ούτε τους οπαδούς τους.
Η λοιπή αντιπολίτευση προσπαθεί κάτι να πει, κάτι να κάνει, αλλά δεν βρίσκει ποτέ αποτελεσματικό τρόπο που θα συγκινήσει τις πλατιές μάζες.
Ίσως, η μεγάλη κατρακύλα και η σαπίλα του δικομματισμού εμπνεύσει την Αριστερά και τη βοηθήσει να ξεμπλοκαριστεί από τον αναποτελεσματικό εγκλωβισμό της, αφού βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη καμπή και το ντοπαρισμένο και διεφθαρμένο δικομαμτικό καθεστώς δεν έχει άλλους κρυμμένους λαγούς στο μανίκι του.
Ας ελπίσουμε ότι την κρίσιμη ώρα δεν θα βρει πρόσφορο δεκανίκι...

ΥΓ. Πολλοί θίχτηκαν από το χρυσό μετάλλιο της ντόπας που μας απένειμε ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Ζακ Ρογκ, αλλά σχεδόν κανένας δεν είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το ρεζίλεμα που μας περίμενε, εξαιτίας της μεγαλομανούς συμπεριφοράς μας. Όλοι "έτρωγαν" και βολεύονταν από τα ντοπαρισμένα μετάλλια και τις μαϊμού επιτυχίες. Πρώτοι και καλύτεροι, βέβαια, οι αρμόδιοι που γνώριζαν "από μέσα" τις στρεβλώσεις του αθλητικού οικοδομήματος.
Τώρα, αλλάζουν τα προνόμια των αθλητών και τα βρίσκουν υπερβολικά και μη ορθολογικά. Όμως, όταν τα θέσπιζαν ήξεραν ότι θα τα εκμεταλλευτούν στο έπακρο, υπέρ των δικών τους παιδιών.
Τώρα, καταργούν π.χ. τα προνόμια για αθλητές που διακρίνονται στον σχολικό αθλητισμό γιατί απλούστατα γνωρίζουν ότι οι σχολικές επιτυχίες είναι "προκάτ", αφού δεν υπάρχει σοβαρός σχολικός αθλητισμός.
Τόσα χρόνια όμως, κάποια ιδιωτικά εκπαιδευτήρια που έτυχε να είναι και από τα μέρη των δύο τελευταίων υφυπουργών αθλητισμού, οργίαζαν στο "παιδομάζωμα αθλητών" και κέρδιζαν τα πρωταθλήματα με αθέμιτο ανταγωνισμό (οι αθλητές τους περνούσαν τις τάξεις χωρίς διάβασμα) με στόχο στη συνέχεια να μπουν χωρίς εξετάσεις στα πανεπιστήμια. Μαζί με τους καλούς αθλητές τη βόλευαν και δύο-τρια τέκνα κολλητών και χορηγών κι έτσι τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια εξασφάλιζαν επιπλέον προβολή και περισσότερους μαθητές.
Πέρυσι, το "παιδωμάζωμα" έγινε από το δημόσιο αθλητισκό σχολείο του Βύρωνα το οποίο κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα αλλά και το παγκόσμιο πρωτάθλημα στη συνέχεια. Οι παίκτες μεταξύ των οποίων και κάποιοι από τους "χρυσούς εφήβους" στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ,μαζεύτηκαν ειδικά για το σκοπό αυτό στην ίδια τάξη.
Η διαπλοκή, όσο υπάρχει εύκολο κέρδος, θα εξαπλώνεται όλο και περισσότερο και δεν είναι τυχαίο ότι τα προαναφερθέντα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, έχουν προσλάβει για τη διεύθυνση των αθλητικών τους τμημάτων προπονητές που έχουν θητεία σε εθνικές ομοσπονδίες, με στόχο να προωθούν τους αθλητές τους στις εθνικές ομάδες και να αποκομίζουν ωφέλη και από εκεί, πολύ συχνά σε βάρος άλλων ικανότερων αθλητών.
Όλα αυτά ήταν γνωστά στους καθ' ύλην αρμόδιους, οι οποίοι ως συνήθως κάνουν την πάπια μέχρι να αποκαλυφθεί το σκάνδαλο.
Πάντως, μπορεί και τώρα να δείχνουν κάποια διάθεση "εξορθολογισμού", αλλά είναι βέβαιο ότι και πάλι θα αφήσουν τα γνωστά "παράθυρα" για να τα εκμεταλλεύονται σύμφωνα με τα μικροπολιτικά τους συμφέροντα.

Παρασκευή, 20 Ιουνίου 2008 13:55
Κατηγορία: Επικαιρότητα

Το καθεστώς της μίζας

Όταν το πράγμα δεν "πάει άλλο" είναι γνωστή η αντίδραση των αρχηγών του καθεστώτος:διαγράφουμε τους διεφθαρμένους και καθαρίζουμε, διότι δεν είναι δυνατόν να ανεχθούμε μία "ελάχιστη μειονότητα" να μας χαλάσει το σύστημα.
Απλά πράγματα...
Το ότι το ίδιο το σύστημα παράγει τη διαφθορά η οποία αποτελεί και το λίπασμά του, δεν πρόκειται να το παραδεχθούν ποτέ.
Και είναι βέβαιο ότι το γνωρίζουν. Είναι, βέβαιο, ότι αυτό που τους ενδιαφέρει σε τελική ανάλυση δεν είναι η ηθική του σαθρού συστήματος που υπηρετούν, αλλά η εξωραϊσμένη, δήθεν ηθική, εικόνα του.
Γνωρίζουν, εξάλλου, ότι η πλειονότητα των ψηφοφόρων που τους υποστηρίζει, ξέρει και αυτή το πως λειτουργεί "το σύστημα". Αυτή η πλειονότητα το έχει αποδεχθεί ως το μη χείρον και συνεπώς θα κάτσει στ' αυγά της, αν γίνουν μία ή δυό διορθωτικές κινήσεις (διαγραφές, αποπομπές, καταγγελίες κ.λπ.).
Έτσι δουλεύει "το σύστημα" πολλά χρόνια τώρα...
Κι έτσι θα δουλεύει αν δεν αλλάξουμε μυαλά και δεν το πληγώσουμε. Όσοι τουλάχιστον δεν το γουστάρουμε και δεν υπηρετούμε τον τυχοδιωκτικό οπορτουνισμό και τα πρόσκαιρα ωφέλη του.
Εμείς, οι πολλοί, θα πληρώνουμε τα χαράτσια των ανάλγητων διαχειριστών του δικομματισμού, οι οποίοι θα μοιράζουν μεταξύ τους τις "μίζες" των χορηγών, μεταρρυθμίζοντας συνεχώς το αλαζονικό και ανίκανο καθεστώς της πολιτικής τους μετριότητας.
Ας τολμήσουμε τουλάχιστον να ζήσουμε την αληθινή απογοήτευση της πολιτικής τους, μήπως και ταρακουνηθούμε λιγάκι και ξυπνήσουμε από την αφασία μας.
"Καλύτερα μια αληθινή απογοήτευση από μια ψεύτικη ευδαιμονία".

Πέμπτη, 29 Μαϊος 2008 16:38
Γράφτηκε από τον/την Δ.Τ.
Κατηγορία: Επικαιρότητα

Οι αυτο-απαξιωμένοι Έλληνες πολιτικοί

Αφού είναι διατεθειμένοι να κάνουν κάθε είδους "συναλλαγές" και να δεχτούν κάθε είδους προσβολές (συχνά βάναυσες και εντός του κομματικού τους χώρου), με βασικό σκοπό να σώσουν την περίφημη "καρέκλα" τους, είναι επόμενο να μη χαίρουν εκτιμήσεως, όπως έλεγαν τον παλιό καλό καιρό.
Αυτοί που τόλμησαν κατά καιρούς να σηκώσουν το ανάστημά τους, ήταν η εξαίρεση του κανόνα και τιμωρήθηκαν με γρήγορη αποπομπή και περιθωριοποίηση, ακόμη και αν είχαν δίκιο.
Διότι, στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, όπως λένε κομπάζοντας κάποιοι προγονολάτρες, δεν μετράει το ποιος έχει δίκιο και δικαιώματα, αλλά το ποιος έχει τη δύναμη να επιβάλλει το δίκιο του κι ας είναι σε βάρος ακόμη και των κεκτημένων δικαιωμάτων των άλλων.
Εδώ, π.χ. κυβερνάνε οι Τράπεζες και όλοι το έχουν καταλάβει, αφού η κυβέρνηση δεν μπορεί να τις υποχρεώσει να σεβαστούν τις αποφάσεις ανώτατων δικαστηρίων (καταχρηστικοί όροι, παράνομα πρόστιμα, πανωτόκια κ.λπ.)
Αφού λοιπόν η κυβέρνηση δείχνει να "μοιράζεται" την κυβερνητική εντολή που της έδωσε ο λαός με τους τραπεζίτες, δεν είναι καθόλου δικαιολογημένη η απορία ορισμένων για την εν γένει συμπεριφορά του κ. Βγενόπουλου ο οποίος όπως έδειξε με την ομιλία του στη Βουλή είναι "ξεκάθαρος" και απελευθερωμένος από κάθε είδους μισόλογα. Η εταιρεία μου ήταν η μόνη που κέρδισε από την πώληση των μετοχών του ΟΤΕ, είπε ξεκάθαρα ο κ. Βγενόπουλος και κανένας άλλος. ¶ρα, το ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε.
Καθαρά και ξάστερα...
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πάμπολλα παραδείγματα αποφάσεων και συμπεριφορών που απαξιώνουν τους Έλληνες πολιτικούς. Παραδείγματα αυτο-απαξίωσης.
Θα κλείσουμε με μία παρέμβαση στην εφημερίδα "Εθνος" του γνωστού βουλευτή και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Αλέκου Παπαδόπουλου, γιατί είναι μία φωνή "από τα μέσα" και έχει το ιδιαίτερο βάρος της.

ΑΛ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

"Ανησυχητική η απαξίωση των πολιτικών
Στη χώρα ενσκήπτουν εσχάτως πολλοί μη παραδοσιακοί επιχειρηματίες με σημαντικά κεφάλαια από το εξωτερικό, είτε ως κεφαλαιούχοι, είτε ως διαχειριστές. Οι επενδύσεις τους είναι στον χώρο των υπηρεσιών και όλα αυτά τα θεωρώ καλοδεχούμενα. Δεν έχω αντίρρηση ακόμη και στο γεγονός ότι πολλοί από αυτούς προσπαθούν να αποκτήσουν και δύναμη πολιτικοκοινωνικής ισχύος. Θεωρώ όμως ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς συμπεριφέρονται με απαξιωτικό τρόπο απέναντι στην πολιτική ελίτ. Φταίνε όμως εκείνοι, που εκφράζονται με αμετροέπεια και κυνισμό; Πέρα από ζητήματα προσωπικής αγωγής, με πολιτικό κριτήριο, η ευθύνη βαραίνει κυρίως εμάς που ανεχόμαστε με ταπεινωτικό τρόπο «πλέγματα ανωτερότητας» και συναγελαζόμαστε μαζί τους με ψοφοδεή μερικές φορές τρόπο. Οταν στον δημόσιο λόγο εμφανιζόμαστε, σε αρκετές περιπτώσεις, τεχνοκρατικά ανεπαρκείς και με ασάφειες στις αντιλήψεις μας. Στο χέρι μας είναι να προκαλούμε σεβασμό και με αυτόν να αντιμετωπίζουμε την οίησή τους".

Σάββατο, 07 Ιουνίου 2008 13:58
Κατηγορία: Επικαιρότητα

Ημέρα Περιβάλλοντος: Η έπαρση των κεραιών

Ένα απέραντο αντιαισθητικό λιβάδι που προσβάλει τον χιλιο-εγκωμιασμένο από την αρχαιότητα αττικό ουρανό αντικρίζει όποιος ανέβει λίγο ψηλότερα από τον 6ο όροφο μιας πολυκατοικίας, στο λεκανοπέδιο Αττικής.

Το αμέτρητο πλήθος από κεραίες τηλεοράσεων που ορθώνονται ατάκτως στις ταράτσες συνθέτει ένα παρακμιακό τριτοκοσμικό τοπίο και αποδεικνύει ότι οι δήθεν άρχοντες που κόπτονται για το περιβάλλον, μία φορά το χρόνο, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, είναι πρώτα απ’ όλα παντελώς ανίκανοι να το προστατεύσουν και ύστερα αρκούντως αδιάφοροι για να το συναισθανθούν.

Τόσα χρόνια κανένας δεν ενοχλήθηκε ουσιαστικά για το πρόβλημα, κανένας δεν τόλμησε να κάνει μία παρέμβαση εξωραϊσμού, να υποχρεώσει τους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων κάθε πολυκατοικίας να τοποθετήσουν μία κεραία για όλους –όπως γίνεται στις καινούργιες οικοδομές- για να ανασάνει ο υπέροχος και μοναδικός αττικός ουρανός.

Τόσα χρόνια, ούτε ένας δεν διέθεσε -ένα ασήμαντο σε σχέση με τη χρησιμότητά του- κονδύλι ώστε όλοι οι ιδιοκτήτες παλιών διαμερισμάτων να ΥΠΟΧΡΕΩΘΟΥΝ να κατεβάσουν τις ατομικές κεραίες τους και να τις αντικαταστήσουν με μία και μοναδική για κάθε πολυκατοικία.

Είναι λυπηρό, να μην υπάρχει ούτε ένας με λίγη ευαισθησία και φαντασία ώστε να καταλάβει ότι με μια τέτοια παρέμβαση θα ευεργετήσει την πόλη και τους κατοίκους της. Έστω ένας δήμαρχος που να το κάνει στα όρια του δήμου που τον εξέλεξε.
Πάλι καλά που καθάρισαν κάποτε την Πλάκα λόγω του ιερού βράχου της Ακρόπολης!

Δεν γνωρίζουμε αν οι κεραίες εκπέμπουν κάποια μικρή δόση ακτινοβολίας –κάτι τέτοιο θα τις καθιστούσε και επικίνδυνες για την υγεία μας- αλλά είναι σίγουρο ότι συντελούν στην υπερθέρμανση του περιβάλλοντος αφού είναι αμέτρητες και θερμαίνονται πάρα πολύ το καλοκαίρι που ο ήλιος ζεματάει στα μέρη μας.

Τι νόημα έχει να γίνονται ημερίδες για να φτιάξουμε κήπους στις ταράτσες των πολυκατοικιών, όταν υπάρχει το δάσος των κεραιών; Όταν, πρώτα απ’ όλα, θα έπρεπε να καθαρίσουμε τις ταράτσες από τις κεραίες;

Πώς να συζητήσεις όμως με τους άρχοντες. Αυτοί έχουν άλλα στο κεφάλι τους… Βέβαια, γι’ αυτό, δεν είναι ανεύθυνοι και οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους τους, οι οποίοι λίγες φορές πλέον στρέφονται προς τον ουρανό, αφού τα ενδιαφέροντά τους περιορίζονται στα κοντόφθαλμα όρια του ρουσφετιού και κυρίως της ατομικής εξυπηρέτησης.

Έτσι κι αλλιώς, όταν αύριο ζητηθούν ευθύνες, ο ένας θα πετάει το μπαλάκι στον άλλον και όλοι θα λένε με έπαρση «εγώ το είχα θέσει το ζήτημα…».

ΥΓ) Η αδιαφορία και η προχειρότητα επιβεβαιώνεται παντού, αφού η περίφημη κεραία που είχαν τοποθετήσει στην περιοχή της Πλάκας για να αντικαταστήσουν το αντιαισθητικό πλήθος όσων υπήρχαν, έχει τεθεί εκτός λειτουργίας τα τελευταία δύο χρόνια! Με τέτοια συμπεριφορά οι κάτοικοι θα αρχίσουν σιγά-σιγά να ξανασηκώνουν τις ατομικές κεραίες τους και θα "ξανακρύψουν" την Ακρόπολη!

Περισσότερα Άρθρα...