Ο "δράκος" και ο ΣΥΡΙΖΑ

Λίγες μέρες πριν από την πλέον ενδιαφέρουσα εκλογική αναμέτρηση στη μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας, ο ελληνικός λαός, - στην πλειονότητά του οικονομικά εξουθενωμένος -, βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Πρώτη φορά αριστερά ή μία από τα ίδια, με συνέχιση της εξουθένωσης, για να μην έρθουν τα χειρότερα;

Είναι πράγματι ένα μεγάλο δίλημμα γιατί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σχεδόν εξ ανάγκης για να διωχθεί μία άλλη, η οποία δεν έχει δώσει ουσιαστικές λύσεις στα οξύτατα κοινωνικά προβλήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται γιατί η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εξουθένωσε τα μεσαία στρώματα και μετέτρεψε τη δυσφορία τους σε οργή.

Όμως, η έφοδος του ΣΥΡΙΖΑ και η κατάληψη του κυβερνητικού στρατοπέδου δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, ακόμη και στις ευνοϊκές συνθήκες μιας παρατεταμένης κρίσης που ρίχνει νερό στο μύλο του φιλολαϊκού προγράμματός του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλάβει τα ανάκτορα, πρέπει να αναμετρηθεί με το "δράκο" που τα φυλάει... Κυρίως πρέπει να πείσει τους ψηφοφόρους ότι έχει τη δύναμη να αναμετρηθεί μαζί του και να νικήσει. Μόνο έτσι θα κερδίσει την απαραίτητη συμμετοχή τους στον δύσκολο αγώνα πριν και μετά τις εκλογές.

Γιατί δεν αρκεί να θέλει ο λαός, πρέπει να μπορεί και ο ΣΥΡΙΖΑ για να μετατρέψει τη θέληση του λαού σε συμμετοχή.

Είναι βέβαιο ότι, ο "δράκος" της ολιγαρχίας του πλούτου ο οποίος επί δεκαετίες χειραγωγεί και λυμαίνεται τις δυνάμεις της εργασίας δεν πρόκειται να αποκοιμηθεί για να διευκολύνει το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Με τους μηχανισμούς της προπαγάνδας σε φουλ τρομοκρατική λειτουργία για εκφοβισμό, με τα διεθνή του στηρίγματα έτοιμα να συνδράμουν (Grexit), αλλά αν χρειαστεί ακόμη και με ακραίες βίαιες παρεμβάσεις, το παγιωμένο μεταπολεμικό καθεστώς της αισχροκέρδειας θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αυτοσυντηρηθεί.

Αν χρειαστεί θα "ακυρωθούν" και οι εκλογές. Εξάλλου, όπως έχει λεχθεί, αν οι εκλογές άλλαζαν τα καθεστώτα θα τις είχαν καταργήσει...

Σήμερα, οι αντιαναπτυξιακές πολιτικές δυνάμεις της παλαιοκομματικής συντήρησης βρίσκονται εγκλωβισμένες στο άκρως αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα (που σοφίστηκαν οι τσαρλατάνοι της δημοκρατίας υπουργοί Σκανδαλίδης-Παυλόπουλος) με τις 50 έδρες μπόνους στο πρώτο κόμμα ανεξάρτητα από το ποσοστό του! 

Όπως το 1958, όταν προσπάθησαν να απομονώσουν την αριστερά και η ΕΔΑ αναδείχθηκε 2ο κόμμα, έτσι και σήμερα πέφτουν στην παγίδα που έστησαν με το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα από τον ΣΥΡΙΖΑ! Σήμερα η φάση είναι πιο συναρπαστική, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα!

Η συγκυρία, με τον ΣΥΡΙΖΑ προ των πυλών της κυβέρνησης, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την περίπτωση του ιταλικού ΚΚ τη δεκαετία του '70. Τότε, με την πρωτόγνωρη πρόταση του "ιστορικού συμβιβασμού" η δεξιά χριστιανοδημοκρατία είχε αποδεχθεί συγκυβέρνηση με τους ευρω-κομμουνιστές του Μπερλινγκουέρ που ήταν πρώτο κόμμα κοντά στο 34%, για να αρθεί το αδιέξοδο. Όμως, το καθεστώς λόγω και της διεθνούς συγκυρίας (Σοβιετική Ένωση) δεν ήταν έτοιμο να δεχθεί τέτοια παρακινδυνευμένα σχήματα και τα σταμάτησε πριν από την εφαρμογή τους με την απαγωγή και την εκτέλεση του Άλντο Μόρο από τις "Ερυθρές Ταξιαρχίες".

Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλά πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις. Είναι πρώτο κόμμα με πολύ μεγάλο πλεονέκτημα εδρών από το δεύτερο, έτσι ώστε να είναι απίθανος ο σχηματισμός κυβέρνησης χωρίς το πρώτο κόμμα, αλλά και πολύ δύσκολος χωρίς αυτοδυναμία, όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμα μικρά κόμματα για συνεργασία.

Σε τελική ανάλυση ό,τι κι αν συμβεί, η μικρής προετοιμασίας εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου, θα φωτίσει μια σειρά από σημαντικές λεπτομέρειες: α) Την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τον χειρισμό της πρωτιάς του με αυτοδυναμία ή όχι β) Τη σύγκρουση του ΣΥΡΙΖΑ με τις δυνάμεις της "κλεπτοκρατίας", γ) Τις αντοχές του πελατειακού κράτους, δ) Το βαθμό αντίδρασης και τις μεθόδους του καθεστώτος μπροστά στην ήττα του ε) Τις παρενέργειες της ενδεχόμενης νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη και τις αντιστάσεις της γερμανικής ηγεμονίας.

ΥΓ) Παρά τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει, το καθεστώς προσπαθεί, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, να ακυρώσει την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ και να προκαλέσει δεύτερη αναμέτρηση, ιδιαίτερα αν η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία είναι μικρή και μπορεί να ξεπεραστεί.

Αν υπάρξει αυτοδυναμία, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να μετατρέψει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε κακή παρένθεση και να την ρίξει προκαλώντας πάλι εκλογές.

ΥΓ2) Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε κάθε περίπτωση εξαιρετικά λεπτή γιατί έχει απέναντί του έμπειρους παίκτες οι οποίοι με τη συνδρομή και τη συνεργασία του ξένου παράγοντα θα τον στριμώξουν στη γωνία και θα απαιτήσουν την προσαρμογή του στα μέτρα τους. 

Σε αυτή την άνιση αναμέτρηση χρειάζεται απαραίτητα την αξιοποίηση και συμμετοχή προοδευτικών κοινωνικών ομάδων, χωρίς την οποία δεν έχει τη δυνατότητα να εφαρμόσει τις αλλαγές που θα ξερίζωναν το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα που αποτελεί το στυλοβάτη της "κλεπτοκρατίας".  

Στόχος του καθεστώτος είναι να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο Παπανδρεϊκό λαϊκιστικό ΠΑΣΟΚ για να απαξιωθεί και να αποτελέσει μια κακή παρένθεση που θα ακυρώσει την πρόταση της αριστεράς και θα συρρικνώσει τη δύναμή της.