Στον ΣΥΡΙΖΑ το τρίτο κάλεσμα της ιστορίας...

Η νέα ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαχειρίζεται σήμερα ένα πάγιο αίτημα του ελληνικού λαού το οποίο υποβόσκει ανεκπλήρωτο από την μετεμφυλιακή περίοδο και ξαναεμφανίζεται εμφατικά στις μέρες μας, αφού δεν κατέστη δυνατή η ολοκληρωτική λύση του: πρόκειται για την ουσιαστική κοινωνική και εθνική συμφιλίωση πάνω σε μια στέρεη βάση εκσυγχρονισμού με ρήτρα ανάπτυξης για την ελληνική κοινωνία.  

Τη δεκαετία του '50, έγινε η πρώτη προσπάθεια "αλλαγής" με τον στρατηγό, Νικόλαο Πλαστήρα, μέσα σε πολύ δύσκολες αιματηρές συνθήκες που σταμάτησαν βίαια την δημοκρατική προοδευτική εξέλιξη για περίπου 30 χρόνια (1952-1981). 

Το 1981 ήταν η δεύτερη φορά, με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και σήμερα η είναι τρίτη ευκαιρία που η πλειονότητα του ελληνικού λαού δίνει ένθερμη εντολή σε έναν πολιτικό ηγέτη, τον Αλέξη Τσίπρα, να τραβήξει το κάρο από τη λάσπη και να οργανώσει τη χώρα με βάση τα αναπτυγμένα ευρωπαϊκά δημοκρατικά πρότυπα (πάταξη της διαφθοράς, δίκαιο φορολογικό σύστημα, ακομμάτιστη δημόσια διοίκηση, κοινωνική δικαιοσύνη, προστασία του θεμιτού παραγωγικού ανταγωνισμού, ίσες ευκαιρίες στις δυνάμεις της εργασίας,  ελκυστικό και κοινωνικά επωφελές θεσμικό πλαίσιο επενδύσεων κ.λπ.).

Την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου επικράτησε ο λαϊκισμός και η συνέχιση του διπολικού διχασμού της κοινωνίας, παρά κάποιες προσπάθειες υπέρβασης, ο οποίος δημιούργησε και συγκάλυψε τα "νέα τζάκια" της διαφθοράς. 

Για πολλά χρόνια η ευκαιρία εκσυγχρονισμού της χώρας χάθηκε λόγω του πολιτικού κόστους και της αδυναμίας των πολιτικών ηγετών να σηκώσουν το βάρος της ιστορίας.  

Με τη δήλωση "αυτή είναι η Ελλάδα" έκλεισε και ο εκσυγχρονιστής, Κώστας Σημίτης, την προσπάθειά του να τιθασεύσει τα άγρια θηρία του λαϊκιστικού ΠΑΣΟΚ, τα οποία δεν εννοούσαν να τελειώσουν το πάρτι της αρπαχτής που είχαν στήσει με ιδεολογικό περίβλημα δήθεν τον πόλεμο στη Δεξιά.

Σήμερα η νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, δεν έχει περιθώρια ούτε για ψέμματα ούτε για αναβολές.

Τα ψέμματα τελείωσαν, διαθέσιμο χρήμα για "τρελά πάρτι" δεν υπάρχει, ενώ οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι διεθνοποιημένες και παρακολουθούνται καθημερινά από το άγρυπνο μάτι των ευρωπαϊκών και όχι μόνο θεσμών.

Έστω και με το δικό της υπερβολικά αρνητικό τρόπο, η Ελλάδα απέκτησε "κύρος" και ασχολούνται μαζί της, επειδή χρωστάει πολλά ή αλλιώς επειδή κατάφερε να την δανείσουν πολύ χρήμα που δεν διανοούνται να χάσουν οι δανειστές της. 

Η νέα κυβέρνηση, με το λαό δίπλα της, κρατάει στα χέρια της το δυνατό χαρτί της τελευταίας μεγάλης ευκαιρίας να τελειώσει με την ασυδοσία της ολιγαρχίας και την "κλεπτοκρατία" και δεν πρέπει με τίποτα να το κάψει...

Πρέπει να ολοκληρώσει "το βάθεμα και το πλάτεμα της Δημοκρατίας" το στόχο του Ανδρέα Παπανδρέου που άφησαν στη μέση ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και οι διάδοχοί του.

Άλλη τέτοια ευκαιρία για τις προοδευτικές δυνάμεις δεν θα υπάρξει, οι συνθήκες είναι πλέον ώριμες,... 

ΥΓ) Σίγουρα ο "εκσυγχρονισμός", η "επανίδρυση του κράτους" ή όπως αλλιώς ονομάσει κάποιος την προσαρμογή του κράτους και της κοινωνίας στη δημοκρατική ανάπτυξη δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο "δράκος" παραμονεύει για να ακυρώσει τις προσπάθειες, αλλά δεν είναι ανίκητος. Ιδιαίτερα όταν ο λαός είναι ενωμένος και αποφασισμένος. Οι εξελίξεις μετά το ναυάγιο του Eurogroup, θα είναι ίσως αποκαλυπτικές για το μέλλον της χώρας, αλλά και της δύναμης του ελληνικού λαού και της νέας του κυβέρνησης.