Η ΕΣΗΕΑ και η "λίστα"

Με παρεξηγήσιμη βιασύνη χωρίς να προλάβει καλά-καλά να τη διαβάσει προσεκτικά, η πλειονότητα του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δημοσίευσε στο site της Ένωσης την περιβόητη λίστα με τα ονόματα των δημοσιογράφων που εργάστηκαν στο Δημόσιο τομέα και στα Δημόσια ΜΜΕ το 2003.
Παρερμηνεύοντας, προφανώς, τη φράση του Ιάκωβου Μάγερ "η δημοσίευσις είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης" η οποία κοσμεί και την πρώτη σελίδα του site της ΕΣΗΕΑ, η πλειονότητα του ΔΣ (τα επτά από τα έντεκα μέλη αφού μειοψήφισαν ο Δ. Τσαλαπάτης και ο Ν. Μεγγρέλης, ενώ απουσίαζαν η Ν. Νταουντάκη και ο Κ. Μπετινάκης), έχασε την ψυχραιμία της και αντέδρασε απολογητικά, ως θιγμένη άμεμπτος παρθένος που κινδυνεύει να κολαστεί, νομίζοντας ότι διαμέσου της λίστας και της δημοσιοποίησής της, αποτινάζει από πάνω της κάθε υποψία ενοχής για τα τόσα και τόσα που ακούγονται χρόνια τώρα για τον κλάδο και ξαφνικά -μάλλον όχι τυχαία- επανήλθαν στην επικαιρότητα.
Όμως, δυστυχώς, η εσπευσμένη δημοσίευση μιας ελλιπούς λίστας (δεν περιλαμβάνει το υπ. Εξωτερικών, τις ΔΕΚΟ και εποπτευόμενους από υπουργεία οργανισμούς, τον "ΑΘΗΝΑ 2004", τις αθλητικές ομοσπονδίες, τους δήμους, τις νομαρχίες κ.α.) μόνο "ενημερωτικό θόρυβο" προκάλεσε και πολλές διαμαρτυρίες θιγόμενων έντιμων δημοσιογράφων, αντί να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Είναι κρίμα και απορίας άξιο πως έμπειροι δημοσιογράφοι που απαρτίζουν το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ επέλεξαν να διαχειριστούν με αυτό τον τρόπο μια επικοινωνιακή φωτοβολίδα και να συρθούν στο "παιχνίδι" του αρμόδιου υπουργού για τα ΜΜΕ.
Για τέτοια θέματα μείζονος σημασίας, όπως είναι το ήθος ενός ολόκληρου κλάδου, θα έπρεπε ένα ΔΣ που σέβεται τον εαυτό του, να συγκαλέσει έκτακτη Γενική Συνέλευση και ύστερα να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια αφού πάρει την εξουσιοδότηση από τη ΓΣ που είναι το ανώτερο όργανο του σωματείου.
Δεν αρκεί μόνο, η καθόλα σεβαστή, ευθιξία του προέδρου της ΕΣΗΕΑ κ. Μαθιουδάκη και των άλλων έξι μελών του σωματείου, αφού όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων στην περιβόητη λίστα περιλαμβάνονται και μέλη άλλων σωματείων ΕΣΠΗΤ, ΕΣΗΕΜΘ κ.α.
Ακόμη και αν η δικαιολογία της ΕΣΗΕΑ είναι ότι δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε γι' αυτό τα "βγάζουμε όλα στη φόρα", υπάρχει πρόβλημα, αφού η χρονική στιγμή και το "πλαίσιο" που έγινε η δημοσίευση δημιούργησε σύγχυση σε βάρος έντιμων εργαζόμενων τους οποίους μερικές "ντουντούκες" του λαϊκιστικού Γκεμπελισμού δεν δίστασαν να "δικάσουν" συλλήβδην για κακούργημα!
Εμείς δεν πρόκειται να δημοσιεύσουμε καμμία τέτοια λίστα διότι δεν θέλουμε να συμβάλλουμε στη σύγχυση και στον "ενημερωτικό θόρυβο".
Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να τεθεί επιτέλους το θεσμικό πλαίσιο ώστε να μην μπορεί κανένας να αφήνει συλλήβδην υπόνοιες για τους δημοσιογράφους ότι "τα πιάνουν", ότι είναι "βαποράκια" της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας. Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει, ο πρώτος θεμέλιος λίθος που πρέπει να τεθεί για το κύρος του δημοσιογράφου είναι η ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ του επαγγέλματός του. Τότε δεν θα μπορεί ο κάθε υπουργός και ο κάθε εργοδότης να ορίζει και να διορίζει μόνος του όποιον θέλει για να του κάνει τη "δουλειά" και να λέει εκ των υστέρων ότι τον "ταϊζει" με διπλοθεσίες, με μυστικά κονδύλια και αργομισθίες. Τότε, οι κ.κ. της εξουσίας θα είναι αναγκασμένοι να προσλαμβάνουν δημοσιογράφους με συγκεκριμένα προσόντα, θα τους πληρώνουν με συγκεκριμένο συμφωνημένο μισθό τον οποίο θα σέβονται, γιατί με κατοχυρωμένο το επάγγελμα, δεν θα μπορούν να απορρυθμίζουν τις σχέσεις εργασίας με "διαθέσιμη Εφεδρεία" τον ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ.
Αν, τέλος, η πλειονότητα του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ καταλαβαίνει ότι, δεν πάει άλλο με το επάγγελμα να είναι "ξέφραγο αμπέλι" χωρίς καμμία θεσμική κατοχύρωση, ας κάνει το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Με το επάγγελμα "ξέφραγο αμπέλι" θα ευδοκιμούν οι ανεπαρκείς δημοσιογράφοι της "αρπαχτής", οι δημοσιοσχεσίτες και οι κάθε λογής παρατρεχάμενοι, χωρίς το απαραίτητο μορφωτικό επίπεδο και χωρίς το ήθος για το οποίο γίνεται τόση φασαρία τις τελευταίες μέρες.
Περιμένουμε να δούμε που θα βγάλει όλη αυτή η ιστορία...