A+ A A-
  • Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
  • Κατηγορία: Επικαιρότητα

Τέλος το ημερήσιο "ΒΗΜΑ"




Μέχρι την Παρασκευή, 26 Νοεμβρίου θα κυκλοφορεί  η ημερήσια έκδοση της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ". Στο τελευταίο φύλλο θα εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους η διοίκηση πήρε την απόφαση αυτή μαζί με άλλες επισημάνσεις για την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της στον ελληνικό τύπο.

 

Επίσημες ανακοινώσεις από τη διοίκηση της εφημερίδας προς τους εργαζόμενους δεν έχουν γίνει ακόμη, ωστόσο το μέλλον είναι 99% προδιαγεγραμμένο και γι' αυτό παραμένει άγνωστη η τύχη  35 περίπου δημοσιογράφων και άλλων 40 διοικητικών υπαλλήλων.

Το τέλος του ημερησίου "Βήματος" αποτελεί άλλη μία χειροπιαστή ένδειξη για την αρνητική επίδραση της οικονομικής κρίσης στον χώρο των Media. Το μέλλον των μέσων ενημέρωσης προβλέπεται ζοφερό  και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέγεθος και τις επιπτώσεις της κρίσης.

Σύμφωνα με πληροφορίες η Κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας θα συνεχίσει τη λειτουργία της, όμως σύντομα η διοίκηση του ΔΟΛ θα εξετάσει και τη βιωσιμότητα των περιοδικών του Ομίλου.

Η ημερήσια έκδοση του Βήματος είχε ανασταλεί και στο παρελθόν, ενώ η τελευταία φορά που επανακυκλοφόρησε ήταν το Μάρτιο του 1999.

 
Ανακοίνωση ΣΥΝ

«Το κλείσιμο της καθημερινής έκδοσης του Βήματος καταδεικνύει με τον πλέον εμφατικό τρόπο την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο Τύπος στην Ελλάδα, τις ευθύνες της Πολιτείας για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκαν οι επιχειρήσεις στο χώρο, αλλά κυρίως τις επιπτώσεις μιας κυβερνητικής πολιτικής που βάζει στο στόχαστρο τους εργαζομένους και αφήνει την εργοδοσία ελεύθερη να καταστρατηγήσει στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα.

Οι εκατοντάδες δημοσιογράφοι του Βήματος κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, όπως έγινε με τους συναδέλφους τους στην Απογευματινή, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι στο Alter είναι απλήρωτοι, ενώ ακολουθούν οι μειώσεις μισθών σε μια σειρά Μέσα. (πχ Σκάι). Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχουν απολύσεις, τα μπλοκάκια και οι ατομικές συμβάσεις γίνονται πλέον ο κανόνας και οι εργαζόμενοι μένουν απροστάτευτοι στην εργασιακή ζούγκλα.

Ως Συνασπισμός είμαστε στο πλευρό των εργαζομένων του Βήματος, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όλων των δημοσιογράφων για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και για πλήρη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους».


Η Ντόρα και το κόμμα της

 

Έγινε και η Ντόρα αρχηγός κόμματος! Καιρός ήταν...

Και μάλιστα φορέας του καινούργιου, διότι, όπως είπε,  έμαθε από την πολιτική που υπηρέτησε τόσα χρόνια και ωρίμασαν μέσα της νέες ιδέες!

Μίλησε για αξιοκρατία, συμμετοχή, δημοκρατικές διαδικασίες και τα γνωστά ανακυκλούμενα υλικά με τα οποία παρουσιάζονται οι νέοι "σωτήρες".

Στο γεμάτο γήπεδο του Μπάντμιντον, υπήρξαν και αρκετές φιγούρες παλαιών μη εκλεγμένων και άλλων διαγραμμένων βουλευτών οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να "υπάρξουν" ή να συνεχίσουν να υπάρχουν μέσα από τη φιλοδοξία της Ντόρας, ελπίζοντας ότι μπορεί να ξαναβρεθούν αύριο στα έδρανα της Βουλής ή σε κάποιο άλλο πολιτικό πόστο.

Τι καινούργιο άραγε μπορεί να εκπροσωπήσει η Ντόρα Μπακογιάννη, όταν ο βίος και η πολιτεία της είναι φτιαγμένος από τα πιο συντηρητικά υλικά;

Όταν, όπου και να κοιτάξεις γύρω της υπάρχει η "αυλή" της και οι στενοί συγγενείς της;

Ποιες κοινωνικές δυνάμεις μπορεί να εμπιστευτούν το μέλλον τους στη Ντόρα Μπακογιάννη και για ποιο λόγο;

Ποιες μεταρρυθμίσεις μπορεί να υποστηρίξει η Ντόρα που να έχουν την υποστήριξη ενός σημαντικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας, εκτός και πέρα από τα συμφέροντα των καθεστωτικών δυνάμεων;

Πώς είναι δυνατόν να πείσει μια προσπάθεια που είναι άκρως πολυσυλλεκτική με στόχο να μαζέψει απ' όπου μπορεί χωρίς σαφή ιδεολογικά σύνορα;

Σε όλα αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα καλείται να απαντήσει η νέα αρχηγός της "Δημοκρατικής Συμμαχίας" στο προσεχές μέλλον όταν θα αναγκαστεί να πάρει θέση επί συγκεκριμένων πολιτικών και κοινωνικών ζητημάτων.

Μέχρι τώρα όλα ήταν πολύ πιο απλά για την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη. Έπαιζε σε αγώνες επίδειξης με μικρό κόστος.

Τώρα  παίζει πλέον σε άλλο επίπεδο  και για να παραμείνει στην κατηγορία θέλει πολύ ιδρώτα.

Δεν αρκεί μόνο η εύνοια της διαιτησίας...


ΥΓ) Σε πρόσφατη ομιλία του, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ο καθηγητής Βασίλειος Μαρκεζίνης είπε ότι, δεν είναι δυνατόν ένας ή μία πολιτικός με σαράντα χρόνια στην πολιτική και με οικογενειακή παράδοση να μπαίνει στην "κολυμβήθρα του Σιλωάμ" και να λέει ότι τώρα "αναβαπτίστηκε" και "ανανεώθηκε".
Και κατέληξε:"Έχουν και οι πολιτικοί ημερομηνία λήξης"...
Δύσκολοι καιροί για τις πριγκίπησες, αλλά ίσως, γι' αυτό και μόνο γι' αυτό, αξίζουν την προσοχή μας...
Ίδωμεν!

Περιφερειακές-Δημοτικές Εκλογές: Η αποχή και ο Αμυράς

  Εν αναμονή του Β' γύρου των Περιφερειακών-Δημοτικών εκλογών στις οποίες κανένας δεν έχασε -τουλάχιστον στον Α' γύρο-, δύο είναι τα πλέον αξιοσημείωτα: η επιβλητική εμφάνιση της αποχής (οι μισοί ψηφοφόροι απουσίασαν ή ψήφισαν λευκό/άκυρο)  και η αναπάντεχη επιτυχία του παρουσιαστή, Γιώργου Αμυρά, ο οποίος κατάφερε να συγκεντρώσει ποσοστό περίπου 7,5%, στη δύσκολη μάχη για τη διεκδίκηση του δήμου Αθηναίων. Η επιτυχία του Αμυρά που κατέβηκε με όπλο τις ιδέες του, χωρίς κομματικά υποστηλώματα, αποδεικνύει ότι οι ψηφοφόροι -ή τουλάχιστον ένα μεγάλο κομμάτι τους- επιβραβεύουν το αυθεντικό και το καινούργιο,  όταν δεν πρόκειται για ψεύτικο προκάτ κατασκεύασμα με στόχο να αρπάξει την ψήφο τους.

Σημαντική ήταν και η άυξηση των ποσοστών του ΚΚΕ -γύρω στο 13%- που εισέπραξε την αγανάκτηση των συμπιεσμένων μη προνομιούχων, ενώ ο κατακερματισμός του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώθηκε και στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος.

Παρόλο που ο πρωθυπουργός ερμηνεύοντας τα αποτελέσματα, απέκλεισε το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών με το οποίο είχε απειλήσει το εκλογικό σώμα, ο Β' γύρος μπορεί να επιφυλλάσει εκπλήξεις ανάλογα με τα τελικά αποτελέσματα.

Ακόμη και αν αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές, τα πρόσθετα μέτρα περικοπών και ένα ακόμη πιο δυσμενές αποτέλεσμα για το ΠΑΣΟΚ στο Β' γύρο, μπορεί να αποτελέσουν την απαρχή μιας σοβαρής φθοράς για την κυβέρνηση.

Αν η κατιούσα δεν ανακοπεί με ικανοποιητικά αναπτυξιακά αντίβαρα -κυρίως οικονομικού τύπου- το πρόβλημα θα γίνει οξύτατο και η κοινωνία θα χάσει την υπομονή της.

Για να ξεπεραστεί ο σκόπελος, δεν αρκεί να θέλει η κυβέρνηση, πρέπει και να μπορεί.

Μπορεί;

Αυτοδιοικητικές εκλογές:καμπανάκι στο δικομματισμό

 

Τα αποτελέσματα του Β' γύρου των εκλογών για τους τοπικούς άρχοντες σηματοδότησαν μια ιδιαίτερη προειδοποίηση στο παρηκμασμένο από την έλλειψη ιδεών και προτάσεων καθεστώς του δικομματισμού.

Το αυξημένο ποσοστό της αποχής σε συνδυασμό με την αλλαγή στους "στοιχειωμένους" δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αλλά και άλλα στοιχεία σε επίπεδο περιφέρειας, έδειξαν ότι το εκλογικό σώμα αναζητεί πλέον διέξοδο ανανέωσης, την οποία δεν θα διστάσει να ενισχύσει απέναντι στα γνωστά εκβιαστικά διλλήματα του δικομματισμού που έχουν πλέον εξαντλήσει την αποτελεσματικότητά τους.

Η νίκη του Γιώργου Καμίνη στο δήμο των Αθηναίων ήταν απρόσμενη και αποτέλεσε την καταδίκη της καθεστωτικής αλαζονείας και του κενού πολιτικάντικου εντυπωσιασμού, ενώ και η επιτυχία του "αντισυμβατικού" Γιάννη Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, ήταν προμήνυμα ότι τα "ψωμιά" της ιδεολογικής κυριαρχίας του συντηρητισμού και της σοβαροφάνειας λιγοστεύουν.

Οι "ιθαγενείς" δεν εντυπωσιάζονται πλέον εύκολα από τη λάμψη τηλεαστέρων ούτε χειραγωγούνται από τις απειλές των ιερατείων.

Η περιφρονητική αποχή δεν γνωρίζουμε πως θα εκτιμηθεί από τα επιτελεία των πυλώνων του πολιτικού συστήματος, είναι όμως ένα χοντρό "φτύσιμο" το οποίο δεν πρέπει να νομίσουν για βροχή.

Ούτε πρέπει να την υποβαθμίσουν ως προσωρινό και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που αύριο στις εθνικές εκλογές θα εκλείψει, γιατί μπορεί να βρεθούν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις.

Ακόμη και η σημαντική άνοδος των ποσοσστών του ΚΚΕ δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως  ένα απλό σημάδι διαμαρτυρίας.

Είναι γεγονός ότι τα ψέματα τελείωσαν και ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο επιτακτικών αλλαγών.

Το "ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε" δεν είναι πλέον ένα απλό σλόγκαν.

Είναι ανάγκη που διαπερνάει όλα τα μήκη και τα πλάτη του πολιτικού συστήματος.