ΥΓ) Σαν σήμερα την 1η Ιουνίου 1940 είχε γεννηθεί η ηθοποιός Κατερίνα Γώγου, η οργισμένη ποιήτρια των Εξαρχείων με την αντιεξουσιαστική ευαισθησία. Έφυγε νωρίς από τον μάταιο ετούτο κόσμο μόλις 53 ετών τον Οκτώβριο του 1993.
Ο ΕΔΟΕΑΠ είναι το κοινό μας σπίτι, το αποκούμπι μας στην δοκιμασία που περνάμε. Είναι αυτό που ενώνει όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Όσοι θυμούνται τον ΕΔΟΕΑΠ στο χείλος του γκρεμού πριν από 4-5 χρόνια αντιλαμβάνονται τη διαφορά του Οργανισμού μας με αυτό που είναι σήμερα.
Η διοίκηση Καπάκου, που εκλέχτηκε στις εκλογές πριν από τρία χρόνια, ως κοινής αποδοχής με πρωτοβουλία των Ενώσεων, φρόντισε να μετατρέψει σταδιακά τον ΕΔΟΕΑΠ σε ένα Πρότυπο ασφαλιστικό ταμείο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και επικούρησης. Ο ΕΔΟΕΑΠ έκανε άλματα λειτουργίας, βιωσιμότητας, προοδευτικού εκσυγχρονισμού.
Ο ΕΔΟΕΑΠ είναι το κοινό μας σπίτι, που έχει ακόμη δρόμο να κάνει, στηρίζεται πλέον σε στέρεες οικονομικές βάσεις και έρχεται από το μέλλον.
Κλειδί αυτής της επιτυχίας ήταν οι παρακάτω αρχές:
Ο ΕΔΟΕΑΠ υπάρχει για να υπηρετεί τους ασφαλισμένους του χωρίς διακρίσεις, χωρίς κομματικές σκοπιμότητες, με απόλυτη διαφάνεια, χωρίς σπατάλες, με εκσυγχρονισμό και πολύπλευρες συμμαχίες απέναντι σε όσους επιβουλεύονται την ύπαρξή του.
Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής ήταν βέβαια οι πρώτες και σημαντικότερες νίκες στη δικαστική μάχη στο ΣτΕ απέναντι την εργοδοσία για το 2%. Οι νίκες αυτές δεν έπεσαν από τον …ουρανό. Χρειάστηκε σκληρή δουλειά για την εκπόνηση της νικηφόρας στρατηγικής απέναντι σε έναν ισχυρότατο αντίπαλο.
Ήταν ακόμα, οι συμβάσεις για επέκταση της περίθαλψής μας στα περισσότερα ιδιωτικά θεραπευτήρια, τα περισσότερα διαγνωστικά κέντρα και όλα όσα κάνουν πιο εύκολη τη ζωή των ασφαλισμένων μας (η άυλη συνταγογράφηση που εφάρμοσε πρώτος στη χώρα ο ΕΔΟΕΑΠ, τα ηλεκτρονικά ραντεβού με γιατρούς, η πλατφόρμα για να στέλνουν ηλεκτρονικά τα παραστατικά τους οι ασφαλισμένοι μας, κ.λπ.).
Ήταν επίσης η διαχείριση από τον ΕΔΟΕΑΠ της πανδημίας, όχι μόνον γιατί κρατήθηκαν όρθιες οι υπηρεσίες υγείας του, αλλά και λόγω της μεγάλης προσφοράς στους εργαζόμενους της ενημέρωσης να κάνουν μαζικά δωρεάν τεστ που διατέθηκαν στα Μέσα Ενημέρωσης και μάλιστα στην πρώτη περίοδο όταν ήταν ελλιπή και δυσεύρετα.
Ήταν ακόμα η εξάλειψη της σπατάλης και ο εκσυγχρονισμός του ΕΔΟΕΑΠ με προμήθειες εξοπλισμού και υπηρεσιών, που έγιναν και γίνονται με διαφανείς διαγωνισμούς ενώ η προηγούμενη διοίκηση Καρούτζου είχε να επιδείξει μόνον απευθείας αναθέσεις. Το όφελος από τους διαγωνισμούς σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση είναι ήδη τεράστιο (μόνο για τις μικροβιολογικές εξετάσεις η έκπτωση υπερέβη το 80%).
Ασφαλώς δεν είναι όλα τέλεια, ιδιαίτερα λόγω και της πολύ μεγάλης δοκιμασίας, που περνάμε όλοι με την πανδημία. Σημασία όμως έχει, ότι όλα τα προβλήματα είτε αντιμετωπίζονται έγκαιρα είτε έχει δρομολογηθεί η επίλυσή τους. Ο ΕΔΟΕΑΠ, το κοινό μας σπίτι, μετατρέπεται σε πρότυπο ασφαλιστικό ταμείο.
Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα για το ταμείο μας και αναγνωρίζεται από τη συντριπτική πλειονότητα των ασφαλισμένων μας. Κάποιοι, όμως, μέσα στην εξαλλοσύνη τους προσπαθούν να τη διαστρέψουν.
Ο Ν. Καρούτζος, μέλος του ΔΣ και πρώην Πρόεδρος, πρωτοστατεί στην προσπάθεια υπονόμευσης της σημερινής διοίκησης κοινής αποδοχής. Αναφέρει επί λέξει στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, στις 22/4/2021: «Η διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ υπό τον Σταύρο Καπάκο, αφού έχει οδηγήσει τα σχεδόν τρία τελευταία χρόνια σε πλήρη διάλυση τον Οργανισμό…». Δεν θα δίναμε καμία σημασία αν δεν είχαν προηγηθεί ευθείες και στοχευμένες ενέργειες του Ν. Καρούτζου κατά ενός Οργανισμού που οι ασφαλισμένοι του έκαναν την τιμή να τον εκλέξουν στο ΔΣ:
- Τον Οκτώβριο του 2018 απευθύνεται, μαζί με τη συνοδοιπόρο του στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ Α. Σταθάτου, στον εισαγγελέα, ζητώντας του να παρέμβει κατά της Διοίκησης για ένα αστείο θέμα με αφορμή την ανανέωση της σύμβασης μιας υπαλλήλου, που ο ίδιος είχε προσλάβει. Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι για να δώσουν δικαίωμα στον Εισαγγελέα να παρέμβει, γράφουν ότι ο ΕΔΟΕΑΠ ανήκει στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης. Ο εισαγγελέας φυσικά καταχωρεί αμέσως το αίτημά τους στο αρχείο.
- Χωρίς να το βάζει κάτω ο Ν. Καρούτζος, στις 2 Δεκεμβρίου 2019, συναντάται με τον τότε Υπουργό Εργασίας κ. Βρούτση, «έναν παλιό και καλό φίλο» όπως τον αποκαλεί και προφητεύει στον προσωπικό του λογαριασμό: «Ο υπουργός ήταν απόλυτα δεκτικός στο πλαίσιο των συγκεκριμένων προτάσεων που κατέθεσα. Να περιμένουμε σύντομα πολύ καλά νέα…». Τα … «καλά νέα» ήρθαν λίγες μέρες μετά.
Στις 13/12/2019, ο κ. Βρούτσης υπογράφει ΚΥΑ μαζί με τον Υπουργό Οικονομικών (ΦΕΚ Β 4848/2019) με την οποία εντάσσει αναιτιολόγητα τον ΕΔΟΕΑΠ στον έλεγχο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ).
Φυσικά, η σημερινή διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, δεν φοβάται κανέναν έλεγχο -άλλωστε δεν αφορά την δική της περίοδο- αλλά αυτός πρέπει να γίνεται από τους αρμόδιους φορείς και δεν μπορεί να είναι δημοσιονομικού τύπου, αφού ό ΕΔΟΕΑΠ είναι αυτοτελής και αυτοδιοίκητος Οργανισμός, δεν ανήκει στους Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, έχει δικούς του πόρους, δεν παίρνει ούτε ένα ευρώ από το Κράτος και η διοίκησή του είναι αιρετή και δεν διορίζεται από την κυβέρνηση. Έλεγχος από το ΓΛΚ σημαίνει ότι μπορούν να σε ελέγξουν γιατί αγόρασες ένα ιατρικό μηχάνημα ή γιατί προσέλαβες έναν γιατρό, αφού μπορεί να μην το επιτρέπει η δημοσιονομική πολιτική. Τι να ελέγξουν άλλωστε σε έναν οργανισμό, όπως ο ΕΔΟΕΑΠ, που εφαρμόζει εδώ και δυο χρόνια τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και έχει αυστηρότατους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Εξ άλλου, με μια απλή αναζήτηση στον ιστότοπο της ΕΛΣΤΑΤ, αρμόδιας υπηρεσίας για τον καθορισμό των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης της χώρας, οποιοσδήποτε μπορεί να διαπιστώσει ότι ο ΕΔΟΕΑΠ δεν συμπεριλαμβάνεται στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Γιατί τότε, αυτή η πρεμούρα του Ν. Καρούτζου και της ομάδας του, να υπόκειται ο ΕΔΟΕΑΠ σε δημοσιονομικό έλεγχο; Το κλειδί για την απάντηση βρίσκεται στην τελευταία προϋπόθεση που αναφέραμε προκειμένου να ασκείται δημοσιονομικός έλεγχος: «Να διορίζεται η διοίκησή του από την κυβέρνηση».
Ο Ν. Καρούτζος, δεν κατόρθωσε, ούτε υπάρχει περίπτωση να κατορθώσει μέσω εκλογών να ελέγξει τον ΕΔΟΕΑΠ και να γίνει Πρόεδρός του. Ονειρεύεται, λοιπόν, να το πετύχει μέσω …διορισμού του από την κυβέρνηση για να διαχειριστεί τον ΕΔΟΕΑΠ και να αρχίσει ξανά τις απευθείας αναθέσεις!
Αρχικά είχε εναποθέσει τις ελπίδες του σε ήττα του ΕΔΟΕΑΠ στο ΣτΕ, διατυμπανίζοντας δεξιά και αριστερά ότι ήταν βέβαιη. Διαψεύσθηκε! Μετά αναλώθηκε στις προσπάθειες να πείσει ότι ο ΕΔΟΕΑΠ ανήκει στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης. Διαψεύσθηκε! Η τρίτη του προσπάθεια που είναι σε εξέλιξη είναι να πετύχει να βρεθεί κάτι κατά της διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ από το ΓΛΚ για να κηρυχθεί …έκπτωτη και να επωφεληθεί ο ίδιος. Θα διαψευσθεί παταγωδώς και πάλι!
Το πρόβλημα δεν είναι ο έλεγχος. Το πρόβλημα είναι ότι μέσα στη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ υπάρχει ένας άνθρωπος, που μαζί με κάποιους «εταίρους» του αποζητά επίμονα την καταστροφή του Ταμείου μας, με μόνο στόχο το προσωπικό του όφελος: Να γίνει διορισμένος πρόεδρος σε έναν κατεστραμμένο ΕΔΟΕΑΠ, αν και αυτό είναι το τελευταίο που τον απασχολεί.
Δυστυχώς, πρόσφατα είχαμε την αναπάντεχη απώλεια της ζωής του αείμνηστου Αντιπροέδρου του ΕΔΟΕΑΠ, Παναγιώτη Νεστορίδη, ενός ακούραστου εργάτη των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων μας. Η απώλεια αυτή, έδωσε την ευκαιρία στο Ν. Καρούτζο και στους έξαλλους συνοδοιπόρους του να θεωρούν ότι ισχυροποιήθηκαν εντός του ΔΣ, με αποτέλεσμα να εντείνουν τις προσπάθειές τους αποσκοπώντας σε ουσιαστικό πάγωμα της λειτουργίας του. Ο Καρούτζος με την ομάδα του, εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι για τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης του ΔΣ απαιτείται απαρτία 7 μελών στα 11. Έτσι, κάποιες φορές, συμπλέοντας με τον εκπρόσωπο των εργοδοτών, καταφέρνουν να εμποδίζουν ακόμα και τις πιο αναγκαίες αποφάσεις που αφορούν ασφαλισμένους μας. Για παράδειγμα, απέχουν μονίμως από τις αποφάσεις απονομής επικουρικής σύνταξης ή απονομής εφάπαξ, καθώς και σε όλα τα δίκαια αιτήματα των ασφαλισμένων μας για κάλυψη σε ζητήματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης - ιδιαίτερα των νέων ασφαλισμένων που πρέπει να προσαρμοστούν σε ένα νέο καθεστώς. Έως τώρα δεν έχουν καταφέρει να αποτρέψουν την έγκρισή τους. Η τελευταία, όμως τακτική τους, όταν κατάφεραν να διαλύσουν δύο συνεδριάσεις του ΔΣ όπου δημιούργησαν τεχνητή έλλειψη απαρτίας αποχωρώντας από τη συνεδρίαση, είναι άκρως επικίνδυνη για τη λειτουργία του ΕΔΟΕΑΠ.
Η πιο επικίνδυνη μορφή υπονόμευσης ενός Οργανισμού είναι όταν επιχειρείται από μέσα, όταν δηλαδή κάποιοι μέσα στην εξαλλοσύνη τους, λειτουργούν ως «πέμπτη φάλαγγα».
Οι εκλογές στον ΕΔΟΕΑΠ δεν είναι πολύ μακριά, αλλά το Ταμείο μας πρέπει να λειτουργεί και έως τότε.
Ας τους απομονώσουμε με κάθε τρόπο!
Στηρίζουμε την αυτονομία του ΕΔΟΕΑΠ, που αποτελεί πρότυπο λειτουργίας και εν μέσω πανδημίας!
Ενωμένοι και συσπειρωμένοι στο πλευρό της διοίκησης στηρίζουμε το κοινό μας σπίτι!
Πολύ οργή και αγανάκτηση έχουν προκαλέσει τον τελευταίο χρόνο οι αναποτελεσματικές αποφάσεις για τη διαχείρηση της πανδημίας της Covid-19, οι οποίες συνοδεύονται από τις παραφωνίες ενός ξεκούρδιστου ακορντεόν που ανοιγοκλείνει και ξεφυσάει, ανάλογα με τη διάθεση μιας πλειάδας ανευθυνοϋπεύθυνων οργανοπαικτών.
Είναι να απορεί κανείς για την έλλειψη συνθετικής σκέψης και τις κοντόφθαλμες προσεγγίσεις των "ειδικών", αλλά κυρίως για τις τελικές αποφάσεις του κυβερνητικού επιτελείου που προσπαθεί μετά από κάθε αποτυχία να αποποιηθεί των ευθυνών και να τις μεταθέτει στην κοινωνία, από την οποία ζητάει συμμετοχή χωρίς όμως να εμπνέει εμπιστοσύνη.
Πώς να υπακούσουν και να συμμετάσχουν οι πολίτες στα σχέδιά σου όταν δεν εμπνέεις εμπιστοσύνη; Όταν κρύβεσαι πίσω από ένα "ανέγγιχτο κράτος" που ποτέ δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και συμπεριφέρεται αλαζονικά απέναντι στην κοινωνία;
Όταν αποφάσισες να χρησιμοποιήσεις την βίαια καταστολή νομίζοντας ότι ο Έλληνας "θέλει βούρδουλα" για να υπακούσει, είχες ήδη απαξιώσει την πειθώ και τη συννενόηση με τους πολίτες...
Τώρα είναι μάλλον αργά και πολλοί δεν αμφιβάλλουν μόνο για τις προθέσεις και την προσπάθειά σου να εξομαλύνεις την κατάσταση, αλλά και για το δείκτη ευφυϊας σου.
Ανάλογες ανόητες συμπεριφορές έχουν καταγραφεί άλλωσε και στο παρελθόν από άλλα ... έξυπνα επιτελεία.
Πριν από δεκαετίες όταν εφαρμόστηκε ο δακτύλιος στην Αθήνα το τότε επιτελείο είχε επιβάλει στην αρχή το σύστημα "μικρά-μεγάλα", δηλαδή την κυκλοφορία στο κέντρο της πρωτεύουσας μία μέρα για τους "μικρούς αριθμούς" των αυτοκινήτων (1,2,3,4,5) και μία για τους "μεγάλους" (6,7,8,9,0).
Με αυτό το σύστημα οι οδηγοί είχαν κάθε μέρα την απορία και αναρρωτιούνταν ποια αυτοκίνητα κυκλοφορούν, ενώ οι εφημερίδες και γενικώς τα ΜΜΕ ανακοίνωναν υποχρεωτιικά "Σήμερα κυκλοφορούν τα μικρά" κ.λπ.
Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να καταλάβουν οι φωστήρες ότι με το σύστημα ΜΟΝΑ-ΖΥΓΑ, ανάλογα δηλαδή με τον αριθμό των αυτοκινήτων και την ημερομηνία, δεν χρειαζόταν δεύτερη σκέψη ούτε υπενθύμιση, γιατί οι οδηγοί ήξεραν την ημερομηνία και κυκλοφορούσαν αν ο αριθμός τους συνέπιπτε με αυτή.
Τόσο απλό ήταν, κι όμως χρειάστηκαν χρόνια για να το καταλάβουν οι τότε διαχειριστές και να διορθώσουν το λάθος τους.
Ένα άλλο βλακώδες παράδειγμα είναι η απόφαση για ανάληψη 60 ευρώ την ημέρα όταν εφαρμόστηκαν τα κάπιταλ κοντρόλ. Τότε, συναθροίζονταν έξω από τις τράπεζες στα ΑΤΜ δεκάδες άνθρωποι κάθε μέρα για να κάνουν ανάληψη 60 ευρώ χάνοντας πολύ χρόνο άνευ λόγου. Πάλι καλά που τότε δεν υπήρχε ο κορονοϊός, γιατί σε τέτοια περίπτωση τα κρούσματα θα ήταν πολλαπλάσια.
Ευτυχώς, το λάθος αυτό το κατάλαβαν νωρίς οι αρμόδιοι και έδωσαν δικαίωμα ανάληψης με εβδομαδιαίο ποσό δηλαδή 60Χ7=420 ευρώ, κι έτσι οι καταθέτες έκαναν ανάληψη μία φορά την εβδομάδα και όχι κάθε μέρα που προκαλούσε ανόητο συνωστισμό και χάσιμο πολύτιμου χρόνου.
Σήμερα που ένα βασικό πρόβλημα είναι ο συνωστισμός, μία λύση για την αποφυγή του ιδιαίτερα στην Αθήνα, είναι να επιτραπεί η ελεύθερη καθημερινή μετακίνηση των πολιτών στις εξοχικές κατοικίες η οποία έπρεπε ήδη να έχει αποφασιστεί προ καιρού.
Αντί αυτού όμως αποφασίστηκε η διαδημοτική μετακίνηση μόνο τα Σαββατοκύριακα, όταν πλήθος κόσμου λόγω μη εργασίας μπορούσε να μετακινηθεί και να προκαλέσει μεγαλύτερο πρόβλημα συνωστισμού από τις καθημερινές.
Ακόμα κι έτσι όμως με την μετακίνηση του Σαββατοκύριακου στα ανοιχτά πεδία των εξοχικών κατοικιών και με την τήρηση της χρήσης μάσκας σε δημόσιους χώρους, είναι καλύτερα από την παραμονή στην Αθήνα.
Ας σκεφτούν λοιπόν λίγο παραπάνω οι αρμόδιοι: Τι κοστίζει να μπορεί ο πολίτης να πηγαίνει και τις καθημερινές στην εξοχική του κατοικία; Μήπως λιγότερο συνωστισμό στην Αθήνα;
Με την Ελλάδα στην 70η θέση ανάμεσα σε 180 χώρες όσον αφορά στην ελευθερία του Τύπου ολοκληρώνονται σήμερα οι εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας.Η φετινή χρονιά σημαδεύτηκε από την εν ψυχρώ δολοφονία του αστυνομικού συντάκτη, Γιώργου Καραϊβάζ,ο οποίος προστέθηκε στον κατάλογο των αδικοχαμένων δημοσιογράφων που έπεσαν θύματα εξαιτίας της άσκησης του επαγγέλματός τους.
Δυστυχώς, εφέτος η παγκόσμια δημοσιογραφική οικογένεια είχε θύματα και από τον κορονοϊό, τον αόρατο εχθρό ο οποίος προκάλεσε επιπρόσθετα εμπόδια στο έργο τους όπως αναφέρεται και στο μήνυμα του ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, που ακολουθεί:
Οι δημοσιογράφοι και οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο βοηθώντας μας να παίρνουμε εμπεριστατωμένες αποφάσεις. Καθώς ο κόσμος πολεμά την πανδημία του COVID- 19, οι αποφάσεις αυτές μπορούν να κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο.
Στη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου, καλούμε όλες τις κυβερνήσεις – και άλλους – να εγγυηθούν ότι οι δημοσιογράφοι θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας και μετά από αυτή.
Καθώς η πανδημία εξαπλώνεται, προκαλεί μία δεύτερη πανδημία παραπληροφόρησης που περιλαμβάνει από βλαπτικές συμβουλές υγείας μέχρι τρελές θεωρίες συνωμοσίας.
Ο Τύπος προσφέρει το αντίδοτο. Εξακριβωμένες, επιστημονικές και βασισμένες σε γεγονότα ειδήσεις και αναλύσεις. Ωστόσο από την αρχή της πανδημίας, πολλοί δημοσιογράφοι υφίστανται αυξημένους περιορισμούς και τιμωρίες μόνο και μόνο επειδή κάνουν τη δουλειά τους.
Οι προσωρινοί περιορισμοί στην ελευθερία της κίνησης είναι απαραίτητοι για να νικήσουμε COVID-19. Ωστόσο δεν πρέπει να τους γίνεται κατάχρηση ως μία δικαιολογία για τη λήψη σκληρών μέτρων κατά της δυνατότητας των δημοσιογράφων να κάνουν τη δουλειά τους.
Σήμερα ευχαριστούμε τα Μέσα γιατί μάς παρέχουν γεγονότα και αναλύσεις. Γιατί ελέγχουν τους ηγέτες σε κάθε τομέα. Γιατί λένε την αλήθεια στην εξουσία.
Αναγνωρίσουμε ιδιαίτερα αυτά που παίζουν έναν σωτήριο για ζωές ρόλο καλύπτοντας θέματα δημόσιας υγείας. Καλούμε όλες τις κυβερνήσεις να προστατέψουν τους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και να υπερασπιστούν την ελευθερία του Τύπου η οποία είναι απαραίτητη για ένα μέλλον ειρήνης, δικαιοσύνης και δικαιωμάτων για όλους.
Με την Ελλάδα στην 70η θέση ανάμεσα σε 180 χώρες όσον αφορά στην ελευθερία του Τύπου ολοκληρώνονται σήμερα οι εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας.Η φετινή χρονιά σημαδεύτηκε από την εν ψυχρώ δολοφονία του αστυνομικού συντάκτη, Γιώργου Καραϊβάζ,ο οποίος προστέθηκε στον κατάλογο των αδικοχαμένων δημοσιογράφων που έπεσαν θύματα εξαιτίας της άσκησης του επαγγέλματός τους.