A+ A A-
  • Γράφτηκε από τον/την Χρονογράφος
  • Κατηγορία: Επικαιρότητα

Ο Γ' γύρος

Οι εκλογές τελείωσαν, ο κυριος Λούλης "έκλεψε" πάλι την παράσταση, το φιατάκι κέρδισε στο Β' γύρο την τετρακίνητη αλαζονεία του κυριου Τζαννετάκου και οι πολιτικοί
εμπειρογνώμονες αποκρυπτογραφούν τα μηνύματα και απαντούν στα ερωτήματα: υπάρχει το υπέδαφος για μια αυτόνομη και βιώσιμη παρουσία της ακροδεξιάς στην Ελλάδα;
Στο ερώτημα αυτό, οι περισσότεροι απάντησαν αρνητικά, αλλά στα λόγια τους διέκρινες, έστω και αμυδρά, μιαν υποβόσκουσα εξορκιστική διάθεση.
Οι περισσότεροι θεώρησαν περιστασιακό το φαινόμενο Καρατζαφέρη, ένα είδος οργισμένης αντίδρασης εναντίον μιας "λανθασμένης" επιλογής, χωρις σταθερή προοπτική.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Η "διακαναλική έφοδος" του αρχηγού του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στην εκλογική επικαιρότητα ήταν μια καιροσκοπική "ζεμπεκιά" ενός γραφικού πολιτικάντη;
Και αν σήμερα είναι πράγματι έτσι, αύριο σε τι μπορεί να μετασχηματιστεί;
Κανείς δεν μπορεί, άρα δεν πρέπει, να απαντάει απερίσκεπτα σε τέτοια ερωτήματα όταν υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να επηρρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα.
Εμείς θα θυμίσουμε ένα γκάλοπ που διενεργήθηκε στη χώρα μας μετά την "έφοδο" του Λεπέν στις γαλλικές προεδρικές εκλογές:
Σύμφωνα με έρευνα της Κάπα Research που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Απρίλιο στο "Βήμα", η μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινής γνώμης (76,6% των ερωτηθέντων) εκτιμά ότι τα εκλογικά αποτελέσματα με την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, επηρεάζουν και το εγχώριο πολιτικό κλίμα.
Επίσης, το 19,6% των ερωτηθέντων θα ήθελε ένα ελληνικό ακροδεξιό κόμμα τύπου Λεπέν στις εκλογές, ενώ το 11,9% θα το ψήφιζε...

  • Γράφτηκε από τον/την Χρονογράφος
  • Κατηγορία: Επικαιρότητα

Μηνύματα του Α' γύρου...

Ένα από τα πολλά μηνύματα του Α' γύρου των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών, ήταν και η οφθαλμοφανής ανικανότητα των περιβόητων κομματικών επιτελείων να καταστρώσουν μια αξιόλογη, χωρίς σοβαρά λάθη, επικοινωνιακή πρόταση σε πανελλαδικό επίπεδο.
Με πιο εκκωφαντική «γκάφα» την επιλογή από τη ΝΔ της υποψηφιότητας Τζαννετάκου, ο Α' γύρος έδειξε την «αρπακολιτζίδικη» νοοτροπία των επιτελείων των δύο κομμάτων εξουσίας ( το ΠΑΣΟΚ τα έκανε εξίσου θάλασσα και εκτέθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου επέλεξε τα χτυπήματα «κάτω από τη ζώνη» στους υποψήφιους της ΝΔ, με αποτέλεσμα να εκλεγούν άνετα από την πρώτη Κυριακή).
Οι μέτριες επιδόσεις των επιτελείων των δύο κομμάτων εξουσίας, τα οποία κυριαρχούνται, το μεν κυβερνητικό, από αγωνία για να μη χάσει τις καρέκλες του, το δε αξιωματικώς αντιπολιτευόμενο από το άγχος να καθίσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα πάνω σε αυτές, είναι ένα θλιβερό και ανησυχητικό φαινόμενο.
Αυτή η προχειρότητα σε συνδυασμό με την αλαζονία, είναι ικανή να αναστήσει ακόμη και τους βρυκόλακες του παρελθόντος και να εκθρέψει, σε ανύποπτο χρόνο, φρούδες προσδοκίες μεσσιανισμού, με απροσμέτρητες συνέπειες.
Η μετριότητα αυτή ηττήθηκε κατά κράτος από τον Καρατζαφέρη στην Αθήνα και από τον Ψωμιάδη στη Θεσσαλονίκη, δύο υποψήφιους που "παίζουν μπάλα" στο γήπεδο του θυμικού πολύ καλύτερα από τους ακριβοπληρωμένους επικοινωνιολόγους των αρχηγικών επιτελείων. Δύο υποψήφιους, που εισβάλλουν με το συναίσθημα στα ευάλωτα ιδεολογικά οχυρά των εκπροσώπων του «συστήματος», οι οποίοι εδώ και πολύ καιρό, στριφογυρίζουν με μισόλογα γύρω από τα κοινωνικά προβλήματα και εκφράζονται μόνον με "ξύλινη γλώσσα".
Μαζί με τον Καρατζαφέρη, πρωταγωνιστής του Α' γύρου ήταν και ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο κατευναστής της υπαρξιακής αγωνίας του λαού που ζει δύσκολες μέρες ακρίβειας και ανεργίας.
Ο μακαριότατος, ο οποίος αποκάλεσε τους ψηφοφόρους του Καρατζαφέρη «καλούς χριστιανούς», ήταν ο «σιωπηλός» νικητής των νομαρχιακών εκλογών στην Αττική.
Ο υβριστής του, Γιάννης Τζαννετάκος, «το μαύρο πρόβατο», αποδοκιμάστηκε από ένα μεγάλο ποσοστό του κόμματος που τον υποστήριζε, ενώ οι συνυποψήφιοί του (Βεζυργιάννης-Σορώτου-Τσανάκη), διαχώρισαν τη θέση τους και έτρεξαν, έστω και την τελευταία ώρα, να υποβάλλουν τα σέβη τους στον αρχιεπίσκοπο και να πάρουν την ευχή του για να παλέψουν στο Β' γύρο.
Έκαναν την «ανάγκην φιλοτιμία», ελπίζοντας ότι στο Β' Γύρο, θα πάρουν μέσω αρχιεπισκόπου, τους «καλούς χριστιανούς» που ψήφισαν Καρατζαφέρη.
Με απλά λόγια, ζήτησαν -προφανώς με προτροπή του κομματικού τους αρχηγείου- το έλεος του μακαριότατου.
Και με ακόμη πιο απλά, έκαναν αυτό που ζητούσε ο Καρατζαφέρης από τον Τζαννετάκο: ζήτησαν συγγνώμη, εκ μέρους του, από τον αρχιεπίσκοπο.

Συνοψίζοντας με τίτλους τα μηνύματα που μας έστειλε ο Α' Γύρος, θα λέγαμε οτι:
Α) 250 χιλιάδες «καλοί χριστιανοί» ψήφισαν Καρατζαφέρη.
Β) Ο αρχιεπίσκοπος δεν ξεχνά, πολιτεύεται, νικά.
Γ) Η ΝΔ ζήτησε συγγνώμη από τον μακαριότατο!
Δ) Η άσωτη ΝΔ επέστρεψε στους κόλπους της εκκλησίας!

  • Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
  • Κατηγορία: Επικαιρότητα

e-φως 2002: 4ο Διεθνές Φεστιβάλ filmart

e-φως 2002

4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Νέων Μέσων
…περιπέτειες ψηφιακής Aντίδρασης…
www.filmart.gr


Bραδιά Εγκαινίων
20:30, Tετάρτη 25 Σεπτεμβρίου
ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΒΗΣΣΥΝΙΑΣ στο Μοναστηράκι
Σε συνεργασία με τον ΑΚΤΟ

 

«ΤΗΕ CALYPSO PROJECT» - Videoart εγκατάσταση από το πανεπιστήμιο BAUHAUS

Το ασυνήθιστο παιδευτικό κέντρο που δημιούργησε ορισμένες από τις μεγαλύτερες μορφές της αρχιτεκτονικής σκέψης του 20 αιώνα, η σχολή BΑUHAUS, στην πλατεία Αβησσυνίας: δημιουργώντας μία μοναδική ατμόσφαιρα, ένα παιχνίδι ανάμεσα στα στοιχεία, τους ήχους και τα χρώματα της ελληνικής φύσης με εκείνα μιας από τις παλιότερες πλατείες της πρωτεύουσας…

Γαύδος. Το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, ένα πανέμορφο νησί στη μέση του πουθενά: 35 ηλικιωμένοι κάτοικοι με δυνατές καρδιές και ιστορίες που θυμίζουν παλιά παραμύθια. Ποια είναι τα όνειρα, οι επιθυμίες και οι προσδοκίες τους; Ποιο είναι το σύστημα της μικρής κοινωνίας τους, τόσο διαφορετικής από εκείνη των ανθρώπων της πόλης; Πως επιδρά ο τουρισμός πάνω στους ίδιους και στο εύθραυστο οικοσύστημα; Μπορούν να δεχθούν τον πολιτισμό της σύγχρονης εποχής που μεταβάλλεται και ανανεώνεται διαρκώς; Τι σχέση έχει το ανθρώπινο σώμα με την σχεδόν παρθένα ακόμη εκεί φύση; Το ντοκιμαντέρ αναλύει τα παραπάνω θέματα έχοντας «σκηνικό» του τον ήλιο, τη θάλασσα και τα πανέμορφα χρώματα της φύσης της Γαύδου. Το Calypso Project αποτελείται από μία σειρά μικρών πανοραμικών ταινιών που δημιούργησαν οι φοιτητές του κλάδου Interactive Media της περίφημης σχολής Bauhaus του Πανεπιστημίου της Βαϊμάρης και παρουσιάζεται με έναν πραγματικά εντυπωσιακό τρόπο προβολής στο κοινό: με τρεις προτζέκτορες, computer controller, τρεις οθόνες και ήχο surround 6 καναλιών!

Προβολή της ταινίας computer animation

«Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΦΚΑ »

σκηνοθεσία: Φίλιππος Γραμματικόπουλος-Xavier de l’ Hermuziére, Ελλάδα/Γαλλία, 2001, 7’, B/W

Σε μία κοινωνία όπου όλοι φοράνε καπέλο, κάποιος το χάνει. Αμέσως η κοινότητα τον εξαιρεί από τους κόλπους της. Για να ξανακερδίσει τη θέση του πρέπει να ξαναβρεί το καπέλο, ανεξάρτητα από το κόστος. Αυτό το απλό γεγονός βάζει ολόκληρη την πόλη σε μία ατέρμονη διαδικασία… Μια εντυπωσιακή σύγχρονη διασκευή του καφκικού εφιάλτη μέσα από τη μινιμαλιστική ματιά του Έλληνα σχεδιαστή/σκηνοθέτη Φίλιππου Γραμματικόπουλου και του Γάλλου Xavier de l’ Hermuziére. Μικρού μήκους ταινία με αλληγορική σημασία για τις κοινωνίες που καταδικάζουν τη διαφορετικότητα του ατόμου και το ωθούν στο περιθώριο και την απομόνωση. Βασισμένη σε λογισμικό που έχει σχεδιάσει ο ίδιος ο σκηνοθέτης, η “Δίκη” απέσπασε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ ψηφιακής τέχνης Ars Electronica που θεωρείται από τα σημαντικότερα στο είδος του.

Θα παραστούν οι σκηνοθέτες.

Η ποινικοποίηση της πολιτικής...

Αν η τρομοκρατία είναι πολιτικό φαινόμενο, αν έχει ιδεολογικό υπόβαθρο και πολιτικούς στόχους, όσοι νομίζουν ότι μπορούν να την αποτελειώσουν τυλίγοντάς την σε μια κόλλα ποινικού κολασμού, αντιδρούν βεβιασμένα και πρέπει να αισθάνονται ιδεολογικά ανεπαρκείς.
Η ήττα της τρομοκρατίας, όπως και κάθε πολιτική ήττα, πρέπει να είναι κυρίως ιδεολογική.
Πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας να ξεκαθαρίσουν αν θεωρούν τη 17Ν πρωτίστως ως ένα πολιτικό αντίπαλο. Αν πράγματι τη θεωρούν τέτοια δεν πρέπει να υποτιμούν την ιδεολογική της άποψη και να περιορίζονται στην εξόντωση των επιχειρησιακού κλιμακίου της μέσα από την ποινική καταδίκη.
Η 17Ν δεν είναι μια "άθλια συμμορία" που σκότωνε χωρίς αιτία και εκτελούσε για να ληστεύει τα θύματά της.
Η 17Ν, έχει θεωρητική ηγεσία η οποία μέχρι στιγμής παραμένει αόρατη ή ελάχιστα ορατή.
Δεν πρόκειται να πειστεί κανένας για την ουσιαστική εξόντωσή της , αν η κυβέρνηση και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, δεν φωτίσουν τα κίνητρα της 27ετούς εγκληματικής δράσης της και δεν συλλάβουν ή τουλάχιστον δεν εξακριβώσουν, ποιοι ήταν οι ιδρυτές της, ποιοι ήταν οι σκοποί τους και ποια τα στάδια της εξέλιξής της κατά τη διάρκεια του τρομο-βίου της.
Με λίγα λόγια η 17Ν δεν είναι μια απλή -έστω εκκωφαντική - υπόθεση του αστυνομικού ρεπορτάζ που αφορά το υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
Η 17Ν υπήρξε, επί 27 χρόνια, πολιτικό πρωτοσέλιδο, ήταν η ατμομηχανή της τρομοκρατίας στη χώρα μας και επηρρέαζε τα πολιτικά δρώμενα χειριζόμενη με επιδέξιο τρόπο την πολιτική πόλωση της μεταπολίτευσης.
Οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν δικαίωμα να ξεμπερδέψουν μαζί της με ποινικούς αφορισμούς (συμμορία κακοποιών, μαφία κ.λπ.) ούτε με βολικές ετικέτες (πράκτορες κ.α.).
Έχουν υποχρέωση να εργαστούν σοβαρά, να φωτίσουν τις γενεσιουργές αιτίες της ύπαρξής της και να "ξεριζώσουν" κάθε σοβαρή πιθανότητα μελλοντικής επανεμφάνισης τρομοκρατικών επιχειρήσεων με σημαντική λαϊκή αποδοχή.
Γιατί μερίδιο της ευθύνης για την ύπαρξη της 17Ν και για την πολυετή δράση -με σημαντική λαϊκή αποδοχή- της τρομοκρατίας στη χώρα μας, έχουν σίγουρα και αυτές.


ΥΓ) Είναι αυτονόητο ότι και οι δημοσιογραφικές δυνάμεις πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ο φάκελος 17Ν αποδείχτηκε μια πρώτης τάξεως "επικίνδυνη" ευκαιρία για τον δημοσιογραφικό χώρο. Οι τελευταίες αντεγκλήσεις στα τηλε-παράθυρα αλλά και στον Τύπο μεταξύ δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων με ελεγκτέους χαρακτηρισμούς (βαποράκια της εξουσίας, χαφιέδες της ασφάλειας, αθεμίτως πλουτίσαντες σπουδαιοφανείς δημοσιογράφοι, δημοσιογράφοι τρωκτικά των μυστικών κρατικών κονδυλίων, ψιττακοί των διαύλων, συνήθεις ιμάντες ειδήσεων και θελήσεων της αντιτρομοκρατικής …τρομοκρατίας κ.λπ.) φέρνουν στο φως τα σοβαρά προβλήματα της ενημέρωσης και τις ευθύνες του δημοσιογραφικού κόσμου.
Οι Ενώσεις Συντακτών δεν μπορούν πλέον να ποιούν την νήσσαν και να κάθονται με σταυρωμένα χέρια . Αυτοκριτική Παρέμβαση Τώρα!