Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής των 15 στην Κοπεγχάγη, ήταν ένα γερό χαστούκι στο περιβόητο πολιτικό θράσος της Τουρκίας.Η άμεση και χωρίς όρους αποδοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ και η αναβολή για το Δεκέμβριο του 2004 της συζήτησης για το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας, θα μείνουν στην ιστορία ως η αρχή του τέλους του "πολιτικού τσαμπουκά".
Οι 15 ηγέτες διεμήνυσαν προς κάθε κατεύθυνση ότι η ΕΕ έχει τη βούληση αλλά και τη δύναμη να μην υποκύψειστο εξής σε κανέναν εκβιασμό που θα επιχειρήσει να αλλιώσει τον πολιτικό πολιτισμό της.
Το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο είναι ένα καθεστώς που έχει κατακτηθεί με κόπους και θυσίες από τους λαούς της ΕΕ και δεν είναι διαπραγματεύσιμο σε τούρκικα παζάρια ούτε ανταλλάσεται με πρόσκαιρα οικονομικά οφέλη.
Εκτός από μεγάλη επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας, οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Κοπεγχάγης, αποτελούν κι ένα σαφές μήνυμα των ευρωπαίων προς τον αμερικανό πλανητάρχη για τα όρια των παρεμβάσεών του στο χώρο δράσης της ΕΕ.
Στην ιστορική Σύνοδο της Κοπεγχάγης που αποτέλεσε το τέλος της διαίρεσης της Ευρώπης, όπως είπε ο πρόεδρος της Επιτροπής, Ρομάνο Πρόντι, -με το Ευρώ να υπερέχει του δολλαρίου στις ισοτιμίες-, η ΕΕ έδωσε τα διαπιστευτήριά της στον υπόλοιπο κόσμο:Το ευρωπαϊκό κεκτημένο δεν είναι διαπραγματεύσιμο.
http://www.mediaterra.org/en/default.html Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Tο 5ο Medi@terra, είναι ένα φεστιβάλ που απευθύνεται σε όλους όσοι γοητεύονται από τη σύγχρονη τέχνη. Nέες καλλιτεχνικές εκφράσεις που προκύπτουν από τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας των δικτύων, της κινητής τηλεφωνίας, των πολυμέσων, αλλά και της τεχνητής νοημοσύνης έχουν ως κοινό παρονομαστή τις "Νέες Πλατφόρμες" μέσα στις οποίες μπορούμε να αναπτύξουμε τις δικές μας ιδέες.
Οι "Πλατφόρμες" αυτές είναι ο συνδυασμός μιας τεχνολογίας, ενός τρόπου σκέψης, ενός οραματισμού μιας ομάδας που ετοιμάζει ένα "χώρο". Μέσα σε αυτόν οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να επιλέξουν την εξέλιξη της δράσης, να συμμετάσχουν στην καλλιτεχνική δημιουργία των εμπνευστών της.
Στο φετινό φεστιβάλ ο χώρος που επιλέχθηκε είναι οι κτιριακές εγκαταστάσεις του Ανατολικού Αερολιμένα, έκτασης 5.000 τμ. Από τις 6 έως τις 9 Δεκεμβρίου ο χώρος αυτός μεταμορφώνεται σε ένα σύγχρονο περιβάλλον μέσα από συστήματα τηλεσυνδιασκέψεων, happenings από απόσταση, τεχνολογικές παρεμβάσεις.
Σε πραγματικό και εικονικό χώρο παρουσιάζονται διεθνή γεγονότα σύγχρονης καλλιτεχνικής έκφρασης που βασίζονται στην ψηφιακή τεχνολογία, όπως net.art, web.art, wap, performances μέσω συστημάτων τηλεσυνδιάσκεψης, web theatre, όπου ο θεατής συμμετέχει ενεργά στο αποτέλεσμα του καλλιτεχνικού έργου, καθώς και νέες πλατφόρμες κινηματογράφου.
Οι εκδηλώσεις του Medi@terra 2002 περιλαμβάνουν:
- Διαδραστικό κινηματογράφο και εικονικό θέατρο
- Εγκαταστάσεις
- Επικοινωνιακά happenings
- Διαγωνισμούς
- Εργαστήρια
- Διεθνές Συνέδριο με θέμα τις "Νέες Πλατφόρμες"
tel 003210 6460748
http://www.mediaterra.org/en/default.html Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού:δύσκολο το ζητούμενο, αφού πρϋποθέτει ότι πρέπει να παραδεχθείς το δίκαιο του εχθρού σου, για να συμβιώσεις ειρηνικά μαζί του.
Πρϋποθέτει ότι, πρέπει να ξεπεράσεις τα λάθη του παρελθόντος, τις αυτοκαταστροφικές εμμονές σου και να αποδείξεις ότι έμαθες να χάνεις.
Δύσκολο το ζητούμενο, αφού και ο εχθρός σου πρέπει να θέλει να συμβιώσει ειρηνικά μαζί σου και να σε πείσει για τις αγαθές προθέσεις του με κινήσεις καλής θέλησης.
Δύσκολο το ζητούμενο, γιατί "η ειρήνη θέλει δύναμη για να την αντέξεις" όπως λέει ο ποιητής.
Δύσκολο, αφού και οι ισχυροί εμπλεκόμενοι στο πρόβλημα, πρέπει να είναι ακριβοδίκαιοι διαιτητές και να προσφέρουν τις καλές υπηρεσίες τους, για την επίτευξη του σκοπού.
Η ευθύνη της απόφασης στα εκβιαστικά διλλήματα της ιστορίας είναι πολύ βαρειά και θέλει πολύ αυτογνωσία.
Το καλύτερο δυνατόν δεν είναι καθόλου απλό επίτευγμα όταν διεκδικείται υπό πιεστικές συνθήκες.
Όταν η γέφυρα της υπέρβασης, πρέπει να θεμελιωθεί χωρίς καμμία παραχώρηση του ευρωπαϊκού δημοκρατικού κεκτημένου, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν απόπειρα αυτοκαταστροφής...
ΥΓ) Με βάση τα σημερινά δεδομένα (οικονομική υπεροχή της χώρας μας, σαθρό πολιτικό σύστημα και οξεία οικονομική κρίση στην Τουρκία) η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση και μπορεί να διαχειριστεί με μεγαλύτερη άνεση από τους Τούρκους το σχέδιο Ανάν για το κυπριακό.
Η Ελλάδα είναι εκεί που η Τουρκία θέλει να έρθει (Ευρωπαϊκή Ένωση) και μάλιστα συμμετέχει στις αποφάσεις που θα καθορίσουν την επιτυχία των επιδιώξεων της γειτονικής χώρας.
Δεν έχει κανένα λόγο να παραχωρήσει χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα τα αναμφισβήτητα πλεονεκτήματά της.
Το Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επεδίκασε στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο αποζημίωση 4,6 δισ δραχμές, για την απαλλοτρίωση της αμφιλεγόμενης περιουσίας του. Το ποσό είναι πολύ μικρό συγκριτικά με την αγοραία αλλά και την αντικειμενική αξία της "περιουσίας", η οποία περιλαμβάνει πολλές χιλιάδες στρέμματα γης, και αυτό γιατί το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι ο Κωνσταντίνος είναι "λίγο θνητός" και περισσότερο γαλαζοαίματος και ότι αυτή η "περιουσία" οφείλεται περισσότερο στην τέως ιδιότητά του και όχι στον ιδρώτα του. Πριν απο δυο χρόνια, με τίτλο "Ανθρωποι και βασιλιάδες" είχαμε σχολιάσει τη διένεξη, του τελευταίου εστεμμένου εν Ελλάδι απογόνου της δυναστείας των Γκλίξμπουργκ, με το ελληνικό δημόσιο. Βρίσκουμε ενδιαφέρον το σχόλιο και γι' αυτό σας το υπενθυμίζουμε:
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ Είναι άνθρωποι οι βασιλιάδες; Πόσο άνθρωπος μπορεί να είναι κάποιος που a priori έχει θέσει εαυτόν υπεράνω ανθρώπων; Κάποιος που ακόμη και τον Θεό μπορεί να προσαρμόσει στα μέτρα του για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του; Κάποιος "ελέω Θεού και ανθρώπων;" Σε αυτά τα ερωτήματα θα έπρεπε να απαντήσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πριν από την εκδίκαση της προσφυγής του κυρίου τέως, Κωνσταντίνου Γκλίξμπουργκ ή όπως αλλιώς επιθυμεί να λέγεται ο έκπτωτος μονάρχης. Τι σχέση μπορεί να έχουν τα δικαιώματα των ανθρώπων, οι οποίοι ακριβώς για να ξεχωρίζουν αποκαλούνται "κοινοί θνητοί", με τα δικαιώματα των "γαλαζοαίματων"; Κανονικά το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα έπρεπε να δηλώσει αναρμόδιο και να απορρίψει την προσφυγή του κυρίου "όπως κι αν τον λένε". Τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν κατοχυρωθεί με θυσίες και αίμα ενώ τα "γαλαζοαίματα" με το έτσι θέλω. Όμως, με το "έτσι θέλω" δεν υπάρχει δικαίωμα. Το δικαίωμα κατοχυρώνεται με κοινή συναίνεση και αποδοχή. Ο κύριος "όπως κι αν τον λένε" θα έπρεπε να προσφύγει εναντίον του ελληνικού λαού στο "Δικαστήριο των Γαλαζοαίματων Δικαιωμάτων", αλλά τέτοιο δικαστήριο δεν τόλμησε ποτέ να υπάρξει στην ιστορία...
Σημ.: με το δημοψήφισμα του 1974, ο ελληνικός λαός έδωσε την ευκαιρία στον μονάρχη Κωνσταντίνο ΙΙ, να αποδεχτεί το ρόλο του έλληνα πολίτη (να πληρώνει φόρους, να έχει αστυνομική ταυτότητα κ.λπ.) αλλά αυτός ψάχνει ακόμη να βρει ονοματεπώνυμο. Όμως, και μονάρχης και πολίτης ταυτόχρονα δεν γίνεται, απέχουν 600 δισ. παρασάγγες... Τώρα, γιατί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι η αμφισβητούμενη βασιλική περιουσία ανήκει στους ενάγοντες "ως ιδιώτες" και όχι ως μέλη της βασιλικής οικογένειας, είναι μια άλλη περίεργη ιστορία. Πάντως, με την απόφαση αυτή, ο πρώην μονάρχης καλείται επισήμως, για άλλη μία φορά, να αποδεχτεί ότι είναι έκπτωτος, αν σκοπεύει να πάρει κάποια από τα δισεκατομμύρια που διεκδικεί. Με απλά λόγια, να ξεπουλήσει μια για πάντα, ό,τι απέμεινε από το στέμμα του, το οποίο όταν χρειάστηκε, αντί να το υπερασπιστεί το παζάρευε με τους πραξικοπηματίες.
