Η χαμένη τιμή των πολιτικών

Στην πρωταθλήτρια χώρα της διαφθοράς, η πολιτική ηγεσία δεν είναι δυνατόν να έχει καθαρό πρόσωπο ούτε την απαραίτητη αξιοπιστία για να εξουδετερώσει τις υποψίες του λαού για τα όσα τρομερά ακούγονται ότι συμβαίνουν στα παρασκήνια.
Γιατί, δηλαδή, οι πολιτικοί να αποτελούν εξαίρεση και να μην είναι διεφθαρμένοι, όταν ανέχονται προκλητικά τη διαφθορά και τη διαπλοκή σε κάθε κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα;
Όταν έχουν αναγορευτεί σε επικυρωτές της κάθε λογής παρανομίας, της κάθε λογής στρέβλωσης και παράτυπης πατέντας, υπέρ ενός ποικιλώνυμου ιδεολογικά οικονομικού κατεστημένου, το οποίο κάνει τις ''δουλειές'' του περιφρονώντας κάθε έννοια υγειούς ανταγωνισμού και στοιχειώδους αξιοπρέπειας;
Η περίπτωση Μαλέσιου, είναι προϊόν ενός ακραίου κυβερνητικού ευδαιμονισμού και οφείλεται στην αποχαύνωση μιας κουρασμένης από την πολυετή άσκηση της εξουσίας ηγετικής ομάδας.
Στην εποχή της τηλεδημοκρατίας, όπου η μεγάλη πλειοψηφία του λαού αποφασίζει βασισμένη στις εντυπώσεις, αφού στερείται ουσιαστικής συμμετοχής στα τεκταινόμενα, ο πρωτάρης υφυπουργός Μαλέσιος έκανε το τραγικό λάθος να αδιαφορήσει για την προς τα έξω ''εμφάνισή του''. Υποτίμησε το γνωστό ανά τους αιώνες ρητό για τη γυναίκα του Καίσαρα.
Αποδέχθηκε να μένει δωρεάν στο σπίτι ενός ''κολλητού'' επιχειρηματία, στην εταιρεία του οποίου δόθηκε δημόσιο έργο για την επιλογή του οποίου είχε λόγο και ο ίδιος!
Είχε μάλιστα την άνεση -ή μήπως το θράσος; να απορήσει σε τηλεοπτική εκπομπή και να πει, ''Ε, και τι έγινε;''. ''Έπρεπε να βρω σπίτι επειγόντως γιατί άρχιζε το σχολείο των παιδιών μου και μου παραχώρησε, ο από 30ετίας καλός μου φίλος, ένα σπίτι του!''.
Πράγματι, δεν υπάρχει πρόβλημα για τον κ. Μαλέσιο. Και δεν υπάρχει γιατί τόσα χρόνια πλάι στους επιβήτορες της εξουσίας, πείστηκε ότι όλοι εμείς είμαστε άξιοι της μοίρας μας αφού ανεχόμαστε από φόβο, βόλεμα ή αδιαφορία για τα κοινά, τα όργια της διαπλοκής σε κάθε μας δραστηριότητα.
Μετά τη ''δωρεάν φιλοξενία'' του υφυπουργού Δημόσιας Τάξης στο σπίτι του αφεντικού της ALTEC, βγήκαν στη φόρα οι χρηματιστηριακές δραστηριότητες των "λοχαγών" με προεξάρχοντα τον υπουργό Επικρατείας Στέφανο Μανίκα, ο οποίος "ξεφόρτωνε" στη Σοφοκλέους ''χαρτιά'' αξίας εκατομμυρίων δραχμών της εν λόγω εταιρείας , τα οποία αγόραζαν οι αφελείς ''μικροεπενδυτές'' για να ενισχύσουν το οικογενειακό τους εισόδημα με τις σίγουρες υπεραξίες της ισχυρής μας οικονομίας!
Στη συνέχεια, το επόμενο πρωτοσέλιδο, ξεμπρόστιαζε τον υπουργό Τύπου & ΜΜΕ κ. Πρωτόπαπα, ότι έκανε προεκλογική εκστρατεία ενισχυμένος με 200 εκατομμύρια δραχμές που του έδωσε πάλι ο ''κολλητός'' του κ. Μαλέσιου επιχειρηματίας Θανάσης Αθανασούλης, ο οποίος είναι γέννημα και θρέμμα του ΠΑΣΟΚ αφού υπήρξε και επί σειρά ετών μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής.
Και θα πάει λέγοντας...
Για όλα αυτά βέβαια, οι κυβερνητικοί παράγοντες καταφεύγουν στη Δικαιοσύνη εναντίον των ''συκοφαντιών'' που εκπορεύονται από επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία θέλουν να εκβιάσουν την κυβέρνηση κ.λπ. κ.λπ., όμως δεν πείθουν κανένα ότι είναι αθώες περιστερές.
Οι εντυπώσεις είναι συντριπτικά εναντίον τους και δυστυχώς, ο λαός που οι ίδιοι έχουν βάλει στη γωνία και στην ανεργία για να θησαυρίζουν οι ''κολλητοί'' επιχειρηματίες, κρίνει και αποφασίζει με τις εντυπώσεις.
Ας πρόσεχαν! Αλλά φαίνεται ότι από το πολύ φαγοπότι, η όποια διαύγεια τους είχε απομείνει πνίγηκε στα βαθειά νερά της αποχαύνωσης...

Σημ.: είναι λυπηρό για την κυβέρνηση, ότι ο καταγγέλων τα σκάνδαλα, εκδότης της "Αυριανής" Γ. Κουρής, ο οποίος έχει στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές ταυτιστεί με τον "κιτρινισμό", της παραδίδει μαθήματα ήθους. Αυτό σημαίνει ότι έχει αρχίσει να χάνει την έξωθεν καλή μαρτυρία, δηλαδή με απλά λόγια, ότι το κλίμα της ήττας ενόψει των επερχόμενων εκλογών, δεν είναι αναστρέψιμο.
Ακόμη πιο λυπηρό είναι επίσης ότι, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν εξαιρείται της διαπλοκής, γι' αυτό κρατάει επιφυλακτική στάση αναμονής με σκοπό να αποκομίσει ωφέλη από τη φθορά της κυβέρνησης. Ο εκδότης της "Αυριανής" έχει ήδη δηλώσει ότι εμπλέκονται και στελέχη της ΝΔ στο παιχνίδι και εν ευθέτω χρόνω θα κάνει αποκαλύψεις...