Πριν από σαράντα πέντε χρόνια, με τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη 1974, ιδρύθηκε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ), το αποκαλούμενο και "κόμμα της Αλλαγής",  από τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Το ΠΑΣΟΚ που σήμερα είναι αποδεκατισμένο και δίνει αγώνα πολιτικής επιβίωσης μέσα από το ΚΙΝΑΛ (Κίνημα Αλλαγής), φιλοδοξούσε να αποτελέσει την προοδευτική έκφραση του αστικού καθεστώτος και έως ένα βαθμό ανταποκρίθηκε στο ρόλο αυτό στις ευνοϊκές μεταδικτατορικές συνθήκες της Μεταπολίτευσης.

Όμως, παρά τις δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, περί συμμετοχικής δημοκρατίας και αναβαθμισμένης πολιτικής λειτουργίας, υπήρξε ένα κόμμα αρχηγικό και σε αυτό οφείλεται σε σημαντικό βαθμό ο εκφυλισμός του μετά τον θάνατο του ιδρυτή του.

Η "Αλλαγή τελείωσε νωρίς" όπως τιτλοφορείται το βιβλίο ενός από τα κορυφαία στελέχη του, του Παρασκευά Αυγερινού, μέλους του Εκτελεστικού Γραφείου του Κινήματος, καθώς μετά την άνοδο στην εξουσία τον Οκτώβρη του 1981, άρχισε η προσαρμογή στον κυβερνητικό ρεαλισμό και τις καθεστωτικές συμπεριφορές. 

Σήμερα, τα κοινωνικά στρώματα που εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ, οι "μη προνομιούχοι" εξακολουθούν να αναζητούν πολιτική έκφραση και έχουν ακουμπήσει ως επί το πλείστον στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ταυτόχρονα οι αναποφάσιστοι δέχονται επίθεση γοητείας και από άλλα μικρότερου βεληνεκούς κόμματα (π.χ. άρθρο Γιάνη Βαρουφάκη για την 3η Σεπτέμβρη).

Το κεφάλαιο, Ανδρέας Παπανδρέου, εξακολουθεί να αποδίδει πολιτικό επιτόκιο - έστω και μειωμένο- γι' αυτό  αποτελεί κα ισήμερα σημείο ιδιοτελούς αναφοράς για όσους πολιτικούς κινούνται στο δημοκρατικό προοδευτικό στρατόπεδο.    

Όμως,σήμερα  οι συνθήκες είναι διαφορετικές και η μάχη απέναντι στο "κατεστημένο" (όρος που εισήγαγε ο Ανδρέας τη δεκαετία του '60 μεταφράζοντας το establisment) απαιτεί μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική λαϊκή συμμετοχή, ενώ η κινητοποίηση των μαζών είναι πολύ πιο δύσκολη.

Οι δημοκρατικοί προοδευτικοί πολίτες εξουθενωμένοι από την διαρκή και οξεία λιτότητα των μνημονίων δεν διαθέτουν, ύστερα από σειρά απογοητεύσεων, τον ενθουσιασμό του παλιού καιρού, ενώ ταυτόχρονα το "κατεστημένο" κάτι ό,τι είναι δυνατόν για να ενσπείρει την ηττοπάθεια του περίφημου δόγματος ΤΙΝΑ (There is not alternative).

Η Εύλογη Αμοιβή αμφισβητείται από την Ηλεκτρονική Βιομηχανία

Εντεί­νε­ται η εκ­στρα­τεία που έχει ξε­κι­νή­σει πα­ρα­σκη­νια­κά η ορ­γά­νω­ση των κα­τα­σκευα­στών ηλε­κτρο­νι­κών συ­σκευών (Digital Europe) προ­κει­μέ­νου να αμ­φι­σβη­τή­σει την εύ­λο­γη αμοι­βή. Δώ­δε­κα (12) ευ­ρω­παϊ­κές ορ­γα­νώ­σεις δη­μιουρ­γών με κοι­νή ανοι­χτή επι­στο­λή υπε­ρα­σπί­ζο­νται τον θε­σμό της εύ­λο­γης αμοι­βής.

Το πα­ρα­κά­τω κεί­με­νο απο­τε­λεί ένα μέ­ρος της κοι­νής δή­λω­σης τους προς τους αρ­μό­διους Ευ­ρω­παί­ους Επι­τρό­πους:

Οι ευ­ρω­παϊ­κές ορ­γα­νώ­σεις δη­μιουρ­γών και τα συν­δι­κά­τα τους (τα οποία αριθ­μούν πε­ρισ­σό­τε­ρους από 2.541.000 δη­μιουρ­γούς) ζη­τούν από τα θε­σμι­κά όρ­γα­να λή­ψης απο­φά­σε­ων της ΕΕ να στη­ρί­ξουν τα ευ­ρω­παϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα και να αντι­στα­θούν στην πί­ε­ση που δέ­χο­νται από τους κα­τα­σκευα­στές ηλε­κτρο­νι­κών συ­σκευών οι οποί­οι προ­σπα­θούν να απο­δυ­να­μώ­σουν τη νο­μο­θε­σία της ΕΕ που προ­βλέ­πει την εύ­λο­γη αμοι­βή.

Εδώ και δε­κα­ε­τί­ες το σύ­στη­μα απο­ζη­μί­ω­σης των δη­μιουρ­γών για την εξαί­ρε­ση της ιδιω­τι­κής αντι­γρα­φής (εύ­λο­γη αμοι­βή) που υπάρ­χει στις πε­ρισ­σό­τε­ρες ευ­ρω­παϊ­κές χώ­ρες έχει συμ­βά­λει στη δί­καιη αμοι­βή τους αλ­λά και στη χρη­μα­το­δό­τη­ση της καλ­λι­τε­χνι­κής δη­μιουρ­γί­ας.

Σή­με­ρα, οι κα­τα­σκευα­στές ηλε­κτρο­νι­κών συ­σκευών μέ­σω της αντι­προ­σω­πευ­τι­κής τους ορ­γά­νω­σης στην Ευ­ρώ­πη (Digital Europe) επι­τί­θε­νται με σφο­δρό­τη­τα σε αυ­τή τη μα­κρό­χρο­νη πρα­κτι­κή και δια­τυ­πώ­νουν απα­ρά­δε­κτες προ­τά­σεις για να στε­ρή­σουν από τους δη­μιουρ­γούς τη νό­μι­μη απο­ζη­μί­ω­σή τους.

Η Apple, η Huawei, η LG, η Samsung και η Xiaomi εί­ναι οι με­γα­λύ­τε­ροι κα­τα­σκευα­στές κι­νη­τών τη­λε­φώ­νων που δια­τί­θε­νται στην Ευ­ρώ­πη, όμως, κα­νέ­νας από αυ­τούς δεν εί­ναι ευ­ρω­παϊ­κή εται­ρεία.

Διά­φο­ρες έρευ­νες αγο­ράς έχουν δεί­ξει επα­νει­λημ­μέ­νως ότι οι τι­μές των συ­σκευών δεν επη­ρε­ά­ζο­νται από την εφαρ­μο­γή συ­στη­μά­των απο­ζη­μί­ω­σης αντι­γρά­φων. Ένα smartphone μπο­ρεί να εί­ναι ακρι­βό­τε­ρο στο Ηνω­μέ­νο Βα­σί­λειο, όπου δεν υπάρ­χει ιδιω­τι­κή αντι­πα­ρο­χή (διό­τι το βρε­τα­νι­κό δί­καιο δεν έχει ιδιω­τι­κή εξαί­ρε­ση αντι­γρα­φής) απ’ ό, τι στη Γαλ­λία, όπου υπάρ­χει ένα κα­θιε­ρω­μέ­νο σύ­στη­μα απο­ζη­μί­ω­σης. Με άλ­λα λό­για, η αμοι­βή ιδιω­τι­κής αντι­γρα­φής σε κα­μία πε­ρί­πτω­ση δεν επη­ρε­ά­ζει την τι­μή του προ­ϊ­ό­ντος στο οποίο εφαρ­μό­ζε­ται.

Οι μη ευ­ρω­παϊ­κές εται­ρεί­ες από την Κί­να, τη Νό­τια Κο­ρέα και τις ΗΠΑ, υπό την ονο­μα­σία Digital Europe, ζη­τούν να αλ­λά­ξει το δί­καιο της ΕΕ ώστε να μην πρέ­πει να συμ­βάλ­λουν, όπως συμ­βαί­νει σή­με­ρα, στην αμοι­βή των Ευ­ρω­παί­ων δη­μιουρ­γών και ταυ­τό­χρο­να να μην υπάρ­χει και κα­νέ­να όφε­λος για τους κα­τα­να­λω­τές. Σκο­πός τους εί­ναι μό­νο να με­γι­στο­ποι­ή­σουν τα κέρ­δη τους μη κα­τα­βάλ­λο­ντας την εύ­λο­γη αμοι­βή ενώ ταυ­τό­χρο­να οι τι­μές των προ­ϊ­ό­ντων τους θα δια­τη­ρη­θούν ίδιες, αν όχι υψη­λό­τε­ρες!

Οι ευ­ρω­παϊ­κές πο­λι­τι­στι­κές και δη­μιουρ­γι­κές βιο­μη­χα­νί­ες (CCIs) κα­τα­λαμ­βά­νουν μια ιδιαί­τε­ρη θέ­ση στον κλά­δο της ευ­ρω­παϊ­κής οι­κο­νο­μί­ας έχο­ντας δη­μιουρ­γή­σει 12.000.000 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας, δη­λα­δή 4 φο­ρές πε­ρισ­σό­τε­ρες από την αυ­το­κι­νη­το­βιο­μη­χα­νία και 6 φο­ρές πε­ρισ­σό­τε­ρες από τη βιο­μη­χα­νία τη­λε­πι­κοι­νω­νιών. Η ευ­ρω­παϊ­κή πο­λι­τι­στι­κή και δη­μιουρ­γι­κή βιο­μη­χα­νία (CCIs) εί­ναι η αιχ­μή του δό­ρα­τος της ευ­ρω­παϊ­κής ψη­φια­κής οι­κο­νο­μί­ας, κα­θώς το δη­μιουρ­γι­κό πε­ριε­χό­με­νο απο­τε­λεί αναμ­φι­σβή­τη­τη κι­νη­τή­ρια δύ­να­μη στην ψη­φια­κή αγο­ρά.

Οι δη­μιουρ­γοί απο­τε­λούν τον βα­σι­κό κρί­κο της αλυ­σί­δας της πο­λι­τι­στι­κής βιο­μη­χα­νί­ας. Χω­ρίς αυ­τούς, δεν δη­μιουρ­γεί­ται «Αξία». Οι συγ­γρα­φείς και οι ερ­μη­νευ­τές, όμως, εί­ναι ευά­λω­τοι και έχουν από­λυ­τη ανά­γκη την αμοι­βή τους για να συ­νε­χί­σουν την πνευ­μα­τι­κή τους ερ­γα­σία. Η εύ­λο­γη αμοι­βή απο­τε­λεί το ανα­πό­σπα­στο μέ­ρος αυ­τού του εύ­θραυ­στου συ­στή­μα­τος.

Η Πρό­ε­δρος του Συμ­βου­λί­ου των Ευ­ρω­παί­ων Συγ­γρα­φέ­ων (EWC) σε επι­στο­λή της προς τα μέ­λη του συμ­βου­λί­ου, ανα­φέ­ρει χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά: "Για τα επό­με­να πέ­ντε χρό­νια, τα μέ­λη της EWC, οι συγ­γρα­φείς, οι με­τα­φρα­στές και οι εθνι­κές εται­ρεί­ες συλ­λο­γι­κής δια­χεί­ρι­σης θα πρέ­πει να εί­ναι προ­σε­κτι­κοί για να αντι­με­τω­πί­σουν τις πιέ­σεις που θα ασκού­νται από τη βιο­μη­χα­νία πλη­ρο­φο­ρι­κής που ως στό­χους της θα έχει να απο­δυ­να­μώ­σει την εύ­λο­γη αμοι­βή στις χώ­ρες που έχει κα­θιε­ρω­θεί και να απο­φύ­γει την επι­βο­λή της στις χώ­ρες που δεν εφαρ­μό­ζε­ται ήδη".

Πηγή: ΟΣΔΕΛ (Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Εργων Λόγου)