Πριν από σαράντα πέντε χρόνια, με τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη 1974, ιδρύθηκε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ), το αποκαλούμενο και "κόμμα της Αλλαγής", από τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ που σήμερα είναι αποδεκατισμένο και δίνει αγώνα πολιτικής επιβίωσης μέσα από το ΚΙΝΑΛ (Κίνημα Αλλαγής), φιλοδοξούσε να αποτελέσει την προοδευτική έκφραση του αστικού καθεστώτος και έως ένα βαθμό ανταποκρίθηκε στο ρόλο αυτό στις ευνοϊκές μεταδικτατορικές συνθήκες της Μεταπολίτευσης.
Όμως, παρά τις δηλώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, περί συμμετοχικής δημοκρατίας και αναβαθμισμένης πολιτικής λειτουργίας, υπήρξε ένα κόμμα αρχηγικό και σε αυτό οφείλεται σε σημαντικό βαθμό ο εκφυλισμός του μετά τον θάνατο του ιδρυτή του.
Η "Αλλαγή τελείωσε νωρίς" όπως τιτλοφορείται το βιβλίο ενός από τα κορυφαία στελέχη του, του Παρασκευά Αυγερινού, μέλους του Εκτελεστικού Γραφείου του Κινήματος, καθώς μετά την άνοδο στην εξουσία τον Οκτώβρη του 1981, άρχισε η προσαρμογή στον κυβερνητικό ρεαλισμό και τις καθεστωτικές συμπεριφορές.
Σήμερα, τα κοινωνικά στρώματα που εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ, οι "μη προνομιούχοι" εξακολουθούν να αναζητούν πολιτική έκφραση και έχουν ακουμπήσει ως επί το πλείστον στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ταυτόχρονα οι αναποφάσιστοι δέχονται επίθεση γοητείας και από άλλα μικρότερου βεληνεκούς κόμματα (π.χ. άρθρο Γιάνη Βαρουφάκη για την 3η Σεπτέμβρη).
Το κεφάλαιο, Ανδρέας Παπανδρέου, εξακολουθεί να αποδίδει πολιτικό επιτόκιο - έστω και μειωμένο- γι' αυτό αποτελεί κα ισήμερα σημείο ιδιοτελούς αναφοράς για όσους πολιτικούς κινούνται στο δημοκρατικό προοδευτικό στρατόπεδο.
Όμως,σήμερα οι συνθήκες είναι διαφορετικές και η μάχη απέναντι στο "κατεστημένο" (όρος που εισήγαγε ο Ανδρέας τη δεκαετία του '60 μεταφράζοντας το establisment) απαιτεί μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική λαϊκή συμμετοχή, ενώ η κινητοποίηση των μαζών είναι πολύ πιο δύσκολη.
Οι δημοκρατικοί προοδευτικοί πολίτες εξουθενωμένοι από την διαρκή και οξεία λιτότητα των μνημονίων δεν διαθέτουν, ύστερα από σειρά απογοητεύσεων, τον ενθουσιασμό του παλιού καιρού, ενώ ταυτόχρονα το "κατεστημένο" κάτι ό,τι είναι δυνατόν για να ενσπείρει την ηττοπάθεια του περίφημου δόγματος ΤΙΝΑ (There is not alternative).
Ενώ, αύριο Τρίτη 24/9, αναμένεται η 24ωρη απεργία από τα μεγαλύτερα συνδικάτα της χώρας κόντρα στο "αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο" της κυβέρνησης, το Διασωματειακό των ενώσεων των εργαζομένων στα Μέσα Ενημέρωσης αποφάσισε τρίωρη στάση εργασίας.
Η απόφαση αυτή η οποία προέκυψε χωρίς μια σαφή εξήγηση προς τα μέλη των σωματείων προκάλεσε αντιδράσεις ορισμένων συνδικαλιστών, ενώ αφήνει πίσω της πολλά ερωτηματικά για τις προθέσεις των επικεφαλής και της πλειοψηφίας των ενώσεων.
Οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών ενώσεων των δημοσιογράφων, των διοικητικών υπαλλήλων, των τεχνικών και των φωτορεπόρτερ για άλλη μία φορά αντιδρούν χωρίς πνοή και δεν δικαιολογούν με τη στάση τους ούτε την τιμή των όπλων...
Τα Διοικητικά Συμβούλια των Συνεργαζόμενων Ενώσεων στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ, στην από 18/9/2019 συνεδρίασή τους και στο πλαίσιο της 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης που έχουν κηρύξει οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα για την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου, αποφάσισαν την κήρυξη 3ωρης στάσης εργασίας την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου και από ώρα 12.00-15.00 σε όλα τα δημόσια και ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ σε όλες τις προωθούμενες παρεμβάσεις της κυβέρνησης που υπονομεύουν διαλυτικά τις Ελεύθερες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και υποβαθμίζουν καίρια τη θέση και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας «δημόσιας διαβούλευσης» του Αναπτυξιακού Νομοσχεδίου, η Κυβέρνηση προωθεί ένα είδος «ανάπτυξης» που μόνο σε όφελος της κοινωνίας και των εργαζομένων δεν θα είναι. Αντιδρούμε σε κάθε προσπάθεια που στόχο έχει τον κυβερνητικό εργοδοτικό έλεγχο των σωματείων και την καταστρατήγηση των ΣΣΕ.
Η αδρανοποίηση και ουσιαστικά απαξίωση του ρόλου του Οργανισμού Μεσολάβησης Εργατικών Διαφορών (ΟΜΕΔ) καθώς και οι δυσμενείς μεταβολές που επιφέρονται για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την υπογραφή, την εφαρμογή, την υποχρεωτικότητα και επεκτασιμότητα των ΣΣΕ είναι μερικοί μόνο από τους εμφανείς κινδύνους του νομοσχεδίου για τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Με το νομοσχέδιο ενισχύονται επίσης οι ελαστικές σχέσεις εργασίας: Προωθείται η μερική και η εκ περιτροπής απασχόληση, με τη δεύτερη να υπολογίζεται με βάση τον ετήσιο χρόνο εργασίας. Όπως αναφέρεται συγκεκριμένα μπορεί ο εργοδότης και ο εργαζόμενος να «συμφωνήσουν», για ορισμένο ή αόριστο χρόνο τη μετατροπή της πλήρους σε μερική απασχόληση, καθώς και σε κάθε μορφή εκ περιτροπής απασχόληση.
Προβλέπεται επίσης υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, καθώς και «ρήτρα εξαίρεσης» από την κλαδική σύμβαση για επιχειρήσεις υπό το πρόσχημα των «οικονομικών δυσκολιών». Εγκαινιάζεται η δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, στις οποίες «νόμιμα» θα καταστρατηγείται κάθε εργατικό δικαίωμα, δίνοντας στους εργοδότες τη δυνατότητα σύναψης τοπικών συμβάσεων κάτω από τις κλαδικές.
Το νομοσχέδιο δεν αφήνει αλώβητο και το δικαίωμα στην απεργία, καθώς προωθείται η υποχρεωτική παρουσία στη Γενική Συνέλευση ενός σωματείου του 50% + 1 των ταμειακά τακτοποιημένων μελών, προκειμένου να είναι έγκυρη η απόφαση για απεργία.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ για:
Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών μνημονιακών πολιτικών
Σταθερή και πλήρη εργασία για όλους, με ίσα δικαιώματα
Αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις
Δωρεάν δημόσια υγεία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους ασφαλισμένους
Άμεση εξόφληση δεδουλευμένων, όπου οφείλονται
Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας
Αποκατάσταση του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων και τήρηση της υποχρέωσης των εργοδοτών για κατάρτιση και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, χωρίς παρελκυστικές τακτικές με στόχο την αποτροπή των ΣΣΕ που τους δεσμεύουν και την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας
Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, χωρίς κρατικό και εργοδοτικό παρεμβατισμό στην άσκηση των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, με κυρίαρχο το δικαίωμα της αυτοτελούς διεκδίκησης συλλογικών διαπραγματεύσεων και το δικαίωμα της απεργίας
ΤαΔιοικητικά Συμβούλια των Ενώσεων στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ καλούν όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν δυναμικά στην 3ωρη στάση εργασίας (12.00-15.00) την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου. Εξαιρούνται οι συνάδελφοι που θα καλύψουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η Εύλογη Αμοιβή αμφισβητείται από την Ηλεκτρονική Βιομηχανία
Εντείνεται η εκστρατεία που έχει ξεκινήσει παρασκηνιακά η οργάνωση των κατασκευαστών ηλεκτρονικών συσκευών (Digital Europe) προκειμένου να αμφισβητήσει την εύλογη αμοιβή. Δώδεκα (12) ευρωπαϊκές οργανώσεις δημιουργών με κοινή ανοιχτή επιστολή υπερασπίζονται τον θεσμό της εύλογης αμοιβής.
Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ένα μέρος της κοινής δήλωσης τους προς τους αρμόδιους Ευρωπαίους Επιτρόπους:
Οι ευρωπαϊκές οργανώσεις δημιουργών και τα συνδικάτα τους (τα οποία αριθμούν περισσότερους από 2.541.000 δημιουργούς) ζητούν από τα θεσμικά όργανα λήψης αποφάσεων της ΕΕ να στηρίξουν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και να αντισταθούν στην πίεση που δέχονται από τους κατασκευαστές ηλεκτρονικών συσκευών οι οποίοι προσπαθούν να αποδυναμώσουν τη νομοθεσία της ΕΕ που προβλέπει την εύλογη αμοιβή.
Εδώ και δεκαετίες το σύστημα αποζημίωσης των δημιουργών για την εξαίρεση της ιδιωτικής αντιγραφής (εύλογη αμοιβή) που υπάρχει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχει συμβάλει στη δίκαιη αμοιβή τους αλλά και στη χρηματοδότηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Σήμερα, οι κατασκευαστές ηλεκτρονικών συσκευών μέσω της αντιπροσωπευτικής τους οργάνωσης στην Ευρώπη (Digital Europe) επιτίθενται με σφοδρότητα σε αυτή τη μακρόχρονη πρακτική και διατυπώνουν απαράδεκτες προτάσεις για να στερήσουν από τους δημιουργούς τη νόμιμη αποζημίωσή τους.
Η Apple, η Huawei, η LG, η Samsung και η Xiaomi είναι οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές κινητών τηλεφώνων που διατίθενται στην Ευρώπη, όμως, κανένας από αυτούς δεν είναι ευρωπαϊκή εταιρεία.
Διάφορες έρευνες αγοράς έχουν δείξει επανειλημμένως ότι οι τιμές των συσκευών δεν επηρεάζονται από την εφαρμογή συστημάτων αποζημίωσης αντιγράφων. Ένα smartphone μπορεί να είναι ακριβότερο στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου δεν υπάρχει ιδιωτική αντιπαροχή (διότι το βρετανικό δίκαιο δεν έχει ιδιωτική εξαίρεση αντιγραφής) απ’ ό, τι στη Γαλλία, όπου υπάρχει ένα καθιερωμένο σύστημα αποζημίωσης. Με άλλα λόγια, η αμοιβή ιδιωτικής αντιγραφής σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει την τιμή του προϊόντος στο οποίο εφαρμόζεται.
Οι μη ευρωπαϊκές εταιρείες από την Κίνα, τη Νότια Κορέα και τις ΗΠΑ, υπό την ονομασία Digital Europe, ζητούν να αλλάξει το δίκαιο της ΕΕ ώστε να μην πρέπει να συμβάλλουν, όπως συμβαίνει σήμερα, στην αμοιβή των Ευρωπαίων δημιουργών και ταυτόχρονα να μην υπάρχει και κανένα όφελος για τους καταναλωτές. Σκοπός τους είναι μόνο να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους μη καταβάλλοντας την εύλογη αμοιβή ενώ ταυτόχρονα οι τιμές των προϊόντων τους θα διατηρηθούν ίδιες, αν όχι υψηλότερες!
Οι ευρωπαϊκές πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες (CCIs) καταλαμβάνουν μια ιδιαίτερη θέση στον κλάδο της ευρωπαϊκής οικονομίας έχοντας δημιουργήσει 12.000.000 θέσεις εργασίας, δηλαδή 4 φορές περισσότερες από την αυτοκινητοβιομηχανία και 6 φορές περισσότερες από τη βιομηχανία τηλεπικοινωνιών. Η ευρωπαϊκή πολιτιστική και δημιουργική βιομηχανία (CCIs) είναι η αιχμή του δόρατος της ευρωπαϊκής ψηφιακής οικονομίας, καθώς το δημιουργικό περιεχόμενο αποτελεί αναμφισβήτητη κινητήρια δύναμη στην ψηφιακή αγορά.
Οι δημιουργοί αποτελούν τον βασικό κρίκο της αλυσίδας της πολιτιστικής βιομηχανίας. Χωρίς αυτούς, δεν δημιουργείται «Αξία». Οι συγγραφείς και οι ερμηνευτές, όμως, είναι ευάλωτοι και έχουν απόλυτη ανάγκη την αμοιβή τους για να συνεχίσουν την πνευματική τους εργασία. Η εύλογη αμοιβή αποτελεί το αναπόσπαστο μέρος αυτού του εύθραυστου συστήματος.
Η Πρόεδρος του Συμβουλίου των Ευρωπαίων Συγγραφέων (EWC) σε επιστολή της προς τα μέλη του συμβουλίου, αναφέρει χαρακτηριστικά: "Για τα επόμενα πέντε χρόνια, τα μέλη της EWC, οι συγγραφείς, οι μεταφραστές και οι εθνικές εταιρείες συλλογικής διαχείρισης θα πρέπει να είναι προσεκτικοί για να αντιμετωπίσουν τις πιέσεις που θα ασκούνται από τη βιομηχανία πληροφορικής που ως στόχους της θα έχει να αποδυναμώσει την εύλογη αμοιβή στις χώρες που έχει καθιερωθεί και να αποφύγει την επιβολή της στις χώρες που δεν εφαρμόζεται ήδη".