Ιστορική αναγκαιότητα η φιλία με τα Σκόπια!

Ένα από τα πρώτα ερωτήματα που πρέπει να τεθούν, πέρα από το όνομα την εθνότητα και τη γλώσσα εκτιμώντας το γεωπολιτικό περιβάλλον στην περιοχή της βόρειας Ελλάδας, είναι αν πρέπει να έχουμε σχέσεις φιλίας με το γειτονικό κράτος και την κυβέρνηση των Σκοπίων.

Αν κοιτάξουμε τον γεωπολιτικό χάρτη διαπιστώνουμε ότι η πΓΔΜ είναι η πιο γρήγορη χερσαία έξοδος της χώρας μας προς την κεντρική Ευρώπη και ότι δίπλα της υπάρχουν η Αλβανία και η Βουλγαρία, οι οποίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν μεγάλοι φίλοι της πατρίδας μας.

Η Αλβανία δεν συμπεριφέρεται καθόλου φιλικά στην ελληνική μειονότητα, ενώ εγείρει και αξιώσεις για περιουσίες των Τσάμηδων κ.λ.π, ενώ με τη Βουλγαρία δεν υπήρξαμε σύμμαχοι ούτε στον πόλεμο ούτε έχουμε ιδιαίτερη ιστορική φιλία.

Επιπλέον, εντός της ελληνικής επικράτειας υπάρχει κοντά στα βορειοανατολικά μας σύνορα, η χαρακτηρισμένη από τη συνθήκη της Λωζάνης μουσουλμανική μειονότητα, η οποία αποτελεί «εύφλεκτο υλικό» καθώς η Τουρκία έχει προσβάσεις σε αυτήν, την θεωρεί και την αποκαλεί τουρκική μειονότητα και σε μια κρίσιμη στιγμή δεν θα διστάσει να την εργαλειοποιήσει.

Επομένως, έχουμε στην περιοχή των βορείων συνόρων μας τρεις παράγοντες που μας περικυκλώνουν - οι δύο ως μόνιμη απειλή -, και θα ήταν τεράστιο λάθος να δημιουργήσουμε και έναν τέταρτο, χωρίς σοβαρό λόγο.

Θα ήταν έγκλημα κατά του εαυτού μας να απομακρύνουμε από κοντά μας και να μην υποστηρίξουμε το γειτονικό κράτος της πΓΔΜ για μικροκομματικούς λόγους.

Η χρησικτησία ενός ονόματος

Κάποιοι βέβαια θα εκφράσουν αντιρρήσεις. Θα πουν, μα δεν είναι σοβαρός λόγος το όνομα; «Το όνομά μας είναι η ψυχή μας»…

Όταν, τη δεκαετία του ’90, ο Οδυσσέας Ελύτης είπε την παραπάνω φράση, ήταν άλλη η συγκυρία και δεν υπήρχε για υπογραφή καμία Συμφωνία των Πρεσπών. Σήμερα μάλλον δεν θα είχε λόγο να την πει.

Με τη Συμφωνία των Πρεσπών γίνεται σαφής ο διαχωρισμός της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς από την ταυτότητα των Σλαβομακεδόνων, οι εθνικιστές των οποίων, λόγω της ελληνικής αδράνειας, κατάφεραν να σφετεριστούν το όνομα της Μακεδονίας επί σειρά ετών και να το διεκδικούν με τη μέθοδο της χρησικτησίας…

Κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι το ελληνικό κράτος είχε για δεκαετίες ολόκληρες επιλέξει τον στρουθοκαμηλισμό και είχε αφήσει τους εθνικιστές των Σκοπίων να αλωνίζουν σε διεθνή κλίμακα εξ ου και 140 χώρες αναγνώριζαν και χρησιμοποιούσαν το σκέτο «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Γι’ αυτό, προφανώς με τη βοήθεια τρίτων που είχαν εθνικά συμφέροντα αντίθετα προς στην Ελλάδα, ο τυχοδιώκτης εθνικιστής πρωθυπουργός Νίκολα Γκρούεφσκι, έστηνε ανελλιπώς αρχαιοελληνικά αγάλματα και σφετεριζόταν την ιστορία της αρχαίας ελληνικής Μακεδονίας προκαλώντας διεθνή σύγχυση σε βάρος της πατρίδας μας.    

Με τη Συμφωνία των Πρεσπών τα πράγματα αποκαθίστανται και ξεκαθαρίζουν. Οι Σκοπιανοί παραδέχονται ότι δεν έχουν καμία σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο και την αρχαία Μακεδονία που είναι κληρονομιά του ελληνικού έθνους.

Ναι αλλά νέο το όνομά τους είναι Βόρεια Μακεδονία, άρα περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία…

Είναι τόσο σοβαρό αυτό; Θα μπορούσαν να συμφωνήσουν με ένα όνομα που δεν θα περιλάμβανε τον όρο Μακεδονία; Υπήρχε τρόπος ή κάποιος Έλληνας πολιτικός που μπορούσε ή θα μπορεί στο μέλλον να επιβάλλει κάτι τέτοιο;

Δεν χρειάζεται να απαντήσει κανείς. Ούτε για δείγμα…

Ο όρος Μακεδονία σε τελική ανάλυση μπορεί να είναι και μια σταθερή γέφυρα φιλίας, αφού είναι όρος με ελληνική προέλευση που εκτός του ότι τους ικανοποιεί και τους γεμίζει υπερηφάνεια, αποτελεί και τον συνεκτικό κρίκο για να μην διαλυθεί το πολυεθνικό κράτος τους.  

Ας καταλάβουν οι πατριδοκάπηλοι ότι δεν συμφέρει την Ελλάδα να διαλυθεί το κράτος της πΓΔΜ.  

Η Google επιβεβαιώνει: Σλαβομακεδονικά!

Η αντιπολίτευση στη Συμφωνία των Πρεσπών και ιδιαίτερα το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας το οποίο προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιστρέψει στους κυβερνητικούς θώκους, διαμαρτύρεται εντονότατα γιατί όπως λέει παραχωρείται η «Μακεδονική» (sic) γλώσσα στους Σκοπιανούς!

Δεν μετράει και δεν έχει σημασία για τη ΝΔ ότι στη συμφωνία διευκρινίζεται πως πρόκειται για μια γλώσσα με νοτιοσλαβική προέλευση.

Θα είχε κάποιο λόγο να διαμαρτύρεται η ΝΔ και ο αρχηγός της, αν κάποια στιγμή επί τόσα χρόνια που χρησιμοποιείτο αυτή η γλώσσα είχε στείλει έστω μία επιστολή διαμαρτυρίας στα εκπαιδευτικά ιδρύματα που τη διδάσκουν και στους αρμόδιους για γλωσσικά ζητήματα διεθνείς οργανισμούς.

Τώρα ό,τι κάνει είναι χωρίς αντίκρισμα και αποτελεί φτηνή αντιπολιτευτική σπέκουλα που τον εκθέτει και αποκαλύπτει ένδεια επιχειρημάτων. 

Είναι θλιβερό να ωρύεσαι και να προκαλείς πανικό στους πολίτες ότι παραδίδεται κάτι πολύ σοβαρό όπως το όνομα της “Μακεδονικής” (sic) γλώσσας, όταν π.χ. η διεθνής κοινότητα ντε φάκτο μέσα από το διαδικτυακό εργαλείο αναζήτησης το Google, που έχει κατάλογο με όλες τις γλώσσες, την αποκαλεί Σλαβομακεδονική!

Όποιος ανοίξει τον κατάλογο γλωσσών στη μετάφραση του Google μπορεί αμέσως και ανά πάσα στιγμή να δει πως η γλώσσα του γειτονικού κράτους καταγράφεται ως Σλαβομακεδονικά.

Επομένως, η ίδια η διεθνής πρακτική χωρίς να περιμένει τη Συμφωνία των Πρεσπών κατέγραψε τη γλώσσα της πΓΔΜ ως Σλαβομακεδονική, προφανώς γιατί οι γλωσσολόγοι της Google ξέρουν γράμματα, διαθέτουν επιστημονική αξιοπρέπεια και δεν είναι πολιτικάντηδες σαν μερικούς-μερικούς…

Το ότι παραδίδεται η - ανύπαρκτη εξάλλου-  Μακεδονική γλώσσα δεν έχει καμία βάση και εκθέτει όσους τραβάνε τις λέξεις και τις έννοιες από τα μαλλιά για να βρούνε επιχειρήματα που δεν έχουν εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Η εθνότητα

Το άλλο μεγάλο ζήτημα είναι η εθνότητα που η αντιπολίτευση θεωρεί ότι παραχώρησε η «προδοτική» κυβέρνηση Τσίπρα.

Στην πΓΔΜ κατοικούν και έχουν ξεκάθαρη εθνική συνείδηση Σλάβοι, Αλβανοί και άλλοι λαοί που αυτοπροσδιορίζονται με βάση την εθνική τους προέλευση.

Οι Σλάβοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι «Μακεδόνες –Σλάβοι», οι Αλβανοί ότι είναι «Μακεδόνες-Αλβανοί», δηλαδή έχουν συνείδηση της εθνότητας στην οποία ανήκουν όπως και ότι το «Μακεδόνας» αφορά την ιθαγένεια/υπηκοότητά τους που πηγάζει από το κράτος του οποίου είναι πολίτες.

Σιγά-σιγά μετά την μετονομασία της πΓΔΜ σε Βόρεια Μακεδονία και την erga omnes χρήση της, θα συνηθίσουν και θα συστήνονται ως  Βοριεομακεδόνες-Σλάβοι, Βορειομακεδόνες-Αλβανοί κ.ο.κ.

Και το κυριότερο, θα αποδεχθούν ότι δεν είναι οι μοναδικοί Μακεδόνες που οι Έλληνες τους είχαν αφαιρέσει την ιστορία τους, όπως τους μάθαιναν τα σχολικά τους βιβλία.

Οι «Μακεδονομάχοι» σύμμαχοι των Σκοπιανών εθνικιστών

Ακόμα και αν αναγκάζαμε με πόλεμο τη γειτονική χώρα να ονομαστεί π.χ. Δημοκρατία της Βαρδαρίας, δηλαδή με ένα όνομα που δεν θα περιλάμβανε τη λέξη Μακεδονία για να ικανοποιηθούν οι «Μακεδονομάχοι» μας, στην ουσία θα είχαμε ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου.

Έτσι, θα ρίχναμε νερό στον μύλο του «Μακεδονικού αλυτρωτισμού» και θα είχαμε δημιουργήσει στα βόρεια σύνορά μας έναν μόνιμο εχθρό.

Το κέρδος μας θα ήταν μια ανόητη αυτοϊκανοποίηση, πολύ λιγότερο από μια αξιοπρεπή συμφωνία όπως η Συμφωνία των Πρεσπών η οποία δημιουργεί τις προϋποθέσεις μιας ισχυρής διαχρονικής φιλίας που εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα (πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά κ.λπ.).  

Μιας φιλίας που θα λειτουργεί ως ασπίδα και θα εξουδετερώνει  την ανθελληνική δράση των εθνικιστικών κύκλων των Σκοπίων, αλλά και των εχθρών της χώρας μας που τους υποκινούν και τους υποστηρίζουν.

Οι «Μακεδονομάχοι» είναι επί της ουσίας σύμμαχοι των Σκοπιανών εθνικιστών γι’ αυτό και οι δύο είναι κάθετα αντίθετοι στη Συμφωνία των Πρεσπών.

ΥΓ) Θα ήταν πράγματι καταστροφικό για την κοινωνία μας κάποιοι πολιτικοί καιροσκόποι να προκαλέσουν διχασμό στο λαό με αφορμή το Μακεδονικό ζήτημα και τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Όποιος απευθύνεται στο θυμικό του λαού και κινδυνολογεί εναντίον μιας συμφωνίας, την οποία η διεθνής κοινότητα αποδέχεται ως πρότυπο έντιμου συμβιβασμού, με στόχο πρόσκαιρα κομματικά οφέλη ενόψει των εκλογών, διαπράττει πολιτικό έγκλημα.

Ανεξάρτητα από τι πιστεύει ο καθένας δεν πρέπει κανείς να επιτρέψει ή να συμβάλλει στη διασπορά του μίσους για τον άλλο και να ενισχύσει τον διχασμό που θα χαροποιούσε μόνο τους εχθρούς της πατρίδας μας.