Το αιφνιδιαστικό κλείσιμο του συγκροτήματος του "Ελεύθερου Τύπου" δεν είναι μια μεμονωμένη πράξη. Πρόκειται για το προανάκρουσμα μιας νέας περιόδου στην κρίση του Τύπου, σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, που ανατρέπουν δεδομένα πολλών ετών.
Ειδικότερα στην Ελλάδα, κλείνει μια περίοδος που σφραγίστηκε από την άναρχη επέκταση της ιδιωτικής τηλεόρασης και ραδιοφωνίας του 1989, εξελίξεις που ανάγλυφα σηματοδοτούν αναδιατάξεις στο πολιτικό σύστημα και τελικά την ίδια την κρίση του. Σπάει η "φούσκα" των ΜΜΕ, η πρώτη σε συνθήκες κρίσης. Όλα αυτά τα χρόνια η χρηματοδότηση των ΜΜΕ προερχόταν από επιχειρηματίες που είχαν δοσοληψίες με το Δημόσιο (προμηθευτές και εργολάβοι), οι περισσότεροι από τους οποίους αντιμετώπιζαν ως παράπλευρη την εκδοτική δραστηριότητά τους. Οι
εκδοτικές επιχειρήσεις και τα κανάλια επίσης άντλησαν χρήματα από τη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία. Αρκετές υπέστησαν στο τέλος ζημίες, αντιμέτωπες με τον μεγαλοϊδεατισμό να μετατραπούν σε holding company. Στην τελευταία φάση, μετά το 2004, ήρθαν ως αιμοδότες οι εφοπλιστές, οι οποίοι με την παγκόσμια κρίση αποχωρούν ή το ξανασκέφτονται.
Χωρίς ισχυρούς επενδυτές, με τις κυκλοφορίες να καταρρέουν, με τον αχαλίνωτο ανταγωνισμό των προσφορών και τις γκλαμουράτες εκδόσεις να υποσκάπτουν τα οικονομικά και το κύρος των εφημερίδων, με το λάιφ στάιλ να εκτοπίζει την ενημέρωση και την πολιτική και να ζούμε μέρες "τηλεοπτικής δημοκρατίας", με τη συρρίκνωση της διαφημιστικής πίττας λόγω κρίσης, οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ θα αναγκαστούν να μειώσουν τα κόστη και να προσανατολιστούν επί του παρόντος (ή μήπως να επιπέσουν;) στην κρατική βοήθεια. ¶λλωστε και σε άλλες χώρες,
όπως η Γαλλία, το κράτος παρεμβαίνει για τη διάσωση του Τύπου. Υπάρχουν στην Ελλάδα οι δυνάμεις που θα επεξεργαστούν και θα συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο για τη διάσωση του Τύπου, που σημαίνει πρώτα-πρώτα διασφάλιση του πλουραλισμού και εξασφάλιση των θέσεων εργασίας;
Να επισημάνουμε ορισμένους άξονες που μπορούν να δώσουν κάποια διέξοδο στην κρίση:
α) Η κρατική διαφήμιση (ύψους 83 εκατ. ευρώ σε ονομαστικές τιμές φέτος) κατανέμεται με αδιαφανή και ευνοιοκρατικό τρόπο. Σχεδόν καταντάει κυβερνητική διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Είναι ώρα να τεθούν κριτήρια. Μαζί με την κυκλοφορία και το κριτήριο των θέσεων απασχόλησης. Πόσοι εργαζόμενοι απασχολούνται σε καθεστώς πλήρους εργασίας. Να δεσμευτούν οι επιχειρήσεις Τύπου, ιδιαίτερα όσες διασώζονται με κρατική αιμοδοσία, ότι δεν θα προχωρήσουν σε απολύσεις για συγκεκριμένο διάστημα. Όπως συμβαίνει με τα μέτρα Σαρκοζί στη
Γαλλία.
β) Οι επιχειρήσεις Τύπου είναι επιχειρήσεις ειδικού σκοπού. Δεν είναι αποδεκτό να λειτουργούν με αμιγώς επιχειρηματικές σκοπιμότητες και να αιφνιδιάζουν. Επιβάλλεται εκπρόσωποι των εργαζομένων να συμμετέχουν στη διοίκηση των εταιρειών, ώστε να διασφαλίζεται στοιχειώδης διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων και δυνατότητα έγκαιρης παρέμβασης.
γ) Η κρίση φέρνει στην επιφάνεια τις ανισότητες μέσα στο δημοσιογραφικό επάγγελμα. Η προκλητική πολυθεσία εμποδίζει το δικαίωμα στην εργασία. Επιπλέον η διάχυση της ανασφάλιστης εργασίας με τα "μπλοκάκια" δημιουργεί συνθήκες μαύρης εργασίας. Πολλοί, νεότεροι εργαζόμενοι στον Τύπο, που απολύονται αυτές τις μέρες, δεν έχουν δυνατότητα να καταφύγουν στο επίδομα ανεργίας, διότι δεν ήταν μισθωτοί, αλλά "αυτοαπασχολούμενοι".
Είναι στοιχειώδης πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης να ενταχθούν στο καθεστώς ανεργίας όσοι εργάζονται με μπλοκάκια και είναι οιονεί μισθωτοί. Να υπάρξει η αναγκαία νομοθετική ρύθμιση, ώστε τα ταμεία να ανταποκριθούν σε αυτή την υποχρέωση. Και στο μεταβατικό διάστημα των λίγων μηνών να αναλάβει η ΕΣΗΕΑ να καταβάλλει το επίδομα ανεργίας από τα πλούσια αποθεματικά της (16 εκατ. ευρώ), που συνεχώς αυξάνονται από τον κοινωνικό πόρο.
Σ' αυτές τις συνθήκες, που η κρίση προσλαμβάνει μορφή χιονοστιβάδας απολύσεων και "λουκέτων" στον Τύπο, η ενότητα και η αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων, χωρίς συντεχνιακές περιχαρακώσεις και αυταπάτες "περιούσιων επαγγελμάτων", αποτελεί τη λυδία λίθο, ώστε να περιοριστούν οι επιπτώσεις της κρίσης και να σχεδιαστεί σε νέα βάση το μέλλον της πληροφόρησης.
Τι σχέση έχει η ανθρώπινη επικοινωνία με έναν φόνο; Πόσο μακριά μπορεί να οδηγήσει ο έρωτας; Ένα πιστόλι ζει σε συρτάρι. Ποιος πυροβόλησε; Είναι πραγματικός ο θάνατος; Μυθιστόρημα Ψυχολογικό, Αστυνομικό, Υπαρξιακό - ή και τα τρία. Μια ιστορία συναρπαστική, παράξενη, ίσως και αστεία, οδηγεί τους αναγνώστες να βρουν τις δικές τους διεξόδους.
Ένας προαναγγελθείς θάνατος κι ένας πραγματικός φόνος. Ένας συγγραφέας που συνθέτει το βιβλίο στο οποίο πρωταγωνιστεί. Ένας αυταρχικός συλλέκτης ήχων. Μια θλιμμένη γερόντισσα. Μια προβληματική κόρη. Ένα πιστόλι που ζει σε συρτάρι. Ποιος πυροβόλησε; Ποιος πέθανε και ποιος μπορεί, ύστερα από όλα αυτά, να ζήσει; Πόσο μακριά μπορεί να οδηγήσει ο έρωτας και το πάθος; Τι θα συμβεί όταν τέσσερις άνθρωποι έχουν χάσει την επικοινωνία τους, τόσο που κι οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους; Άραγε θα κατορθώσουν να σωθούν όσοι μπορούν ακόμη να μιλήσουν; Ποιος θα κερδίσει και ποιος θα χάσει; Εννέα πρόσωπα σε μια παράξενη, εφιαλτική αλλά όχι αδιέξοδη ιστορία. Άνθρωποι που χάνουν το παιχνίδι και άνθρωποι που χτίζουν νέους κανόνες. Μυθιστόρημα ψυχολογικό, αστυνομικό, υπαρξιακό ή ίσως και τα τρία μαζί. Που πονάει αλλά και ανακουφίζει. Γελάει κι εκπλήσσει. Παίζει με τον χρόνο, δημιουργεί ερωτήματα, ανατρέπει. Πραγματεύεται την ανθρώπινη επικοινωνία μέσα από ένα λεπτό αστυνομικό τέχνασμα κι αποδεικνύει ότι το μυθιστόρημα δεν έχει ιδιοκτήτη, αλλά κάθε αναγνώστης είναι ιδιοκτήτης.
Μια πρωτότυπη δομή, μια αφήγηση που δεν αφήνει κενά, που όλα συμπληρώνονται κι αλληλοεξαρτώνται, που η δράση είναι γρήγορη, με εκπλήξεις κι ανατροπές.
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που ενεργοποιεί το συναίσθημα. Ο αναγνώστης πονάει, λυπάται αλλά και χαίρεται βρίσκοντας τις δικές του διεξόδους μαζί με τους ήρωες του βιβλίου.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Μυθιστόρημα που πραγματεύεται το θέμα της ανθρώπινης επικοινωνίας αλλά και της ίδιας της ύπαρξης του μυθιστορήματος. Μέσα από μια πιθανόν αστυνομική (και εύληπτη) ιστορία, οι ήρωες που έχουν χάσει την επικοινωνία θα καταστραφούν, ενώ σε εκείνους που έχουν την ικανότητα να ανταλλάσσουν πληροφορίες, θα δοθεί η δυνατότητα να οικοδομήσουν νέους κανόνες. Η επικοινωνία καθίσταται βασικός παράγοντας της διαρκούς αλλαγής που απαιτείται για την ύπαρξη. Η μη επικοινωνία, η μη αλλαγή, είναι ασθένεια, όπως, στο μυθιστόρημα ενός από τους ήρωες του μυθιστορήματος, ασθενής είναι η πεταλούδα όταν δεν εξελίσσεται, όταν πεθαίνει ως κάμπια.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ο Γιάννης Παπαγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά κατάγεται από την Ικαρία. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κι έκανε master στην Πληροφορική. Εργάστηκε σε εταιρείες και σε σχολές πληροφορικής. Το 1987 δημοσίευσε το πρώτο μυθιστόρημά του με τίτλο «Πέντε ώρες». Το 1993 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά του με τίτλο «η Πικρή Γεύση», και το 1998 το τρίτο μυθιστόρημά του με τίτλο «Ο ύπνος περιβάλλει». Διηγήματά του δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2003 προβλήθηκε η ταινία μικρού μήκους «ο Τοίχος», βασισμένη σε διήγημά του. Το 2005 το σενάριό του με τίτλο «Σάπια Μήλα» προκρίθηκε στην πρώτη φάση του προγράμματος «μικροφίλμ» της ΕΡΤ. «Η ασθένεια της πεταλούδας» είναι το τέταρτο μυθιστόρημά του. Ηλ. Διεύθυνση: www.papayannisyannis.wordpress.com
Κατόπιν εορτής, είναι πολύ εύκολο να κάνει ο κάθε ένας ανέξοδη κριτική και να προβάλει το ναρκισσευόμενο εγώ του, είτε είναι πολιτικός είτε είναι δημοσιογράφος είτε κάποιος διακοσμητικός μαϊντανός των τηλεοπτικών παράθυρων. Η δολοφονία του ανυπεράσπιστου και παρατημένου στο έλεος του Θεού αστυνομικού στα Πατήσια, υπήρξε μια ακόμη ευκαιρία για να βγάλουν το παντεσπάνι τους οι επαγγελματίες σχολιαστές της ανέξοδης κριτικής. Οι μεν πολιτικοί της - κατά γενική ομολογία- "μαλθακής πασοκικής αντιπολίτευσης", μίλησαν για διάλυση της δυνατής αντιτρομοκρατικής που είχαν δημιουργήσει επί των ημερών τους από το κομματικό κράτος των γαλάζιων, οι δε διαμορφωτές της Κοινής γνώμης δημοσιογράφοι των μεγαλοκαναλαρχών, προβάλανε τις προτροπές των ¶γγλων ειδικών της Σκότλαντ Γιάρντ. Με ανακριτικό ύφος ρωτούσαν τους υπεύθυνους γιατί δεν υπήρξε πρόοδος όσον αφορά τα μέτρα των ειδικών της Σκότλαντ Γιάρντ: Γιατί δεν βάλαμε σε λειτουργία κάμερες, γιατί δεν "μπλοκάραμε" τα καρτοκινητά, γιατί δεν αναπτύξαμε τη Βάση Δεδομένων με το DNA; Μάλιστα, αυτό είναι το ζήτημα. Αν είχαμε βάλει κάμερες παντού (πράγμα που προκαλούσε κοινωνική εξέγερση γιατί θα καταργούσε την ιδιωτική ζωή των πολιτών)μπορεί να είχαμε δει κάτι από το προφίλ των τρομοκρατών. Αν είχαμε ονομαστικοποιήσει τα καρτοκινητά θα μπλοκάραμε την εύκολη επικοινωνία τους και αν είχαμε Βάση Δεδομένων DNA μπορεί να βρίσκαμε τους δολοφόνους από κάποια κηλίδα αίματος. Καλά όλα αυτά και, πράγματι, μπορεί να βοηθούσαν αν είχαν αναπτυχθεί, παρόλο που κάποια, όπως π.χ. οι κάμερες βρίσκονται στα συνταγματικά όρια και είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αποδεκτά από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Όμως, ο άτυχος αστυνομικός δεν χρειαζόταν όλα αυτά για να σωθεί και να βρίσκεται σήμερα κοντά στην οικογενειά του. Αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα συγκροτημένο επιχειρησιακό πλάνο που να βασίζεται στην κοινή λογική. Χρειαζόταν έναν ακόμη συνάδελφό του για βοήθεια, τίποτε άλλο. Ούτε κάμερες παντού, ούτε μπλοκάρισμα των καρτοκινητών, ούτε Βάση Δεδομένω DNA. Ένα συνάδελφό του να είναι κρυμένος και να επιτηρεί και αυτός το χώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι τρομοκράτες επιτέθηκαν με το φως της ημέρας στον άτυχο αστυνομικό που ήταν μόνος του και όχι στους (δύο) αστυνομικούς που ήταν βάρδια τη νύχτα πριν από αυτόν. Αυτοί που είχαν τοποθετήσει τον άτυχο αστυνομικό μόνο του να φυλάει την μάρτυρα ως δημόσιος υπάλληλος που περιμένει να τελειώσει η βαρετή βάρδια του είχαν δολοφονήσει τον κοινό νου, την κοινή λογική και είναι οι πρώτοι που πρέπει να πάνε σπίτι τους, αμέσως. Πρόκειται για ανόητους και ανεύθυνους ηγέτες της αστυνομίας, αφού δεν υπολόγισαν τη δυσκολία της απόκρουσης μιας ενδεχόμενης επίθεσης που μπορούσε να δεχθεί ο αστυνομικός που φύλαγε ένα τόσο σημαντικό μάρτυρα. Αν υπήρχε και δεύτερος αστυνομικός ( και μάλιστα κρυμένος) μπορούσε να αντιδράσει και να πυροβολήσει εναντίον των τρομοκρατών και να προστατεύσει τον συνάδελφό του. Μπορούσε να χτυπήσει και να τραυματίσει ή να σκοτώσει κάποιον τρομοκράτη, ενώ σίγουρα η παρουσία του θα δυσκόλευε την τρομοκρατική επιχείρηση. Αυτό λέει η κοινή λογική, πριν από τις υποδείξεις των ¶γγλων ειδικών, των επαγγελματιών της ανέξοδης κριτικής, των μαϊντανών των τηλεοπτικών παραθύρων κ.ο.κ. Ας ρωτήσει λοιπόν κάποιος τους αρμόδιους, γιατί δεν υπήρε άλλος ένας αστυνομικός και είχαν αφήσει τον άτυχο δολοφονηθέντα μόνο του; Γιατί, έβαλαν μόνο έναν αστυνομικό να φυλάει μια τόσο σημαντική μάρτυρα, όταν δεσμεύουν τόσους άλλους να φυλάνε άλλους στόχους που λογικά διατρέχουν λιγότερο κίνδυνο; Ας απαντήσουν σε αυτή την απλή λογική ερώτηση και ύστερα ας μας πουν για τις υποδείξεις των ειδικών... Οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες της κοινωνίας είναι αυτοί που δολοφονούν καθημερινά - ο καθένας για το δικό του λόγο- την κοινή λογική.
Στο άγριο τοπίο των μίντια δεν αρκούν οι καλές προθέσεις και οι "καλοί" συνεργάτες, ενώ όπως φαίνεται στο, ιδιαιτέρως, άγριο τοπίο των ελληνικών ΜΜΕ, δεν αρκεί ούτε καν το χρήμα με τη σέσουλα. Η είσοδος του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου στον "Ελεύθερο Τύπο" και στον ραδιοφωνικό σταθμό "City" αποτέλεσε προσωρινά ένα αισιόδοξο μήνυμα στο χώρο και στον κόσμο της ενημέρωσης. Όμως, μετά από τρία χρόνια, ολοκληρώνεται με μιαν αναγκαστική και απαισιόδοξη έξοδο όσον αφορά το μέλλον του Τύπου στην Ελλάδα, αλλά και το μέλλον των περίπου πεντακοσίων εργαζομένων στις εν λόγω επιχειρήσεις. Η ανακοίνωση που ακολουθεί είναι λιτή και περιεκτική και δεν χρειάζεται ιδιαίτερο σχολιασμό:
«ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» «ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ CITY Α.Ε.» 22 Ιουνίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009, οι Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων της ανωνύμου εταιρίας με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΤΥΠΟΥ Α.Ε.» που εκδίδει τις εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής» και της εταιρίας «Ραδιοφωνικές Επιχειρήσεις CITY Α.Ε.». Οι Γενικές Συνελεύσεις αποφάσισαν ομόφωνα τη λύση και θέση σε εκκαθάριση των εν λόγω εταιριών. Η εξέλιξη αυτή, είναι αποτέλεσμα της οριστικής επιλογής του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να αποχωρήσουν οριστικά από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η συνέχιση ζημιογόνων αποτελεσμάτων οδήγησε στην απόφαση αυτή. Όταν πριν από τρία χρόνια αναλήφθηκε η ευθύνη του «Ελεύθερου Τύπου» στόχος δεν ήταν μόνο η διάσωση ενός ιστορικού τίτλου. Στόχος ήταν και η συμβολή στην αναζήτηση μιας νέου τύπου και ταυτόχρονα ευρύτερης δημόσιας συζήτησης και μάλιστα σε μια φάση αλλαγών και μετάβασης που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Στο συνολικό εγχείρημα του «Ελεύθερου Τύπου» επενδύθηκαν μεγάλοι οικονομικοί πόροι. Κυρίως όμως και πρώτιστα κινητοποιήθηκαν σημαντικοί ανθρώπινοι πόροι, τόσο στην εφημερίδα, όσο και στο ραδιοφωνικό σταθμό. Η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε. Το μοντέλο ενημέρωσης που κυριάρχησε στον τόπο μας, η συνεχιζόμενη συσσώρευση ζημιών σε συνδυασμό με τις αρνητικές προοπτικές του κλάδου, μαζί με την πεποίθηση ότι ένα Μέσο Ενημέρωσης δεν νοείται να λειτουργεί με μεγάλες ζημίες και αυτό να συνεχίζεται επί μακρόν, χωρίς να οδηγεί σε παρανοήσεις, συνετέλεσαν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας των παραπάνω αποφάσεων. Οι εταιρίες θα εκπληρώσουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους έναντι των εργαζομένων και όλων των συνεργατών τους. Σε όλους εκείνους που προσπάθησαν τα χρόνια αυτά, ανήκει ένα μεγάλο «ευχαριστώ».
24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΚΗΡΥΞΕ Η ΕΣΗΕΑ
22 Ιουνίου 2009
Η αιφνιδιαστική απόφαση της οικογένειας Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου, ιδιοκτητών των εφημερίδων Ελεύθερος Τύπος και Τύπος της Κυριακής, του ραδιοσταθμού «CITY 99,5» και του ειδησεογραφικού site του Ομίλου, να πετάξουν στο δρόμο 450 συναδέλφους μας, κλείνοντας τα συγκεκριμένα ΜΜΕ, αποτελεί πρόκληση και «αιτία πολέμου» για όλους τους εργαζόμενους στην ενημέρωση, ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας.
Η δραματική αυτή εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στις καθημερινές, πλέον, απολύσεις και τη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων ενημέρωσης. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα τελευταία επεισόδια του δράματος με απλήρωτους ή απολυμένους εργαζόμενους στην «ΕΞΠΡΕΣ», τον «ΣΚΑΪ», τον «ALTER», το « STAR », τη «ΧΩΡΑ», το «DERBY», την «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», τον «ΞΕΝΙΟ», με την αυθαιρεσία και αδιαφάνεια για τους συμβασιούχους στην ΕΡΤ.
Συνάδελφοι, δεν πάει άλλο. Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ σε έκτακτη σημερινή του συνεδρίαση αποφάσισε , ομόφωνα, και σε συνεργασία με τις άλλες Ενώσεις του Κλάδου τα εξής:
1. Κηρύσσει 24ωρη απεργία από σήμερα, 22/6/2009, στις 17.00 σε όλα τα ΜΜΕ, έντυπα, ραδιοτηλεοπτικά και ψηφιακά, ιδιωτικά, δημόσια ή δημοτικά.
2. Καλεί σε απεργιακή συγκέντρωση στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ αύριο Τρίτη, 23/6/2009, στις 12.00 το μεσημέρι και πορεία στη Βουλή.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ προειδοποιεί την Κυβέρνηση, τα Πολιτικά Κόμματα και τις εργοδοτικές Ενώσεις , ότι ο αγώνας θα κλιμακωθεί. Τα σχέδια απαξίωσης της ενημέρωσης και εξαθλίωσης των εργαζομένων δεν θα περάσουν.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ!
Ο Juan Antonio Giner, επικεφαλής της INNOVATION, που είχε συμβάλλει στη διαμόρφωση του εντύπου κάνει μια πρώτη αποτίμηση από το blog του στο site www.innovationsinnewspapers.com και περιγράφει τις αιτίες που οδήγησαν στο -αναμενόμενο όπως ισχυρίζεται- κλείσιμο του ΕΛ. ΤΥΠΟΥ και κατονομάζει ως υπευθύνους για το κλείσιμο της εφημερίδας, το σαθρό σύστημα διαπλοκής μεταξύ ΜΜΕ και πολιτικής, αλλά και τους συμβούλους της Γιάννας Αγγελοπούλου. Να τι λέει σε ελεύθερη μετάφραση:
“Όπως σε κάθε ελληνική τραγωδία, οι επαγγελματικές μας προσπάθειες δεν ήταν αρκετές για μια αγορά, όπου κυριαρχούν η πολιτική, οι πολιτικοί και οι συνδεδεμένοι με την πολιτική εκδότες και δημοσιογράφοι. Μας είπαν ότι η νέα εφημερίδα θα είναι ανεξάρτητη. Το εκδοτικό και γραφιστικό μοντέλο έγινε άμεσα ένα υπόδειγμα μοντερνισμού και κέρδισε πολλά ευρωπαϊκά και παγκόσμια βραβεία σχεδιασμού. Οι έρευνες έδειξαν ότι οι νέοι αναγνώστες, οι γυναίκες και οι διαφημιστές, αγάπησαν το ET2 (ένθετο της εφημερίδας) που περιελάμβανε lifestyle ειδήσεις και ιστορίες. Όμως, το πρώτο μέρος της εφημερίδας ήταν πάντα βαρύ και βαρετό με άφθονες καθημερινές πολιτικές ειδήσεις. Η εφημερίδα είχε υπερβολικά πολλούς αρχισυντάκτες, συμπεριλαμβανομένου και του Λάμπρου Σμαίλη, έμπιστου φίλου μας κατά τη διάρκεια της προετοιμασιας, που παραιτήθηκε μόλις λίγες ημέρες μετά την έναρξη. Ο Λάμπρος είχε δίκιο: η εφημερίδα δεν θα κατάφερνε να σπάσει το παραδοσιακό ελληνικό μοντέλο πολιτικών ειδήσεων. Αυτός και άλλοι γενναίοι αρχισυντάκτες και ρεπόρτερ δεν θα μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με τη συνεχή παρέμβαση των δύο δημοσιογραφικά άσχετων και ανίκανων πολιτικών συμβούλων που αποπροσανατόλιζαν την εκδότρια. Έτσι, ύστερα από μια επένδυση εκατομμυρίων ευρώ, η εφημερίδα χάθηκε. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι τόσα πολλά χρήματα μπόρεσαν να επενδυθούν και να τα διαχειριστούν τόσο λάθος. Είπαμε από την αρχή ότι ο ET δεν έπρεπε να γίνει ένα πολιτικό project, αλλά ένα δημοσιογραφικό project με ανεξαρτησία και αξιοπιστία. Αυτή η συμβουλή έπεσε σε ώτα μη ακουόντων. Ασκούσαμε πίεση για αξιόπιστη ποιοτική δημοσιογραφία ,αλλά o λήθαργος των συντακτών και των πολιτικά καθοδηγούμενων αρχισυντακτών, οδήγησε στην εξαφάνιση ενός εντύπου με ένα μεγάλο concept και εκπληκτικό σχεδιασμό. Η Ελλάδα ωστόσο χρειάζεται ακόμη μια ανεξάρτητη, μοντέρνα εφημερίδα που να διοικείται από επαγγελματίες. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ! Ο ET ξεκίνησε με αυτή την αποστολή, αλλά κατέληξε όπως και οι παλιές εφημερίδες στη χώρα αυτή: αναξιόπιστη, χωρίς αναγνώστες, χωρίς διαφημιζόμενους και χωρίς χρήματα. Όπως φαντάζεστε, εμείς και πολλοί από τους φίλους μας στον ET είμαστε πολύ λυπημένοι. Και να είστε σίγουροι: αυτό δεν είναι άλλο ένα θύμα της λεγόμενης κρίσης του Τύπου. Αν υπάρχει μια αγορά που χρειάζεται μια καλή, επαγγελματική, κερδοφόρα και ανεξάρτητη εφημερίδα αυτή είναι η Αθήνα.”
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
«Εμείς οι εργαζόμενοι του «Ελεύθερου Τύπου», του «City 99,5» και του ηλεκτρονικού portal e-tipos.com καταγγέλλουμε την αιφνιδιαστική και εν κρυπτώ απόφαση του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να βάλουν λουκέτο. Η απόφαση αυτή αφήνει στο δρόμο, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, 450 εργαζομένους. Χαρακτηρίζουμε την ενέργεια τους ανεύθυνη προκλητική και ηθικά απαράδεκτη. Η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» και ο ραδιοφωνικός σταθμός City 99,5 δεν ανήκαν στην προσωπική- οικογενειακή περιουσία της οικογένειας Αγγελόπουλου. Μετά από σωρεία αποτυχημένων επιλογών σε επίπεδο διοίκησης, δημοσιογραφικής διεύθυνσης και εμπορικής στρατηγικής, χωρίς να διερευνήσουν άλλα σχέδια εξυγίανσης και οικονομικής στήριξης της εφημερίδας, αποφάσισαν να την κλείσουν χωρίς κανένα αίσθημα κοινωνικής ευθύνης απέναντι στους εργαζόμενους, στους αναγνώστες και στους ακροατές.
Είναι καθαρό ότι δεν αγόρασαν αυτά τα ΜΜΕ ελπίζοντας ότι θα κερδίσουν χρήματα που της αποδίδουν τα καράβια. Η συμμετοχή τους στα media ήταν πολιτική υπόθεση, όπως πολιτική είναι και η αιφνιδιαστική αποχώρηση τους, ενώ βρισκόμαστε σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Να απαντήσει τώρα ο πρωθυπουργός αν γνώριζε την απόφαση αυτή.
Πολύ περισσότερο που κυκλοφορούν ήδη σενάρια πως η «αξία» του τίτλου του «Ελεύθερου Τύπου» και της ραδιοφωνικής συχνότητας του «City 99,5» θα μεταπωληθεί , απαλλαγμένη από το βάρος του προσωπικού των δυο εταιρειών.
Ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου, με ανακοίνωσή τους την 13η Ιουλίου 2006, είχαν δηλώσει: «Προσερχόμαστε στον ευαίσθητο χώρο του Τύπου με συναίσθηση ευθύνης και συνείδησης του ρόλου του». Είναι αδιανόητη η μετακύλιση της πολλαπλής ευθύνης της ιδιοκτησίας και της ανικανότητάς της να διαχειριστεί αποτελεσματικά τα μέσα ενημέρωσης που απέκτησε στις πλάτες του προσωπικού το οποίο δεν σεβάστηκε.
Η απόφαση της οικογένειας Αγγελοπούλου δημιουργεί προϋποθέσεις δυσμενών ανατροπών στο χώρο των ΜΜΕ, θα έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις στον Τύπο και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με συλλογική πολιτική και μαζική συνδικαλιστική αντίδραση απέναντι σε όλους τους ιδιοκτήτες του κλάδου.
Καλούμε τον πρωθυπουργό να πάρει θέση και να αρχίσει πολιτική διαβούλευση για να βρεθεί άμεση λύση. Καλούμε όλα τα πολιτικά κόμματα και τα εργατικά συνδικάτα να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Εμείς οι εργαζόμενοι του «Ελεύθερου Τύπου», του «City 99,5» και του ηλεκτρονικού portal e-tipos.com δηλώνουμε:
Θα κρατήσουμε τα μικρόφωνα του ραδιοφωνικού σταθμού ανοιχτά, διατηρώντας τον ενημερωτικό του χαρακτήρα με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στους ακροατές και αναγνώστες του Ε.Τ.
Προχωράμε σε έκδοση ηλεκτρονικής σελίδας του Ελεύθερου Τύπου των συντακτών και των εργαζομένων. Απαιτούμε εδώ και τώρα απαντήσεις για όλα τα ανοιχτά θέματα από την ιδιοκτησία και όχι από τον διορισμένο της εκκαθαριστή».
Για συνεχή ενημέρωση και όλες τις εξελίξεις http://ergazomenoieleftherostipos.blogspot.com/
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Η αιφνιδιαστική απόφαση της οικογένειας Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου, ιδιοκτητών των εφημερίδων Ελεύθερος Τύπος και Τύπος της Κυριακής, του ραδιοσταθμού «CITY 99,5» και του ειδησεογραφικού site του Ομίλου, να πετάξουν στο δρόμο 450 συναδέλφους μας, κλείνοντας τα συγκεκριμένα ΜΜΕ, αποτελεί πρόκληση και «αιτία πολέμου» για όλους τους εργαζόμενους στην ενημέρωση, ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας.
Η δραματική αυτή εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στις καθημερινές, πλέον, απολύσεις και τη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων ενημέρωσης. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα τελευταία επεισόδια του δράματος με απλήρωτους ή απολυμένους εργαζόμενους στην «ΕΞΠΡΕΣ», τον «ΣΚΑΪ», τον «ALTER», το « STAR », τη «ΧΩΡΑ», το «DERBY», την «ΔΑΦΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ» (περιοδικό DIVA ), την «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», τον «ΞΕΝΙΟ», με την αυθαιρεσία και αδιαφάνεια για τους συμβασιούχους στην ΕΡΤ.
Συνάδελφοι, δεν πάει άλλο. Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ σε έκτακτη σημερινή του συνεδρίαση αποφάσισε, ομόφωνα, και σε συνεργασία με άλλες Ενώσεις του Κλάδου (ΕΣΠΗΤ, ΕΠΗΕΑ, ΕΠΠΗΤ & ΕΤΕΡ) την κήρυξη :
1. 24ωρη ς απεργία ς από σήμερα, 22/6/2009, στις 17.00 σε όλα τα ΜΜΕ, έντυπα, ραδιοτηλεοπτικά και ψηφιακά, ιδιωτικά, δημόσια ή δημοτικά.
2. Επίσης καλούνται οι εργαζόμενοι στο χώρο των ΜΜΕ σε απεργιακή συγκέντρωση στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ αύριο Τρίτη, 23/6/2009, στις 12.00 το μεσημέρι και πορεία στη Βουλή.
Η Συντονιστική Επιτροπή προειδοποιεί την Κυβέρνηση, τα Πολιτικά Κόμματα και τις εργοδοτικές Ενώσεις, ότι ο αγώνας θα κλιμακωθεί. Τα σχέδια απαξίωσης της ενημέρωσης και εξαθλίωσης των εργαζομένων δεν θα περάσουν.
Η Συντονιστική Επιτροπή θα συνεδριάσει εκτάκτως προκειμένου να προγραμματίσει την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΞΥΠΝΗΣΕ Η ΕΣΗΕΑ
Στο μεταξύ, η απόφαση του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να κλείσουν τις επιχειρήσεις ΜΜΕ με τις οποίες είχαν εμπλακεί, ενεργοποίησε, τα ράθυμα ή για κάποιους σκοπίμως αδρανή, αντανακλαστικά των συνδικαλιστών της ΕΣΗΕΑ (δεν είχαν αντιδράσει παρομοίως όταν έκλειναν ιστορικά αθλητικά φύλλα, ο ραδιοσταθμός "Ξένιος", η "Χώρα" κ.λπ.). Έτσι, μετά την 24ωρη απεργία σε όλα τα ΜΜΕ, ανακοινώθηκε 48ωρη απεργία από μεθαύριο Τετάρτη έως την ερχόμενη Παρασκευή και στην εφημερίδα "Εξπρές" η διεύθυνση της οποίας έχει να πληρώσει τους εργαζομένους από τον περασμένο Δεκέμβριο!
