Απίστευτες μεθοδεύσεις, ανυπόγραφα έγγραφα φόρμες αξιολόγησης που αλλάζουν ανάλογα με ποιος διοικεί(;) και άγνωστοι διακινητές και αξιολογητές βιογραφικού προκύπτουν στην υπόθεση της μοριοδότησης των υποψηφίων δημοσιογράφων για πρόσληψη στη ΝΕΡΙΤ.
Σύμφωνα με απόλυτα διασταυρωμένες πηγές υποψήφιος για τις θέσεις του οικονομικού ρεπορτάζ ο οποίος είχε υψηλή μοριοδότηση στα τυπικά προσόντα και μακροχρόνια εμπειρία αλλά έλαβε χαμηλή βαθμολόγηση στη συνέντευξη και την αξιολόγηση του βιογραφικού προσέφυγε στον εισαγγελέα ζητώντας παραγγελία να του δοθεί αντίγραφο του πρακτικού αξιολόγησής του.
Η εισαγγελική παραγγελία δόθηκε αλλά η ΝΕΡΙΤ όχι μόνο δεν την εκτέλεσε αλλά αρνείται να απαντήσει στον προσφεύγοντα για ποιο λόγο δεν την εκτελεί. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι σε προφορικό επίπεδο στελέχη της νομικής υπηρεσίας της ΝΕΡΙΤ παραδέχτηκαν ότι δεν υπάρχει πρακτικό.
Ο δημοσιογράφος υποψήφιος αναμένεται τώρα να κινηθεί ποιο επιθετικά και να προχωρήσει σε ένδικα μέσα τόσο κατά της ΝΕΡΙΤ αλλά και όλων όσων εμπλέκονται στην αξιολόγησή του ενώ στον ίδιο δρόμο αναμένεται να κινηθούν και δημοσιογράφοι του Κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ. Αξίζει να σημειωθεί ότι την Επιτροπή Προφορικής συνέντευξης για τους Οικονομικούς Συντάκτες συνέθεταν οι κύριοι Αντώνης Παπαγιαννίδης, Ροδόλφος Μορώνης και Αλέκος Πρίφτης . Ωστόσο η μεγαλύτερη απόκλιση παρατηρείται στην αξιολόγηση του βιογραφικού της δεύτερης φάσης του διαγωνισμού όπου ο συγκεκριμένος υποψήφιος δεν μοριοδοτήθηκε καθόλου για τα 24 χρόνια δημοσιογραφικής εμπειρίας στο οικονομικό ρεπορτάζ. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχει σε αυτή τη φάση έντυπο αξιολόγησης ( όχι πρακτικό) το οποίο δεν υπογράφεται από κανέναν αλλά διακινήθηκε από τον πρώην Πρόεδρο της ΝΕΡΙΤ κύριο Προκοπάκη και τον Γενικό Διευθυντή Περιεχομένου Βασίλη Θωμοπούλο με τη συνδρομή της νομικής συμβούλου Β Σουλτανιά χωρίς να είναι γνωστό ποιο δρομολόγιο ακολούθησε ώστε να διαμορφωθεί η τελική μοριοδότηση. Το εντυπωσιακό όμως της όλης υπόθεσης είναι ότι υπάρχουν και διαφορετικά έντυπα αξιολόγησης. Το ένα στην περίοδο Προκοπάκη και το άλλο σε αυτή του κυρίου Μακρυδημήτρη στην ηγεσία της ΝΕΡΙΤ. Τα διαφορετικά έντυπά μπορείτε να τα δείτε στα ΣΥΝΗΜΜΕΝΑ ΑΡΧΕΙΑ. Με την πρώτη φόρμα «αξιολογήθηκαν» οι δημοσιογράφοι για τις 22 πρώτες προσλήψεις δημοσιογράφων στο αρχείο, στο πολιτικό-κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, στο οικονομικό και το διεθνές ρεπορτάζ. Με τη δεύτερη φόρμα αξιολογήθηκαν και αξιολογούνται οι δημοσιογράφοι για τις άλλες ειδικότητες στη ΝΕΡΙΤ. Η πρώτη φόρμα αξιολόγησης, προήλθε από τον ίδιο τον κ. Μακρυδημήτρη σε συνάντησή του με δύο δημοσιογράφους, μετά την έκδοση των αποτελεσμάτων για το «πολιτικό-κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ / 8 θέσεις», χρειάστηκε και σχετικές οδηγίες προς τους αξιολογητές με γραπτό κείμενο! Στο κείμενο αυτό μοριοδοτείται, η προϋπηρεσία σε τηλεοπτικό σταθμό εθνικής εμβέλειας με 2,22 μόρια ανά μήνα και έως 350 μόρια, σύνολο. Η προϋπηρεσία σε τηλεοπτικό σταθμό τοπικής εμβέλειας με 0,5 μόρια ανά μήνα και έως 150 μόρια συνολικά – όποιο κι αν ήταν το κανάλι ότι και να είχε ως πρόγραμμα ακόμα και telemarketing ή πληρωμένο διαφημιστικό χρόνο για πωλήσεις βιβλίων και χαλιών. Δεν γίνεται κανένας λόγος για ραδιόφωνο παρ ότι πολλοί εκ των δημοσιογράφων θα απασχοληθούν στο Ραδιόφωνο ενώ μοριοδοτείται και η εμπειρία στις εφημερίδες με άγνωστο σκεπτικό.
Πηγή:Fpress.gr
ΥΓ) Είχε δείξει το πράγμα από την αρχή αφού ποτέ δεν δημοσίευσαν ποιοι από τους 159 που έκαναν αίτηση για αξιολογητές επιλέχτηκαν, τελικά. Αν δημοσίευαν τα ονόματα των αξιολογητών θα ήταν και πιο εύκολο να καταλάβει κάποιος τις επιλογές και τις προθέσεις τους. Ιδιαίτερα τις προθέσεις του Παντελή Καψή και του επιτελείου του που καυχιόταν ότι όλα θα λειτουργήσουν αξιοκρατικά και θα προκύψει ένας σύγχρονος οργανισμός ενημέρωσης υψηλού επιπέδου...
Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στις εκλογές για την ΠΟΕΣΥ
Εκλογική διακήρυξη
Στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου, τα μέλη της ΕΣΗΕΑ θα εκλέξουν αντιπροσώπους για το 7ο τακτικό συνέδριο της ΠΟΕΣΥ, που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Οκτωβρίου. Πρόκειται για ένα συνέδριο το οποίο έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία, για τρεις λόγους: την κατάρρευση του ασφαλιστικού, τον αγώνα για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και το (αβέβαιο) μέλλον των σωματείων του κλάδου. Στο ασφαλιστικό, η επίθεση κυβέρνησης, εργοδοτών και τρόικας στα δικαιώματα και τα Ταμεία μας συνεχίζεται και κλιμακώνεται. Ειδικά ο ΕΔΟΕΑΠ, παρά τις προσπάθειες “συμμαζέματος” στις αυθαίρετες και αδικαιολόγητες δαπάνες, παρά τη συνεχιζόμενη αποκάλυψη κυκλωμάτων που λυμαίνονταν το σύστημα, εξακολουθεί να κρέμεται κυριολεκτικά από μία κλωστή. Με βασική αιτία, προφανώς, όχι τις δήθεν υπέρογκες συντάξεις και τις γενναίες παροχές προς τα μέλη του (πολλές από τις οποίες περικόπηκαν εντελώς αδιοκαιολόγητα από την πλειοψηφία της διοίκησης), αλλά την υψηλή ανεργία, τα “φέσια” διαφημιστικών και μιντιαρχών και, φυσικά, τα ληστρικά “κουρέματα” των αποθεματικών του. Η απάντηση που ονειρεύονται και ταυτόχρονα μεθοδεύουν ορισμένοι απέναντι σε αυτή την κατάσταση είναι να ξαναμοιράσουν τα ψίχουλα που έχουν απομείνει από το αγγελιόσημο σε λιγότερους δικαιούχους, αφού ξεκαθαρίσουν τον κλάδο από τους “ανεπιθύμητους”.
Στο μέτωπο της ΕΡΤ, ο ηρωικός αγώνας πολλών εκατοντάδων εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα, μέσα από την ΕΡΤ3, το ertopen και αρκετούς περιφερειακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, βρίσκεται σε καμπή. Απέναντι στους ωμούς εκβιασμούς της κυβέρνησης και του κατεστημένου για άνευ όρων συνθηκολόγηση και αποδοχή των εκτρωμάτων τύπου ΔΤ και ΝΕΡΙΤ, ορισμένοι έρχονται να καπηλευτούν την αγωνία των απολυμένων προσφέροντας υποσχέσεις (που δεν απέχουν πολύ από πολιτικό εκβιασμό…) αποκατάστασης όταν και εφόσον κάποιοι άλλοι πάρουν την κυβέρνηση ή με σχέδια για “αυτοδιαχειριζόμενα” σχήματα που δήθεν θα στηριχθούν από την Περιφέρεια Αττικής ή άλλες αυτοδιοικητικές αρχές. Έτσι, όμως, υπονομεύεται (συνειδητά;) το κυρίαρχο αίτημα και ο πόθος των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που βγήκαν στους δρόμους μετά το πραξικόπημα Κεδίκογλου, για τη συγκρότηση ενός πανελλαδικού, δημόσιου, κοινωνικά ελεγχόμενου και αντικειμενικού φορέα ενημέρωσης, που δεν θα αποτελεί φερέφωνο της εκάστοτε κυβέρνησης και του μπλοκ εξουσίας, που θα είναι στο πλευρό των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Όσο για την ΕΣΗΕΑ, την ΠΟΕΣΥ και τα άλλα σωματεία των ΜΜΕ, είναι πλέον κοινό μυστικό ότι η σήψη τους προχωρά ταχύτατα. Οι αποτυχημένες μάχες οπισθοφυλακών τα προηγούμενα χρόνια, η αδυναμία (ή μήπως άρνηση;) ουσιαστικής σύνδεσης με τις ανησυχίες και τους αγώνες άλλων κλάδων εργαζομένων και της κοινωνίας απέναντι στη λαίλαπα των Μνημονίων και της ΕΕ, ο ρόλος του Δούρειου Ίππου εργοδοσίας και κυβέρνησης που συγκεκριμένες παρατάξεις και πρόσωπα διαδραμάτισαν όλα αυτά τα χρόνια, έχουν συμβάλλει αποφασιστικά στην απαξίωση των “θεσμικών οργάνων”.
Καμία απόλυση ή λουκέτο δεν αποτράπηκε, οι συλλογικές συμβάσεις καταργήθηκαν και οι ατομικές έγιναν καθεστώς, όπως και η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, η “γαλέρα” του Διαδικτύου μεγαλώνει διαρκώς. Απέναντι στην κατεδάφιση δικαιωμάτων και ζωών, οι απεργιακοί αγώνες ήταν αποσπασματικοί, χωρίς ουσιαστικό σχέδιο και πλαίσιο, χωρίς συνέχεια και διάρκεια – δίνοντας έτσι το δικαίωμα στην άλλη πλευρά να κάνει… πάρτι!
Κι όμως. Μετά από όλα αυτά, θα βάλουν πάλι τα καλά τους και θα σου ζητήσουν να τους στηρίξεις, να τους ψηφίσεις, ακόμη και να μπεις στα ψηφοδέλτιά τους. Οι μεν για να παραμείνεις εντός συστήματος διαπλοκής και να έχεις ελπίδες “βολέματος”, έστω και με πενταροδεκάρες και όντας για πάντα “φιμωμένος” και καλός στρατιώτης – μιας και, όπως θα σου πουν, δεν υπάρχει άλλη λύση. Οι δε για να ελπίζεις ότι θα είσαι μέσα στο κόλπο με την αλλαγή της κατάστασης – διότι, όπως θα επιμείνουν, αυτή είναι η μοναδική ρεαλιστική άλλη λύση (έστω κι αν εδώ και καιρό συγκυβερνούν αρμονικά με τους “μνημονιακούς”, στην ΠΟΕΣΥ, την ΕΣΗΕΑ και άλλα σωματεία…).
Κάποιοι άλλοι, πάλι, θα καταγγείλουν τους πάντες και τα πάντα, τους πρώην, τους νυν και τους επόμενους, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι οι “μικροί” αγώνες δεν έχουν νόημα και είναι χαμένοι από χέρι, αλλά και για να σε πείσουν ότι μόνο μαζί τους μπορείς να θεωρείσαι συνεπής. Εσύ, όμως, ξέρεις πια. Έπαθες. Έμαθες. Δεν αξίζουν την εμπιστοσύνη και την ψήφο σου. Δεν μπορούν να καλύψουν ούτε καν την ανάγκη για διαμαρτυρία, πολύ δε περισσότερο για αντίσταση και ανατροπή. Είναι κομμάτι του παλιού, του χρεοκοπημένου, του υποταγμένου, του ηττημένου.
Στις επικείμενες εκλογές μπορείς να στείλεις στο συνέδριο της ΠΟΕΣΥ τους συναδέλφους του διπλανού γραφείου, του δρόμου, του καθημερινού μόχθου, της αλληλεγγύης, του αγώνα. Τους απολυμένους και τους διωγμένους επειδή τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι. Μπορείς να μαυρίσεις τους κάθε λογής διαπλεκόμενους. Να τους στείλεις ένα μήνυμα ότι αντέχεις ακόμη. Ότι ελπίζεις. Ότι είσαι εδώ.
Για να μην παραδώσουμε (και) την ΠΟΕΣΥ στα συμφέροντα, στους εργοδότες, το κράτος και την τρόικα. Για να διεκδικήσουμε πίσω τα κλεμμένα, να πληρώσουν κράτος και εργοδότες τα ελλείμματα, να κρατήσουμε ζωντανά τα Ταμεία. Για να βγαίνει πάντα στο φως και στον αέρα η αλήθεια, για να αποκαλύπτονται τα παρασκήνια και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι. Για να προσπαθήσουμε να επιβάλλουμε δημοκρατική ενημέρωση, χωρίς τη χειραγώγηση των αφεντικών και των κέντρων. Για να επαναλειτουργήσει η ΕΡΤ – μια διαφορετική ΕΡΤ Για να μείνει ζωντανή η ελπίδα της ανασύνταξης και της αντεπίθεσης – γιατί εμείς εξακολουθούμε να είμαστε οι πολλοί και αυτοί οι λίγοι. Για να δώσουμε τη μάχη της συγκρότησης ενός συνδικάτου όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ και όχι ενός γραφειοκρατικού μορφώματος τύπου ΓΣΕΕ ή ΑΔΕΔΥ, όπως σχεδιάζουν και προωθούν ορισμένοι “παράγοντες”. Για να στείλουμε μήνυμα στην κοινωνία που αναστενάζει, που απογοητεύεται, που αγωνιά και ιδρώνει, ότι έχει και στα Μέσα συμμάχους, συντρόφους στον αγώνα. Για να καταλάβουν οι εκδότες και καναλάρχες, το Μαξίμου και οι Βρυξέλλες, ότι δεν σκύβουν όλοι το κεφάλι, ότι δεν μας έχουν “σκοτώσει”, ότι απειλούνται.
Πρωτοβουλία για την Ανατροπή (Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι αγωνιστές)
Μπροστά στην εκλογή αντιπροσώπων της ΕΣΗΕΑ για το 7ο Συνέδριο της ΠΟΕΣΥ.
Ψηφίζουμε Τετάρτη και Πέμπτη 17 και 18 Σεπτέμβρη 2014.
Το 7ο Συνέδριο της ΠΟΕΣΥ συνέρχεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για τους εργαζόμενους του κλάδου, οι οποίοι μαζί με όλη την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δέχονται την ενιαία επίθεση του κεφαλαίου, τα αποτελέσματα της οποίας βιώνουμε με τσακισμένα τα κοινωνικά και εργασιακά μας δικαιώματα, με χιλιάδες απολύσεις, κομμένες συντάξεις και κομμένους μισθούς, για όσους τους διατηρούν ακόμα, και οι οποίοι καταβάλλονται όποτε και αν...
Σε χιλιάδες ανέρχονται οι δημοσιογράφοι - «σκιές», που πουλάνε «μαύρη» την εργατική τους δύναμη, είτε με «μπλοκάκια», είτε ως «ενοικιαζόμενοι».
Την ίδια στιγμή είναι σε εξέλιξη η ολομέτωπη επίθεση κεφαλαίου - κυβέρνησης - ΕΕ στους ασφαλιστικούς φορείς του κλάδου, ενώ προωθείται και η επιχείρηση τσακίσματος ενός από τα βασικά όπλα που διαθέτουν οι εργαζόμενοι, δηλαδή της απεργίας και της εκπροσώπησης.
Η καπιταλιστική κρίση βρήκε και το δικό μας κλάδο απροετοίμαστο και την ευθύνη για την απόκρυψη του χαρακτήρα της κρίσης, για τη μη γρήγορη και συντονισμένη οργάνωση των εργαζομένων να αποκρούσουν το ενιαίο της επίθεσης κεφαλαίου - κυβέρνησης - ΕΕ, για την καλλιέργεια κλίματος υποταγής στο «μικρότερο κακό» και εφησυχασμού, έχει ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός (ανεξαρτήτως κυβερνήσεων), που τα τελευταία χρόνια εκφράζεται από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στα Διοικητικά Συμβούλια των Ενώσεων και της ΠΟΕΣΥ. Οι πλειοψηφίες αυτές δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό για να μπορέσουμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα.
Οι όποιες αντιδράσεις ενάντια στα βάρβαρα μέτρα οργανώθηκαν αποσπασματικά, χωρίς συνεκτικό πλαίσιο αιτημάτων, διεκδικήσεων και κλιμάκωσης του αγώνα, που θα είναι δύσκολος, μακρόχρονος και σκληρός, και δεν μπορεί να περιορίζεται σε «τουφεκιές στον αέρα».
Αντίθετα, η «λογική» του «περιούσιου κλάδου», που δήθεν θα τύχει της εξαίρεσης από την καπιταλιστική επίθεση, μέσω ατελείωτων συζητήσεων και παζαριών με τους κυβερνητικούς αρμοδίους, οδήγησε χιλιάδες εργαζόμενους στην απογοήτευση και την αποστράτευση, καθώς και στην απαξίωση του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος, εξαιτίας της αναξιοπιστίας του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Η απόκρυψη του χαρακτήρα της κρίσης ως καπιταλιστικής, και από τις «δεξιές» και από τις «αριστερές» πλειοψηφίες των σωματείων, δεν είναι μια «φιλολογία», αλλά είχε και θα έχει - στο βαθμό που δε συνειδητοποιείται έγκαιρα - σοβαρές επιπτώσεις στους εργαζόμενους, καθώς: Η «θολούρα» γύρω από αυτά τα ζητήματα δυσκολεύει το σωστό προσανατολισμό του κλάδου, εμποδίζοντας την ανασύνταξή του και την αντεπίθεσή του μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα.
Εξάλλου, η πείρα από το προηγούμενο διάστημα ήταν ενδεικτική, καθώς:
-- Παρά τις αγωνιστικές κορόνες του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν αποτράπηκε ούτε μία απόλυση.
-- Αγώνες με ένταση και μια ορισμένη διάρκεια, με κορυφαίο εκείνον κατά του κλεισίματος της ΕΡΤ, αντί να γίνουν υπόθεση διάρκειας όλου του κλάδου και όλων των εργαζομένων, παρά τη μεγάλη στήριξη εκ μέρους του λαού, εξαντλήθηκαν.
-- Ταυτόχρονα, την ίδια περίοδο - και με το ζήτημα της ΕΡΤ ανοιχτό - σημειώθηκαν απεργοσπαστικές κινήσεις στον Τύπο. Στην πορεία των γεγονότων, με ευθύνη παραταξιακών δυνάμεων (της κυβερνώσας αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ), σημειώθηκε διχασμός μεταξύ των εργαζομένων της ΕΡΤ και αυτών του «νέου φορέα», ένα ζήτημα που πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε ποιον εξυπηρετεί και ποιοι ευθύνονται γι' αυτό. Πάντως, είναι φανερή η προσπάθεια δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ να καπηλευτούν τον αγώνα των εργαζομένων στην ΕΡΤ.
Επιπλέον:
-- Η ίδια συνδικαλιστική αντίληψη, παρά τα όσα έρχονται, που απαιτούν τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση των εργαζομένων, επιμένει να κρατά κλειστές τις πόρτες της ΕΣΗΕΑ στους συναδέλφους του Διαδικτύου.
-- Στην ίδια γραμμή του «περιούσιου κλάδου» κινούνται και οι «συζητήσεις» για την υπαγωγή ή όχι στον ΕΟΠΥΥ.
Συνάδελφοι,
Τα όσα βιώνουμε, τα βίωσαν και τα βιώνουν παράλληλα με μας εκατομμύρια εργαζόμενοι, τμήματα των οποίων έδωσαν μεγάλους αγώνες το προηγούμενο διάστημα, τις περισσότερες φορές δεχόμενοι συκοφαντίες και «κοινωνικό αυτοματισμό» καλλιεργούμενο από τα ΜΜΕ.
Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι - όχι οι «αστέρες» των «οκτώ» - έμειναν αθωράκιστοι από τα σωματεία τους και τις Ενώσεις, ευάλωτοι στις πιέσεις των αφεντικών.
Η στάση αυτή απομόνωσε σε μεγάλο βαθμό τους εργαζόμενους δημοσιογράφους από το φυσικό τους σύμμαχο, τον εργαζόμενο λαό, ενώ ταυτόχρονα δεν απέτρεψε κανένα μέτρο εις βάρος τους.
Η λογική αυτή εγκλώβισε χιλιάδες δημοσιογράφους, που δουλεύουν καθημερινά στη «γαλέρα» των ΜΜΕ, να περνούν στη λαϊκή συνείδηση ως «απαραίτητες» διάφορες «μεταρρυθμίσεις» (δηλαδή, όλα τα αντεργατικά μέτρα), που ταυτόχρονα τσακίζουν και τους ίδιους.
Οι εξελίξεις απαξίωσαν τον μέχρι τώρα κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, ο οποίος καθώς πλέον αδυνατεί να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους, ετοιμάζεται να δώσει τη θέση του σε ένα «νέο» συνδικαλισμό που, ως «κοινωνικός εταίρος», πλέον θα «συζητά» με το κεφάλαιο «σοβαρά» και «υπεύθυνα», λαμβάνοντας υπόψη τις «ανάγκες» της κερδοφορίας των «υγιών» μονοπωλιακών ομίλων και εξασφαλίζοντας «εργασιακή ειρήνη» στους χώρους δουλειάς.
Συνεχίζοντας να καλλιεργεί αυταπάτες στους εργαζόμενους και υπηρετώντας μια πολιτική κατεύθυνση - η οποία φαίνεται και στους άλλους κλάδους - της «εν αναμονή "αριστερής" κυβέρνησης», η πλειοψηφία του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ (ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) έφθασε στο σημείο να αλλάξει την παραμονή κινητοποίησης απόφαση για συμμετοχή στην τελευταία πανελλαδική πανεργατική απεργία και να (ξανα)αποφασίσει ...τηλεφωνικά τη μετατροπή της απεργίας σε τρίωρη στάση.
Ενώ, «τουφεκιά στον αέρα» ήταν και η 24ωρη που έγινε τελευταία για την τροπολογία της κυβέρνησης με την οποία τα δίνει όλα στους μεγαλοϊδιοκτήτες των ΜΜΕ, ενόψει συγχωνεύσεων κ.λπ., καταργώντας βασικά εργασιακά, μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Απόρροια όλων των παραπάνω είναι και η συνδικαλιστική τακτική κωλυσιεργίας της πλειοψηφίας του ΔΣ σχετικά με τις ομόφωνες αποφάσεις του 6ου Συνεδρίου για τροποποίηση του αναχρονιστικού Καταστατικού της ΠΟΕΣΥ - με κατάργηση, πρώτ' απ' όλα, του διπλά πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος.
Η ουσία είναι πως οι πλειοψηφίες στο ΔΣ της ΠΟΕΣΥ δε θέλουν τροποποίηση και εκδημοκρατισμό του Καταστατικού της ΠΟΕΣΥ, για να μπορούν να διαμορφώνουν ψεύτικους συσχετισμούς με αλισβερίσια και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.
Συνάδελφοι,
Ολες αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση του ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ για την αναγκαιότητα ανατροπής του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ των αγωνιστικών ταξικών δυνάμεων.
Οι εργαζόμενοι, έχοντας με την πείρα τους πλέον ξεκαθαρίσει με ποιους θα πάνε και ποιους θ' αφήσουν, οφείλουν να πάρουν στα χέρια τους την οργάνωση του αγώνα από τα κάτω με επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς.
Παλεύουμε ενάντια στις αντεργατικές - αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων που υπηρετούν το σύστημα και διεκδικούμε:
-- ΣΣΕ που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες, παίρνοντας ως βάση την τελευταία υπογεγραμμένη Σύμβαση του 2009.
-- Μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους. Λέμε «όχι» στην απλήρωτη - ανασφάλιστη εργασία.
-- Προστασία των ανέργων με επίδομα ανεργίας ίσο με το 80% του βασικού μισθού για όλο το διάστημα της ανεργίας, ασφάλιση του χρόνου ανεργίας, καθώς και άλλα μέτρα ανακούφισης των ανέργων.
-- Δημόσια και δωρεάν Πρόνοια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, Υγεία και Παιδεία. Στην κατεύθυνση αυτή, παλεύουμε για την υπεράσπιση του βασικού οικονομικού πόρου των Ταμείων μας.
Παλεύουμε για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, που επιβλήθηκαν, τουλάχιστον από το 1990, στο πλαίσιο των επιλογών της ΕΕ, του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, μέχρι σήμερα.
Παλεύουμε για την επιστροφή όλων των αποθεματικών των Ταμείων μας που έχουν δημευθεί με τις χαριστικές ρυθμίσεις υπέρ των μεγαλοεργοδοτών, με τον τζόγο του Χρηματιστηρίου και το τελευταίο «κούρεμα» που επέβαλαν συγκυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ, ρημάζοντας τα Ταμεία.
Λέμε «όχι» στη φοροληστεία και στα κάθε είδους χαράτσια.
Υπερασπιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις το δικαίωμα στη συλλογική έκφραση και στη συνδικαλιστική δράση, όλης της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Προασπιζόμαστε το δικαίωμα στην απεργία. Αντιπαλεύουμε κάθε απόπειρα εκβιασμού και τρομοκράτησης στους χώρους δουλειάς.
Είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε κλάδο που διεκδικεί ζωή με εργασία και δικαιώματα.
Συνάδελφοι,
Ενόψει των εκλογών για αντιπροσώπους της ΕΣΗΕΑ στο 7ο Συνέδριο της ΠΟΕΣΥ ψηφίζουμε και στηρίζουμε τους υποψηφίους της «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» (που στηρίζει το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ), για να αλλάξουμε ρότα στην ΠΟΕΣΥ. Είναι ένα πρώτο βήμα για να σταματήσουμε τον κατήφορο και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.
