- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα

Ο Αντώνης Λιμπέρης με αέρα καπετάνιου πριν εγκαταλείψει το πλοίο...
Η ζωή μετά την πτώχευση των Εκδόσεων Λυμπέρη
Οι ιστορίες τριών πρώην εργαζομένων
Είμαστε τρεις εργαζόμενοι των πρώην Εκδόσεων Λυμπέρη και θελήσαμε με τα κείμενα που ακολουθούν να καταθέσουμε τις εμπειρίες και τα συναισθήματα αυτών των δύο χρόνων που υπήρξαν καταστροφικά για τις ζωές μας. Επειδή δεν είμαστε απλοί αριθμοί στα δημοσιεύματα των εφημερίδων, ούτε ένα ακόμα χαρτάκι του ΟΑΕΔ. Είμαστε άνθρωποι με υπόσταση και αισθήματα και τα θύματα ενός άδικου συστήματος που στις πλείστες των περιπτώσεων ευνοεί τους δυνατούς (αν αυτό θεωρούμε δύναμη φυσικά)
Μπορεί τα βράδια να ξαγρυπνούμε ψάχνοντας τρόπους να πληρώσουμε τους λογαριασμούς μας, όμως όταν πια μας πάρει ο ύπνος η συνείδηση είναι ήσυχη, καθαρή, ενός ανθρώπου που ξέρει ότι έπραξε το σωστό. Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τους πρώην εργοδότες μας κ. Αντώνη Λυμπέρη και κυρία Έλενα Μακρή οι οποίοι 2 χρόνια μετά αρνούνται ακόμα να δουν την αλήθεια κατάματα και να επωμιστούν τις ευθύνες τους. Ο πρώτος κρύβεται και η δεύτερη συνεχίζει να περιφέρεται ρίχνοντας ευθύνες σ’ οποιοδήποτε άλλον εκτός από τον εαυτό της.
Αντιμετωπίσαμε πολλές αντιξοότητες και δυσκολίες αυτά τα χρόνια αλλά ένα είναι το μόνο σίγουρο, μας πείσμωσαν ακόμα περισσότερο και θα παλέψουμε μέχρι τέλους για να διεκδικήσουμε ότι μας αναλογεί.
Ιστορία Νο 1
Συγκαταλέγομαι στους 200 απολυμένους των εκδόσεων Λυμπέρη. Πολλά έχουν γραφτεί εδώ και δύο χρόνια για την πορεία μας στις “Εκδόσεις Λυμπέρη” και στους αγώνες που δώσαμε και θα συνεχίσουμε να δίνουμε μέχρι να δικαιωθούμε.
Αυτό που δεν έχει γραφτεί, είναι πως είναι η ζωή μας όλο αυτό το διάστημα και πως καταφέρνουμε να επιβιώσουμε. Να αναγκάζεσαι να αφήσεις το σπίτι σου επειδή δεν έχεις να πληρώσεις το ενοίκιο, να χρειάζεται να ζητήσεις βοήθεια από δικούς σου ανθρώπους για στέγη και τροφή, να ζεις με την αβεβαιότητα του αν θα βρεις δουλειά και αν ο μισθός θα σου επιτρέπει να είσαι πάλι οικονομικά ανεξάρτητος, όπως είχες επιλέξει να ζεις όλα αυτά τα χρόνια.
Η μεγαλύτερη έκρηξη όμως γίνεται μέσα σου, όταν συνειδητοποιείς την μεγάλη απάτη.
Τη δοκιμασία που υποστήκαμε, με μειώσεις μισθών, εκ περιτροπής εργασία, υποσχέσεις για ξεπέρασμα της κρίσης αν βάζαμε πλάτη, και τα γνωστά, μπλα, μπλα μπλα, ενώ παράλληλα ενεργούσε για να βγουν αλώβητοι αυτός και οι οικείοι του από την κατάρρευση.
Να είναι σίγουρος ο κ. Αντώνης Λυμπέρης, ότι θα μείνει στην ιστορία των εκδόσεων, σαν ο καπετάνιος που πέφτει πρώτος στη λέμβο για να σωθεί από το μισοβουλιαγμένο καράβι του.
Εμείς πάντως, δεν θα εγκαταλείψουμε, όσος χρόνος και αν χρειαστεί.
Οι 4 μήνες απλήρωτης εργασίας και οι αποζημιώσεις που μας οφείλει, δεν αντιπροσωπεύουν μόνο χρήματα, αλλά την ίδια μας την αξιοπρέπεια.
Ε.Κ.
Ιστορία Νο 2
Σ’ αυτά τα δύο χρόνια που πέρασαν από την πτώχευση των «Εκδόσεων Λυμπέρη» έψαξα να βρω το δικό μου μερίδιο ευθύνης για τη θέση που βρέθηκα ξαφνικά. Αυτός που είχε τη μεγαλύτερη ευθύνη αρνήθηκε να την αναλάβει, έβαλε την ουρά στα σκέλια και έβαλε πλώρη γι’ άλλες πολιτείες. Όμως, σ’ αυτή τη ζωή πας πραγματικά μπροστά όταν έχεις το θάρρος να αναγνωρίσεις τα λάθη σου, να αναλάβεις τις ευθύνες σου και να προχωρήσεις καθαρός μπροστά.
Αποφάσισα λοιπόν και εγώ να κάνω την αυτοκριτική μου. Γιατί βρέθηκα ξαφνικά χωρίς δουλειά, μ’ ένα δάνειο, με οικογενειακές υποχρεώσεις να τρέχουν και χωρίς λεφτά; Υπήρξαν μέρες που μέτραγα τα κέρματα για να πάρω ένα γάλα. Πως επέτρεψα στον εαυτό μου να φτάσει σ’ αυτό το σημείο; Σίγουρα όχι από σπατάλη, πάντα ξόδευα στο πλαίσιο των οικονομικών μου δυνατοτήτων.
Σε τι έφταιξα λοιπόν; Ποιο ήταν το λάθος μου; Το λάθος μου ήταν ότι εμπιστεύτηκα και εξαπατήθηκα. Το έβλεπα να έρχεται, είχα τις υποψίες και ενδείξεις, αλλά μέχρι και την τελευταία στιγμή πίστεψα ότι η προσπάθεια του εργοδότη μου να σώσει την επιχείρηση και τους εργαζόμενους της, ήταν ειλικρινής.
Αυτό λοιπόν ήταν το σφάλμα μου. Ότι πίστευα μέχρι πριν από δύο χρόνια ότι δεν μπορείς να βλέπεις τον άλλο στα μάτια και να τον κοροϊδεύεις.
Δεν είμαι αιθεροβάμων, η επιτυχία και η αποτυχία είναι μες τη ζωή. Επιχειρήσεις ανοίγουν και κλείνουν, άλλες πετυχαίνουν και άλλες όχι.Το πως διαχειρίζεσαι την αποτυχία σου κάνει τη διαφορά. Και όταν χάνεσαι από προσώπου γης, σημαίνει ότι η φωλιά σου είναι πολύ λερωμένη.
Οι επιχειρήσεις δεν είναι μόνο κτίρια, αριθμοί και καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Είναι μια μικρή κοινότητα ανθρώπων της οποίας ηγείσαι και έχεις την ευθύνη. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε. Αυτά υπάρχουν μόνο στα βιβλία επιστημονικής φαντασίας. Κι’ όμως υπάρχουν παραδείγματα τέτοιων επιχειρήσεων,λίγα, αλλά υπάρχουν.
Τέλος πάντων για να μην μακρηγορώ, τελειώνοντας, κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Ότι από εδώ και πέρα οφείλω να προστατεύω καλύτερα τον εαυτό μου από νεόπλουτους, στυγνούς, εγωκεντρικούς και αμετροεπείς επιχειρηματίες.
Μ.Ε.
Ιστορία Νο 3
Με ένα δακρύβρεχτο e-mail, την 7η Νοεμβρίου 2012, ο κ. Αντώνης Λυμπέρης μας ανακοίνωσε το κλείσιμο των εκδόσεων του και μας ευχαρίστησε για την αδιάκοπη προσφορά μας στον Όμιλο παρά τις περικοπές των μισθών που είχαμε υποστεί. Παράλληλα μας διαβεβαίωσε ότι η άμεση προτεραιότητά του θα ήταν να τακτοποιήσει τις οικονομικές εκκρεμότητες απέναντί μας και να εξασφαλίσει την πληρωμή των υποχρεώσεων της εταιρείας προς εμάς στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Από τότε, 2 ολόκληρα χρόνια μετά, τίποτα φυσικά από αυτά δεν έγινε, αφού ο κ. Λυμπέρης εξαφανίστηκε.
Δεν θα μιλήσω για τα επακόλουθα αυτού του γεγονότος, που για μένα τουλάχιστον σήμαινε και σημαίνει ανεργία, αγωνία για την πληρωμή του στεγαστικού δανείου και λογαριασμούς που τρέχουν, γιατί πιστεύω ότι δεν διαφέρω σε κάτι από τους υπόλοιπους, αλλά για το τι με δίδαξε όλη αυτή η ιστορία. Με δίδαξε λοιπόν, για το τι σημαίνει να είσαι άνανδρος, αφού ο πρώην εργοδότης μας δεν είχε το θάρρος να μας κοιτάξει στα μάτια και να μας ανακοινώσει κατά πρόσωπον ότι ως εδώ ήταν. Γιατί τελικά η εξαπάτηση είναι αυτό που με ενόχλησε περισσότερο κι όχι ότι «έβαλα πλάτη» μάταια εγώ αλλά και όλοι οι συνάδελφοι για να σωθεί η επιχείρησή του.
Όμως εκείνος μπορεί να εξακολουθεί να ζει τη γεμάτη «γκλαμουριά» ζωούλα του, παρά το γεγονός ότι άφησε πίσω του απλήρωτους εργαζόμενους και πόσα άλλα. Εγώ τουλάχιστον κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια…
Α.Μ.
ΥΓ) Για τον "εξαφανισμένο" εκδότη ο οποίος εθεάθη κάπου στη Βραζιλία το δικαστήριο είχε στο μεταξύ αποφασίσει:
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΣΠΗΤ: Δικαιώθηκαν πανηγυρικά οι 25 συνάδελφοι, πρώην εργαζόμενοι στις
«ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΥΜΠΕΡΗ», οι οποίοι είχαν υποβάλει μήνυση...
...Η θετική για τους συναδέλφους απόφαση λήφθηκε εχθές, 16 Σεπτεμβρίου 2014, από το Γ’ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών.
Το Δικαστήριο έκρινε ένοχο κατά το κατηγορητήριο τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της επιχείρησης, Αντώνιο Λυμπέρη, χωρίς να του αναγνωρίσει οποιοδήποτε ελαφρυντικό. Επιπλέον του επέβαλε ποινή φυλάκισης 25 μηνών και χρηματική ποινή άνω των 17.000 ευρώ.
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα

Στο Μουσείο της Ακρόπολης παρουσιάστηκε η επιτυχημένη πλατφόρμα ενημέρωσης Huffington Post παρουσία της ομογενούς Αριάνας Στασινοπούλου η οποία την ίδρυσε και την έχει καθιερώσει διεθνώς.
Η Αριάννα φιλοδοξεί να μεταφέρει έναν αέρα αισιοδοξίας και μια θετική φιλοσοφία ζωής σε μια απαισιόδοξη χρονική συγκυρία για την ελληνική κοινωνία, προβάλλοντας τις ικανότητες και την αντοχή των Ελλήνων στις δύσκολες στιγμές της ιστορίας τους.
"Η Huffington Post βασίζεται στις δημοκρατικές αρχές που δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες", είναι ένα από τα σλόγκαν που ακούστηκαν από την αυτοδημιούργητη ομογενή επιχειρηματία η οποία ήταν ιδιαίτερα συγκινημένη καθώς επέστρεψε στο σπίτι της.
Ας δούμε όμως όλη την παρουσίαση με τη δική της φωνή:
"Καθώς η Huffington Post επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο, έχω χρησιμοποιήσει αυτόν εδώ τον χώρο για να παρουσιάσω κάθε μία από τις διεθνείς εκδόσεις μας. Ωστόσο, καμία από τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις μου δεν είχε τόσο μεγάλη σημασία για εμένα προσωπικά όσο αυτή που πρόκειται να μοιραστώ σήμερα: την έναρξη της λειτουργίας της Huffington Post στην πατρίδα μου, την Ελλάδα. Αν βουτήξω σε συναισθηματικά μονοπάτια (και θα το κάνω- είναι στο DNA μου), είναι επειδή, ακόμα και τώρα που βρίσκομαι στο γραφείο μας, περιτριγυρισμένη από την υπέροχη ομάδα συντακτών με θέα την Ακρόπολη, που κόβει την ανάσα, με κατακλύζει ευγνωμοσύνη.
Για εμένα, αυτή είναι η απόλυτη επιστροφή στην πατρίδα- όχι μόνο επειδή εδώ γεννήθηκα και εγώ και η προφορά μου- αλλά επειδή η Huffington Post έχει βαθιές ρίζες στην Ελληνική παράδοση που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά και τους προτρέπει να διεξάγουν ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Όταν, τρία χρόνια πριν, ξεκινήσαμε να επεκτεινόμαστε διεθνώς, ήξερα ότι η οδύσσεια (για να δανειστώ τον όρο από τους συμπατριώτες μου) της Huffington Post, θα μας οδηγούσε στην Ελλάδα. Και είμαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ, που αυτή η μέρα επιτέλους έφτασε.
Είμαι, επίσης, πολύ ευτυχής που φέρνουμε την Huffington Post στην Ελλάδα σε συνεργασία με την 24MEDIA, το μεγαλύτερο ψηφιακό εκδοτικό όμιλο στην Ελλάδα. Από την άλλη, η πραγματοποίηση αυτού του ονείρου δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη στήριξη των εταίρων μας. Της Ευγενίας Χανδρή, που είναι αγαπημένη μου φίλη μου εδώ και 40 χρόνια και τη νιώθω σαν τρίτη μου αδερφή, της Μαριάννας Λάτση, του Δημήτρη Μάρη και του Πέτρου Παππά. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον CEO της 24MEDIA, Σταύρο Δρακουλαράκο για την σπουδαία συνεργασία του και τον διευθυντή του Μουσείου της Ακρόπολης, Δημήτρη Παντερμαλή, για την αποφασιστική του υποστήριξη.
Το ξεκίνημα της Huffington Post στην Ελλάδα, αποτελεί από πολλές απόψεις, την ολοκλήρωση ενός κύκλου. Ο πατέρας μου είχε ασχοληθεί κατ' επανάληψη επιχειρηματικά με τη δημοσιογραφία και είχε προχωρήσει στη δημιουργία μία σειράς από εκδοτικές επιχειρήσεις, που απέτυχαν όλες. (Δεν είναι τυχαίο που η HuffPost δεν είναι έντυπη!)
Μετά το διαζύγιο των γονιών μου, όταν ήμουν 11 χρονών, έμενα με τη μητέρα μου και την αδερφή μου, Αγάπη, σε ένα διαμέρισμα με ένα δωμάτιο στην Αθήνα. Η μητέρα μου ήταν απόλυτα αφοσιωμένη ώστε να εξασφαλίσει ότι η αδερφή μου κι εγώ θα είχαμε τα καλύτερα δυνατά παιδικά χρόνια. Συνήθισε να επιβλέπει μεγάλες "συνεδριάσεις" που λάμβαναν χώρα στη μικρή μας κουζίνα, καθοδηγώντας μας στο να επιλύσουμε τα καθημερινά μας προβλήματα μιλώντας για την ελληνική φιλοσοφία. Και, φυσικά, πάντοτε μαγείρευε, πιστεύοντας προφανώς ότι αν δεν βάλεις μια μπουκιά φαΐ στο στόμα σου κάθε 20 λεπτά, κάτι κακό πρόκειται να σου συμβεί.
Εκείνη την εποχή, οι Ελληνίδες χρειαζόταν να διαθέτουν προίκα προκειμένου να παντρευτούν. Η μητέρα μου πάντα έλεγε "η μόρφωσή σου είναι η προίκα σου". Για να μας δώσει αυτή τη μόρφωση, πούλησε ό,τι είχε και δεν είχε, ακόμη και το τελευταίο ζευγάρι χρυσά σκουλαρίκια. Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου- σπουδές στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, καριέρα ως συγγραφέας, γάμος, μητρότητα, διαζύγιο, ίδρυση της HuffPost. Η Ελλάδα, όμως, είναι το σημείο εκκίνησης της ιστορίας μου.

Τώρα, η HuffPost Greece θα μπορεί να μοιράζεται ιστορίες που έχουν μεγάλη σημασία στην Ελλάδα και - εξίσου σημαντικό- θα βοηθάει τους ίδιους τους Έλληνες να πουν τη δική τους ισοτρία. Η Huffington Post είναι ταυτόχρονα μία βραβευμένη με Πούλιτζερ δημοσιογραφική επιχείρηση με δημοσιογράφους ανά τον κόσμο που ερευνούν και ψάχνουν και μία πλατφόρμα όπου άνθρωποι, γνωστοί και άγνωστοι, που έχουν κάτι ενδιαφέρον να πουν, μπορούν να το εκφράσουν. Ειδικά αυτή τη τόσο δύσκολη περιόδο στην ιστορία της χώρας, είμαι πολύ ευγνώμων που έχω τη δυνατότητα να φέρω την Huffington Post στην Ελλάδα.
Όσο η HuffPost μεγαλώνει επιστρέφω νοητά, ξανά και ξανά, στις παραδόσεις και τη σοφία της πατρίδας μου. Για τους προγόνους μου, η φιλοσοφία δεν ήταν τίποτε άλλο από μία άσκηση εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Το να τίθεται το ερώτημα "Τι είναι το ευ ζην" αποτελούσε μία καθημερινή εξάσκηση της τέχνης της ζωής. Αυτό το ερώτημα έπρεπε να είναι και η βάση της αποστολής της HuffPost να προσδιορίσει την επιτυχία πέρα από τις δύο αρχικές της παραμέτρους, το χρήμα και την εξουσία. Να συμπεριλάβει, δηλαδή, και μία τρίτη παράμετρο που σχετίζεται με την ευτυχία, τη σοφία, το θαυμασμό και την προσφορά.
Όπως και σε πολλές άλλες χώρες, έτσι και στην Ελλάδα σήμερα, το "ευ ζην" -όπως κι αν αυτό ορίζεται"- αποτελεί μία εξαιρετικά δύσκολη πρόκληση. Η ανεργία άγγιξε το 26% τον Ιούλιο, με την ανεργία των νέων να φτάνει το συγκλονιστικό ποσοστό του 49%. Τα μέτρα λιτότητας έχουν παραλύσει την ελληνική οικονομία, ενώ οι αυτοκτονίες, η χρήση ναρκωτικών και οι θάνατοι από υπερβολική δόση έχουν αυξηθεί δραματικά. Ο φαύλος κύκλος των περικοπών του προϋπολογισμού έχει μειώσει την ικανότητα της Ελλάδας να βοηθήσει τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, ο αριθμός των οποίων διπλασιάζεται.
Η Ελλάδα προχωράει μπροστά. Έχω δει από πρώτο χέρι πολλές φορές στη ζωή μου αυτή την ελληνική ανθεκτικότητα.Το καλοκαίρι του 2011 πέρασα πολλές νύχτες στην πλατεία Συντάγματος, απέναντι ακριβώς από τη Βουλή. Το πλήθος των διαδηλωτών αποτελούνταν από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, ήταν γεμάτος από νέους και ηλικιωμένους, αυτοαπασχολούμενους, ανέργους, ακτιβιστές, συνταξιούχους που απαιτήσουν τη δυνατότητα να ζήσουν ο καθένας τη δική του εκδοχή μιας καλής ζωής.
Αυτή η επιθυμία είναι ισχυρότερη από ποτέ και η βασική αποστολή της HuffPost Greece θα είναι να ανοίξει τη συζήτηση σχετικά με τους τρόπους που μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα εσωτερικά αποθέματα που όλοι έχουμε. Οι, μεγάλης κλίμακας, θεσμικές αλλαγές είναι φυσικά πολύ σημαντικές και θα τις καλύπτουμε εξίσου. Αλλά δεν χρειάζεται να τις περιμένουμε πριν εμείς οι ίδιοι ξεκινήσουμε εδώ και τώρα να αλλάζουμε τις ζωές μας.

Για τους Στωικούς, το πιο ασφαλές είδος επιτυχίας μπορούσε να βρεθεί στο μοναδικό μέρος που έχουμε τον αποκλειστικό έλεγχος, μέσα μας. Οτιδήποτε βρίσκεται έξω από εμάς μπορεί να το χάσουμε, όπως πολύ καλά γνωρίζουν πολλοί Έλληνες. Επομένως, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε τη μελλοντική μας ευτυχία και ευημερία σε κάτι έξω από εμάς; Μόλις το συνειδητοποιήσουμε, ότι δηλαδή μπορούμε να πετύχουμε μία αίσθηση αταραξίας, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες, και να παραμείνουμε σε αυτή τη θέση, θα μπορούμε πιο αποτελεσματικά και δυναμικά να φέρουμε την αλλαγή στη ζωή μας και στον κόσμο γύρω μας.
Και τώρα, από τους Στωικούς φιλόσοφους, στην υπέροχη ελληνική μας ομάδα. Η Σοφία Παπαϊωάννου, Editorial Director, είναι μια έγκριτη δημοσιογράφος με δεκαετίες εμπειρίας στην πλάτη της και εξειδίκευση στο νέο της ρόλο. Παρουσιάζει την εβδομαδιαία εκπομπή «360 μοίρες» στην τηλεόραση του ALPHA ενώ υπήρξε συμπαρουσιάστρια της δημοφιλούς εκπομπής έρευνας «Φάκελοι», για την οποία ταξίδεψε ανά τον κόσμο. Το πάθος της για την Ελλάδα και την ιστορία της αποτυπώνεται με χαρακτηριστικό τρόπο στο βιβλίο της «Κρυμμένο στο Αιγαίο», που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και ξεδιπλώνει το μυστήριο της εξαφάνισης ενός νεαρού Έλληνα τη δεκαετία του '40.
Ο διευθυντής σύνταξης, Νίκος Άγουρος, έρχεται στην HuffPost Greece από το μηνιαίο περιοβικό "BΗΜΑmen", όπου διετέλεσε διευθυντής σύνταξης για έξι χρόνια. Έχει ζήσει στο Τελ Αβίβ και στο Λονδίνο, όπου σπούδασε Global Media στο London School of Economics and Political Science. Είναι παθιασμένος με τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και την ιστορία της Μέσης Ανατολής, ενώ γεμίζει τις μπαταρίες του κάνοντας πεζοπορία σε μερικά από τα μικρότερα και πιο απομακρυσμένα νησιά της Ελλάδας. Ο Παύλος Τσίμας, καταξιωμένος δημοσιογράφος και ρεπόρτερ με 35 χρόνια πορεία στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα θα είναι Σύμβουλος Έκδοσης. Ο Φώτης Νάκος θα είναι ο αρχισυντάκτης και η Δέσποια Τριβόλη θα είναι επικεφαλής του τομέα Life και Culture, ενώ Γενική Διευθύντρια της ιστοσελίδας είναι η Ανίτα Στεφάνου και ο Τάσος Αργυρός είναι ο διευθυντής πωλήσεων. Χορηγοί της έναρξης της ΗuffPost Greece, είναι η Cosmote, η AIG, η NEFF, η Glenfiddich και η HONDA.

Η HuffPost Greece ξεκινά τη λειτουργία της με την συνέντευξη του Νίκου Αναστασιάδη, Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Την ίδια στιγμή που θα καλύπτουμε όλα τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, θα στρέφουμε το ενδιαφέρον μας, με τον ίδιο ζήλο, σε κάθε νέο επιχειρηματικό εγχείρημα, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, την τόνωση της ανάπτυξης και τη σφυρηλάτηση νέων σχέσεων.
Από την έναρξη λειτουργίας μας, θα αναδείξουμε μία σειρά ελληνικών start-ups, ξεκινώντας από την Doctor Anytime, μία ιατρική βάση δεδομένων που βοηθάει τους ασθενείς να βρίσκουν, να συγκρίνουν και να αξιολογούν γιατρούς (doctoranytime.gr). Το Skroutz, μία online αγορά παρόμοια με την Amazon, που δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες συγκρίνουν τις τιμές των προϊόντων που προτίθενται να αγοράσουν· όπως επίσης και το Spitogatos, μία πλατφόρμα με αγγελίες ενοικίασης διαμερισμάτων καθώς και αγοράς άλλων ακινήτων. Διερωτόμαστε εάν οι ελληνικές start up εταιρείες εκμεταλλεύονται πλήρως αυτό που αποτελεί παραδοσιακά κινητήριο δύναμη της οικονομίας της χώρας, τον τουρισμό και φέρνουμε στο προσκήνιο πολλά νέα start ups, που πειραματίζονται σε αυτόν τον τομέα, συμπεριλαμβανομένου και του www.dopios.gr που φέρνει σε επαφή τουρίστες με τους κατοίκους της εκάστοτε περιοχής, οι οποίοι μπορούν να χρησιμεύσουν ως ξεναγοί, καθώς και το TripinView που παρέχει εικονικές ξεναγήσεις σε πανέμορφες παραλίες της Ελλάδας.
Καθώς η HuffPost Greece θα είναι ένας χώρος που θα εξερευνά τη σχέση ανάμεσα στη σοφία των Αρχαίων Ελλήνων και της σύγχρονης επιστήμης για μία ζωή με περισσότερη υγεία και ικανοποίηση και λιγότερο στρες και εξάντληση, είμαστε στην ευχάριστη θέση να καλύψουμε στην έναρξή μας, μία αξιοσημείωτη έκθεση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, σχετικά με το θέμα της υγεία, στην αρχαία Ελλάδα. Επιπρόσθετα, θα εξετάσουμε όσα μπορεί να μας διδάξει ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της δυτικής ιατρικής, σχετικά με το ευ ζην στις μέρες μας, όπως τα οφέλη της ομοιοπαθητικής. Στο επίκεντρο μπαίνουν και τα γιόγκα retrats στα ελληνικά νησιά, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται, προσελκύοντας ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Παράλληλα, βλέπουμε πώς η λιτότητα τροφοδοτεί την επαγγελματική εξουθένωση, με συμβουλές ειδικών για το πώς μπορούν οι Έλληνες να μειώσουν το στρες.
Η HuffPost Greece, αφενός θα κάνει συνεχώς ρεπορτάζ για τις επιπτώσεις της λιτότητας και για ό,τι είναι δυσλειτουργικό και δεν φέρνει αποτελέσματα, αφετέρου όμως θα αναφεέρεται και σε αυτά που λειτουργούν. Για αρχή στρέφουμε την προσοχή μας σε τρεις οργανισμούς που ενσαρκώνουν το ελληνικό πνεύμα της φιλοξενίας, της προσφοράς και της αλληλοβοήθειας. Πρόκειται για το «ΜΠΟΡΟΥΜΕ», μια μη κερδοσκοπική τράπεζα τροφίμων που αγωνίζεται για την καταπολέμηση της σπατάλης του φαγητού φέρνοντας σε επαφή αυτούς που έχουν να δώσουν τρόφιμα με εκείνους που δεν έχουν αρκετά να φάνε. Φιλοξενούμε επίσης ένα ρεπορτάζ για το «Ο Άλλος Άνθρωπος», μια κοινότητα κοινωνικής κουζίνας που προσφέρει φαγητό στους φτωχούς και τους άστεγους. «Ο Άλλος Άνθρωπος» αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της ελληνικής φιλοξενίας: δεν προσφέρεται απλώς φαγητό στους ανθρώπους αλλά συνομιλούν μαζί τους με σκοπό την ανθρώπινη επαφή. Ο Κώστας Πολυχρονόπουλος ίδρυσε την οργάνωση σε ηλικία 52 ετών, αφού είχε χάσει τη δουλειά του ως διαφημιστής, την οποία έκανε για 25 χρόνια. Εμπνεύστηκε να ξεκινήσει την κοινωνική κουζίνα περπατώντας σε μια λαϊκή αγορά και βλέποντας δύο παιδιά να μαλώνουν για μία σακούλα με σάπια τρόφιμα. Βλέπουμε, επίσης, την προσφορά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, που από το 1996 είναι προσηλωμένο στο στόχο του να βελτιώνει χιλιάδες ζωές στην Ελλάδα με πρωτοβουλίες όπως τα καταφύγια αστέγων και την παιδιατρική φροντίδα έως την εκπαίδευση μέσα στις φυλακές καθώς και δράσεις ενάντια στην ανεργία των νέων.

Την ίδια ώρα δίνουμε το εναρκτήριο λάκτισμα με άρθρα στα blogs από τον Ευρωπαίο Επίτροπο και πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλο, ο οποίος γράφει για τη σημασία της ευρωπαϊκής συνοχής και αλληλεγγύης. Η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη γράφει για την καταπολέμηση της ανεργίας μέσω του τουρισμού καθώς και την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας ως βάση για ένα διαφορετικό μοντέλο επιχειρηματικότητας. Η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου γράφει για τις γεωπολιτικές προκλήσεις στη Μέση Ανατολή. Ακόμη, ο Κωνσταντίνος Κακανιάς, εικαστικός που ζει στο Λος Άντζελες έγραψε ένα συγκινητικό άρθρο για το πώς ήταν να μεγαλώνει ένας ομοφυλόφιλος στην Ελλάδα τις δεκαετίας του 1970 και του 1980. Ο Παναγιώτης Βλάχος, ένας νεαρός ακτιβιστής έγραψε για την οργάνωση του (ΜΚΟ) Vouliwatch.gr που στοχεύει στην προώθηση της διαφάνειας στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Η Ναντίνα Χριστοπούλου ασχολείται στο άρθρο της με τη «Μέλισσα» - την οργάνωση της οποίας είναι συνιδρύτρια και φροντίζει γυναίκες πρόσφυγες στην Ελλάδα. Τέλος, η μητέρα και blogger Γιολίνα Μπρούσαλη γράφει για τους λόγους για τους οποίους τα παιδιά δεν θα έπρεπε να ανησυχούν για την επιτυχία. Το άρθρο της Γιολίνας δημοσιεύθηκε αρχικά στο δικό της blog «Not Just Mums». Εξάλλου, το να προσφέρουμε ένα πιο διευρυμένο αναγνωστικό κοινό σε bloggers όπως η Γιολίνα που ήδη γράφουν, θα είναι μία ακόμη από τις προτεραιότητές μας.
Μεγαλώνοντας, το αγαπημένο μου ποίημα ήταν η "Ιθάκη", του Κωνσταντίνου Καβάφη. Η Αγάπη κι εγώ είχα απομνημονεύσει το ποίημα πολύ πριν μπορέσουμε να κατανοήσουμε το νόημά του. Το ποίημα ξεκινάει λέγοντας "Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.". Κι έτσι έγινε. Είμαι τόσο ευγνώμων στους πάρα πολλούς ανθρώπους που τόσο τώρα, όσο και μέσα στα χρόνια, βοήθησαν να φτάσουμε σε αυτή τη στιγμή. Αν είχα ένα πιάτο μπροστά μου, θα το έσπαγα. Παρακαλώ, ας καλοσωρίσουμε όλοι μαζί στην Ελλάδα την Huffington Post. Όπα!
Διαμαρτυρία από τη Συνέλευση των Εργαζομένων-Ανέργων-Φοιτητών στα ΜΜΕ
Παρά τις συνεχείς παρενοχλήσεις από τους σεκιουριτάδες της εκδήλωσης και του μουσείου, τα μέλη της Κατάληψης ΕΣΗΕΑ παρέμειναν στο χώρο, μοιράζοντας κείμενα και ενημερώνοντας για τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν τόσο στη made in USA Huffington Post όσο και στις υπόλοιπες ηλεκτρονικές γαλέρες του διαδικτύου. Οι παρενοχλήσεις όμως δεν περιορίστηκαν στη χρήση των wannabe μπάτσων.
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα

Μια φιλόδοξη πρωτοβουλία για τη συμμετοχική έκδοση ενός περιοδικού που θα παράγεται από τη βάση, αφού όλοι μπορούν να γίνουν συν-εκδότες του, έχει αναλάβει η ομάδα του The PressProject.
Με στόχο να ενημερώνονται και οι μη εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο θα εκδώσει τις προσεχείς ημέρες το περιοδικό The MagazineProject με όλα τα στοιχεία για το σκάνδαλο φοροαποφυγής του Λουξεμβούργου (The LuxLeaks) που αποκαλύπτει η έρευνα της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ).
Το περιοδικό προσκαλεί τους εν δυνάμει αναγνώστες του να συμμετάσχουν στην έκδοσή του, καθώς και στις άλλες αποκαλυπτικές μελλοντικές εκδόσεις, για να δημοσιεύει, απαλλαγμένο από εξαρτήσεις, τις αλήθειες που τα καθιερωμένα ΜΜΕ δεν πρόκειται ποτέ να δημοσιεύσουν.
Παρακάτω υπάρχει αναλυτική αναφορά από το site The PressProject με τις διαδικασίες συμμετοχής σε αυτή την ενδιαφέρουσα συν-εκδοτική πρωτοβουλία:
Το ThePressProject εδώ και μερικές ημέρες δημοσιεύει τα τμήματα μιας έρευνας που βασίζεται στη διαρροή του ICIJ για τα απόρρητα αρχεία του Λουξεμβούργου. Το σκάνδαλο της φοροαποφυγής είναι τεράστιο και έχει προεκτάσεις που αγγίζουν τον πυρήνα του δημόσιου βίου, της επιχειρηματικότητας και της πολιτικής. Αυτά όμως δεν θα τα ακούσετε σε κανένα καθιερωμένο ΜΜΕ, τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό ή έντυπο. Μήπως ήρθε η ώρα να πάρετε την κατάσταση στα χέρια σας;
Εμείς εδώ στο ThePressProject δεν έχουμε στεναχωρηθεί καθόλου από την επιπλέον επισκεψιμότητα, αλλά πιστεύουμε στο ρητό που είναι αναρτημένο στην κεντρική αίθουσα της ΕΣΗΕΑ: «Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης». Θέλουμε η έρευνά μας να φτάσει και σε αυτούς που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα. Για αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι πρέπει να εκδοθεί ένα έντυπο που θα φτάσει στα περίπτερα. Εσείς που εκτιμάτε την ενημέρωση θα έχετε έτσι τη δυνατότητα να πάρετε και να το δώσετε στους γνωστούς σας που αναγκαστικά ενημερώνονται από τα δελτία ειδήσεων.
Θέλουμε όμως αυτό το έντυπο να το βγάλουμε μαζί. Να γίνετε δηλαδή εσείς οι συν-εκδότες και να πάρετε για πρώτη φορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στα χέρια σας.
Γιατί δεν το κάνει μόνο του το TPP;
Το ThePressProejct τον τελευταίο καιρό έχει πει πολλά… «κακά ονόματα». Έχουμε δημοσιεύσει ρεπορτάζ για τον Μελισσανίδη, τον Μαρινάκη, τον Κοντομηνά, τον Αλαφούζο, τον Λαυρεντιάδη, τον Προβόπουλο, τον Βγενόπουλο, τον Σάλλα, τον Λάτση, τη Eurobank, την Coca Cola, τη Vodafone, την Cosmote, τη Wind κ.λπ. Αυτά τα δημοσιεύματα έχουν ορθώσει ένα τρομακτικό τείχος στις πηγές χρηματοδότησής μας, ακόμα και στις παράλληλες υπηρεσίες πληροφορικής στις οποίες παραδοσιακά στηριζόμαστε. Τον τελευταίο καιρό το TPP δυσκολεύεται ακόμα και στην κάλυψη των βασικών λειτουργικών του αναγκών. Έτσι το κόστος των 4.700€ που απαιτείται για την έκδοση του εντύπου σε τιράζ ικανό να καλύψει όλη την Ελλάδα (17.000 αντίτυπα) είναι εκτός των δυνατοτήτων μας.
Σε κάθε περίπτωση όμως η ερευνητική ομάδα του TPP θα ετοιμάσει το έντυπο και θα το διαθέσει δωρεάν ηλεκτρονικά σε δύο εκδόσεις, μια πλήρη και μια ειδική για όσους θέλουν να το εκτυπώσουν στον προσωπικό τους εκτυπωτή χωρίς να ξοδέψουν όλα τους τα μελάνια.
Τι θα είναι αυτό το έντυπο;
Θα είναι το 1ο «περιοδικό ειδικού σκοπού TMP (TheMagazineProject)» που θα περιλαμβάνει σε 68 έγχρωμες σελίδες το ερευνητικό έργο για τα LUXLEAKS. Σε αυτό θα βρείτε την περιγραφή του σκανδάλου, τα τεκμήρια, το ρεπορτάζ και όλους τους εμπλεκόμενους με τα ονόματά τους. Επιπλέον θα περιέχει προφίλ των ανθρώπων-κλειδιά, γραφήματα που θα παρουσιάζουν τις χρηματορροές και αναλύσεις από ειδικούς στα φορολογικά και νομικά ζητήματα που προκύπτουν.
Γιατί να γίνετε εκδότες;
Για να σπάσετε την ομερτά των ελληνικών ΜΜΕ. Για να βάλετε το όνομά σας ως συν-εκδότης στο πρώτο ιστορικό περιοδικό που θα κυκλοφορήσει από τη βάση. Για να μπορέσουν και οι μεγαλύτεροι να μάθουν αυτά που δεν λένε τα δελτία ειδήσεων και οι εφημερίδες. Γιατί στην τελική μόνο ο ενημερωμένος πολίτης μπορεί να κρίνει και να εκτιμήσει όσα συμβαίνουν γύρω του.
Πώς θα γίνετε συν-εκδότες;
Κάθε ένας που θα κάνει μια δωρεά θα είναι αυτόματα συν-εκδότης του περιοδικού και εφόσον το επιθυμεί θα γραφτεί το όνομά του στην ταυτότητα του ιστορικού αυτού εντύπου. Με τη συνεισφορά σας θα λάβετε φυσικά και δωρεάν τεύχη. Κάθε ποσό που θα καταβληθεί από τους συν-εκδότες μας (επώνυμα ή ανώνυμα) θα μπορεί να ανακληθεί εντός 30 ημερών σε περίπτωση που δεν είναι ικανοποιημένος από το τελικό αποτέλεσμα. Για όλα τα ποσά θα εκδοθούν αποδείξεις είσπραξης.
Πώς θα γίνετε συν-μεγαλοεκδότες;
Σίγουρα δεν είναι όλοι διαπλεκόμενοι ή έλεγχόμενοι. Ανάμεσα στους περίπου 890.000 επισκέπτες του TPP το πρώτο 10ημέρο του Νοεμβρίου θα υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν οικονομική άνεση. Καλλιτέχνες που έχουν κερδίσει από τη δουλειά τους, επιχειρηματίες που αντέχουν στην κρίση και γενικά άνθρωποι που τα καταφέρνουν και διαθέτουν υψηλό αίσθημα ευθύνης. Αυτοί τώρα έχουν μια μοναδική ευκαιρία να βοηθήσουν -απαραίτητα όμως επώνυμα- για την πρώτη έκδοση που θα χρηματοδοτηθεί από τη βάση. Εσείς που μπορείτε να προσφέρετε μεγαλύτερα ποσά θα είστε οι συν-μεγαλοεκδότες μας.
Πώς θα γίνετε διαφημιζόμενοι;
Αν υπάρχει κάποιος επιχειρηματίας που θέλει να διαφημιστεί σε όλες μας τις σελίδες δεν έχει παρά να διαθέσει το ποσό τον εξόδων, δηλαδή 4.700€. Αν διαθέσει τα μισά χρήματα θα διαφημιστεί στις μισές σελίδες… και γενικά αν υπάρχει κάποιος που θέλει να προβληθεί μέσα από αυτό το ιστορικό έντυπο, τότε θα χαρούμε πολύ να τον γνωρίσουμε - αλλά επαναλαμβάνουμε πως κάθε χρηματοδότηση θα είναι υποχρεωτικά διαφανής και ονομαστική.
Προσοχή: Επειδή το έντυπο θα χρηματοδοτηθεί από τους συν-εκδότες μας αν υπάρξει προσφορά διαφήμισης θα τεθεί δημόσια και θα πρέπει να εγκρθεί από την πλειοψηφια όσων έχουν συνδράμει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ο στόχος μας είναι να συγκεντρωθεί το ποσό γιατί πιστεύουμε ότι η έκδοση αυτού του περιοδικού είναι απαραίτητη. Δεν φοβόμαστε τις διαφημίσεις γιατί όποιος θα θελήσει να προβάλλει την επιχείρησή του σε εδώ θα ξέρει από την αρχή ότι θα μπεί σε ένα αποκαλυπτικό έντυπο που δεν θα φοβηθεί να πει κανένα όνομα και καμία αλήθεια. Υπό αυτό το πρίσμα χρειάζεται ήδη τόλμη για να διαφημιστείς.
Κι αν δεν μαζέψετε τα χρήματα;
Σε περίπτωση που δεν συγκεντρωθεί το ποσό τότε θα εκτυπώσουμε το έντυπο στο τιράζ που αντέχει η τσέπη μας και θα κάνουμε πιο συντηρητική διανομή.
Και αν τα μαζέψετε;
Όταν θα συγκεντρωθούν τα έξοδα της εκτύπωσης του περιοδικού θα ενημερώσουμε αμέσως. Αν υπάρχουν άνθρωποι δηλαδή που θέλουν να συνεχίσουν να συνεισφέρουν προκειμένου να συνδράμουν την συντακτική ομάδα του TPP θα το γνωρίζουν από την αρχή. Αν συγκεντρωθεί ικανό ποσό και έχουμε τη δυνατότητα θα αυξήσουμε τις σελίδες του περιοδικού ή ακόμα μπορεί και να ετοιμάσουμε ένα δεύτερο τεύχος για τους Έλληνες ολιγάρχες (εκεί να δείτε μαζεμένη... σιωπή). Ό,τι και να γίνει όμως θα γίνει με την σύμφωνη γνώμη των συν-εκδοτών μας.
Πότε θα βγει το περιοδικό;
Η δημοσιογραφική έρευνα υπολογίζουμε να είναι ολοκληρωμένη σε περίπου 15 ημέρες. Tότε θα αναρτηθεί και η ηλεκτρονική του έκδοση. Υπολογίστε και το χρόνο εκτύπωσης και διανομής… σε περίπου 22 ημέρες θα είναι στα περίπτερα.
Και πώς θα γιορτάσουμε το 1ο ιστορικό περιοδικό ερευνητικής δημοσιογραφίας με εκδότες τους εαυτούς μας;
Την ημέρα που θα έχουμε ζεστά τα πρώτα περιοδικά από το τυπογραφείο θα κάνουμε ένα πάρτι με καλεσμένους τους συνεκδότες μας για να το γιορτάσουμε. Θα γνωριστούμε και θα πιούμε ένα ποτό στην υγεία της δημοσιογραφίας.
Έλα να το κάνουμε
Αν θέλεις να γίνεις συν-εκδότης μπορείς να προσφέρεις ένα ποσό μέσω του Paypal η με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό. Αν θέλεις να το όνομά σου στην ταυτότητα του περιοδικού τότε μην ξεχάσεις να το γράψεις στο Description του Paypal ή στις πληροφορίες της κατάθεσης. Αν θες να σου στείλουμε την απόδειξη συμπλήρωσε και τη διεύθυνσή σου.
Τραπεζικός λογαριασμός:
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
5078-024834-775 (Δικαιούχος: Παπαδόπουλος.Κωνσταντίνος.)
IBAN: GR48 0172 0780 0050 7802 4834 775
BIC: PIRBGRAA
Αν θέλεις να γίνεις συν-μεγαλοεκδότης ή διαφημιζόμενος πάρε μας ένα τηλέφωνο στο 210 522 9567 ή στείλε μας ένα email στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και θα επικοινωνήσουμε μαζί σου.
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα

Ο γγ του ΕΔΟΕΑΠ Νίκος Καρούτζος απαντάει με ανοιχτή επιστολή στην έγκλησή του από το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ για τη στάση του στη Γενική Συνέλευση των μετόχων-μελών του Ταμείου κατά τη διαδικασία διαγραφής του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου.
Σε εκείνη τη Γενική Συνέλευση υπήρξε μεγάλη κωλυσιεργία από φίλους του Σίμου Κεδίκογλου ώστε να αποτραπεί η διαγραφή του από τον ΕΔΟΕΑΠ, -μετά τη διαγραφή του από την ΕΣΗΕΑ-, λόγω του "πραξικοπηματικού κλεισίματος" της ΕΡΤ που οδήγησε χιλιάδες συναδέλφους του στην ανεργία και ζημίωσε σημαντικά τα ασφαλιστικά ταμεία που έχασαν τις εισφορές.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Μέλη του ΕΔΟΕΑΠ
Εδώ και περίπου δύο εβδομάδες, ιστοσελίδες αλλά και προσωπικές αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «πληροφορούν» ότι το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ μου άσκησε πειθαρχική δίωξη με το σκεπτικό ότι ως Γενικός Γραμματέας του ΕΔΟΕΑΠ δεν εφάρμοσα τις αποφάσεις των θεσμοθετημένων οργάνων της Ένωσης.
Το εντυπωσιακό στην υπόθεση αυτή δεν είναι οι «πληροφορίες» που διακινήθηκαν από το πρόσωπο που υπέβαλε τη σε βάρος μου έγκληση αλλά ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο μου ασκεί δίωξη επειδή «τόλμησα» να εκφράσω τη γνώμη μου δια της ψήφου μου, ως όφειλα, από τη θέση του μέλους του ΔΣ και του Γενικού Γραμματέα του ΕΔΟΕΑΠ που έχω εκλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες.
Συνάδελφοι,
Με μια Μακαρθικού τύπου δίωξη, για την οποία έλαβα γνώση μόλις σήμερα με έγγραφο του πειθαρχικού συμβουλίου, ορισμένοι δείχνουν να επιθυμούν να καθυποτάξουν την ψήφο μου, δια του εκφοβισμού και να τεθούν οι ίδιοι πάνω από κάθε δημοκρατική λειτουργία με αφορμή τη στάση που τήρησα στην υπόθεση διαγραφής του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου και νυν βουλευτή κ. Σίμου Κεδίκογλου . Γι αυτό απευθύνομαι σε εσάς και επισημαίνω τα εξής:
- Η παραπομπή μου έγινε μετά από υποβολή δύο εγκλήσεων από το ίδιο πρόσωπο όπου στην δεύτερη προστίθεται και η απίθανη κατηγορία της προσβολής, δια λόγου, μέλους του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.
- Χωρίς να ενημερωθώ κλήθηκαν τουλάχιστον δύο συνάδελφοι να καταθέσουν από τους οποίους έγινε προσπάθεια υφαρπαγής ενοχοποιητικών για εμένα τοποθετήσεων.
- Το ίδιο το «κατηγορητήριο» είναι απολύτως κατασκευασμένο και βρίθει σε ψεύδη, εικασίες και αυθαίρετα συμπεράσματα υιοθετώντας τις εγκλήσεις που έχουν υποβληθεί και μάλιστα από αναπληρωματικό του μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου. Αυτό θα αποδειχτεί δια εγγράφων.
- Στόχος της παραπομπής μου στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο δεν είναι κυρίως η εξόντωσή μου . Στόχος είναι να ανακοπεί και στη συνέχεια να ακυρωθεί η προσπάθειά μου για να ορθοποδήσει ο ΕΔΟΕΑΠ και να καταργηθούν οι προσωπικές στρατηγικές και τα μικροσυμφέροντα ή τα μεγαλοσυμφέροντα που τον έφεραν εδώ.
- Η διαρροή της πληροφορίας εδώ και δύο εβδομάδες για την πειθαρχική μου δίωξη και η διακίνησή της από το πρόσωπο που με εγκαλεί αλλά και δεύτερο πρόσωπο που επίσης με εγκαλεί για τη δράση μου στον ΕΔΟΕΑΠ αποτελεί μια ακόμα ένδειξη της μεθόδευσης που επιχειρείται.
- Καλώ το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αλλά και το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο να αναλάβουν τις ευθύνες τουw για όλους όσους οδηγούν την ΕΣΗΕΑ και τον ΕΔΟΕΑΠ στο να καταστούν έρμαια αντιδεοντολογικών πρακτικών που στόχο έχουν να αλλοιώσουν τη βούληση των συναδέλφων δημοσιογράφων που μετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες.
- Σε κάθε περίπτωση επιφυλάσσομαι, προκειμένου να προστατέψω την προσωπική μου αξιοπρέπεια, να προσφύγω εναντίον εκείνων που είναι οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της δίωξής μου.
- Γνωρίζω ότι τώρα η επόμενη μεθόδευση που είναι αναμενόμενη από τέτοιου είδους ανθρώπους θα είναι προφανώς να με εγκαλέσουν για ανάρμοστη συμπεριφορά προς το Πειθαρχικό. Η προφανής απάντηση είναι ότι η μόνη πραγματικά απρεπής συμπεριφορά είναι να χρησιμοποιούνται θεσμικά όργανα για ιδιοτελείς σκοπούς.
- Όπως δεσμεύτηκα από την πρώτη στιγμή που εσείς συνάδελφοι με εκλέξατε με την ψήφο σας στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ θα φέρω όλα τα στοιχεία-έγγραφα στο φως, προκειμένου όλοι να γνωρίζετε ότι η συγκεκριμένη επίθεση έχει ως στόχο το στιγματισμό ανθρώπων που προσπαθούν για την πρόοδο της ΕΣΗΕΑ, την εξυγίανση και την διαφάνεια στον ΕΔΟΕΑΠ.
Νίκος Καρούτζος
Γενικός Γραμματέας ΔΣ ΕΔΟΕΑΠ
Σελίδα 170 από 289