A+ A A-

Απεβίωσε ο δημοσιογράφος Σεραφείμ Φυντανίδης

 
Στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο, ανήμερα των Χριστουγέννων στις 9 το βράδυ, άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 77 ετών,  ο δημοσιογράφος Σεραφείμ Φυντανίδης ο οποίος αντιμετώπιζε καρδιολογικά προβλήματα.
 
Ο Σεραφείμ Φυντανίδης που συνέδεσε το όνομά του με την "Ελευθεροτυπία" της οποίας διετέλεσε διευθυντής επί μία τριακονταετία, γεννήθηκε στο  Περιστέρι τον Μάρτιο του 1937. Ήταν πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ), ενώ από δώδεκα ετών είχε επιλέξει να γίνει δημοσιογράφος.

Την περίοδο 1957-1968 εργάστηκε ως συντάκτης στην εφημερίδα Έθνος. Κατά τη διάρκεια της Χούντας από το 1968 μέχρι το 1974 εργάστηκε ως υπεύθυνος ύλης και αργότερα ως αρχισυντάκτης στην Απογευματινή.

Από το 1974 μέχρι τον Ιούνιο του 1976 υπήρξε διευθυντής σύνταξης στην Ακρόπολη, ενώ από τον Ιούνιο του 1976 μέχρι τις 27 Απριλίου 2007, ήταν διευθυντής της απογευματινής Ελευθεροτυπίας με την οποία ταύτισε τη δημοσιογραφική του καριέρα.

Υπήρξε επίσης συνεργάτης της κρατικής τηλεόρασης και παρουσιαστής εκπομπής, ενώ τελευταία ήταν πρόεδρος του τηλεοπτικού σταθμού "Εψιλον".
Ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ).
Πρόσφατα εκδόθηκε το βιβλίο του με τίτλο «31 αξέχαστα χρόνια» που αφήνει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές με ιστορίες από το δημοσιογραφικό επάγγελμα και τις προσωπικές του εμπειρίες.

 

Η τελευταία επιστολή του Σεραφείμ Φυντανίδη προς τους συντάκτες της "Ελευθεροτυπίας" μετά την απόλυσή του στις 23 Απριλίου 2007 από τη Μάνια Τεγοπούλου και τον Θανάση Τεγόπουλο οι οποίοι διοικούσαν την εφημερίδα μετά το θάνατο του Κίτσου Τεγόπουλου το Νοέμβριο του 2006, ήταν η εξής:

 Αθήνα, 1η Μάη 2007

 Αγαπητοί συνάδελφοι, 
Βρίσκω αυτό τον τρόπο να σας αποχαιρετίσω, αφού η νέα ιδιοκτησία – και όχι μόνο αυτή – επέλεξε το δικό της τρόπο, να μου πει το αντίο. Ειλικρινά, ποτέ δε θα καταλάβω τι τους έκανα και μου φέρθηκαν, όπως μου φέρθηκαν, από την ημέρα που μας άφησε ο Κίτσος Τεγόπουλος.

Πάντως, σας αποχαιρετώ, με τις καλύτερες αναμνήσεις, από μια συνεργασία, που ξεπέρασε, κατά 20 ημέρες, τα 31 χρόνια. Όχι μόνο στηρίξαμε τις δύο εφημερίδες μας, αλλά τις αναδείξαμε σε κορυφαίες, μέσα στον, εξοντωτικά ανταγωνιστικό, χώρο των ΜΜΕ. Και δημιουργήσαμε, κατά γενική ομολογία, το κάτι άλλο στον ελληνικό Τύπο. Και όχι μόνο αυτό. Είχαμε μακράν το καλύτερο κλίμα μέσα στο χώρο της δουλειάς μας. Ούτε ίντριγκες, ούτε συνωμοσίες, ούτε τρικλοποδιές ευδοκίμησαν. Ό, τι είχαμε να πούμε, το λέγαμε ανοιχτά. Ακόμα και τα καβγαδάκια μας ήταν δημιουργικά. Και, όπως γνωρίζετε, εγώ προσωπικά ουδέποτε έκλεισα την πόρτα του γραφείου μου. Και ποτέ δεν αλλοίωσα ενυπόγραφα χειρόγραφά σας, ποτέ δεν κατηγόρησα κανέναν για πράκτορα και χαφιέ, ποτέ δεν προσπάθησα να δείξω ότι είμαι κάτι άλλο, από αυτό που ήμουν, από τα 18 μου χρόνια.

Εύχομαι η νέα φάση στην ιστορία της ‘Ε’ και της ‘Κ.Ε.’ να αποβεί εξίσου δημιουργική. Διαφυλάξτε, όσο μπορείτε, το καλό κλίμα και την ελευθερία της γραφής σας, όπως συνέβαινε όσο υπήρχε ο αείμνηστος Κίτσος Τεγόπουλος.

Αντισταθείτε στους αμφισβητίες της επαγγελματικής ακεραιότητας και αξιοπρέπειάς σας. Υψώστε τη φωνή σας στους μαθητευόμενους μάγους, που διαχειρίζονται – κατά τον πιο ήπιο χαρακτηρισμό – ερασιτεχνικά το μέλλον των δύο εφημερίδων και το δικό σας. Αυτά προς το παρόν.

Με όλη μου την αγάπη,

Σεραφείμ Φυντανίδης