Σημαντικές απόψεις καταγράφτηκαν στη συζήτηση για τα portals που διοργάνωσαν στην ΕΣΗΕΑ οι Financial Crimes την Παρασκευή 30 Γενάρη και στην οποία συμμετείχαν εργαζόμενοι σε portals γενικής ειδησεογραφίας, αθλητικά και οικονομικά. Η συζήτηση αφιερώθηκε στη μνήμη του συναδέλφου Γκουίντο Τσιόφφι, που περίπου πριν ένα χρόνο (Μάρτης 2008) έφυγε από κοντά μας και ήταν υποστηρικτής της ιδέας να ξεκινήσει μια δουλειά για τα portals. Στο τέλος βγήκε μια άτυπη επιτροπή εργαζομένων στα Portals που το επόμενο διάστημα θα αναλάβει να πραγματοποιήσει συναντήσεις με τα Δ.Σ. των κλαδικών σωματείων των ΜΜΕ και την ΠΟΕΣΥ, αλλά και με βουλευτές κομμάτων για να προωθήσει το ζήτημα της ασφαλιστικής και εργασιακής αναγνώρισης της δουλειάς στα portals όπως και στα υπόλοιπα ΜΜΕ.


Παραθέτουμε συμπυκνωμένη σε χαρακτηριστικές φράσεις την ουσία των παρεμβάσεων των συμμετεχόντων στη συζήτηση, καθώς και την εισήγηση.


1)Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Στη σημερινή συγκυρία όπου η ακρίβεια, η ανεργία, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τείνουν να πάρουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, λόγω των προσανατολισμών των εργοδοτικών και κυβερνητικών κύκλων, στο πώς σκοπεύουν να διαχειριστούν τη διεθνή οικονομική κρίση, αποτελεί κρίσιμο σημείο άμυνας για τους εργαζόμενους, το να μην αφήνουν τμήματά τους εκτός των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων και μάλιστα σε εργασιακές και ασφαλιστικές καταστάσεις, που λειτουργούν σε βάρος της ύπαρξης και εφαρμογής των ΣΣΕ και σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων.

Θεωρούμε ότι οι συνάδελφοί μας στα portals, έπρεπε από καιρό να εργάζονται και να ασφαλίζονται, όπως οι αντίστοιχες ειδικότητες στις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις. Το γεγονός ότι τα portals είναι αναπτυσσόμενο μέσο ενημέρωσης, καθιστά την ανάγκη αυτή ακόμα πιο επιτακτική, αφού θα μεγαλώνει το κομμάτι των συναδέλφων, που θα είναι έξω από ΣΣΕ, ταμεία Τύπου και συνδικαλιστικές οργανώσεις των ΜΜΕ.

Ήδη αρκετές είναι οι μελέτες που δείχνουν την επέκταση της επιλογής του internet σαν βασική πηγή ενημέρωσης για το κοινό, ενώ και στη χώρα μας και οι εφημερίδες, αλλά και τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, περνάνε ή αναβαθμίζουν την παρουσία τους στο διαδίκτυο. Η δημιουργία ενημερωτικών portals από ομίλους ΜΜΕ θεωρούμε ότι αποτελεί πρόσθετο επιχείρημα για την άρση των διακρίσεων στους συναδέλφους που εργάζονται στον τομέα αυτό.

Μας λυπεί το γεγονός, ότι η μόνη επίσημη και δημόσια αναφορά στα portals, στις ιστοσελίδες των σωματείων των ΜΜΕ, χρονολογείται σε ανάρτηση του 2001 στο site της ΕΣΗΕΑ, όπου παρουσιάζεται η τότε απόφαση του υπουργείου Τύπου και ΜΜΕ για την αναγνώριση της δημοσιογραφικής εργασίας στα portals. Από τότε για τις όποιες εξελίξεις στο θέμα υπήρξε σιγή ασυρμάτου. Δεν μάθαμε ποτέ από δημόσιες ανακοινώσεις, ούτε από πλειοψηφίες, ούτε από μειοψηφίες στα όργανα των ΔΣ των κλαδικών σωματείων, αν το θέμα αυτό συζητήθηκε ποτέ, από ποιους, αν υπήρξαν ψηφοφορίες, αν παρουσιάστηκαν εμπόδια και ποιά.

Στην πορεία της αναζήτησής μας και χωρίς να μας απαντήσει η ΕΣΗΕΑ σε επιστολή που είχαμε στείλει το Δεκέμβρη του 2007, μάθαμε (ακούσαμε για να ακριβολογούμε) ότι επειδή τα Portals δεν αποδίδουν αγγελιόσημο, εκεί βρίσκεται και το πρόβλημα.

Σε όλο τον κύκλο των πρόσφατων απεργιακών κινητοποιήσεων (από την περίοδο του ασφαλιστικού, έως σήμερα) συχνές ήταν οι διαμαρτυρίες συναδέλφων από τα Portals, ότι στην ουσία απεργούν ακάλυπτοι (παρά τις κατά καιρούς αναφορές στα απεργιακά δελτία και για τα portals), αλλά και χωρίς πλαίσιο στην ουσία, αφού οι διεκδικήσεις των σωματείων των ΜΜΕ, δεν τους είχαν στην ατζέντα τους.

Καταγράψαμε μάλιστα κρούσματα απεργοσπασίας, χωρίς να είμαστε σίγουροι αν ήταν προϊόν συναδέλφων, ή εργοδοτικών κύκλων που απλά χειρίστηκαν το μέσο.

Χτυπάμε το καμπανάκι. Όταν συνάδελφοί μας είναι εκτός ταμείων, ΣΣΕ, σωματείων, ποιος και πώς θα τους σταθεί δίπλα σε μια εργασιακή διαφορά, πχ σε μια καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων, σε ανασφάλιστη εργασία, κλπ
Αντιλαμβάνεται κανείς τις συνέπειες που δημιουργεί το κενό?
Αντιλαμβάνεται κανείς τι σημαίνει να πάει συνάδελφος στα pοrtals σε εργασιακή διαφορά σαν «υπάλληλος γραφείου». Με ποια θεσμική «σημαδούρα» θα υπερασπιστεί πχ το ωράριό του, με το ωράριο των ΣΣΕ στα ΜΜΕ, ή με το ωράριο των υπαλλήλων γραφείου, με ποια θεσμική «σημαδούρα» θα υπερασπιστεί τις αποδοχές του και πάει λέγοντας.


Η κατάσταση αυτή μας θυμίζει την πρώτη δεκαετία της «ελεύθερης» ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, όπου υπήρχαν παρόμοια προβλήματα και η πιο ευτυχής περίπτωση για τους ακάλυπτους τότε συναδέλφους, ήταν η πολυέξοδη ατομική δικαστική διεκδίκηση, όρων αμοιβής με την πλησιέστερη (όσον αφορά το είδος της εργασίας που έκαναν, δηλαδή σε ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ) ΣΣΕ, που ήταν αυτή της ΕΡΤ. Επιλογές στις οποίες προσέφευγαν συνήθως όσοι είχαν απολυθεί, για να έχουν αναδρομική εφαρμογή, αφού δύσκολα εργαζόμενος έκανε ατομική κίνηση ενάντια στην εργοδοσία, όντας εν ενεργεία και ακάλυπτος από συνδικαλιστική οργάνωση.
Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια για να υπάρξουν νομοθετικές ρυθμίσεις, ώστε να καλυφθεί τελικά αυτός ο χώρος και να υπάρχουν ΣΣΕ (η πλήρης εφαρμογή τους ή όχι και γιατί, εκτιμούμε ότι είναι συζήτηση άλλης τάξης). Συνδέεται πάντως και με την ύπαρξη τμημάτων ελαστικοποιημένης εργασίας.

Προφανώς και χρειάζονται όροι και προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό των portals σε ενημερωτικά. Προφανώς χρειάζεται έλεγχος του ιδιοκτησιακού τους καθεστώτος (διαπιστώσαμε την ύπαρξη portals που τα διαπερνά η κυπριακή νομοθεσία, ενώ παρέχουν αυστηρά ελληνική ειδησεογραφία και απασχολούν Έλληνες εργαζόμενους στην Ελλάδα). Προφανώς υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα ενημερωτικά portals όπως και στις εφημερίδες (πανελλαδικές και τοπικές, καθημερινές και εβδομαδιαίες), άλλο πράγμα η γενική ειδησεογραφία και άλλη διάσταση έχει η τοπική ειδησεογραφία. Θεωρούμε όμως ότι δεν πρέπει να μπούμε αρχικά στην παγίδα να λύσουμε τώρα και εμείς την χαοτική κατάσταση που υπάρχει, άλλωστε τα σωματεία μας έχουν νομικούς συμβούλους γι αυτές τις δουλειές. Κεντρικό θέμα είναι να υπάρξει η πολιτική βούληση από την κυβέρνηση να λυθεί το θέμα και αυτό μπορεί να προέλθει, αν προηγηθεί η επιλογή των κλαδικών σωματείων των ΜΜΕ να το παλέψουν στα σοβαρά.



Διευκρινίζουμε ότι αν και ξεκινήσαμε την προσέγγιση του χώρου από τη δημοσιογραφική του πλευρά, προφανώς και θεωρούμε ότι η ασφαλιστική και συνδικαλιστική κάλυψη πρέπει να υπάρξει για όλες τις ειδικότητες που εργάζονται στα portals, με βάση τις αντιστοιχίες που προαναφέραμε με τα υπόλοιπα ΜΜΕ, γι αυτό και καλέσαμε στη σημερινή συζήτηση και κλαδικά σωματεία, εκτός των δημοσιογραφικών ενώσεων.


Θα κάνουμε και λίγο το δικηγόρο του διαβόλου για τον εαυτό μας. Ναι διεκδικούμε να υπάρξουν ΣΣΕ στα portals. Θα μπορούσε κανείς να μας θυμίσει και θα είχε δίκιο, τις κριτικές μας για τις θεσμικές ανεπάρκειες των ΣΣΕ στα ΜΜΕ (υπάρχουν άλλωστε αναρτημένες και στο Blog μας) και να μας ρωτήσει: «πόσο θα άλλαζε η εργασιακή καθημερινότητα των συναδέλφων μας στα portals, αν υπήρχαν ΣΣΕ, τη στιγμή που δεν μπαίνει φραγή στο μπλοκάκι, στις «πρακτικές ασκήσεις», στον προσδιορισμό των θέσεων εργασίας, κλπ». Ή για να βάλουμε άλλο ένα ερώτημα, πόσο τα καταστατικά στα σωματεία των ΜΜΕ διευκολύνουν την ένταξη των συναδέλφων στα portals?
Ισχύουν όλα αυτά για τα οποία άλλωστε έχουμε μιλήσει αρκετές φορές και καμία κριτική ή διεκδίκηση δεν παίρνουμε πίσω.


Αντίθετα πιστεύουμε ότι η εφαρμογή ΣΣΕ στα portals, διευκολύνει να δώσουμε αυτούς τους αγώνες, έχοντας και τους συναδέλφους των portals μαζί μας, να «πατήσουν πόδι» στα ωράρια και τις αμοιβές, στα συνδικάτα, στα ταμεία των ΜΜΕ, να νοιώσουν ότι είναι και δικιά τους υπόθεση η υπεράσπισή τους και η διεύρυνση των κατακτήσεών μας, να μεγαλώσει το κομμάτι που αποτελεί τον κόσμο της εργασίας, για να πάψουν να αποτελούν, κυρίως οι δημοσιογραφικές ενώσεις, κλειστό κλάμπ.

Διεκδικούμε να μην χρησιμοποιηθεί καμία πιθανή εφαρμογή ΣΣΕ, σαν άλλοθι για απολύσεις ελαστικοποιημένων εργαζομένων στα πλαίσια περικοπής του κόστους. Πρακτικά σε μια πιθανή νομοθετική ρύθμιση, θα μπορούσε να συμπεριληφθεί ο όρος να μην απολυθεί κανένας από portals από όσους εργάζονταν την 1η Ιανουαρίου 2009 και να δοθεί ένα χρονικό διάστημα σαν περιθώριο για την εφαρμογή των ΣΣΕ και στον τομέα αυτό.

Και πάμε στο θέμα του αγγελιόσημου. Όταν αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή την εκδήλωση, ξέραμε ποιοί είμαστε. Δεν είμαστε κυβέρνηση για να νομοθετούμε, δεν είμαστε συνδικάτο για να διαπραγματευόμαστε με κυβερνήσεις. Είμαστε όμως ενεργό κομμάτι ΜΕΣΑ στα συνδικάτα και παλεύουμε για τον προσανατολισμό τους, την κίνησή τους, καταθέτοντας ιδέες και προτάσεις, καταθέτοντας τους εαυτούς μας στην πρακτική εφαρμογή τους. Είμαστε ενεργά πολιτικά όντα (με την ευρύτητα του όρου) και έχουμε άποψη και για τις κυβερνήσεις, καθώς και το δικαίωμα να τη δημοσιοποιούμε.

Διεκδικούμε από τα σωματεία μας, να διεκδικήσουν για τα Portals. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να ανταποκριθεί. Καλούμε τους συναδέλφους που συμμετέχουν σε παρατάξεις με κομματικές αντιστοιχίες στη Βουλή, να κινητοποιήσουν τους βουλευτές που τους εκπροσωπούν, θεωρούμε τεράστιο έλλειμμα το ότι δεν το έχουν κάνει τόσα χρόνια. Καλούμε τους συναδέλφους που έχουν πολιτική δράση, η οποία δεν έχει κομματική αντιστοιχία στη Βουλή, να πάρουν δημόσια θέση.
Καλούμε από αύριο να υπάρξει κίνηση της ΠΟΕΣΥ, της ΕΣΗΕΑ, της ΕΠΗΕΑ και όσων άλλων εμπλέκονται, ενωτικά χωρίς αποκλεισμούς και δημιουργία εμποδίων προερχόμενων από τις διαφορετικές πολιτικές οπτικές και προϋπάρχουσες αντιπαραθέσεις σε άλλα ζητήματα.

Συνάδελφοι, με ευρωεκλογές τον Ιούνιο, με τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές να είναι μια σημαντική πιθανότητα, θεωρούμε ότι η περίοδος προσφέρεται για την άσκηση πιέσεων από τα σωματεία μας, για να καταφέρουμε να βάλουμε τέλος στο εργασιακό, ασφαλιστικό και συνδικαλιστικό απαρτχάϊντ στα Portals.

Τέλος προτείνουμε τη δημιουργία μιας άτυπης επιτροπής εργαζομένων από τα portals (όχι μόνο δημοσιογράφων) που θα αναλάβει να κάνει συναντήσεις με όλα τα κλαδικά σωματεία των ΜΜΕ, με πρόθεση να συζητήσει μαζί τους για τις αναγκαίες ενέργειες για την επίλυση αυτού του προβλήματος.





2)ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ με σταχυολόγηση της πιο χαρακτηριστικής φράσης από κάθε παρέμβαση
Τα portals που είναι αυτόνομα ΜΜΕ και δεν είναι μέσα σε όμιλο, έχουν μεγαλύτερα προβλήματα, δεν έχει έρθει ποτέ σωματείο στους χώρους δουλειάς μας. Πρέπει οι ίδιοι να κάνουμε μια χαρτογράφηση του χώρου. Είμαστε η σιωπηλή πλειοψηφία και πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν και να προσπαθήσουμε ώστε να αλλάξουν τα πράγματα. Σήμερα πια οι εφημερίδες ενοποιούν το portal με την παλαιότερη on line έκδοσή τους που ήταν απλώς η μεταφορά της εφημερίδας στο διαδίκτιο, αφού περνάνε και την τρέχουσα ειδησεογραφία. Στο εξωτερικό τα portals έχουν αναγνωριστεί γιατί παράγουν ειδήσεις και σε αρκετές περιπτώσεις και ανάλυση.Στο ξεκίνημά τους είχαν εργαζόμενους σε πολλές ειδικότητες και μετά συρρικνώθηκε ο αριθμός τους και κάνουν ο καθένας τα πάντα. Δουλεύω σε όμιλο 4 ΜΜΕ και πληρώνομαι για το ένα, δεν δίνουν στην είδηση το δικαίωμα για πνευματικά δικαιώματα. Χρειάζεται να υπάρξει ενοποιητική διαδικασία μέσα στους χώρους δουλειάς, μια «πειραματική» ιδέα συνδικάτου Τύπου. Τα portals είναι από τις «γκρίζες ζώνες» των ΜΜΕ. Κάνουμε απλήρωτες υπερωρίες, «μαύρους» και μπλοκάκια μας έβαζαν να δουλεύουμε στις απεργίες της ΕΣΗΕΑ χωρίς να υπογράφουμε για να μην φαινόμαστε. Δεν έχουμε καμία συνδικαλιστική κάλυψη. Πρέπει να μπει θέμα και για το ιδιοκτησιακό καθεστώς, τα portals που εμφανίζονται να έχουν έδρα την Κύπρο, το κάνουν για το στοίχημα. Γιατί δεν μας θέλουν στην ΕΣΗΕΑ, αναρωτήθηκε ένας εργαζόμενος.

Χωρίς την ασπίδα προστασίας της βουλευτικής ασυλίας, προσπερνώντας τις πολλές και υπόγειες εναντίον του φήμες περί αθέμιτου πλουτισμού, ο Κώστας Λαλιώτης, προκαλεί έδω και πολύ καιρό τον οποιονδήποτε τον τοποθετεί στους "λερωμένους" πολιτικούς, να τον διώξει ποινικά, όπως θα έκανε για τον κάθε απλό Έλληνα πολίτη.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν είναι βουλευτής, αλλά κανείς δεν έχει στραφεί εναντίον του δικαστικά με σοβαρές κατηγορίες διαφθοράς ή κάτι άλλο που θα τον έσερνε στα δικαστήρια.
Η αποζημίωση που διεκδικεί ο Κ. Μητσοτάκης είναι για συκοφαντική δυσφήμηση για την υπεράκτια εταιρεία MAYO που το δικαστήριο δέχτηκε ότι ενίσχυε τα ταμεία της Νέας Δημοκρατίας και όχι το προσωπικό ταμείο του επίτιμου προέδρου της, όπως διέδιδε ο Αρκάς πολιτικός.
Χθες στην τηλεόραση του ΑΝΤΕΝΝΑ, ο Κ. Λαλιώτης κατηγόρησε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για "μικρότητα", αφού ο 90χρονος παλαίμαχος πολιτικός θεώρησε σκόπιμο να προχωρήσει στην κατάσχεση της πατρογονικής εστίας του Κ. Λαλιώτη στην Αρκαδία για περίπου 100 χιλιάδες ευρώ που του επιδίκασε το δικαστήριο.
Κατηγόρησε τον "δεινόσαυρο" της πολιτικής διότι ενώ, όπως είπε, μπορούσε να ζητήσει την κατάσχεση άλλων περουσιακών στοιχείων π.χ. αγρών, κτημάτων κ.λπ., επέλεξε να "χτυπήσει" από κακεντρέχεια κατευθείαν στο σπίτι που κληρονόμησε από τους προγόνους του που έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία.
Το στιλ και η αισθητική μιας αντιπαράθεσης ( ο Μητσοτάκης έχει χαρακτηριστεί μπουνταλάς και από τη γυναίκα του) έχει μεγάλη σημασία και επηρρεάζει άμεσα και την ηθική πλευρά της.
Ο Κώστας Λαλιώτης υπήρξε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ για οκτώ συνεχή χρόνια (Οκτ. 1993- Οκτ. 2001) και γι' αυτόν το λόγο οι φήμες οργίασαν. Οι κάθε λογής καφενόβιοι της πολιτικολογίας δεν ήταν δυνατόν να μην σπείρουν σενάρια για "χοντρή κονόμα", μίζες, συμμετοχές σε μπίζνες κ.λπ.
Ο Κώστας Λαλιώτης, ο επονομαζόμενος και "θείο βρέφος", ήταν ένα από τα πιο αγαπητά παιδιά του Ανδρέα Παπανδρέου, ένα παιδί του "κομματικού σωλήνα" του ΠΑΣΟΚ, κι ένας από τους πιο μισητούς στόχους για τους αντιπάλους του.
Αν είχαν βρει κάτι εναντίον του θα τον είχαν στήσει στα δύο μέτρα...
Όπως, είπε, στην τηλεόραση του ΑΝΤΕΝΝΑ, αν είχε "λερωμένη" τη φωλιά του, ο Κ. Μητσοτάκης, αλλά και οι Αμερικανοί (!) θα τον είχαν ξεπουπουλιάσει!
Είπε επίσης ότι, την εποχή που η ΝΔ, τουλάχιστον εν γνώσει του κ. Μητσοτάκη, εισέπραττε ενισχύσεις από την MAYO, ο Κρητικός πολιτικός παρέπεμπε με θράσος και υποκρισία τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. ¶φησε να εννοηθεί μάλιστα ότι η κόντρα του με τον επίτιμο ήταν υποχρέωσή του απέναντι στον πολιτικό του πατέρα τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Κώστας Λαλιώτης, δεν είναι κανένας τυχαίος πολιτικός, είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση. Ενώ θα μπορούσε να είναι βουλευτής προτίμησε να μην ζητήσει την έδρα που κανείς από το ΠΑΣΟΚ δεν θα του αρνιόταν (είπε βάλτε με τιμητικά τελευταίο στο ψηφοδέλτιο). Αν είχε "λερωμένη" τη φωλιά του σίγουρα θα ήθελε όσο τίποτα τη βουλευτική ασυλία. Επομένως, είναι άδικο να λέγονται όσα ακούγονται γι' αυτόν περί μιζών, πλουτισμού κ.λπ.
Ο Κ. Λαλιώτης είναι ένας Έλληνας πολίτης που ενεπλάκη με την πολιτική και είχε το θάρρος να πετάξει το "ηθικό γάντι" εδώ και πολύ καιρό προς όλους. Δεν γνωρίζουμε πολλούς πολιτικούς που το αποτόλμησαν και μάλιστα σε τόσο μικρή ηλικία...



ΥΓ) Αν οι δύσπιστοι σκέφτονται ότι μπορεί να έχει κάνει τις "λαδιές" του με επιστημονική τελειότητα και δεν φοβάται μήπως εκτεθεί, ας το αποδείξουν! Μέχρι τότε κανείς δεν δικαιούται να κατηγορεί με αερολογίες γιατί μετατρέπεται σε κοινό συκοφάντη!