- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Σχολιαστής
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είναι ένας πολύ συμπαθητικός ηγέτης γιατί δεν εκπέμπει την εξουσία πλανητάρχη, αλλά τη δημοκρατική ευγένεια του πολίτη…
Η ομιλία του, ένας ύμνος στη Δημοκρατία, δεν ήταν μια παράσταση φιλοφρονήσεων σε ξύλινη γλώσσα προς ένα δοκιμαζόμενο λαό και μία κυβέρνηση που του επιφύλαξε θερμή υποδοχή.
Ήταν μια αυτοπαρουσίαση, χωρίς χειρόγραφο, που περιείχε τις αξίες της δημοκρατικής του κοσμοαντίληψης και έμοιαζε ως κλείσιμο της ομιλίας που είχε κάνει όταν διεκδίκησε για πρώτη φορά την προεδρεία των ΗΠΑ.
Οι πολλές αναφορές στην ιστορία της χώρας μας, η χρήση πολλών ελληνικών λέξεων και μάλιστα με σωστή προφορά, αποκάλυψαν έναν πολιτικό άνδρα που πίστευε και ταυτιζόταν με ό,τι έλεγε.
Ο αφροαμερικανός Ομπάμα δεν έκρυψε ότι είναι φίλος της Ελλάδας και ότι εμπνέεται από την ιστορία της χώρας μας. Και δεν είπε ψέμματα…
Ίσως, αν ήταν αυτός ο πρόεδρος των ΗΠΑ το 1967 να μην είχε συμβεί ποτέ η δικτατορία των συνταγματαρχών, ούτε και η εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Όμως, τότε υπήρχαν οι Τζόνσον, Νίξον κ.ο.κ. και δεν ήταν δυνατόν να είναι αφροαμερικανός ο πρόεδρος των ΗΠΑ.
Όπως έδειξαν πριν από λίγες μέρες οι αμερικανικές εκλογές με την νίκη-πισωγύρισμα του Τραμπ, ακόμη και σήμερα, ο Ομπάμα και οι αντιλήψεις του δεν είναι αποδεκτοί από το αμερικανικό κατεστημένο.
Βέβαια, σε τελική ανάλυση, η επίσκεψη και η ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος αναχώρησε μία ημέρα πριν από την επέτειο του Πολυτεχνείου, ήταν «ο λόγος σου με χόρτασε» και δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα καυτά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Το σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», ακούγεται σήμερα ως δυνατός αντίλαλος απέναντι στη πτωχοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων και στον αναγκαστικό εγκλωβισμό τους σε καθεστώς επιβίωσης.
Η 43η επέτειος του Πολυτεχνείου υπενθυμίζει ότι χρειάζεται ετοιμότητα και αγώνας απέναντι στην ακόρεστη παγκόσμια δικτατορία των αγορών η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεθεμελιώσει κατακτημένα με αίμα κοινωνικά δικαιώματα.
Η νεολαία και οι προοδευτικές δυνάμεις της εργασίας δεν επιτρέπεται να ζουν με αυταπάτες…
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Τη βούληση να εγκριθεί από το Υπουργείο Εργασίας η εκταμίευση χρηματικού ποσού από το ΕΤΑΠ/ΜΜΕ για τις ανάγκες του ΕΔΟΕΑΠ, έως ότου βρεθεί οριστική λύση με νομοθετική ρύθμιση, εξέφρασε ο υφυπουργός Εργασίας Τάσος Πετρόπουλος κατά τη χθεσινή συνάντησή του με τους εκπροσώπους των δημοσιογραφικών σωματείων. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, ο υφυπουργός επανέφερε την αρχική του πρόταση να υπάρξει συμφωνία των δημοσιογραφικών και εργοδοτικών ενώσεων, προκειμένου να νομοθετήσει η Κυβέρνηση πόρο για τη διάσωση του Οργανισμού.
Αναλυτικότερα στοιχεία για τη χθεσινή συνάντηση, δημοσιεύονται εδώ και εδώ.
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Σχολιαστής
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Η απρόσμενη νίκη του Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές οφείλεται στο γερασμένο ιδεολογικό οπλοστάσιο των συστημικών αντιπάλων του, οι οποίοι με προμετωπίδα την «φθαρμένη» Χίλαρι Κλίντον, απέτυχαν να εξουδετερώσουν την «απροκάλυπτα ειλικρινή χυδαιότητα» του μεγιστάνα των ακινήτων.
Ο Τραμπ στήριξε την εκστρατεία του πάνω σε μια «ελευθεριακή» συναισθηματική εξωστρέφεια. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να εκτοξεύει ό,τι του ερχόταν στο μυαλό, αφού με τα «λεφτά του … και την κυρά του».
Σύμφωνα με την κοσμοθεωρία του – με την οποία σε γενικές γραμμές θα κυβερνήσει- η συμπεριφορά του είναι δικαιολογημένη και ατιμώρητη, αφού έχει λεφτά (money makes the world go round) και είναι σχεδόν σίγουρος ότι δεν μπορεί να τον αγγίξει κανείς…
Αντιθέτως, αυτός (ο Αμερικανός Μπερλουσκόνι) έχει την πολυτέλεια να ακουμπάει, - και μάλιστα, όπως δήλωσε, χωρίς αντίδραση-, ακόμη και τα απόκρυφα σημεία του κάθε ποθητού αντικειμένου!
Σε μια περίοδο διεθνούς οικονομικής κρίσης δεν έχουν δικαίωμα να μιλάνε αυτοί που τη δημιούργησαν και να αντιπαρατίθενται σε έναν επιτυχημένο μπίσνεσμαν που απέκτησε δόξα και χρήμα προφανώς με τις ικανότητές του…
Ο Τραμπ δεν έκανε καμία ιδιαίτερη προσπάθεια για να αποδείξει ότι είναι καλύτερος χειροτερεύοντας την αντίπαλό του, όπως έκανε η Χίλαρι, η οποία αντί να τονίσει τις όποιες θετικές προτάσεις της στον αμερικανικό λαό, επιδόθηκε με ζήλο στην απαξίωση του αθυρόστομου μεγιστάνα.
Σε όλες του τις τοποθετήσεις και για κάθε θέμα έδειξε καθαρά ότι κρίνει την αξία και τη χρησιμότητα των πάντων με μια στενή οικονομικίστικη αντίληψη.
Ακόμη και το ΝΑΤΟ είναι διατεθειμένος να καταργήσει (έτσι θα τραβήξει και το χαλί στο ΚΚΕ που θα μείνει χωρίς βασικό στόχο...) αν οι συμμετέχοντες δεν πληρώνουν το σωστό τίμημα και ζημιώνουν τις ΗΠΑ!
Ο χυδαίος Τραμπ κέρδισε αφού το «καθεστώς των αγορών», το διεθνές αγοραίο σύστημα φτωχοποίησης δεν μπόρεσε να ανανεώσει το αφήγημά του και τα ιδεολογικά του όπλα ώστε να κρύψει τη δική του ανάλγητη χυδαιότητα!
Το ιδεολογικό μακιγιάζ της Χίλαρι δεν μπορούσε να κρύψει τις ρυτίδες και το γήρας ενός αγοραίου συστήματος παγκοσμιοποίησης που δεν διαθέτει κανένα ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στη αυθεντική χυδαιότητα του Τραμπ…
Για όσους ανησυχούν για το αύριο, με τον νέο πλανητάρχη το μέλλον θα βασιστεί, όπως πάντα, στις χυδαίες συναλλαγές. Η βασική διαφορά θα είναι μάλλον μια λιγότερο σοφιστικέ αισθητική.
Ίσως έτσι είναι καλύτερα για τους μικρούς επιρρεπείς στις αυταπάτες, αρκεί να το καταλάβουν γρήγορα και να είναι έτοιμοι να πληρώσουν για το μεγαλείο των ΗΠΑ…
ΥΓ) Ο σουλτάνος Ερντογάν δεν άφησε στιγμή να περάσει, τηλεφώνησε αμέσως και μίλησε με τον νέο πλανητάρχη. Οι παραγγελίες (όπλα, αεροπλάνα F35 κ.λπ.) θα αυξηθούν και ταυτόχρονα θα παραγγείλει και η μικρή Ελλάς για να μην διαταραχθεί η ισορροπία στο Αιγαίο και ξανασυζητάμε για τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Έτσι κι αλλιώς αν το χρέος αυξάνεται, όπως πάντα, «τι Λωζάνη, τι Κοζάνη», πάντα θα βράζουμε στο ίδιο το καζάνι…
- Λεπτομέρειες
- Γράφτηκε από τον/την Δ.Τ.
- Κατηγορία: Επικαιρότητα
Ο Γιώργος-Άγγελος Γεωργιάδης, ένας ευγενικός άνθρωπος και άξιος δημοσιογράφος, παλιός γείτονας στη συνοικία Κυπριάδου που ζούσε στη Ζάκυνθο τα τελευταία χρόνια, έχασε τη μάχη για τη ζωή.
Ο αδόκητος χαμός του γεμίζει θλίψη όσους τον γνώριζαν και εκτιμούσαν τις αρετές του χαρακτήρα του και την σπάνια συμπεριφορά του σ΄ ένα επαγγελματικό χώρο που τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί πλήθος κανιβαλιστών...
Αναδημοσιεύουμε από το site imerazante.gr το ρεπορτάζ που αναφέρεται στον άδικο χαμό του και στην "Παρακαταθήκη" του που είναι ένα υπέροχο ντοκουμέντο της ανθρωπιάς του:
"Έχασε τη μάχη και έφυγε άδικα από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών ένας από τους πολυτιμότερους και γνωστότερους, πανελλαδικά, συνεργάτες του ΙΟΝΙΑΝ και της ΗΜΕΡΑΣ, ο δημοσιογράφος και βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής, Γιώργος Γεωργιάδης. Ο αγαπημένος μας φίλος και συνάδελφος, πάλεψε με όλες τις δυνάμεις του, για πολλούς μήνες με την επάρατη νόσο καταλήγοντας, σήμερα (12.11.2016), τις πρώτες πρωινές ώρες. Εφυγε ήσυχα και αθόρυβα με ήθος, ακόμη και στις τελευταίες στιγμές της ζωής του. Ηξερε από την πρώτη στιγμή τι είχε απέναντί του και όμως δεν το έβαλε κάτω ούτε ενα λεπτό. Πάλεψε παλλικαρίσια και ενέπνεε, ακόμη και την ύστερη στιγμή. Είχε μια αστείρευτη διάθεση για να ζήσει, να δημιουργήσει, να προσφέρει, να βοηθήσει. Θα μας λείψουν οι φωτογραφίες σου, η καλημέρα σου, τα σχόλια σου, η προσπάθεια να καλυτερέψεις τον τόπο σου που τόσο αγαπούσες. Η οικογένεια του ΙΟΝΙΑΝ και της ΗΜΕΡΑΣ έγινε φτωχότερη αλλά σίγουρα ποτέ δεν θα σε βγάλει από τη μνήμη της.
Ήταν από τους πλέον γνωστούς ρεπόρτερ, δημοσιογράφους και ανταποκριτές της σύγχρονης ελληνικής τηλεόρασης, ο οποίος, τα τελευταία χρόνια συνεργάστηκε με το περιφερειακό κανάλι Ionian TV, προσφέροντας την πολύτιμη εμπειρία του, την πείρα και τις γνώσεις που απέκτησε τόσες δεκαετίες, σε έναν από τους δυσκολότερους δημοσιογραφικά, χώρους. Μέσα από την πολύχρονη εμπειρία του σε όλες τις εμπόλεμες περιοχές, κυρίως της Μεσογείου και μέσα από την προσωπική του επαφή με ανθρώπους, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και τον τρόπο ζωής τους, όσο στερημένος ή δύσκολος και αν ήταν αυτός, ο Γ. Γεωργιάδης πάντα μετέφερε συγκλονιστικές εικόνες και προσωπικές μαρτυρίες από τα μεγαλύτερα δράματα της ανθρωπότητας. Ατελείωτες ώρες κινηματογραφήσεων και μερικές χιλιάδες φωτογραφίες της καθημερινής ζωής σε πλούσιες, σύγχρονες πόλεις, εξαθλιωμένες φαβέλες και επαρχίες μέσα σε σαβάνες και ζούγκλες, αποτελούσαν κάθε φορά την εικαστική αποτύπωση κάθε αποστολής του.
Το τελευταίο αντίο…
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί τη Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016 στις 3.30 το μεσημέρι από το Κεντρικό Νεκροταφείο του Περιστερίου.
Η Παρακαταθήκη
“Δεν έχω την εντύπωση ότι είδα στη ζωή μου πολλά. Άλλωστε, πιστεύω ότι όσο περισσότερα βλέπεις, όσο περισσότερο ταξιδεύεις, τόσο καταλαβαίνεις ότι δεν είδες τίποτα. Γιατί η κάθε εικόνα, η κάθε στιγμή αλλάζει, ανάλογα με τη διάθεση ή τον φόβο σου. Αλλάζει από το φως ή το σκοτάδι. Από την απουσία ή τον ίλιγγο. Το κάθε τι μοιάζει διαφορετικό. Σκοπός είναι να γίνεις καλύτερος άνθρωπος κι αυτό μόνο μ’ έναν τρόπο το καταφέρνεις: Να είσαι δίπλα στους άλλους συνεχώς. Να μπορείς να μιλήσεις αλλά να ξέρεις και ν’ ακούς. Να βλέπεις τον άλλον από ψηλά, μόνο όταν του δίνεις το χέρι για να σηκωθεί. Αυτή είναι η δουλειά μου!… Αυτή είναι η ζωή μου!… Το να μην ξέρεις πού θα βρεθείς αύριο και πότε θα επιστρέψεις, είναι σκληρό… Όμως και άλλα εκατό χρόνια να είχα μπροστά μου, το ίδιο θα έκανα! Ζώντας το άγριο ένστικτο εκείνου που επιτίθεται, σε κάνει να γαληνεύεις όταν βρεθείς κοντά στον ανίσχυρο. Το να βλέπεις ανθρώπους να σκοτώνονται, σε κάνει ν’ αγαπάς τους ανθρώπους. Το να διαχειρίζεσαι μία είδηση κάτω από συνθήκες ζωής και θανάτου, σε κάνει πιο υπεύθυνο”.
Με αυτό τον τρόπο είχε ολοκληρώσει μια από τις τελευταίες του παρουσιάσεις στο Κέντρο Λόγου «Αληθώς» αριθμώντας ούτε ένα, ούτε δυο, ούτε τρία, αλλά τριάντα ολόκληρα χρόνια πολεμικών ανταποκρίσεων. Λόγια προφητικά που σίγουρα αποτελούν παρακαταθήκη για τον τρόπο ζωής και σκέψης μας!
Βιογραφικό
Ο Γιώργος Γεωργιάδης γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1955. Ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία το 1981. Έκανε την πρώτη αποστολή του σε πόλεμο, το 1982, ως απεσταλμένος τής Ελευθεροτυπίας στον Λίβανο.
Από τότε, κάλυψε τα γεγονότα της Μέσης Ανατολής και κυρίως το Παλαιστινιακό, με αποστολές στον Λίβανο, την Βόρειο Αφρική (όπου είχε μεταφερθεί το αρχηγείο του Γιάσερ Αραφάτ), την Υεμένη και αλλού. Κορύφωση των γεγονότων ήταν το ξέσπασμα της εξέγερσης Ιντιφάντα, το 1987, στην Ιερουσαλήμ. Από το 1987 μέχρι το 1989 εργάστηκε παράλληλα και στην ΕΡΤ. Το καλοκαίρι του 1989, με ομάδα συναδέλφων του, συμμετείχε στην δημιουργία τού MEGA. Την ίδια χρονιά μετακινήθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Για λογαριασμό των δυο αυτών Μέσων, κάλυψε την εξέγερση στη Ρουμανία, την πτώση του τείχους στο Βερολίνο, τον διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας, το Αλβανικό, τις αλλαγές στην πρώην Σοβιετική Ένωση και στη συνέχεια τον πόλεμο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, τον πόλεμο του Ιράκ, τον Εμφύλιο τής Ρουάντα κ.ά. Επίσης κάλυψε πολλές φυσικές καταστροφές, όπως σεισμοί σε Πακιστάν, Ανατολία, Κωνσταντινούπολη, Ινδία, Τσουνάμι στη Σρι Λάνκα. Τα τελευταία χρόνια ταξιδεύει στην υποσαχάρια Αφρική, αλλά καλύπτει ενεργά και το προσφυγικό".
Σελίδα 114 από 289