Το καμπανάκι του Λεπέν...

Όσοι, από αναποφασιστικότητα, εφαρμόζουν ανακόλουθες πολιτικές για να μην πληρώσουν το πολιτικό κόστος που τους αναλογεί, αναβάλλουν για λίγο, αλλά σίγουρα προδιαγράφουν την πτώση τους και μάλιστα με εκκωφαντικό κρότο.
Όσοι μπερδεύονται μέσα στη διαπλοκή, για να μην απαγγιστρωθούν από την εξουσία, γίνονται στο τέλος μαλλιά-κουβάρια, απαξιώνουν την πολιτική και οδηγούν τους πολίτες στην απάθεια και στην αποχή(περίπου 30% στις Γαλλικές εκλογές).
Όσοι καταντούν καταχραστές των προοδευτικών ιδεολογικών οραμάτων για να στρογγυλοκάθονται στην καρέκλα της εξουσίας, χωρίς να δίνουν, έστω, στοιχειώδεις λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα, δεν έχουν μόνο άδοξο τέλος.
Οδηγούν μεγάλες κοινωνικές ομάδες στην ανεργία, στην ανέχεια, στην απαξίωση και στην απελπισία.
Και η απελπισία θέλει όραμα για να την ξεπεράσεις…
Ένα όραμα που όσο πιο "ψεύτικο" είναι, τόσο περισσότερο ενισχύει το ηθικό των περιθωριοποιημένων.
"Κοινωνικά είμαι αριστερός, οικονομικά δεξιός και εθνικά Γάλλος", είπε ο Λεπέν μετά την εντυπωσιακή παρουσία του στις προεδρικές εκλογές, όπου υπερκέρασε τον σοσιαλιστή Λιονέλ Ζοσπέν και προσέγγισε τον κεντροδεξιό Ζακ Σιράκ με τον οποίο θα αναμετρηθεί στο δεύτερο γύρο.
Με άλλα λόγια, "είμαι απ' όλα", είμαι ο "σωτήρας" σας αφού οι άλλοι του κατεστημένου αποδείχτηκαν ένα "τίποτα".
Ο Λεπέν, ο πρώτος ακροδεξιός που διεκδικεί την προεδρία της Γαλλίας, χτύπησε το καμπανάκι.
Η Δημοκρατία αυτοκτονεί όταν παράγει απελπισμένους...


ΥΓ) Σύμφωνα με έρευνα της Κάπα Research που δημοσιεύεται σήμερα στο "Βήμα", η μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινής γνώμης (76,6% των ερωτηθέντων) εκτιμά ότι τα εκλογικά αποτελέσματα στην Ευρώπη επηρεάζουν και το εγχώριο πολιτικό κλίμα.
Επίσης, το 19,6% των ερωτηθέντων θα ήθελε ένα ελληνικό ακροδεξιό κόμμα τύπου Λεπέν στις εκλογές, ενώ το 11,9% θα το ψήφιζε.