Οι Ακαταδίωκτοι της κυβερνώσας Αριστεράς

Δεν αντιλέγουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να είναι Αριστερά.

Όμως για τον λαό δεν αρκεί ένας πολιτικός φορέας να θέλει. Πρέπει και να μπορεί.

Μόνο ο λαός μπορεί να θέλει, γι' αυτό και το ΠΑΣΟΚ του πονηρού Ανδρέα πρόβαλλε κάποτε το σλόγκαν "ο λαός θέλει, το ΠΑΣΟΚ μπορεί".

Ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι στιγμής είναι μια wannabe Αριστερά που "στενοχωριέται και πονάει" για όσα αντιλαϊκά πράγματα κάνει, αλλά δεν μπορεί να μην τα κάνει γιατί είναι, λέει, εγκλωβισμένος.

Μέχρι πότε όμως ο λαός θα υπομένει και θα ανέχεται την "αριστερή" κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ελπίζοντας ότι κάποτε θα μπορέσει να λειτουργήσει ως αριστερή κυβέρνηση;

Πόσα ακόμη αποθέματα χρόνου μπορεί να παραχωρήσει, πόσα ακόμη μνημόνια μπορεί να αντέξει; Δυστυχώς κάποια στιγμή θα επέλθει νομοτελειακά η ρήξη.

Για τη στιγμή αυτή πρέπει να είναι έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μόνο τότε, όταν θα μπορέσει να κάνει τη ρήξη,  όχι με το λαό, αλλά με τους εχθρούς του λαού που τώρα προστατεύει, θα διασώσει ένα στοιχειώδες τουλάχιστον μέγεθος πολιτικής αξιοπρέπειας. 

Διαφορετικά, όταν εκτός από τα φορομπηχτικά μέτρα και τις διαρκείς μειώσεις των λαϊκών εισοδημάτων, ψηφίζει και  μέτρα όπως το ακαταδίωκτο των τραπεζικών στελεχών, θα απομείνει χωρίς φύλλο συκής.

Όταν για κάποιους νομοθετείται το "ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ" η δημοκρατία πάει περίπατο...

Όταν μάλιστα αυτοί που το εξασφαλίζουν είναι οι πραιτωριανοί της ανεξέλεγκτης τοκογλυφίας, αυτοί που στραπατσάρουν τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών, χωρίς να δίνουν αναφορά σε κανένα, τότε το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς γίνεται ανέκδοτο κι ο Αλέξης είναι έτοιμος να βάλει τη γραβάτα...