Ο Ερντογκάν και η Συνθήκη της Λωζάνης

Όπως διδάσκει η ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, οι Τούρκοι διαχειρίζονται τις εσωτερικές τους καταστάσεις με την τακτική της εξαγωγής προβοκάτσιας και ανάλογα με τη συγκυριακή δύναμη αντίδρασης του αντιπάλου.

Η ανακίνηση, έστω και εμμέσως, από τον Ερντογκάν της αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης δεν είναι πρωτόγνωρη συμπεριφορά, αφού στις 21 Απριλίου του 1965, δυόμισυ μήνες πριν από τα Ιουλιανά, οι Τούρκοι είχαν πάλι ανακινήσει το ζήτημα της αναθεώρησής της.

Τότε, οι Αμερικανοί με τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον πίεζαν τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου να αρχίσει απευθείας συνομιλίες με τους Τούρκους για το Κυπριακό, αλλά ο Γέρος δεν συμφωνούσε.

Όταν μάλιστα λίγο αργότερα πήγε στις ΗΠΑ με τον Ανδρέα στην αποστολή παρόντα στις συνομιλίες, ο Γέρος πάλι αρνήθηκε τις απευθείας συνομιλίες με διπλωματική ευγένεια αλλά κρατώντας υπερήφανη στάση.

Είπε μάλιστα ότι η χώρα του μπορεί να είναι μικρή, αλλά δεν μπορεί να προσέλθει σε απευθείας συνομιλίες δεχόμενη τελεσίγραφα,  αποκρούοντας τις αμερικανικές πιέσεις.

Η στάση του αυτή χαρακτηρίστηκε από τα αμερικανικά ΜΜΕ  διπλωματική νίκη του Παπανδρέου απέναντι στον Τζόνσον, αλλά παρόλα αυτά ο Γέρος δεν θριαμβολόγησε. Αντίθετα, είπε στη συνοδεία του ότι ύστερα από αυτό "θα μας ρίξουν".

Στη συνέχεια ακολούθησαν τα Ιουλιανά οι κυβερνήσεις αποστασίας και η δικτατορία των συνταγματαρχών.

Σήμερα τι θέματα έχουμε να συζητήσουμε με τους Τούρκους; Υπάρχει το Κυπριακό άλυτο, οι ΑΟΖ, οι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο για τους Τούρκους και ό,τι άλλο θα σκαρφιστούν για να αναγκάσουν την ελληνική κυβέρνηση να συζητήσει μαζί τους από μειονεκτική θέση.

Ιδιαίτερη σημασία έχει, βέβαια, ποιοι θα υποστηρίξουν τις θέσεις των Τούρκων και μέχρι ποιου σημείου.

Το 1965 είχε πάει ο Γεώργιος Παπανδρέου στις ΗΠΑ για να μιλήσει με τον Λίντον Τζόνσον, ενώ τον άλλον μήνα φθάνει στην Ελλάδα ο Μπαράκ Ομπάμα για να συζητήσει με τον Αλέξη Τσίπρα... 

ΥΓ) Και οι Αλβανοί -τυχαία άραγε;- αναθέρμαναν το θέμα της Τσαμουριάς υποβοηθούμενοι από τον Αυστριακό επίτροπο της κομισιόν, Γιοχάνες Χαν.