Η "ελεύθερη πτώση" του Παντελή Σφηνιά

"Χωρίς φτερά δεν ανεβαίνεις, χωρίς αλεξίπτωτο πέφτεις στο κενό και δεν ξαναπετάς":
αυτό θα μπορούσε να είναι το συμπέρασμα από τη τραγική πτώση του αντιπροέδρου της Minoan Flying Dolphins, Παντελή Σφηνιά, από το ρετιρέ των γραφείων της εταιρίας στο οδόστρωμα της οδού Κονδύλη στον Πειραιά. Της τελευταίας "ελεύθερης" και αυτοκαταστροφικής πτώσης στο κενό, ενός αυτοδημιούργητου επιχειρηματία που συντάραξε το Πανελλήνιο και έγινε βασική είδηση στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Ο αυτόχειρας εφοπλιστής είχε σίγουρα το όραμα, τα "φτερά" για να πετάξει, αφού κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να μετατρέψει τις "Μινωϊκές Γραμμές" στον ισχυρότερο ακτοπλοϊκό στόλο του Αιγαίου. Όμως, ο ενθουσιασμός του για τον "εκσυγχρονισμό" της ακτοπλοϊας και η φιλοτιμία του να αναλαμβάνει συχνά και τις ευθύνες των άλλων, δεν του επέτρεψαν να υπολογίσει τις συνέπειες μιας απρόβλεπτης μοιραίας στιγμής που για τον ίδιο έμελλε να είναι το ναυάγιο του "Εξπρές Σάμινα".
Της μοιραίας στιγμής που θα έπρεπε να κατέβει, από το ρετιρέ των "ημίθεων της ακτοπλοϊας" στο ισόγειο των "κοινών θνητών" και να λογοδοτήσει για τις συνέπειες μιας "ύβρης", η οποία στην προκειμένη περίπτωση ήταν το φιλόδοξο όραμά του.
Τη μοιραία αυτή στιγμή που είχε ανάγκη από ένα "αλεξίπτωτο", αυτοί που είχαν καθήκον να του το προσφέρουν (μεγαλομέτοχοι, συνέταιροι εφοπλιστές, πολιτικοί φίλοι) δεν του εξασφάλισαν ούτε μία "ανεμόσκαλα" από τις τόσες που διέθεταν τα καράβια τους.
Τη δύσκολη στιγμή, προτίμησαν να κρυφτούν στη σκιά του, να τον βάλουν μόνο του μπροστά, κυματοθραύστη της λαϊκής οργής που ξεσήκωσε το ναυάγιο του "Εξπρές Σάμινα" με τους 80 νεκρούς.
Όλοι αυτοί οι αξιότιμοι, συνέταιροι και "φίλοι", είναι πολύ πιθανόν να του ζητούσαν και τα ρέστα τις δύσκολες μέρες που ακολούθησαν μετά το πολύνεκρο ναυάγιο. Γιατί, όπως φάνηκε από τη στάση τους, αυτοί δεν είχαν κανένα ιδιαίτερο "όραμα" για την ακτοπλοϊα. Αυτοί, είχαν καταθέσει με υψηλό επιτόκιο το μερίδιο της δόξας που τους αναλογούσε από την επιτυχία των "Μινωϊκών Γραμμών" στο ρομαντικό Παντελή Σφηνιά και το μόνο που απαιτούσαν ήταν να αυξάνονται οι υπεραξίες τους. Τώρα, μετά το τραγικό τέλος του, θα μπορούν να αισθάνονται ακόμη πιο "πλούσιοι", αφού ο αυτόχειρας φρόντισε, εκτός από τα δισεκατομμύρια, να καταθέσει στους λογαριασμούς τους και αμέτρητες υπεραξίες τύψεων...

Σημ.: ο εφοπλιστής Γούτος είχε τουλάχιστον την ευαισθησία και την τόλμη να δηλώσει: "πλήρωσε αυτός για όλους μας. Αν δεν ήταν αυτός πολλοί από εμάς θα ήταν στη φυλακή".