Η Δημοσιογραφική Συνεργασία για συγκρότηση προεδρείου στην ΕΣΗΕΑ

Η δυστοκία συγκρότησης προεδρείου στην ΕΣΗΕΑ ενώ έχει παρέλθει πολύ μεγάλο διάστημα μετά τη διεξαγωγή των εκλογών απαξιώνει τη δυναμική του συνδικαλιστικού σωματείου των δημοσιογράφων που τον περασμένο Δεκέμβριο έκλεισε έναν αιώνα ζωής.  Η "Δημοσιογραφική Συνεργασία" (ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ & ΜΜΕ) με ανακοίνωσή της προβάλλει την πρότασή της για να αρθεί το αδιέξοδο:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΣΗΕΑ

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» σε ό,τι αφορά τη συγκρότηση Προεδρείου στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, υποστήριξε, από την πρώτη στιγμή, την πάγια θέση της, για αντιπροσωπευτικό αναλογικό προεδρείο.

Με απλά λόγια, θεωρεί πως οι πέντε θέσεις του προεδρείου (πρόεδρος, γενικός γραμματέας, Α' αντιπρόεδρος, Β' αντιπρόεδρος και ταμίας) πρέπει να κατανεμηθούν ανάλογα με τη δύναμη των παρατάξεων, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε από τις εκλογές του κλάδου.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» εκτιμά ότι ο συσχετισμός έτσι όπως διαμορφώνεται, μετά τις αρχαιρεσίες, ενός σωματείου πρέπει να αντανακλάται και στη διαμόρφωση του προεδρείου. Είναι τελείως άλλο ζήτημα η πολιτική εκτίμηση για το συσχετισμό των δυνάμεων, έτσι όπως διαμορφώνεται κάθε φορά, και η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα, θεωρώντας το συσχετισμό αυτόν αρνητικό για τα συμφέροντα των εργαζόμενων δημοσιογράφων. Αυτονόητο, επίσης, για τη «Δημοσιογραφική Συνεργασία» είναι πως εκείνοι που δεν έχουν καμία θέση στα σωματεία είναι οι φασίστες.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» θεωρεί πως ο σεβασμός στο στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα των μελών της ΕΣΗΕΑ πρέπει να είναι ομόφωνα αποδεκτός και ως εκ τούτου δεν θα ήταν απαραίτητες άλλες διαδικασίες (κάλπες κ.λπ.), για την ανάδειξη προεδρείου στην Ενωση.

Κάθε άλλη μεθόδευση επιχειρεί να αλλοιώσει με «τερτίπια» το συσχετισμό δυνάμεων έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, ενώ ταυτόχρονα υπό το βάρος των πολιτικών εξελίξεων, της στήριξης της 7μηνης διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ 1 (Τσίπρα) και τον ΣΥΡΙΖΑ 2 (Λαφαζάνη και των υπολοίπων) και της υπογραφής του 3ου Μνημονίου από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την ψήφο όλων των υπολοίπων «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών» μαζί δυνάμεων, συνιστά μια ψευδεπίγραφη «αντίσταση» που στην ουσία συνιστά ένα ακόμα ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων και στην ανασυγκρότηση του κινήματος που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι του κλάδου.

Πιο συγκεκριμένα: Η δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον κλάδο αποτελεί, αυτήν την στιγμή, την αντικειμενική βάση για τη σύνθλιψη των εργαζόμενων δημοσιογράφων στη μέγκενη του κεφαλαίου με δύο μορφές που θα βρουν την έκφρασή τους στις εξής συνδικαλιστικές πρακτικές: Η μια θα θέτει στους εργαζόμενους διαρκώς το δίλημμα «ή περικοπές μισθών ή απολύσεις», καλώντας τους, τελικά, να «βάλουν λίγο ακόμα πλάτη». Η άλλη θα επιχειρήσει να υποτάξει, από άλλη πλευρά, τους εργαζόμενους, πουλώντας ψεύτικες ελπίδες για «κάθαρση» του χώρου των ΜΜΕ από (υπαρκτά) «λαμόγια», ώστε η «νέα επιχειρηματικότητα» να προχωρήσει σε «λύσεις» σε ένα δήθεν νέο περιβάλλον «με κανόνες».

Και οι δύο αντιλήψεις και πρακτικές αποκρύπτουν ότι οι εργασιακές σχέσεις δε διαμορφώνονται με «συμφωνίες κυρίων» ακόμα και αν το επιθυμούν όλες οι πλευρές, γιατί τα πάντα καθορίζονται στον καπιταλισμό από το κυνήγι του απόλυτου κέρδους, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του συστήματος.

Στην αντίρρηση ότι τα Μέσα είναι ζημιογόνα, οι εργαζόμενοι πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι τα Μέσα ανήκουν σε μονοπωλιακούς ομίλους, και, από την άποψη αυτή, εξετάζεται η συνολική κατάσταση του ομίλου. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση της κατάρρευσής του, τη θέση του παίρνει ένας άλλος μονοπωλιακός όμιλος και ο αμείλικτος ανταγωνισμός στην καπιταλιστική ζούγκλα συνεχίζεται. Το τσάκισμα όλων των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, οι απολύσεις και η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης αποτελούν προϋπόθεση για την επικράτηση του ενός ή του άλλου καπιταλιστή στον ανταγωνισμό αυτό.

Να γιατί, μεταξύ άλλων, κανένας καπιταλιστής δεν δεσμεύεται ότι δεν θα προχωρήσει σε απολύσεις, ακόμα κι αν οι εργαζόμενοι δεχθούν μειώσεις μισθών. Οι εργαζόμενοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όσο τα μέσα παραγωγής και το προϊόν της εργασίας τους είναι ιδιοκτησία των καπιταλιστών, η κατάστασή τους θα επιδεινώνεται συνεχώς.

Μόνος δρόμος για την απόσπαση ορισμένων κατακτήσεων σήμερα με προοπτική φιλολαϊκής εξόδου από την κρίση είναι η ανασυγκρότηση του κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, σε αντίθεση και ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων και όλων των διεθνών συμμαχιών τους, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, BRICS κ.λπ.

Στην ανασυγκρότηση του κινήματος σε αυτήν την κατεύθυνση και απέναντι σε όλες τις άλλες αντιλήψεις και πρακτικές θα συμβάλει το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ και η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» στην ΕΣΗΕΑ, καλώντας ταυτόχρονα τους εργαζόμενους δημοσιογράφους στον αγώνα αυτό.

Η λύση για τους εργαζόμενους και το ξεπέρασμα ακόμα και των αρνητικών συσχετισμών θα δοθεί στους πολύμορφους αγώνες που οι ίδιοι θα αποφασίσουν και θα ελέγχουν σε κάθε τους βήμα.

Στο πεδίο αυτό θα συγκρουστούν πολιτικές - συνδικαλιστικές αντιλήψεις και πρακτικές, ενώ πλέον κανένα «τεχνικό» εμπόδιο δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για τη μη λειτουργία του σωματείου.

Με βάση όλα αυτά, η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» θα συνεχίσει να υποστηρίζει τη συγκρότηση προεδρείου στην ΕΣΗΕΑ σε αντιπροσωπευτική - αναλογική βάση, υπογραμμίζοντας, ότι αυτή η επιλογή αφορά μόνο στη συγκρότηση του προεδρείου της Ενωσης, με σεβασμό στην αυτονομία της κάθε παράταξης και στον διαμορφωθέντα συσχετισμό δυνάμεων, μετά την ψήφο των δημοσιογράφων στις αρχαιρεσίες του κλάδου.