Η δόση τραυμαπλάστ και ο δραχμολάτρης Aλαβάνος

Είτε μετρητοίς είτε με δόσεις, σημασία έχει να λειτουργήσει η αγορά και να ζεσταθούν οι συναλλαγές.

Οι συναλλαγές κάθε είδους, ακόμη και οι πιο χυδαίες εξ αυτών.

Για τη σημερινή πτωχευμένη Ελλάδα δεν υπάρχουν ηθικολογικές αναστολές.

Αρκεί να γυρίσει ο τροχός. Με κάθε τρόπο.

Η "δόση ανάσα" για την Ελλάδα αποφασίστηκε τελικά ύστερα από μαραθώνιες συσκέψεις και συμβιβασμό ΔΝΤ και Μέρκελ κι έτσι η ψωροκώσταινα πήρε παράταση ζωής με 43 περίπου δισ. που θα δοθούν τμηματικά (τα τριάντα κάτι σύντομα στις αρχές Δεκεμβρίου και τα υπόλοιπα σε τρία μέρη) και υπό τη στενή επιτήρηση των δανειστών για να μη γίνουν τίποτε λαμογιές.

Αυτή η επιτήρηση επικρίνεται σφοδρά από την αντιπολίτευση γιατί ξεφτιλίζεται η ελληνική κυβέρνηση που τελεί υπό επιτήρηση κ.λπ. Όμως, τι πιο φυσιολογικό οι δανειστές να θέλουν να εξασφαλίσουν τα χρήματά τους;

Τι θέλουν δηλαδή κάποιοι υπερήφανοι συμπατριώτες μας; Να μας δίνουν δανεικά και αγύριστα;

Να τα χειρίζονται περιστασιακά κάποιοι κυβερνήτες που αύριο θα κάνουν τους ανήξερους και θα στρίψουν αλά γαλλικά χωρίς να έχουν εκπληρώσει το καθήκον τους;

Όχι παιδιά. Αυτά δεν γίνονται. Το αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας δεν μπορεί να δρα ανεξέλεγκτο με ξένα λεφτά.

Η δόση ανάσα που δίνει το έναυσμα για μια νέα αρχή στη χώρα χαρακτηρίστηκε ως τραυμαπλάστ από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη. Διότι δεν δόθηκε οριστική λύση στη διαχείριση του ελληνικού χρέους αφού η κυρία Μέρκελ δεν δέχθηκε νέο "κούρεμα".

Ο χρόνος θα δείξει αν είναι κι έτσι, είναι όμως μια κάποια λύση, έστω και προσωρινή.

Και μέσα στο συνωστισμό των δηλώσεων και των ανακοινώσεων, ξεφύτρωσε και ο ριζοσπαστικός ηγέτης, Αλέκος Αλαβάνος, ο νοσταλγός της δραχμής και του ροκ εν ρολ.

Ο Αλέκος Αλαβάνος, ένας από τους μακροβιότερους ευρωβουλετές με είκοσι τρία χρόνια θητεία και παχυλές αμοιβές στο Στρασβούργο, μας καλεί να επιστρέψουμε αμέσως στη δραχμή γιατί αυτή είναι η σωτηρία μας.

Δεν γνωρίζουμε αν έχει και πόσους τραπεζικούς λογαριασμούς σε ευρώ διαθέτει σε ευρωπαϊκές τράπεζες ο κύριος Αλαβάνος, ούτε αν το όνομά του θα εμφανιστεί αύριο σε κάποια λίστα φοροφυγάδων Ελλήνων καταθετών. Μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει κάτι τέτοιο.

Είναι, πάντως, ένας ευκατάστατος πολιτικός από τζάκι ( ο πατέρας του ήταν βουλευτής της Ένωσης Κέντρου) και με την πολυετή θητεία του στο ευρωκοινοβούλιο θα μπορούσε να έχει καλές αποταμιεύσεις. Και βέβαια αν γυρίσουμε στη δραχμή δεν πρόκειται να είναι ένας από τους χαμένους ούτε ένας από αυτούς που θα υποφέρουν και θα εξαθλιωθούν.

Αντιθέτως, με βάση τα δεδομένα του, μάλλον θα αυξήσει την περιουσία του.

Γι' αυτό λίγη παραπάνω ευαισθησία απέναντι στα δεινά που βιώνουν εκατομμύρια Έλληνες δεν θα έβλαπτε την εικόνα του πρώην προέδρου του ΣΥΝ και παραγκωνισμένου μέντορα του Αλέξη Τσίπρα.

Εκτός αν ο παραγκωνισμός του και η μη αποδοχή των απόψεών του από το λαό (στις περιφερειακές εκλογές του 2010 ως επικεφαλής του "Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής - Ελεύθερη Αττική", συγκέντρωσε ποσοστό μόλις 2,16%) τού προκάλεσε τάσεις εκδίκησης και αποφάσισε να γίνει κερδοσκόπος και τιμωρός του.

ΥΓ) Μπορεί απλώς να θέλει να ταρακουνήσει τον δημοφιλή σήμερα πρόεδρο Αλέξη και μαζί με τον ομοϊδεάτη του Π. Λαφαζάνη να του θυμίσει ότι υπάρχει ακόμη και αξίζει την προσοχή του.

Ίσως πάλι, να θυμήθηκε το κομμουνιστικό παρελθόν του, αφού τις τρεις από τις πέντε φορές που εξελέγη ευρωβουλευτής τις οφείλει στο ΚΚΕ, και από τύψεις και υποχρέωση στον Περισσό να θέλει κάπως να ανταποδώσει προβάλοντας την έξοδο από την Ευρωζώνη και τον Ευρωμονόδρομο.

Ό,τι και να συμβαίνει ο Αλέκος Αλαβάνος έχει καταλήξει στο πολιτικό και ιδεολογικό αντάρτικο με άγνωστες μέχρι στιγμής προσδοκίες και στόχους.