«ΟΤΑΝ ΞΥΛΟΚΟΠΟΥΝ ΕΝΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΔΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ» Σύνθημα των Ρώσων συναδέλφων μας που ακούστηκε στις 13 Νοεμβρίου στη Μόσχα σε πορεία που έκαναν κατά της βίας που δέχθηκαν οι Όλεγκ Κασίν και Εβγκένια Μίλοβα.
Δεν ήταν η πρώτη φορά και δεν θα είναι η τελευταία. Στη φετινή μεγάλη και μαχητική πορεία του Πολυτεχνείου ο συνάδελφός μας φωτορεπόρτερ Άρης Μεσσήνης κακοποιήθηκε ανηλεώς από δυνάμεις των ΜΑΤ. Ο ανταποκριτής του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων απάντησε με μήνυση κατά της ΕΛ.ΑΣ. και η είδηση έκανε τον γύρο του κόσμου.
Από τον Δεκέμβρη του 2008, καθόλου τυχαία, η ένταση της κρατικής βίας κατά των λειτουργών του Τύπου έχει αυξηθεί δραματικά. Εντελώς ενδεικτικά και καθόλου εξαντλητικά αναφέρουμε:
15/10/2010: επίθεση των ΜΑΤ κατά κάμεραμαν και φωτορεπόρτερ στην Ακρόπολη
26/2/2010: επίθεση κατά Ελλήνων και ξένων φωτορεπόρτερ στο πανεργατικό συλλαλητήριο ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
9/1/2009: άγρια επίθεση και ξυλοδαρμός κάμεραμαν, φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφων στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.
22/5/2009: παράνομη σύλληψη και κράτηση του συναδέλφου από το Εκουαδόρ Ντανιέλ Πατίνο Φλορ
6/12/2009: η δημοσιογράφος Έλλη Ζώτου παρασύρεται από μηχανάκι αστυνομικού. Την επόμενη μέρα συλλαμβάνεται ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Γέτου.
19/12/2008: άγριος ξυλοδαρμός τριών φωτορεπόρτερ από τα ΜΑΤ.
Τι απέγινε με όλες αυτές τις περιπτώσεις; Τα σωματεία μας απαντούν με ανακοινώσεις και εγκλήσεις στον εκάστοτε υπουργό και Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Απέναντι στα κλομπ πετάμε χαρτοπόλεμο… Και τι γίνεται με την καθημερινή βία, τις βρισιές, τους προπηλακισμούς; Οι αστυνομικοί και οι ΜΑΤατζήδες γνωρίζουν πως εντέλει θα μείνουν ατιμώρητοι για αυτό μας έχουν του κλότσου και του μπάτσου. Την ίδια ώρα ο αρμόδιος για τα ΜΜΕ υπουργός, Τηλέμαχος Χυτήρης χαιρετίζει την ημερίδα του Διεθνούς Ινστιτούτου για την Ασφάλεια των Δημοσιογράφων με θέμα: «Ζήσε για να το πεις: δημοσιογράφοι σε κίνδυνο» και μας κάνει πλάκα κανονικά δηλώνοντας: «Το δικαίωμα του δημοσιογράφου να κάνει τη δουλειά του, είναι το δικαίωμα της κοινωνίας να μιλά και να ακούγεται». Λίγα 24ωρα αργότερα τα ΜΑΤ ξυλοκόπησαν τον Άρη Μεσσήνη…
Η Διακλαδική Πρωτοβουλία Εργαζομένων / Ανέργων στα ΜΜΕ ζητάει:
Α. την άμεση σύγκληση του Διασωματειακού με αντικείμενο την επεξεργασία κοινών δράσεων για την αντιμετώπιση της κρατικής βίας. Η επίθεση σε έναν από εμάς, είναι επίθεση σε όλους.
Β. τη δημιουργία Νομικού Τμήματος Άμεσης βοήθειας από την ΕΣΗΕΑ (εφόσον είναι το μεγαλύτερο και πλέον εύρωστο σωματείο) το οποίο θα λειτουργεί σε 24ωρη καθημερινή βάση για τη νομική υποστήριξη όλων των συναδέλφων ανεξαρτήτως ειδικότητας.
Γ. τη διενέργεια ημερίδας από την ΠΟΕΣΥ για το συντονισμό της δράσης μας.
Δ. τη δημιουργία Παρατηρητηρίου για τη Βία κατά των Λειτουργών του Τύπου υπό την αιγίδα του Διασωματειακού. Εννοείται πως κάθε αστυνομικός θα δέρνει κατά το δοκούν όσο εμπεδώνεται το κλίμα ατιμωρησίας. Ένα παρατηρητήριο που θα καταγράφει, θα διασταυρώνει, θα δίνει ονόματα και θα δημοσιοποιεί ποινές μπορεί να λειτουργήσει επικουρικά στους κακοποιηθέντες συναδέλφους και αποτρεπτικά στις δυνάμεις καταστολής.
Ε. από εδώ και στο εξής το θέμα της βίας και της κρατικής καταστολής και των αναγκαίων μέτρων προστασίας μας να μπαίνει σε κάθε διεκδικητικό πλαίσιο σε κάθε κινητοποίηση των σωματείων μας.
Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από το http://diakladikimme.wordpress.com/