- Κατηγορία: Επικαιρότητα
- Γράφτηκε από τον/την Δ.Τ.
Το δάχτυλο του Παυλίδη...
Όταν ζεις και εργάζεσαι στην πρωταθλήτρια χώρα της διαφθοράς, όταν οι εκπρόσωποι του καθεστώτος κάνουν "ιερές" μπίζνες, όταν οι "κουμπάροι" ανταλλάσουν τα χοντρά πακέτα της μίζας σαν πετσετάκια, όταν η παραοικονομία αποτελεί τον πιο ζωντανό οργανισμό της κοινωνίας, τότε είναι υποκρισία χάσιμο χρόνου και αποπροσανατολισμός η προανάκριση του Παυλίδη.
Η κατηγορία ότι πήρε μέσω του γραμματέα του ένα "δωράκι" γύρω στα εκατό χιλιάδες ευρώ για να "προικίσει" την κόρη του με ένα διαμέρισμα, είναι σταγόνα στον ωκεανό της διαφθοράς στον οποίο, όπως είπε από το βήμα της Βουλής ο Δωδεκανήσιος βουλευτής, δεν είναι διατεθειμένος να πέσει ως περιττό βάρος για να ξαλαφρώσει το υπερφορτωμένο καράβι της μίζας.
Με το δάχτυλο προτετταμμένο απέναντι σε συναδέλφους, η πλειονότητα των οποίων λειτουργεί χωρίς σταθερές αρχές και με σημαία τον καιροσκοπισμό, ο Αριστοτέλης Παυλίδης έδειξε αποφασισμένος και προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει ένα "αστείο" κατηγορητήριο για μίζα 100 χιλιάδες ευρώ.
Ένα ποσό "πουρμπουάρ" έξαιτίας του οποίου θα έπρεπε να θυσιαστεί ως εξιλαστήριο θύμα για να εξυπηρετήσει το σάπιο καράβι της Νέας Δημοκρατίας που, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, θα πιάσει πάτο στις επερχόμενες εκλογές.
Ο κατηγορούμενος βουλευτής και πρώην υπουργός δεν είναι κάποιος "χθεσινός" για να αιφνιδιαστεί από μια υποκριτική και συγκυριακή κατακραυγή, αφού από το 1977 έχει εκλεγεί δέκα φορές βουλευτής (έχει χάσει μόνο στις εκλογές του 1996), ενώ έχει και εμπειρία από επιτροπές, αφού έχει διατελέσει, επί Μητσοτάκη, μέλος των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής για το Φάκελλο της Κύπρου και το διαβόητο σκάνδαλο Κοσκωτά.
Αυτές τις ιδιότητες δεν τις συνεκτίμησαν οι συνάδελφοί του οι οποίοι αντιμετωπίζουν στην πλειονότητά τους με επιφανειακό τρόπο και επιπολαιότητα τα πολιτικά ζητήματα ψηφίζοντας "κατά παραγγελία" που αποκαλούν "συνείδηση".
Πάντως, ανεξάρτητα από την ουσία της κατηγορίας, αν δηλαδή είναι αθώος ή ένοχος για δωροδοκία, ο βουλευτής Δωδεκανήσου προτείνοντας το δάχτυλο από το βήμα της Βουλής έλεγε ένα πολύ απλό πράγμα: ψάξτε αλλού για εξιλαστήριο θύμα. Εννοώντας, ίσως, εκεί που γίνεται το χοντρό παιχνίδι της μίζας και οι περισσότεροι γνωρίζουν, αλλά σιωπούν...
Πάντως, ας μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν για το σκάνδαλο Κοσκωτά την πλήρωσε ο Δημήτρης Τσοβόλας, επειδή είχε κάνει λέει έναν διακανονισμό με έναν ξενοδόχο που δεν ήταν "επωφελής" για το Δημόσιο.
ΥΓ) Πάντως, ενώ ερευνάται η ενοχή ή μη του κ. Παυλίδη, ουδείς έχει κινήσει τη διαδικασία για την καταδίκη του εφοπλιστή κ. Μανούση ο οποίος παραδέχτηκε ότι δωροδόκησε.
Μήπως ο δωροδοκών δεν είναι πλέον ένοχος;
ΥΓ2) Στο μεταξύ και δεύτερη δικογραφία για τον Παυλίδη έφτασε στη Βουλή σχετικά με την ανάθεση δρομολογίων στις άγονες γραμμές, ενώ το ΠΑΣΟΚ ζητάει νέα Εξεταστική για το σκάνδαλο της Siemens και πολώνει το κλίμα με προβολή των υποθέσεων του Βατοπαιδίου, της πώλησης του "Γερμανού" και των ομολόγων.
ΥΓ3) Μήπως τελικά είναι το σύστημα που παράγει τα σκάνδαλα και όχι κάποιοι ευάλωτοι στη διαφθορά τους οποίους πρέπει να θυσιάζουμε ως εξιλαστήρια θύματα για να ηρεμεί η κοινωνία;
-----------------------------------
Το βράδι της Δευτέρας 4 Μαϊου άρχισε η διαδικασία για την παραπομπή ή μη του Αριστοτέλη Παυλίδη στη Βουλή των Ελλήνων.
Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο και είναι το παρακάτω:
"Δεν έγινε δεκτή η πρόταση για την άσκηση δίωξης κατά του πρώην υπουργού Αιγαίου, Αριστοτέλη Παυλίδη, καθώς δεν συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών κατά την σχετική ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής. Μετά την ολοκλήρωση της μυστικής ψηφοφορίας βρέθηκαν 146 υπέρ, 144 κατά, 5 λευκά και 3 "παρών" σε σύνολο 298 ψηφισάντων".
Πολλοί βουλευτές της ΝΔ πριν από την ψηφοφορία στη Βουλή, προέτρεπαν με κάθε μέσο τον Α. Παυλίδη να παραιτηθεί για να "διευκολύνει" την παράταξη...
Το ίδιο έκαναν και πολλοί κονδυλοφόροι-παπαγαλάκια προβάλλοντας μιαν ευκαιριακή πολιτική ηθική την οποία ανασύρουν κατά περίπτωση χωρίς ίχνος ντροπής και τσίπας.
Αν η ηθική ήταν πάνω από τα μικροσυμφέροντα των κακομοίρηδων Ελλήνων βουλευτών, κάποιοι από αυτούς της συμπολίτευσης θα ψήφιζαν υπέρ της παραπομπής και θα έδιναν την ηθική λύση για την οποία δήθεν κόπτονταν.
Όμως, δεν τόλμησαν. Έξι από τη συμπολίτευση και δύο από την αντιπολίτευση "τόλμησαν" να ρίξουν λευκό και "παρών" νομίζοντας ότι έτσι έχουν καθαρή συνείδηση. Μάλλον βολεύτηκαν και το ολίγον ανήθικη, κατά το ολίγον έγγυος.
Τελικά, το δάχτυλο του Παυλίδη έπαιξε το ρόλο του...
Η κατηγορία ότι πήρε μέσω του γραμματέα του ένα "δωράκι" γύρω στα εκατό χιλιάδες ευρώ για να "προικίσει" την κόρη του με ένα διαμέρισμα, είναι σταγόνα στον ωκεανό της διαφθοράς στον οποίο, όπως είπε από το βήμα της Βουλής ο Δωδεκανήσιος βουλευτής, δεν είναι διατεθειμένος να πέσει ως περιττό βάρος για να ξαλαφρώσει το υπερφορτωμένο καράβι της μίζας.
Με το δάχτυλο προτετταμμένο απέναντι σε συναδέλφους, η πλειονότητα των οποίων λειτουργεί χωρίς σταθερές αρχές και με σημαία τον καιροσκοπισμό, ο Αριστοτέλης Παυλίδης έδειξε αποφασισμένος και προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει ένα "αστείο" κατηγορητήριο για μίζα 100 χιλιάδες ευρώ.
Ένα ποσό "πουρμπουάρ" έξαιτίας του οποίου θα έπρεπε να θυσιαστεί ως εξιλαστήριο θύμα για να εξυπηρετήσει το σάπιο καράβι της Νέας Δημοκρατίας που, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, θα πιάσει πάτο στις επερχόμενες εκλογές.
Ο κατηγορούμενος βουλευτής και πρώην υπουργός δεν είναι κάποιος "χθεσινός" για να αιφνιδιαστεί από μια υποκριτική και συγκυριακή κατακραυγή, αφού από το 1977 έχει εκλεγεί δέκα φορές βουλευτής (έχει χάσει μόνο στις εκλογές του 1996), ενώ έχει και εμπειρία από επιτροπές, αφού έχει διατελέσει, επί Μητσοτάκη, μέλος των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής για το Φάκελλο της Κύπρου και το διαβόητο σκάνδαλο Κοσκωτά.
Αυτές τις ιδιότητες δεν τις συνεκτίμησαν οι συνάδελφοί του οι οποίοι αντιμετωπίζουν στην πλειονότητά τους με επιφανειακό τρόπο και επιπολαιότητα τα πολιτικά ζητήματα ψηφίζοντας "κατά παραγγελία" που αποκαλούν "συνείδηση".
Πάντως, ανεξάρτητα από την ουσία της κατηγορίας, αν δηλαδή είναι αθώος ή ένοχος για δωροδοκία, ο βουλευτής Δωδεκανήσου προτείνοντας το δάχτυλο από το βήμα της Βουλής έλεγε ένα πολύ απλό πράγμα: ψάξτε αλλού για εξιλαστήριο θύμα. Εννοώντας, ίσως, εκεί που γίνεται το χοντρό παιχνίδι της μίζας και οι περισσότεροι γνωρίζουν, αλλά σιωπούν...
Πάντως, ας μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν για το σκάνδαλο Κοσκωτά την πλήρωσε ο Δημήτρης Τσοβόλας, επειδή είχε κάνει λέει έναν διακανονισμό με έναν ξενοδόχο που δεν ήταν "επωφελής" για το Δημόσιο.
ΥΓ) Πάντως, ενώ ερευνάται η ενοχή ή μη του κ. Παυλίδη, ουδείς έχει κινήσει τη διαδικασία για την καταδίκη του εφοπλιστή κ. Μανούση ο οποίος παραδέχτηκε ότι δωροδόκησε.
Μήπως ο δωροδοκών δεν είναι πλέον ένοχος;
ΥΓ2) Στο μεταξύ και δεύτερη δικογραφία για τον Παυλίδη έφτασε στη Βουλή σχετικά με την ανάθεση δρομολογίων στις άγονες γραμμές, ενώ το ΠΑΣΟΚ ζητάει νέα Εξεταστική για το σκάνδαλο της Siemens και πολώνει το κλίμα με προβολή των υποθέσεων του Βατοπαιδίου, της πώλησης του "Γερμανού" και των ομολόγων.
ΥΓ3) Μήπως τελικά είναι το σύστημα που παράγει τα σκάνδαλα και όχι κάποιοι ευάλωτοι στη διαφθορά τους οποίους πρέπει να θυσιάζουμε ως εξιλαστήρια θύματα για να ηρεμεί η κοινωνία;
-----------------------------------
Το βράδι της Δευτέρας 4 Μαϊου άρχισε η διαδικασία για την παραπομπή ή μη του Αριστοτέλη Παυλίδη στη Βουλή των Ελλήνων.
Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο και είναι το παρακάτω:
"Δεν έγινε δεκτή η πρόταση για την άσκηση δίωξης κατά του πρώην υπουργού Αιγαίου, Αριστοτέλη Παυλίδη, καθώς δεν συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών κατά την σχετική ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής. Μετά την ολοκλήρωση της μυστικής ψηφοφορίας βρέθηκαν 146 υπέρ, 144 κατά, 5 λευκά και 3 "παρών" σε σύνολο 298 ψηφισάντων".
Πολλοί βουλευτές της ΝΔ πριν από την ψηφοφορία στη Βουλή, προέτρεπαν με κάθε μέσο τον Α. Παυλίδη να παραιτηθεί για να "διευκολύνει" την παράταξη...
Το ίδιο έκαναν και πολλοί κονδυλοφόροι-παπαγαλάκια προβάλλοντας μιαν ευκαιριακή πολιτική ηθική την οποία ανασύρουν κατά περίπτωση χωρίς ίχνος ντροπής και τσίπας.
Αν η ηθική ήταν πάνω από τα μικροσυμφέροντα των κακομοίρηδων Ελλήνων βουλευτών, κάποιοι από αυτούς της συμπολίτευσης θα ψήφιζαν υπέρ της παραπομπής και θα έδιναν την ηθική λύση για την οποία δήθεν κόπτονταν.
Όμως, δεν τόλμησαν. Έξι από τη συμπολίτευση και δύο από την αντιπολίτευση "τόλμησαν" να ρίξουν λευκό και "παρών" νομίζοντας ότι έτσι έχουν καθαρή συνείδηση. Μάλλον βολεύτηκαν και το ολίγον ανήθικη, κατά το ολίγον έγγυος.
Τελικά, το δάχτυλο του Παυλίδη έπαιξε το ρόλο του...