Με το μυαλό πουρέ

"Κι αν δεν έχω καθόλου λεφτά
Αρειανάρα τα πήρες κι' αυτά
Κι αν δεν έχω καθόλου μυαλό
Αρειανάρα μου σε αγαπώ".


Δεν χρειάζονται έρευνες ψυχολόγων ούτε μελέτες κοινωνιολόγων για να εξηγήσουν με επιστημονικούς όρους το φαινόμενο της συμπεριφοράς των οπαδών της ομάδας μπάσκετ του ¶ρη Θεσσαλονίκης.
Είναι απλά «Αρειανοί». Το καραβάνι της «τρέλας» και του πάθους.
Ενάντια σε κάθε μίζερη πολιτική και οικονομική συγκυρία οι οπαδοί, –όχι βέβαια μόνο του ¶ρη-, αντιπαρατάσσουν την ανάγκη της ανθρώπινης ψυχής για «υπέρβαση» με όχημα το πάθος και την αφοσίωση σε ένα αντικείμενο λατρείας.
Ο ¶ρης είναι «θρησκεία» και γι’ αυτό λατρεύεται.
Αυτοί που τον αγαπούν, έχουν τεράστια ανάγκη να υπερβούν τη μιζέρια της καθημερινότητας στην οποία τους εγκλωβίζουν, παρά τη θέλησή τους, οι κάθε λογής καρεκλοκένταυροι και «ξενέρωτοι» γραφειοκράτες της πολιτικής.
Ο ¶ρης είναι «όχημα» για να «φεύγεις», για να υπερβαίνεις τον αλλοτριωμένο εαυτό σου. Ο ¶ρης είναι τα «ρέστα» μας.
Γι’ αυτό είναι ωραίοι οι οπαδοί του ¶ρη και του κάθε ¶ρη.
Γιατί όποιος δεν κάνει καμία προσπάθεια να υπερβεί τον εαυτό του δεν ολοκληρώνεται ποτέ σαν άνθρωπος.


ΥΓ) Το πάθος και οι αναγκαίες παρεκτροπές των εκστασιασμένων οπαδών είναι μες το πρόγραμμα.
Είναι η επαναστατική δόνηση και είναι απόλυτα φυσιολογικό να προκαλούν το αντίστοιχο δέος στο καθεστώς της «πολιτικής ορθότητας».
Όπως ακριβώς η «τρελή» συμπεριφορά των ερωτευμένων ταρακουνάει την ωφελιμιστική ηρεμία των απανταχού «ξενέρωτων».
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι η ομάδα μπάσκετ του ¶ρη έπαιξε χθες στον τελικό του ULEB CUP στο Σαρλερουά του Βελγίου μπροστά σε 5500 «τρελούς» οπαδούς της και έχασε (;) από τη Ντιναμό Μόσχας 73-60.