A+ A A-

Η κυρία Ντεμπουρ-άκη

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, με πρόσχημα τη στήριξη των αδικημένων "μη προνομιούχων", προωθήθηκε με απύθμενο θράσος και υποκρισία, σε κάθε γωνιά του κοινωνικού ιστού, ένας αποενοχοποιημένος αμοραλισμός, ο οποίος στην πορεία διογκώθηκε ανεξέλεγκτα και λειτούργησε ως κυρίαρχη ιδεολογία.
Μια ιδεολογία τυφώνας, η οποία στο διάβα της μπορούσε να συμπαρασύρει και να ισοπεδώσει τους πάντες, αφού κατάφερε να εξασφαλίσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη σιωπηρή υποστήριξη της πλειοψηφίας των Μέσων Ενημέρωσης και των «προοδευτικών διανοουμένων».
Οι τελευταίοι, εν προκειμένω, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, αφού τη βόλευαν με τα σχετικά οφίτσια και τα ανάλογα προνόμια, ασκούσαν επιλεκτική κριτική στο σαθρό καθεστώς της αρπαχτής και της λαμογιάς, η οποία σε καμία περίπτωση δεν αποτελούσε ουσιαστικό δομικό χτύπημα.
Από τη μία έριχναν άσφαιρα πυρά για την τιμή των όπλων και από την άλλη συναγελάζονταν με το καθεστώς για λόγους συμφέροντος, νομίζοντας ότι έτσι πετυχαίνουν με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Και το προοδευτικό μας προφίλ διατηρούμε φρέσκο και υλικά οφέλη αποκομίζουμε…
Το σφάλμα ήταν διπλό γιατί δεν γίνεται για πολύ να είσαι πράκτορας και υπηρέτης δύο αφεντάδων. Αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθείς και τότε, ότι αποκόμισες με την ανεντιμότητα και την υποκρισία, θα το χάσεις εις διπλούν.
Ανάπηρη ακεραιότητα δεν υπάρχει.
Ή είσαι ηθικός ή δεν είσαι. Αν είσαι ανήθικος έστω και 2% έχεις χάσει την ηθική ακεραιότητά σου. Αν μάλιστα είσαι από αυτούς που «παρέδιδαν μαθήματα» δεοντολογίας και εμφανιζόσουνα ανένδοτος πολέμιος της διαφθοράς, τότε το ηθικό πλήγμα είναι τεράστιο.
Έτσι είναι κύριε Σεραφείμ Φυντανίδη.
Δεν μπορεί να επιτρέπετε στη σύζυγό σας να αναλαμβάνει ολυμπιακά έργα και μάλιστα με αμφιλεγόμενες διαδικασίες, όταν από τις στήλες της εφημερίδας που διευθύνετε, ασκείτε συνεχώς έντονη κριτική στους διαπλεκόμενους της αρπαχτής.
Ακόμη και αν, από αδυναμία, δεν μπορούσατε να αντισταθείτε στη σύζυγό σας, έπρεπε πρώτα απ’ όλα να σκεφτείτε τους συναδέλφους σας δημοσιογράφους –δεν λέμε το «λαουτζίκο»- και να την αποτρέψετε να αναλάβει τέτοιες εργολαβίες.
Οι συνάδελφοί σας δημοσιογράφοι της «Ελευθεροτυπίας» αυτή τη στιγμή πληρώνουν και αυτοί το «διασυρμό», χωρίς να χρωστάνε τίποτα.
Και κάτι άλλο σημαντικό: όταν κάνεις ένα λάθος πρέπει να έχεις το θάρρος να το παραδέχεσαι εγκαίρως αναλαμβάνοντας το κόστος. Όταν δεν σώζεται η παρτίδα κοίτα να χάσεις με όσο το δυνατόν μικρότερο σκορ.
Τώρα, τι μπορεί άραγε να απαντήσει κανείς στον δημοσιογράφο της «Ελευθεροτυπίας» Μανώλη Δράκο (Δρακ.) που είχε αναλάβει την κάλυψη του ρεπορτάζ στην "Αθήνα 2004", ο οποίος στα αθλητικά παρασκήνια στις 6 Σεπτεμβρίου του 2002 υπό τον τίτλο "Συγγενείς" είχε γράψει:
"Επιτρέπεται; Συγγενικά πρόσωπα υψηλόβαθμων στελεχών της "Αθήνα 2004" να παίρνουν μέρος σε διαγωνισμούς της εταιρείας και να παίρνουν δουλειές μερικών δισεκατομμυρίων δραχμών. Μήπως μπορεί να μας απαντήσει κανείς;".
Τι θα απαντήσετε κύριε Φυντανίδη;


ΥΓ) Για την ιστορία αναφέρουμε ότι η κ. Βιργινία Βεντουράκη, σύζυγος του διευθυντή της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», Σεραφείμ Φυντανίδη, ως ευκαιριακός, λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, αντιπρόσωπος της ολλανδικής εταιρείας Ντεμπούρ (Deboer) πήρε προμήθεια 2% (όπως ελέχθη) για την κατασκευή προπονητηρίων στον ¶γιο Κοσμά, ορισμένα από τα οποία δόθηκαν με απευθείας ανάθεση ενώ κάποια αρνείται να τα παραλάβει ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού λόγω κακοτεχνιών.