Ενστάσεις και επιφυλάξεις για την 1η ΓΣ του νέου ΕΔΟΕΑΠ

Με ενστάσεις και επιφυλάξεις όσον αφορά τη νομιμότητα των αλλαγών του καταστατικού, - (έχει κατατεθεί προσφυγή στο ΣτΕ από κάποια μέλη) -, αλλά και την διαδικασία ψηφοφορίας που έγινε στα "πεταχτά" χωρίς ούτε καν να μετρηθούν οι υπέρ και οι κατά ψήφοι, ολοκληρώθηκε η 1η Γενική Συνέλευση του νέου ΕΔΟΕΑΠ.

Το κλίμα ήταν σε γενικές γραμμές ήπιο (απουσίαζαν περιέργως κάποιοι παραταξιάρχες αλλά και ο εκπρόσωπος των εργοδοτών) χωρίς τις οξείες αντιπαραθέσεις του παρελθόντος προφανώς γιατί ήταν η 1η Γενική Συνέλευση μετά την προσωρινή τουλάχιστον διάσωση του ασφαλιστικού οργανισμού και τα μέλη ήθελαν να προσανατολιστούν και να ακούσουν τις εξαγγελίες του νεοεκλεγμένου διοικητικού συμβουλίου. Υπήρχαν εξάλλου και νέα μέλη ύστερα από τη διεύρυνση του ΕΔΟΕΑΠ τα οποία δεν κουβαλούσαν μαζί τους τις αμαρτίες του παρελθόντος.

Οι ενστάσεις όπως προαναφέραμε αφορούσαν τις τροποποιήσεις του καταστατικού τις οποίες δεν ξεκαθαρίστηκε ποιοι και πότε ακριβώς τις αποφάσισαν και πως τις ενέκρινε το αρμόδιο υπουργείο. 

Είπαν κάποιοι ότι ήταν επιλογές της ενδιάμεσης κατάστασης, - δηλαδή της διοίκησης πριν από τις εκλογές (;) -  χωρίς βέβαια κανείς να δώσει λεπτομέρειες ή να αναλάβει την ευθύνη.

Μεταξύ των θεμάτων που εθίγησαν ήταν και η νομιμότητα της απώλειας της ιδιότητας του μετόχου-μέλους και η μετατροπή του σε απλό μέλος, κάτι που ήταν γνωστό από τότε που διεξήχθη το "δημοψήφισμα" για τη σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ και η αλλαγή της φυσιογνωμίας του.

Ο πρόεδρος Σταύρος, Καπάκος, αφού αναφέρθηκε στη μεγάλη προσπάθεια που έγινε από τις ενώσεις και όλους όσους εργάστηκαν για τη διάσωση, υπήρξε αισιόδοξος ότι ο οργανισμός θα τα καταφέρει να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια και να επιλύσει τα προβλήματά του (χρέη, υποδομές που θα εξυπηρετήσουν πανελλαδικά τα 27.000 πλέον άμεσα και έμμεσα μέλη κ.λπ.).

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Μαρία Αντωνιάδου, η οποία είναι και μέλος του ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, τονίζοντας τον αγώνα που έγινε για να ξεπεραστούν τα εμπόδια που απειλούσαν με κλείσιμο τον οργανισμό.

Επίσης, έκανε ειδική αναφορά στις προσφυγές στη δικαιοσύνη δεκαοκτώ εργοδοτών με στόχο την κατάργηση του πόρου 2% επί του τζίρου των επιχειρήσεων ενημέρωσης και ψυχαγωγίας που πρέπει να εξουδετερωθούν νομικά, διότι διαφορετικά θα ανακόψουν την εύρυθμη λειτουργία του ΕΔΟΕΑΠ και θα τον οδηγήσουν σε νέες οδυνηρές περιπέτειες.

Η προσφυγή πλήθους εργοδοτών για την κατάργηση του 2% αποτελεί τον εφιάλτη της διοίκησης αλλά και όλων όσων νοιάζονται για το μέλλον του ΕΔΟΕΑΠ και θα εκδικαστεί στις 17 Δεκεμβρίου.

Η "ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ" ΑΠΑΡΤΙΑ

Ένα σοβαρό θέμα που ετέθη αλλά ίσως αρκετοί δεν αντιλήφθηκαν τη σημασία του, -καθώς διεκόπη ο ομιλητής για να διεξαχθεί εσπευσμένα η ψηφοφορία (!) -  εντάσσεται στο πλαίσιο των αμφιλεγόμενης νομιμότητας αλλαγών του καταστατικού και αφορά στη συμπλήρωση του 1/20ου, δηλαδή του 5% των ψηφοφόρων που απαιτείται στην τέταρτη και τελευταία πρόσκληση για να διεξαχθεί η Γενική Συνέλευση.

Εκτός του ότι χάνεται χρόνος για να γίνονται τέσσερις αχρείαστες προσκλήσεις μέχρι να διεξαχθεί η Γενική Συνέλευση, η απαίτηση ορίου υπογραφών στην τελευταία πρόσκληση δεν εξασφαλίζει τη διεξαγωγή της!

Κι αυτό γιατί αν δεν συμπληρωθεί το 1/20ο δεν θεωρείται απαρτία (εν προκειμένω σε σύνολο 16500 ψηφοφόρων χρειάζονται 825 υπογραφές δηλαδή το 5%, ενώ αν το σύνολο είναι 17660 όπως αναφέρουν άλλες πληροφορίες τότε απαιτούνται 880 υπογραφές).

Αν δηλαδή για κάποιο είτε τυχαίο λόγο είτε δόλιο μποϊκοτάζ δεν μαζευτεί το κατ' επίφαση ποσοστό δημοκρατικής νομιμότητας 5%, δεν μπορεί να γίνει συνέλευση! Σκεφτείτε μια δύσκολη συγκυρία για τον ΕΔΟΕΑΠ που πρέπει να γίνει συνέλευση και να παρθούν σημαντικές αποφάσεις... 

Η πρότασή μας ήταν η τελευταία πρόσκληση να επιτρέπει τη διεξαγωγή της συνέλευσης με τους παρόντες όπως συμβαίνει σε πολλούς, δηλαδή στους περισσότερους, οργανισμούς.

Έτσι εξασφαλίζεται ότι η Γενική Συνέλευση θα διεξαχθεί σίγουρα, αλλά ταυτόχρονα εξασφαλίζεται και το κύρος των αποφάσεών της αφού κανείς δεν μπορεί να τις προσβάλει δικαστικά με πρόφαση την "στιγμιαία" απαρτία.

Όσοι παρευρέθησαν στην πολύωρη Γενική Συνέλευση τον Ιούνιο του 2012 θα θυμούνται την απόπειρα διάλυσής της και την αποχώρηση της τότε προέδρου για να αποφύγει το ψήφσμα που ζητούσε την παραίτησή της.

Αυτό που υποστήριξε για την πράξη της ήταν πως οποιαδήποτε απόφαση ήταν άκυρη γιατί η απαρτία που είχε συμπληρωθεί στην αρχή καταργήθηκε στη συνέχεια επειδή αποχώρησαν κάποιοι είτε για να επιστρέψουν στην εργασία τους είτε γιατί δεν άντεξαν τους πολύωρους διαξιφισμούς είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο.

Εν κατακλείδι όσοι αποφάσισαν απερίσκεπτα αυτές τις τέσσερις προσκλήσεις και την απαίτηση του 1/20ου στην τελευταία (στο παλιό καταστατισκό ήταν το 1/10ο αλλά τώρα ίσως επειδή διπλασιάστηκαν οι ψηφοφόροι το έκαναν 1/20ο), διέπραξαν ένα σοβαρό λάθος που αν δεν αλλάξει μπορεί στο μέλλον να το πληρώσουμε πολύ ακριβά.

Ας πάρει τουλάχιστον κάποιος την ευθύνη και ας διορθώσουν το λάθος... 

ΥΓ) Η απαρτία που απαιτούσε 825 υπογραφές ή κατ' άλλους 880, τελικά συμπληρώθηκε, αλλά οι παρόντες μόλις που ξεπέρασαν τους χίλιους οι οποίοι σιγά-σιγά άρχισαν να μειώνονται, ενώ μετά από τις τέσσερις ώρες που ήταν και η στάση εργασίας για να συμμετάσχουν οι εργαζόμενοι, ζήτημα αν είχε απομείνει το ένα δέκατο του ενός εικοστού...

ΥΓ2) Μπορεί να υπερψηφίστηκαν με τον αγωνιώδη τρόπο που προαναφέραμε ο ισολογισμός και τα αποτελέσματα χρήσης 2017 (έγινε ενημέρωση για την έκθεση ορκοτών λογιστών και Εξελεγκτικής Επιτροπής), να εγκρίθηκε ο προϋπολογισμός 2018 και ο διοικητικός και οικονομικός απολογισμός του ΔΣ, αλλά δεν κατατέθηκε προϋπολογισμός του 2019 διότι δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η απαραίτητη αναλογιστική μελέτη.

Όμως τι θα γίνει αν κάποιος αμφισβητήσει το κύρος των αποφάσεων της συνέλευσης υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε κατά την ψηφοφορία η απαραίτητη απαρτία;