Εδώ Πολυτεχνείο... (44η επέτειος)

Συμπληρώθηκαν 44 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου που σήμανε την αρχή του τέλους της επτάχρονης δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Το Πολυτεχνείο προέκυψε ως αυθόρμητη ιστορική αναγκαιότητα, ως αντίσταση στη χουντική καταπίεση και κατάπνυξη των δημοκρατικών ελευθεριών. Ήταν ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής, γι' αυτό κανένας δεν μπόρεσε να το σταματήσει ούτε θα μπορέσει να το καπηλευτεί.

Την Παρασκευή 17 Νοέμβρη 1973 οι σαστισμένοι δικτάτορες από τον παλμό του συγκεντρωμένου πλήθους των διαδηλωτών μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο, αποκάλυψαν το προσωπείο τους και η "αναίμακτος επανάστασις",  όπως αποκαλούσαν το πραξικόπημά τους, βάφτηκε στο αίμα.

Έκτοτε, είχε πλέον αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το απριλιανό καθεστώς και τον Ιούλιο του 1974 ήρθε η κατάρρευση και η αποκατάσταση της Δημοκρατίας που είχαν καταλύσει οι επίορκοι συνταγματάρχες.

Το κυρίαρχο σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία", που ακουγόταν τότε, είναι διαχρονικό και εξακολουθεί να αποτελεί διεκδίκηση των νέων κάθε γενιάς.

Ο εορτασμός της εξέγερσης κάθε χρόνο είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής σε αυτούς που έπεσαν για την ελευθερία.  

Ταυτόχρονα σημαίνει και υπενθυμίζει την αποφασιστικότητα και την ετοιμότητα του δημοκρατικού λαού να υπερασπισεί τη δημοκρατία απέναντι σε κάθε επίδοξο εχθρό της.