Ανακατατάξεις σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων των δημοσιογράφων εξελίσσονται  στο ραδιόφωνο του City FM. Κακοποιώντας κάθε έννοια δεοντολογίας απολύουν τηλεφωνικά χωρίς πολλές κουβέντες και εξηγήσεις.  Οι επιστολές στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ είναι αποκαλυπτικές.  Στη νέα διοίκηση του σταθμού υπό τον ΔΟΛ και τον επιχειρηματία Βίκτωρα Ρέστη εστάλησαν τα πρώτα εξώδικα.
Τι μπορεί να κάνει άραγε η ΕΣΗΕΑ η οποία δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή  ούτε προεδρείο;
από το http://ergazomenoieleftherostipos.blogspot.com/


Προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ


Αγαπητοί συνάδελφοι

Κατά τη διάρκεια της μεγάλης νύχτας για την ελληνική δημοσιογραφία συνεχίζονται αδιαλείπτως οι βίαιες επιθέσεις κατά της επαγγελματικής αξιοπρέπειας των δημοσιογράφων. Ανεξέλεγκτοι εργοδότες –νεόκοποι και παραδοσιακοί- με την αποθράσυνση που τους επιτρέπει η πλήρης ανυπαρξία του συνδικαλιστικού μας οργάνου, παραβιάζουν γραπτούς και άγραφους κανόνες.

Η ιδιοκτησία του ραδιοφωνικού σταθμού City ενημέρωνε χθες Τετάρτη τους δημοσιογράφους την ώρα που εκπροσωπούσαν το σταθμό στις τελετές παράδοσης των υπουργείων ότι λύεται η σχέση εργασίας τους. Προηγουμένως είχε εξαντληθεί κάθε ψυχολογική πίεση προκειμένου δημοσιογράφοι με βαριές προϋπηρεσίες έως και 25 χρόνων, στη διάρκεια των οποίων έχουν διακριθεί για την επάρκεια, το ήθος και την ανεξαρτησία της γραφίδας και της φωνής τους, να συναινέσουν στην επαγγελματική τους ταπείνωση προσφέροντας στη νέα ιδιοκτησία του σταθμού
εκτός από το ρεπορτάζ και διάφορες εξωσυμβατικές υπηρεσίες. Με μοναδική αμοιβή τους πενιχρά επιμίσθια ακόμη και πολιτικοί συντάκτες πιέστηκαν να προσφέρουν υπηρεσίες δακτυλογράφου απομαγνητοφωνήσεων για λογαριασμό του γραφείου Τύπου του σταθμού, παράλληλα με την κάλυψη του πολιτικού ρεπορτάζ (!!!) με δέλεαρ τη διατήρηση της θέσης εργασίας τους. Η ιδιοκτησία του σταθμού διέρρηξε κάθε σχέση της με τη δεοντολογία θυροκολλώντας την απόλυση ενός από τους καλύτερους και εμπειρότερους δημοσιογράφους στον τομέα του, με
διεθνείς διακρίσεις, την ώρα που ο συνάδελφος ήταν στο στούντιο και έγραφε την εκπομπή του κι ενώ είχε προηγηθεί η δημοσίευση διαφημιστικών καταχωρίσεων στο Βήμα και τα Νέα, όπου διατυμπανιζόταν –μετά φωτογραφίας- η συμμετοχή του συναδέλφου στο νέο πρόγραμμα του σταθμού. Αν όλα αυτά δεν συνιστούν ωμό κανιβαλισμό σε βάρος εργαζομένων που μόλις προ τριμήνου γονάτισαν υπό το βάρος του λουκέτου στον Ελεύθερο Τύπο και το City, τότε ακόμη και οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

Υ.Γ. : Προφανώς δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο City στη συγκυρία αυτή είναι το μοναδικό μέσο που δεν εκπροσωπείται στο Μικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ.


Αγαπητοί συνάδελφοι

Καληνύχτα και καλή τύχη.

Γιούλη Μανώλη




Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Προς το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ

Από Νάσο Χατζητάκο (μέλος ΕΣΗΕΑ)

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Στα τέλη του 2007 ξεκίνησα τη συνεργασία μου με τον υπό δημιουργία -τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο- ραδιοφωνικό σταθμό «City 99,5». Οντας εργαζόμενος του μιντιακού ομίλου του Θεόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου, με αδιάλειπτη παρουσία και απασχόληση στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» από τα τέλη Ιουλίου του 1995, συμφώνησα στην παροχή των υπηρεσιών μου στο «City 99,5» με σύμβαση μερικής απασχόλησης, αορίστου χρόνου.

Σύμφωνα με την ενημέρωση την οποία είχαμε από τα στελέχη του ομίλου και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, το συγκεκριμένο είδος σύμβασης, με αμοιβή ίση με το μισό της πλήρους απασχόλησης, είχε προκριθεί σαν μια κοινά αποδεκτή λύση για τον τρόπο αμοιβής των συντακτών του «Ελεύθερου Τύπου» οι οποίοι θα συμμετείχαν και στον «City 99,5» από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του. Το αντικείμενο της εργασίας μου αφορούσε στην κάλυψη του εργατικού και ασφαλιστικού ρεπορτάζ.

Στη βάση αυτή, με επαγγελματική ευσυνειδησία, σταθερά και αδιάλειπτα, παρείχα τις υπηρεσίες μου στο «City 99,5» πιστεύοντας στη δυνατότητα επιτυχίας του εγχειρήματος. Η εργασιακή μου σχέση με το συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό δεν σταμάτησε ούτε με την ανακοίνωση του κλεισίματος του ομίλου Αγγελοπούλου, στα τέλη Ιουνίου του 2009.

Θεωρώντας ότι όλοι όσοι αποτελούσαμε συστατικά στοιχεία του «City 99,5», είχαμε τις δυνατότητες να τον ανεβάσουμε ακόμη πιο ψηλά στις ακροαματικότητες και να συμβάλλουμε περαιτέρω στη σταθερή άνοδο που παρουσίαζε όλο το χρονικό διάστημα πριν την αιφνίδια απόφαση για τη λύση και εκκαθάριση των δύο εταιρειών του ομίλου, παρέμεινα στη θέση μου. Δεν έλυσα οικειοθελώς τη σχέση εργασίας μου, λαμβάνοντας τους 3 μισθούς τους οποίους έδινε σαν «μπόνους αποχώρησης» η προηγούμενη ιδιοκτησία. Για τους ίδιους λόγους, δεν συμμετείχα στην
άτυπη εθελούσια έξοδο (με το αντίστοιχο «πριμ αποχώρησης») στην οποία προχώρησε η νέα ιδιοκτησία – όμιλος Ρέστη, μέσα στην πρώτη εβδομάδα από τη μεταβίβαση του σταθμού.

Αντιθέτως, αν και η διεύθυνση του «City 99,5» παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μου δεν προχώρησε, ως όφειλε εξαρχής, σε επαναδιαπραγμάτευση μαζί μου για τη μετατροπή της σύμβασης μερικής σε πλήρους απασχόλησης (αφού πλέον δεν ίσχυαν οι αρχικοί όροι της συμφωνίας μου με την προηγούμενη ιδιοκτησία) κλήθηκα στις αρχές του Σεπτεμβρίου 2009 να καλύπτω δύο επιπρόσθετα υπουργεία (Οικονομίας και Οικονομικών) σε εικοσιτετράωρη βάση, μέχρι και τις 4 Οκτωβρίου. Η υπόσχεση της διεύθυνσης ήταν ότι αμέσως μετά θα γινόταν επαναδιαπραγμάτευση
της σύμβασης μου για την μετατροπή της σε πλήρους απασχόλησης.

Στο ίδιο πλαίσιο, κλήθηκα να καλύψω από τα ξημερώματα μέχρι και το απόγευμα της Κυριακής 4 Οκτωβρίου και το υπουργείο Εσωτερικών, συμβάλλοντας στην επιτυχή κάλυψη των εθνικών εκλογών.

Ωστόσο, μέσα σε μόλις 3 εικοσιτετράωρα, οι υποσχέσεις της εργοδοσίας αποδείχθηκαν προσχηματικές και ψευδείς. Συνεχίζοντας, παρά τις διαβεβαιώσεις που είχα πάρει ένα μήνα πριν, να καλύπτω τα 3 υπουργεία, την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, και ενώ βρισκόμουν στην τελετή παράδοσης παραλαβής του υπουργείου Εργασίας για λογαριασμό του «City 99,5», δέχθηκα τηλεφώνημα από τον υπεύθυνο για θέματα προσωπικού, κ. Θρασυβούλου. Αιφνιδιαστικά, ο κ. Θρασυβούλου μου τόνισε ότι αποτελεί ειλημμένη απόφαση της επιχείρησης να λυθεί η σχέση εργασίας μου και
για το λόγο αυτό με κάλεσε να μεταβώ στα γραφεία του σταθμού, την Πέμπτη 8 Οκτωβρίου. Με ανάλογο τρόπο, όπως έμαθα εκ των υστέρων, ο κ. Θρασυβούλου έλυσε τις σχέσεις εργασίας ακόμη 3 έγκριτων συναδέλφων μου (της κυρίας Γ. Μανώλη και των κ.κ. Π. Καρβουνόπουλου και Α. Τσούπου) ενώ ανάλογα φαινόμενα έμαθα ότι είχαν προηγηθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων εβδομάδων με εν κρυπτώ απολύσεις.

Πιστεύω ότι τόσο η δική μου απόλυση όσο και οι απολύσεις των συναδέλφων μου, χωρίς να έχει προηγηθεί η οποιαδήποτε όχληση από το γενικό διευθυντή του σταθμού, κ. Γιάννη Πολίτη, για την ποιότητα της παρεχόμενης εργασίας μας, είναι παράνομες και καταχρηστικές. Με την απόφαση αυτή, η οποία δεν στηρίζεται σε οποιαδήποτε οικονομία κλίμακας όταν αναφερόμαστε σε μισθούς της τάξης 604 ευρώ (αυτή ήταν η αμοιβή μου για το Σεπτέμβριο), η εργοδοσία είχε εκ των προτέρων ως στόχο:

α) Την εξαπάτηση μου για τη μη έγκαιρη μετατροπή της σύμβασης μου, από μερικής σε πλήρους απασχόλησης,

β) Την εξαπάτηση μου, καθ’ όλη τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου 2009, για την καθημερινή και επί εικοσιτετράωρης βάσης κάλυψη των αναγκών του «City 99,5», με αμοιβή κατά πολύ μικρότερη από την προβλεπόμενη στην Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του κλάδου μου.

γ) Την άσκηση εκδικητικής συμπεριφοράς σε βάρος μου επειδή διεκδίκησα τα αυτονόητα, δηλαδή τη σύμβαση εργασίας μου.

Πολύ απλά, η νέα ιδιοκτησία και διεύθυνση του σταθμού, παρά το γεγονός ότι μας εμπιστεύτηκε θέσεις ευθύνης τις οποίες –εκτός των συμβατικών μας υποχρεώσεων- καλύψαμε με επιτυχία, μας εξαπάτησε και μας πέταξε έξω από το σταθμό στον οποίο εργαζόμαστε από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του σαν αποδιοπομπαίους τράγους, με τρόπο μάλιστα ο οποίος μας μειώνει ηθικά αλλά και επαγγελματικά. Και αυτό ενώ ο «City 99,5», εσκεμμένα όπως όλα δείχνουν, δεν έχει ακόμη νόμιμα εκλεγμένο εκπρόσωπο εργαζομένων στην ΕΣΗΕΑ.

Μήπως ο εκπρόσωπος θα οριστεί αφότου η νέα ιδιοκτησία πετάξει στο δρόμο όσους εργαζομένους επιθυμεί, χωρίς καμιά αντίδραση απέναντι στην ανήθικη συμπεριφορά και τακτική της; Ευελπιστώ ότι οι αντιδράσεις σας προς την κατεύθυνση αυτή θα είναι άμεσες έτσι ώστε να αποσοβηθούν ανάλογα φαινόμενα.

Όπως, επίσης, θέλω να πιστεύω ότι οι κινήσεις σας θα είναι άμεσες και για την προστασία τη δική μας, των ατόμων δηλαδή που ήδη εξαπατηθήκαμε και γίναμε τα «εύκολα θύματα» μιας εργοδοσίας η οποία δεν σέβεται την επαγγελματική και ανθρώπινη αξιοπρέπεια των ανθρώπων οι οποίοι επιθυμούν να έχουν μια θέση εργασίας και μια αξιοπρεπή αμοιβή. Και οι ενέργειες σας δεν θα πρέπει να είναι επιδερμικές.

Ο κλάδος μας βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών. Η απαξιωτική συμπεριφορά των ιδιοκτητών των ΜΜΕ και οι νέες επιχειρηματικές λογικές έχουν μετατρέψει τους δημοσιογράφους σε χαμάληδες με μισθούς πείνας κα έχουν εκμηδενίσει την ποιότητα του δημοσιογραφικού προϊόντος, τη στιγμή που μια μικρή ελίτ του χώρου μας, διαδραματίζοντας το ρόλο του μεταφορέα της γνώμης οργανωμένων συμφερόντων, διαβιεί πλουσιοπάροχα με αμοιβές που ξεπερνούν τα όρια της λογικής. Πλέον, για τη μεγάλη πλειοψηφία του χώρου, η
δημοσιογραφία δεν θα μπορεί μέσα στα αμέσως επόμενα χρόνια να αποτελεί τίποτα άλλο παρά μόνο χόμπι, αφού με τις αμοιβές που διαμορφώνονται δεν θα είναι δυνατό να καλύπτονται ούτε καν οι στοιχειώδεις ανάγκες της καθημερινότητας.

Σας ζητώ να αντιδράσετε άμεσα τόσο για τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο «City 99,5» όσο και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις του κλάδου. Και αυτό για να μπορούμε όλοι και αύριο να είμαστε περήφανοι για τον κλάδο μας και για την εργασία μας. Εμείς, όσοι ζήσαμε το «λουκέτο» στον «Ελεύθερο Τύπο» και στο «City 99,5» το περασμένο καλοκαίρι και αγωνιστήκαμε τόσο για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των συναδέλφων μας, όσο και για να επαναλειτουργήσουν τα δύο μέσα, γνωρίζουμε καλά ότι εάν δεν υπάρξει άμεσα, δυναμική και κοινή από όλους
αντίδραση, τότε η επόμενη μέρα για το χώρο της δημοσιογραφίας θα είναι ακόμη πιο «μαύρη», ακόμη πιο δυσάρεστη και όπως όλα δείχνουν, θα είναι μη αναστρέψιμη.


Με εκτίμηση

Νάσος Χατζητσάκος