A+ A A-

Οι AXON-ες της διαπλοκής

Το καθεστώς των "κολλητών" αποδεικνύεται πολύ ανθεκτικό παρά τις εξαγγελίες των εκσυγχρονιστών για μια ισχυρή Ελλάδα, για μια ισχυρή κοινωνία.

Η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση του κ. Σημίτη δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει το πολιτικό-οικονομικό τοπίο και να θεσπίσει υγιείς κανόνες ανταγωνισμού.

Το ζητούμενο σήμερα είναι απλα ένας υγιής καπιταλισμός, αλλά απ' ότι φαίνεται είναι εξαιρετικά δύσκολο να λειτουργήσει ακόμη και υπό τις οδηγίες μιας σοσιαλιστικής, όπως τουλάχιστον αρέσκεται να αποκαλείται- κυβέρνησης.

Οι "κρατικοδημιούργητοι", δήθεν "αυτοδημιούργητοι", επιχειρηματίες προσκαλούν την κυβέρνηση να συμβάλλει στα επενδυτικά τους "οράματα" προκαλώντας την οργή των εργαζομένων, όπως έδειξαν οι περιπτώσεις του επίδοξου αγοραστή της Ολυμπιακής Θωμά Λιακουνάκου, αλλά και του προέδρου της Ιντρακόμ Σωκράτη Κόκκαλη.

Ο μεν πρώτος, με πολύ θράσος, κήρυξε πτώχευση στην εταιρεία του Axon Airlines αφήνοντας άνεργους 300 εργαζόμενους, ενώ διεκδικούσε παράλληλα την Ολυμπιακή Αεροπορία. Ο δεύτερος, ... υπόδειγμα του fair play, πρότεινε να εντάξει την εταιρεία του στον ΟΤΕ και να παίρνει το ποσοστό του ως άνετος εισοδηματίας. Με άλλα λόγια να πληρώνεται από το ελληνικό δημόσιο όπως κάνει πάνω-κάτω μέχρι σήμερα, αλλά κάπως πιο άνετα, χωρίς να κουράζεται με προμήθειες κ.λπ.

Όλα αυτά τα απαράδεκτα τριτοκοσμικά φαινόμενα αν συνδυαστουν και με το κοψιμο στον αερα της τηλεοπτικης εκπομπης "Ζουγκλα" του Μακη Τριανταφυλλοπουλου συνθετουν ενα τοπιο "ατελειωτης παραγκας" για το οποιο κανενας ευρωλαντερ δεν ειναι δυνατον να νοιωθει υπερηφανος.

Τι να τα κανεις τα ευρω οταν δεν εχεις φραγκο-υπόβαθρο κυριε εκσυγχρονιστη μου;

  • Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
  • Κατηγορία: Επικαιρότητα

Δεν έπεσαν ματαίως...

Εδώ Πολυτεχνείο, 17 Νοεμβρίου 1973: πέρασαν ήδη είκοσι εννεα
χρόνια...
"Όλβιος εστι όστις της ιστορίας έσχεν μάθησιν".
----------------------------------------------------
Εδώ Πολυτεχνείο, 17 Νοεμβρίου 1973: πέρασαν ήδη είκοσι εννεα χρόνια...
"Όλβιος εστι όστις της ιστορίας έσχεν μάθησιν".
-----------------------------------------------------
Εδώ Πολυτεχνείο, 17 Νοεμβρίου 1973: πέρασαν ήδη είκοσι εννεα
χρόνια...
"Όλβιος εστι όστις της ιστορίας έσχεν μάθησιν".
-----------------------------------------------------
κ.ο.κ...
In memoriam...

  • Γράφτηκε από τον/την Ρεπόρτερ
  • Κατηγορία: Επικαιρότητα

3η Διάσκεψη Νέων Κοινοβουλευτικών Ανατολικής Μεσογείου

Ρόδος, 26 Οκτωβρίου 2001



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ



Δε χωρεί καμία υπεράσπιση στην τρομοκρατία, στη βία που στρέφεται εναντίον αθώων. Στο φανατισμό που, στο όνομα της όποιας αδικίας, γίνεται πρόξενος άλλης αδικίας και κήρυκας μίσους, βίας και αίματος.
Απέναντι στην τρομοκρατία, υπάρχει μόνο μία στάση: η ανυπόκριτη, απόλυτη καταδίκη.
Με βάση αυτή τη διαπίστωση ξεκίνησε χθες αργά το βράδυ, στο Κάστρο των Ιπποτών στη Ρόδο, την ομιλία του στην 3η Διάσκεψη Νέων Κοινοβουλευτικών των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Απόστολος Κακλαμάνης, κηρύσσοντας ταυτόχρονα και την έναρξη των εργασιών της Διάσκεψης που για τρίτη συνεχή φορά διοργανώθηκε από το Διεθνές Ινστιτούτο για τη Δημοκρατία του Συμβουλίου της Ευρώπης και το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Η απάντηση στη στάση και την απειλή της τρομοκρατίας, επεσήμανε ο Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, δεν βρίσκεται στον περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων που αποτελούν κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού.
-«Η απάντηση βρίσκεται, παράλληλα με το συνεχή, σκληρό αγώνα κατά της τρομοκρατίας και με τη δίωξη των φυσικών και ηθικών αυτουργών της, στην ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών, στην άρση των ανισοτήτων, κοινωνικών και οικονομικών, που κρατούν ολόκληρες περιοχές του πλανήτη καθηλωμένες στην υπανάπτυξη και που χωρίζουν τους ανθρώπους και τους λαούς, σε έχοντες και μη κατέχοντες, σε πλούσιους και φτωχούς - εύκολη λεία του φανατισμού, της θρησκοληψίας και του μίσους που αξιοποιεί η τρομοκρατία».
Προλογίζοντας την έναρξη των εργασιών της διάσκεψης, το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Ινστιτούτου για την τρομοκρατία και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Αριστοτέλης Παυλίδης, επεσήμανε την σημαντική συμβολή που είχε, μέχρι τώρα, η δραστηριότητα του Ινστιτούτου στην ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών στις χώρες των Βαλκανίων και αναφέρθηκε στις νέες πρωτοβουλίες που μπορεί να αναλάβει στο μέλλον το Ινστιτούτο για την αποκατάσταση της επικοινωνίας και της αλληλοκατανόησης μεταξύ των λαών και των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου.
Αλληλέγγυος με τις απόψεις που εξέφρασε ο Πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, για τους τρόπους αντιμετώπισης της διεθνούς τρομοκρατίας, τάχθηκε και ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης Λόρδος Ράσσελ-Τζόνστον που αναφέρθηκε εκτενώς, στις πρωτοβουλίες και τη δράση που ανέλαβε το Συμβούλιο της Ευρώπης αμέσως μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον.
Στην 3η Διάσκεψη Νέων Κοινοβουλευτικών των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, που ξεκίνησε χθες και θα διαρκέσει μέχρι και αύριο συμμετέχουν κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες από την Κύπρο, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Αίγυπτο και την Ελλάδα και κατά τη διάρκειά της θα συζητηθούν θέματα που αφορούν στην καταπολέμηση της παράνομης διακίνησης λαθρομεταναστών και ναρκωτικών στη Μεσόγειο και τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας της εφαρμοζόμενης νομοθεσίας στον τομέα της καταπολέμησης αυτών των φαινομένων

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα

"Ο Πελέ ήταν μεγάλος ποδοσφαιριστής αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έλεγε πάντα μάλιστα κύριε:
Γιατί ποτέ δεν είχε διαφωνήσει με τις διάφορες εξουσίες: τη FIFA, την UEFA, τον Χαβελάνζε, τον Μπλάτερ κ.ο.κ.
Τάδε έφη Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα για τον μεγάλο αντίζηλό του θέλοντας να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια τη διαφορά του χαρακτήρα τους. Είπε κι άλλα ο "πίμπε ντε όρο" που είδαμε στην εκπομπή "Κόκκινο Πανί" του Παύλου Τσίμα, όπως ότι δεν είναι κομμουνιστής αλλά λατρεύει τον Φιντέλ Κάστρο και τον κουβανικό λαό για την αξιοπρέπειά τους. Γιατί παρά τη φτώχεια τους δεν έσκυψαν ποτέ το κεφάλι στην υπερδύναμη που έχει την Κούβα στην πρέσα του εμπάργκο εδώ και σαράντα χρόνια.
Όλα αυτά είναι αξιομνημόνευτα γιατί σήμερα ο μεγάλος αργεντινός μάγος της μπάλας δίνει τον αποχαιρετιστήριο αγώνα του τιμώμενος από όλα τα μεγάλα αστέρια του λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου στο στάδιο Μπονμπονέρα.
Γιατί ο Μαραντόνα, με το μοναδικό αριστερό πόδι που ζωγράφιζε στο χορτάρι είναι η ενσάρκωση της περηφάνειας απέναντι στις αδικίες των ισχυρών. Γιατί παρά τα δισεκατομμύρια που κέρδιζε δεν του πήγαινε να προδώσει την ταπεινή καταγωγή του και να επαναπαυτεί στις δάφνες του. Δεν του πήγαινε να αλλάξει στρατόπεδο. Γιατί ήθελε να ξέρουν όλοι αυτοί που τον λάτρευαν και παραλληρούσαν με τα κόλπα του στο γήπεδο ότι είναι "δικός τους". Ότι μπορούν και αυτοί διαμέσου του ειδώλου τους να βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα στα αφεντικά της καθημερινότητά τους.
Σήμερα, 11 Νοεμβρίου 2001, διεξάγεται το αποχαιρετιστήριο ματς προς τιμήν του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Στις 14 Νοεμβρίου, στον αγώνα Αργεντινής-Ουρουγουάης για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, η φανέλλα με το νούμερο 10, θα αποσυρθεί για πάντα από όλες τις εθνικές ομάδες ποσοσφαίρου της Αργεντινής και θα παραδωθεί στον "πίμπε ντε όρο".
¶ξιος!

ΥΓ/ Βέβαια, υπάρχουν και τα ναρκωτικά. Το κακό παράδειγμα στους νέους που πρέπει να έχουν άμεμπτα -και εν ανάγκη ψεύτικα- πρότυπα. Δεν θα ασχοληθούμε με αυτά, ημέρα γιορτής που είναι.
Σίγουρα ο Μαραντόνα δεν είναι "πολιτικά ορθός", ούτε "παιδάκι του όποιου συστήματος", είναι fuori classe, όπως λένε οι Ιταλοί τους παιχταράδες. Οι Ιταλοί που δεν του συγχώρεσαν ποτέ τον εντός έδρας αποκλεισμό της "Σκουάντρα Ατζούρα" από τον τελικό του Μουντιάλ και έκτοτε ανέθεσαν στη Μαφία να τον εξοντώσει.