Ακόμη και στην περίπτωση που ο Πάνος Καμμένος αποχωρώντας από την κυβέρνηση κατάφερνε να πείσει να τον ακολουθήσει ο απαραίτητος αριθμός βουλευτών των ΑΝΕΛ που δεν θα επέτρεπε την πλειοψηφία των 151 εδρών, ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, θα διέθετε εναλλακτικές λύσεις:

α) Να βρει άλλη στήριξη πλειοψηφίας από βουλευτές άλλων κομμάτων ή ανεξάρτητους,

β) Να συνεχίσει τη θητεία του με κυβέρνηση μειοψηφίας υπό την στήριξη ανοχής κάποιων βουλευτών που θα εγκρίνουν την παρούσα χρονική περίοδο τη συνέχιση του βίου της και δεν είναι υπέρ μιας πρότασης μομφής

Με δεδομένο ότι μόνο μια πρόταση μομφής που θα υπερψηφιστεί από 151 βουλευτές μπορεί να ρίξει την κυβέρνηση, κι ενώ κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή στη διάθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η επιβίωση της κυβέρνησης έχει ακόμη ένα μη ευκαταφρόνητο χρονικό περιθώριο.

Όμως, αν μετά την αποχώρηση Καμμένου, μετατραπεί σε κυβέρνηση μειοψηφίας που θα εξακολουθήσει να υπάρχει υπό την στήριξη ανοχής βουλευτών που δεν θα ψήφιζαν μια ενδεχόμενη πρόταση μομφής της Νέας Δημοκρατίας εναντίον της, τότε θα είναι μεν νόμιμη αλλά, - λόγω πολιτικής αξιοπρέπειας-, δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ στην εξουσία και πρέπει να οδηγήσει εντός εύλογου χρόνου τη χώρα σε εκλογές.

Κυβέρνηση μειοψηφίας είχαμε τον Νοέμβριο του 1963 μετά την πρώτη νίκη της Ένωσης Κέντρου απέναντι στην ΕΡΕ υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπανδρέου, η οποία δεν εξασφάλισε απόλυτη πλειοψηφία εδρών (είχε 139 έδρες).

Τότε ο «Γέρος» κυβέρνησε υπό την ανοχή και τη στήριξη της ΕΔΑ που είχε 28 έδρες για δύο περίπου μήνες στους οποίους ψηφίστηκαν μάλιστα σημαντικά νομοσχέδια όπως η καθιέρωση της δωρεάν παιδείας, η ρύθμιση των χρεών των αγροτών, καθώς και η απόλυση σημαντικού αριθμού πολιτικών κρατουμένων από τις φυλακές.

Στη συνέχεια και ενώ είχε πάρει ψήφο εμπιστοσύνης μετά τα μέσα Δεκεμβρίου, ο Παπανδρέου που δεν ήθελε να στηρίζεται στις ψήφους της ΕΔΑ, παραιτήθηκε και προκηρύχθηκαν εκλογές για τις 16 Φεβρουαρίου του 1964 οι οποίες έδωσαν στην Ένωση Κέντρου την  απόλυτη πλειοψηφία με εκλογικό θρίαμβο που άγγιξε σε ποσοστό το 53%.  

Εκείνη η κυβέρνηση ακολούθησε την πτώση του δεκαετούς κράτους της Δεξιάς που ήταν στην εξουσία από τον Νοέμβριο του 1952 υπό τον στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο και έληξε τον Νοέμβριο του 1963 με την ήττα της ΕΡΕ και την αποχώρηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Εν κατακλείδι για ένα διάστημα μέχρι τον ερχόμενο Μάιο, οπότε θα γίνουν οι ευρωεκλογές και οι αυτοδιοικητικές εκλογές, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, διαθέτει τις προϋποθέσεις να επιβιώσει, αν το θελήσει ο πρωθυπουργός και δεν πέσει ύστερα από πρόταση μομφής.

Ακόμη και σε περίπτωση που αναγκαστεί να μετατραπεί σε κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τον όρο της ανοχής και στήριξης κάποιων βουλευτών, έχει περιθώριο πολιτικής νομιμοποίησης τουλάχιστον τριών μηνών με βάση και το ιστορικό δεδομένο της Ένωσης Κέντρου το 1963.

Θα λέγαμε μάλιστα ότι η Ένωση Κέντρου δεν ήταν στην εξουσία τότε, αλλά σχημάτισε εξαρχής κυβέρνηση μειοψηφίας μετά τις εκλογές, υπό την στήριξη ανοχής της ΕΔΑ.

Αυτό είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από τη Δεξιά παράταξη ακόμη και εναντίον  του βασιλιά Παύλου, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι την είχε «νομιμοποιήσει» δίνοντας την εντολή σχηματισμού της στον Γεώργιο Παπανδρέου, λόγω αντιπάθειας προς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Η ΔΗΜΟΣIΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!

ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣIΕΥΣΗΣ!

Το νέο έτος, που τυχαίνει να είναι και έτος εκλογών, μπήκε δυστυχώς με έντονα χαρακτηριστικά πολιτικής ηχορύπανσης.

Κυριάρχησε από τις πρώτες ημέρες το απύθμενο θράσος και η ανερυθρίαστη διασπορά πολιτικάντικης σπέκουλας και ψευδολογίας.

Αφορμή για τη συναυλία της πολιτικής ηχορύπανσης αποτέλεσε η εξέλιξη της υπόθεσης Novartis και ο αποκαλυφθείς στο ευρύ κοινό προστατευόμενος μάρτυρας καθηγητής στο πεδίο των υπηρεσιών υγείας, Νίκος Μανιαδάκης, ο οποίος προσπάθησε να δραπετεύσει από τη χώρα οικογενειακώς, όταν έμαθε ότι είχε μετατραπεί σε κατηγορούμενο παθητικής δωροδοκίας.

Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε έξαλλες κωμικοτραγικές αντιδράσεις καθώς κάποιοι οι οποίοι εμφανίζονται ως προστάτες της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, επιτέθηκαν απειλώντας εμμέσως πλην σαφώς τους λειτουργούς της, κάνοντας μάλιστα λόγο για Εσχάτη Προδοσία!

Οι συμπεριφορές αυτές για κάθε λογικό πολίτη, άσχετα με την κομματική του συμπάθεια, είναι ακατανόητες και προδίδουν μάλλον πανικό.  

Είναι εμφανές πλέον, ακόμη και στους ανυποψίαστους, ότι το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας δεν είναι διαθέσιμο να «αλλάξει πίστα» και να προσαρμοστεί σε ένα πολιτισμένο πλαίσιο αντιπαράθεσης.

Δεν υπάρχει ο ελάχιστος σεβασμός μεταξύ των αντιπάλων που θα εξασφάλιζε ένα πολιτισμένο επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης και ανταλλαγής επιχειρημάτων.

Ιδιαίτερα κάποιοι από το ante imperium πολιτικό προσωπικό, έχουν επιλέξει το εύκολο κέρδος της διέγερσης του θυμικού των ιθαγενών, την πολεμική αντεπίθεση και την ακραία πόλωση.  

Το ίδιο συμβαίνει και με τα περισσότερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία συνεχίζουν ως βαποράκια και ιμάντας μετάδοσης της γραμμής της διαπλοκής και της καιροσκοπικής αλληλοεξυπηρέτησης με τις διαθέσιμες ορατές και αόρατες καθεστωτικές δυνάμεις.

Έρχεται τσουνάμι εκλογικής παραπληροφόρησης...

ΥΓ) Πρέπει να τονίσουμε ότι η Εσχάτη Προδοσία είναι ποινή που επιβάλλεται και αφορά κυρίως σε περιόδους πολέμου και ότι π.χ. ακόμη και στην περίπτωση του Νίκου Μπελογιάννη, χρειάστηκε να γίνουν δύο δίκες για να επιβληθεί και να εκτελεστεί η ποινή του θανάτου.

Στην πρώτη δίκη που δικάστηκε με τον νόμο 509/1947 με την κατηγορία της ανασυγκρότησης του ΚΚΕ δεν μπορούσαν να τον στείλουν στο εκτελεστικό απόσπασμα για Εσχάτη Προδοσία.

Δηλαδή, παρόλο που εργαζόταν για την ανασυγκρότηση του παράνομου ΚΚΕ και μάλιστα μόλις δύο χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, αυτό δεν αποτελούσε Εσχάτη Προδοσία.

Έτσι, χρειάστηκε να γίνει και δεύτερη δίκη τον Φεβρουάριο του 1952 με τον Μεταξικό νόμο 375/1936  για Εσχάτη Προδοσία με τον οποίο τον καταδίκασαν ως κατάσκοπο, όταν ανακαλύφθηκαν οι ασύρματοι επικοινωνίας με την ηγεσία του ΚΚΕ στο εξωτερικό.

Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς πόσο κωμικοτραγικό είναι να μιλάνε σήμερα κάποιοι και μάλιστα εναντίον λειτουργών της Δικαιοσύνης για Εσχάτη Προδοσία, επειδή κατά την άποψή τους δεν τηρούν τη νομική διαδικασία που τους συμφέρει…    

ΥΓ2) Ο κατηγορούμενος, αμφιλεγόμενης συμπεριφοράς καθηγητής, Νίκος Μανιαδάκης, παρουσιάστηκε στην εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ με τη Σία Κοσιώνη ως άμεμπτος αθώα περιστερά, λέγοντας ότι έχει ελεγχθεί περισσότερο από κάθε Έλληνα πολίτη και δεν του βρήκαν καμία παρανομία.

Βέβαια, ξέχασε να πει, ούτε ρωτήθηκε από τη δημοσιογράφο, για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό που του βρήκαν οι αρχές και εξ’ αυτού αναγκάστηκε να πληρώσει μισό εκατομμύριο ευρώ για να μην οδηγηθεί στη φυλακή. Θράσος απύθμενο…