Οι εκλογές της 7ης Μαρτίου είναι η μεγάλη ευκαιρία για τους ψηφοφόρους να δώσουν ένα καλό μάθημα στο δικομματικό σύστημα το οποίο τα τελευταία είκοσι τουλάχιστον χρόνια, με το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη γραμμή, κατάφερε να απαξιώσει τον πολιτικό διάλογο και τις προοδευτικές ιδέες.

Το ΠΑΣΟΚ, λειτουργώντας ως προκεχωρημένο φυλάκιο του αστικού καθεστώτος, έχει εξασφαλισμένη τη συμπαράσταση και τη συνδρομή του. Όταν κινδυνεύει από συμπτώματα παρακμής, ενισχύεται αμέσως για να μην υπάρξουν μεγάλες διαρροές προς τα αριστερά και κλονιστεί το δικομματικό σύστημα.

Το λίφτινγκ με την εσπευσμένη ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του, συγκράτησε όσο γινόταν τις μετακινήσεις προς τα αριστερά και ταυτόχρονα αιφνιδίασε τη Δεξιά, εισβάλοντας στο έδαφός της με την τοποθέτηση του κ. Μάνου και του κ. Ανδριανόπουλου στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Στην ουσία η αρχηγία του Γιώργου Παπανδρέου, ξαναεπέβαλε δυναμικά το πλαίσιο του δικομματισμού, ένα γήπεδο που ευνοεί το παιχνίδι του ΠΑΣΟΚ, όπως έχει δείξει η εκλογική εμπειρία των τελευταίων χρόνων.

Μέσα στο γήπεδο του δικομματισμού το ΠΑΣΟΚ στριμώχνει τη ΝΔ στην περιοχή της και μετατρέπει την Αριστερά σε εφεδρεία του πάγκου για να τη χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν. Γνωρίζει ότι μπορεί να παίξει με άνεση το παιχνίδι του, γιατί αντλεί ψήφους και από τα δεξιά (αναποφάσιστους μετριοπαθείς κεντροδεξιούς ψηφοφόρους) και από τα αριστερά του. Ιδιαίτερα οι ψηφοφόροι της Αριστεράς έχουν διαχρονικά στηρίξει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και «αναγκάζονται» συχνά να το στηρίζουν, λόγω του αντιδεξιού σύνδρομου.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Συνασπισμός εμφανίζεται στα γκάλοπ να παλεύει για την είσοδό του στη Βουλή κοντά στο όριο του 3%, αφού είναι το κόμμα με τα λιγότερο καλά φυλαγμένα ιδεολογικά σύνορα, το οποίο είναι και πιο εύκολο να λεηλατηθεί και να χρησιμοποιηθεί ως εφεδρεία στον αγώνα εναντίον του «Δεξιού μπαμπούλα».

Με όλο αυτό το ανανεωμένο σκηνικό του δικομματισμού, η επόμενη Βουλή κινδυνεύει να λειτουργήσει με τρία κόμματα , όπως είχε γίνει τη δεκαετία του ’80 (το 1981 ήταν τρία και το 1985 τέσσερα αλλά με το ΚΚΕεσ. να έχει μόλις μία έδρα), κάτι που στη συνέχεια οδήγησε στην αλαζονεία, στην παρακμή, στο «σκάνδαλο Κοσκωτά», το Ειδικό Δικαστήριο κ.λπ.

Σήμερα, οι ψηφοφόροι έχουν μια μεγάλη ευκαιρία να ψηφίσουν χωρίς φόβο γιατί το 2005, η εκλογή για πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποτελεί δεικλίδα ασφαλείας ότι ο νικητής της 7ης Μαρτίου, όποιος κι αν είναι, δεν θα μπορέσει να φερθεί αλαζονικά, αφού σε ένα χρόνο είναι πολύ πιθανόν να ξαναψηφίσουμε και να ακυρώσουμε τη νίκη του.

Στην ουσία, η ψήφος της 7ης Μαρτίου έχει χαρακτηριστικά της «χαλαρής ψήφου» και αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτούν οι προοδευτικοί ψηφοφόροι για να απεγκλωβιστούν από τα εκβιαστικά διλήματα που εκτρέφουν το τέρας του δικομματισμού και ακυρώνουν την προοδευτική πορεία της χώρας.

Με τους δύο «μονομάχους» πάνω από 85%, δεν είναι δυνατόν να γίνουν οι αναγκαίες τομές που θα απελευθερώσουν εγκλωβισμένες δημιουργικές δυνάμεις και θα ενισχύσουν την πορεία για ένα καλύτερο αύριο.

Η ψήφος κατά του δικομματισμού είναι χρέος του κάθε πολίτη που αντιστέκεται στην παρακμή και δεν αποδέχεται να τον αντιμετωπίζουν ως ιθαγενή…

Ο γαμπρός του πρώην υφυπουργού Ανάπτυξης, Χρήστου Θεοδώρου, δεν είναι ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος συγγενής που διορίστηκε με το «έτσι θέλω» του συγγενή του, προφανώς ως έμπιστος συνεργάτης, ο οποίος στο τέλος βρέθηκε εκτεθειμένος και κατηγορείται για ατασθαλίες σε βάρος του Δημοσίου.
Ο διορισμός στενών συγγενών από τους υπουργούς μιας κυβέρνησης σε νευραλγικές θέσεις του Δημοσίου, ενέχει πάντοτε το ρίσκο της διαφθοράς.
Γι' αυτό πολύ δύσκολα θα μπορούσε να στοιχηματίσει κάποιος υπέρ ενός τέτοιου διορισμού, αν ήθελε να εγγυηθεί μια χρηστή δημόσια διαχείριση.
Η ιστορία, εξάλλου, έχει επανειλημμένα επιβεβαιώσει την άμεση σχέση της οικογενειοκρατίας με τη διαφθορά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Στις λίγες περιπτώσεις της νεοελληνικής πολιτικής ιστορίας που υπουργοί οδηγήθηκαν στο Ειδικό Δικαστήριο για ποινικές ευθύνες και καταδικάστηκαν βλέπουμε ότι η διαφθορά επετεύχθη με τη συνέργεια συγγενών (ο υπουργός Βύρων Καραπαναγιώτης για απάτη σε έργα οδοποιϊας με τον γαμπρό του και τον αδελφό του, ο υπουργός Πάνος Χατζηπάνος για κομπίνα σε διακίνηση πετρελαίου με τον γαμπρό του τη δεκαετία του '50, ενώ τελευταία και ο γαμπρός του δημάρχου Θεσσαλονίκης Ντίνου Κοσμόπουλου, Νίκος Σαμαλής, αντιδήμαρχος οδοποιϊας, κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση σε βαθμό κακουργήματος για την Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα).
Φαίνεται κάπως περίεργο, αλλά στο κόλπο της διαφθοράς οι γαμπροί έχουν την τιμητική τους!
Την άμεση σχέση διαφθοράς και οικογενειοκρατίας σε πανευρωπαϊκό πλέον επίπεδο, επιβεβαίωσε και το πόρισμα της ανεξάρτητης Επιτροπής των "πέντε σοφών" που διερεύνησε τα σκάνδαλα της Κομισιόν και οδήγησε στην -για πρώτη φορά στα χρονικά - συνολική παραίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Μάρτιο του 1999.
Για τον πορτογάλο επίτροπο Πινιέιρο π.χ. η επιτροπή των "πέντε σοφών" "έκρινε ότι η διαδικασία με την οποία ο γαμπρός του (πάλι γαμπρός κι εδώ!) προσλήφθηκε ήταν σύμφωνη με τους κανόνες και το Κοινοτικό Δίκαιο. "Αλλά παραμένει η πεποίθηση στην Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων ότι ένας επίτροπος δεν πρέπει να προσλαμβάνει στη διεύθυνσή του τους κοντινούς συγγενείς του" (εφ. "Τα Νέα" 16/3/1999). Γιατί άραγε οι "πέντε σοφοί" δεν εγκρίνουν ακόμη και το νομότυπο διορισμό των συγγενών σε διευθύνσεις που διοικούν οι συγγενείς τους; Ο νοών νοείτο...
Περιττό να πούμε ότι στα συμπεράσματα της ανεξάρτητης Επιτροπής των "πέντε σοφών", είχε καταλήξει και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν ξέσπασε το προαναφερθέν σκάνδαλο του υπουργού του Βύρωνα Καραπαναγιώτη, αλλά απ’ ότι φαίνεται έμειναν συμπεράσματα.
Εν κατακλείδι, όσο ένα κράτος δεν ενδυναμώνει τους διοικητικούς του θεσμούς και τους αφήνει στο έλεος των αξιωματούχων του, τόσο θα επιτρέπει στους συγγενείς και στους «κολλητούς», οι οποίοι είναι τα υποκατάστατα των συγγενών αλλά εξίσου επικίνδυνοι (ενίοτε και χειρότεροι), να δρουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Και βέβαια, όσο μία κυβέρνηση δεν παίρνει συγκεκριμένα μέτρα για να εξαλειφθούν τέτοια φαινόμενα, τόσο θα εκτίθεται στα μάτια του δημοκρατικού πολίτη, ανεξάρτητα από το ιδεολογικό ένδυμα που υποδύεται.

ΥΓ) Σε λίγες ημέρες αναμένεται η έκδοση πορίσματος για το γαμπρό του πρώην υφυπουργού Ανάπτυξης Χρήστου Θεοδώρου, ο οποίος διετέλεσε διορισμένος σύμβουλός του και έχει καταγγελθεί για χρηματισμό.
Η έρευνα διεξάγεται από την Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας η οποία διαπίστωσε, όπως έγινε γνωστό, μεγάλα χρηματικά ποσά στους τραπεζικούς λογαριασμούς του καταγγελλόμενου τα οποία δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματά του. Πρόκειται για μια ιστορία όπως κάποιες άλλες παρόμοιες παλιές ιστορίες που επαναλαμβάνεται. Η Ιστορία διδάσκει ότι ορισμένοι δεν διδάσκονται τίποτα απ’ αυτήν.
Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, ο υφυπουργός Ανάπτυξης εκτός από το γαμπρό του είχε διορίσει στο υπουργείο και την αδελφή του και ότι αποφάσισε να μην είναι υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές.

Η διασημότερη μπάντα της Νέας Ορλεάνης, η Preservation Hall Jazz Band, και η μεγάλη κυρία της κλασσικής jazz,
η Abbey Lincoln, θα βρεθούν στις 21, 22, 23 και 24 Ιανουαρίου στην Αθήνα, για ένα μοναδικό jazz τετραήμερο στο Big Top Theatre, Κηφισού και Π. Ράλλη δίπλα στο Allou Fan Park (τηλ. 210-4906300).


Με πρωταγωνιστή την τρομπέτα, η διασημότερη παραδοσιακή μπάντα της Νέας Ορλεάνης, που έχει στο ενεργητικό της περισσότερες από 5000 συναυλίες, αφήνει το ναό της jazz στη Νέα Ορλεάνη και έρχεται στο Big Top Theatre στις 21 και 22 Ιανουαρίου για να μας χαρίσει αυθεντικό jazz feel, με γνώριμες μελωδίες από μουσικούς που γνωρίζουν καλά τα μονοπάτια της γνήσιας jazz.

Οι όμορφες στιγμές συνεχίζονται με την μεγάλη κυρία της κλασσικής jazz, την Abbey Lincoln μαζί με το jazz τρίο της, στις 23 και 24 Ιανουαρίου στο Big Top Theatre. Με μια φωνή γεμάτη ωριμότητα, η Abbey Lincoln δικαιώνει τις μεγάλες συνεργασίες της με σημαντικούς μουσικούς της jazz μουσικής.