- Κατηγορία: Επικαιρότητα
- Γράφτηκε από τον/την Δ.Τ.
Οι αυτο-απαξιωμένοι Έλληνες πολιτικοί
Αφού είναι διατεθειμένοι να κάνουν κάθε είδους "συναλλαγές" και να δεχτούν κάθε είδους προσβολές (συχνά βάναυσες και εντός του κομματικού τους χώρου), με βασικό σκοπό να σώσουν την περίφημη "καρέκλα" τους, είναι επόμενο να μη χαίρουν εκτιμήσεως, όπως έλεγαν τον παλιό καλό καιρό.
Αυτοί που τόλμησαν κατά καιρούς να σηκώσουν το ανάστημά τους, ήταν η εξαίρεση του κανόνα και τιμωρήθηκαν με γρήγορη αποπομπή και περιθωριοποίηση, ακόμη και αν είχαν δίκιο.
Διότι, στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, όπως λένε κομπάζοντας κάποιοι προγονολάτρες, δεν μετράει το ποιος έχει δίκιο και δικαιώματα, αλλά το ποιος έχει τη δύναμη να επιβάλλει το δίκιο του κι ας είναι σε βάρος ακόμη και των κεκτημένων δικαιωμάτων των άλλων.
Εδώ, π.χ. κυβερνάνε οι Τράπεζες και όλοι το έχουν καταλάβει, αφού η κυβέρνηση δεν μπορεί να τις υποχρεώσει να σεβαστούν τις αποφάσεις ανώτατων δικαστηρίων (καταχρηστικοί όροι, παράνομα πρόστιμα, πανωτόκια κ.λπ.)
Αφού λοιπόν η κυβέρνηση δείχνει να "μοιράζεται" την κυβερνητική εντολή που της έδωσε ο λαός με τους τραπεζίτες, δεν είναι καθόλου δικαιολογημένη η απορία ορισμένων για την εν γένει συμπεριφορά του κ. Βγενόπουλου ο οποίος όπως έδειξε με την ομιλία του στη Βουλή είναι "ξεκάθαρος" και απελευθερωμένος από κάθε είδους μισόλογα. Η εταιρεία μου ήταν η μόνη που κέρδισε από την πώληση των μετοχών του ΟΤΕ, είπε ξεκάθαρα ο κ. Βγενόπουλος και κανένας άλλος. ¶ρα, το ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε.
Καθαρά και ξάστερα...
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πάμπολλα παραδείγματα αποφάσεων και συμπεριφορών που απαξιώνουν τους Έλληνες πολιτικούς. Παραδείγματα αυτο-απαξίωσης.
Θα κλείσουμε με μία παρέμβαση στην εφημερίδα "Εθνος" του γνωστού βουλευτή και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Αλέκου Παπαδόπουλου, γιατί είναι μία φωνή "από τα μέσα" και έχει το ιδιαίτερο βάρος της.
ΑΛ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
"Ανησυχητική η απαξίωση των πολιτικών
Στη χώρα ενσκήπτουν εσχάτως πολλοί μη παραδοσιακοί επιχειρηματίες με σημαντικά κεφάλαια από το εξωτερικό, είτε ως κεφαλαιούχοι, είτε ως διαχειριστές. Οι επενδύσεις τους είναι στον χώρο των υπηρεσιών και όλα αυτά τα θεωρώ καλοδεχούμενα. Δεν έχω αντίρρηση ακόμη και στο γεγονός ότι πολλοί από αυτούς προσπαθούν να αποκτήσουν και δύναμη πολιτικοκοινωνικής ισχύος. Θεωρώ όμως ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς συμπεριφέρονται με απαξιωτικό τρόπο απέναντι στην πολιτική ελίτ. Φταίνε όμως εκείνοι, που εκφράζονται με αμετροέπεια και κυνισμό; Πέρα από ζητήματα προσωπικής αγωγής, με πολιτικό κριτήριο, η ευθύνη βαραίνει κυρίως εμάς που ανεχόμαστε με ταπεινωτικό τρόπο «πλέγματα ανωτερότητας» και συναγελαζόμαστε μαζί τους με ψοφοδεή μερικές φορές τρόπο. Οταν στον δημόσιο λόγο εμφανιζόμαστε, σε αρκετές περιπτώσεις, τεχνοκρατικά ανεπαρκείς και με ασάφειες στις αντιλήψεις μας. Στο χέρι μας είναι να προκαλούμε σεβασμό και με αυτόν να αντιμετωπίζουμε την οίησή τους".
Αυτοί που τόλμησαν κατά καιρούς να σηκώσουν το ανάστημά τους, ήταν η εξαίρεση του κανόνα και τιμωρήθηκαν με γρήγορη αποπομπή και περιθωριοποίηση, ακόμη και αν είχαν δίκιο.
Διότι, στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, όπως λένε κομπάζοντας κάποιοι προγονολάτρες, δεν μετράει το ποιος έχει δίκιο και δικαιώματα, αλλά το ποιος έχει τη δύναμη να επιβάλλει το δίκιο του κι ας είναι σε βάρος ακόμη και των κεκτημένων δικαιωμάτων των άλλων.
Εδώ, π.χ. κυβερνάνε οι Τράπεζες και όλοι το έχουν καταλάβει, αφού η κυβέρνηση δεν μπορεί να τις υποχρεώσει να σεβαστούν τις αποφάσεις ανώτατων δικαστηρίων (καταχρηστικοί όροι, παράνομα πρόστιμα, πανωτόκια κ.λπ.)
Αφού λοιπόν η κυβέρνηση δείχνει να "μοιράζεται" την κυβερνητική εντολή που της έδωσε ο λαός με τους τραπεζίτες, δεν είναι καθόλου δικαιολογημένη η απορία ορισμένων για την εν γένει συμπεριφορά του κ. Βγενόπουλου ο οποίος όπως έδειξε με την ομιλία του στη Βουλή είναι "ξεκάθαρος" και απελευθερωμένος από κάθε είδους μισόλογα. Η εταιρεία μου ήταν η μόνη που κέρδισε από την πώληση των μετοχών του ΟΤΕ, είπε ξεκάθαρα ο κ. Βγενόπουλος και κανένας άλλος. ¶ρα, το ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε.
Καθαρά και ξάστερα...
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πάμπολλα παραδείγματα αποφάσεων και συμπεριφορών που απαξιώνουν τους Έλληνες πολιτικούς. Παραδείγματα αυτο-απαξίωσης.
Θα κλείσουμε με μία παρέμβαση στην εφημερίδα "Εθνος" του γνωστού βουλευτή και πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Αλέκου Παπαδόπουλου, γιατί είναι μία φωνή "από τα μέσα" και έχει το ιδιαίτερο βάρος της.
ΑΛ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
"Ανησυχητική η απαξίωση των πολιτικών
Στη χώρα ενσκήπτουν εσχάτως πολλοί μη παραδοσιακοί επιχειρηματίες με σημαντικά κεφάλαια από το εξωτερικό, είτε ως κεφαλαιούχοι, είτε ως διαχειριστές. Οι επενδύσεις τους είναι στον χώρο των υπηρεσιών και όλα αυτά τα θεωρώ καλοδεχούμενα. Δεν έχω αντίρρηση ακόμη και στο γεγονός ότι πολλοί από αυτούς προσπαθούν να αποκτήσουν και δύναμη πολιτικοκοινωνικής ισχύος. Θεωρώ όμως ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς συμπεριφέρονται με απαξιωτικό τρόπο απέναντι στην πολιτική ελίτ. Φταίνε όμως εκείνοι, που εκφράζονται με αμετροέπεια και κυνισμό; Πέρα από ζητήματα προσωπικής αγωγής, με πολιτικό κριτήριο, η ευθύνη βαραίνει κυρίως εμάς που ανεχόμαστε με ταπεινωτικό τρόπο «πλέγματα ανωτερότητας» και συναγελαζόμαστε μαζί τους με ψοφοδεή μερικές φορές τρόπο. Οταν στον δημόσιο λόγο εμφανιζόμαστε, σε αρκετές περιπτώσεις, τεχνοκρατικά ανεπαρκείς και με ασάφειες στις αντιλήψεις μας. Στο χέρι μας είναι να προκαλούμε σεβασμό και με αυτόν να αντιμετωπίζουμε την οίησή τους".