- Κατηγορία: Επικαιρότητα
- Γράφτηκε από τον/την Δ.Τ.
Τα "κομματόσκυλα" της διαφθοράς
Συμπεριφέρονται σκανδαλωδώς, με απύθμενο θράσος, αφού βρίσκονται στο απυρόβλητο υπό την προστασία της κομματικής ομπρέλας, παρακάμπτουν τους συμπολίτες τους με ταχυδακτυλουργική άνεση σε κάθε είδους «αναμέτρηση» επειδή είναι παιδιά του «κομματικού σωλήνα» και έχουν για σημαία τους το γνωστό απόφθεγμα του τυχοδιωκτικού αμοραλισμού : «άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις». Είναι τα γνωστά «κομματόσκυλα», τα πρότυπα της γρήγορης ανέλιξης και της διαφθοράς.
Ατομα ισοπεδωμένα που έχουν αποδεχθεί την κατάπτωση των αξιών και την έχουν ανταλλάξει με το εύκολο χρήμα, κομματικά στελέχη που έχουν αποενοχοποιήσει την κάθε είδους συναλλαγή, αφού ως παρατρεχάμενοι της καθεστωτικής εξουσίας γαλουχήθηκαν με τη φθορά και τη διαφθορά του αντιπάλου, η οποία τελικά διέφθειρε ολόκληρη την κοινωνία.
Πρώτοι στις «αρπαχτές» από αναθέσεις δημοσίων έργων, πρώτοι στους σικέ διαγωνισμούς που διοργανώνουν τα κομματικά επιτελεία για λογαριασμό του κράτους, πρώτοι στους διορισμούς στον κρατικό μηχανισμό με τις ευλογίες του κόμματος ακόμη και όταν υπολείπονται εμφανώς σε προσόντα σε σχέση με άλλους έντιμους συμπολίτες τους.
Τα κομματόσκυλα, είναι οι κατ εξοχήν διεφθαρμένοι της ελληνικής κοινωνίας.
Συνήθως, μέτριοι χωρίς κανένα ιδιαίτερο προσόν που αναπληρώνουν τη μειονεξία τους με την αυθαίρετη, συχνά παράτυπη και παράνομη, ισχύ που τους παρέχουν απλόχερα οι καθεστωτικές ηγεσίες στις οποίες κάνουν τις παραδουλεύτρες.
Το αστείο είναι ότι, οι ηγεσίες του καθεστωτικών κομμάτων οι οποίες εκτρέφουν, στηρίζουν και επιβραβεύουν τα διεφθαρμένα «κομματόσκυλα», όταν αποκαλύπτεται ο βρώμικος ρόλος τους, κάνουν τις ανήξερες και κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.
Δικαιολογούνται με το σκεπτικό ότι δεν μπορεί κανείς να προβλέψει το μέλλον ενός ανθρώπου και ότι δεν είναι υπεύθυνες για τις πράξεις κανενός, ακόμη και αν πρόκειται για παιδί του «κομματικού σωλήνα».
Κι όμως, ακόμη και ένας ηλίθιος θα μπορούσε να προβλέψει την πορεία ενός ατόμου το οποίο με πρόσχημα την «προσφορά» στο κόμμα και στην κοινωνία επιδιώκει το προσωπικό όφελος, Ο χαρακτήρας ενός ατόμου που συμπεριφέρεται αντιδεοντολογικά, παράτυπα και πολύ συχνά παράνομα για το «καλό» του κόμματος, από το οποίο απολαμβάνει μιαν ιδιότυπη ασυλία, δεν αποτελεί μυστήριο.
Εκφράζει, την έκπτωση των κομμάτων - που χρησιμοποιούν τέτοια άτομα - στη διαφθορά, με σκοπό τα εύκολα και γρήγορα εκλογικά οφέλη.
Τα κόμματα που εκτρέφουν τέτοια «μπουμπούκια» έχουν τεράστια πολιτική ευθύνη και δεν μπορούν να την αποποιούνται, όταν αποκαλύπτονται οι «βρωμιές» των «χαϊδεμένων» τους.
ΥΓ) Προ ημερών ξέσπασε το μεγάλο σκάνδαλο των «κουμπάρων» με πρωταγωνιστές στελέχη της ΝΔ που προσπάθησαν να αποσπάσουν μεγάλα χρηματικά ποσά από την εταιρεία γάλακτος ΜΕΒΓΑΛ για να την «γλιτώσουν» από πρόστιμο πολλών εκατομμυρίων ευρώ που θα προέκυπτε σε βάρος της από απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Το ότι ο προφυλακισμένος εκτελωνιστής του «καρτέλ των κουμπάρων», Πανάγος Αναγνωστόπουλος, που διεκδικούσε με εκβιασμούς μίζες εκατομμυρίων ευρώ, ήταν «παραδουλεύτρα» στο πολιτικό γραφείο του πρωθυπουργού και είχε προσφέρει προφανώς πολλά στο κόμμα της ΝΔ, δεν αποτελεί έκπληξη.
Τέτοιοι, υπάρχουν πολλοί και θα συνεχίσουν να υπάρχουν στα «κόμματα εξουσίας» όσο το πολιτικό μας σύστημα δεν τολμάει να απαλλαγεί από την παλαιοκομματική νοοτροπία της διαφθοράς και της συναλλαγής. Όσο οι κανόνες του παιχνιδιού και του ανταγωνισμού θα είναι ο φερετζές των κάθε λογής «νταβατζήδων» που ονομάζονται διακριτικά επιχειρηματίες, επενδυτές κ.λπ. και όσο εν γνώσει των κυβερνητικών ηγεσιών, αυτοί οι «νταβατζήδες», θα κατευθύνουν την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία μειδιώντας ειρωνικά από το σκοτεινό πολιτικό παρασκήνιο.
ΥΓ2) Το ότι οι διεφθαρμένοι ήταν κουμπάροι και συγγενείς της πολιτικής καθεστωτικής ηγεσίας δεν αποτελεί, επίσης, καμία έκπληξη. Οι οικογενειοκρατία είναι συνδεδεμένη με τη διαφθορά αφού ο δεσμός αίματος αποτελεί εγγύηση εμπιστοσύνης. (Βλπ. και σχετικά άρθρα μας: 16/12/03: Η οικογενειοκρατία κερκόπορτα της διαφθοράς, 23/10/05 « Διαφθορά, η "γυναίκα" της διπλανής μας πόρτας...», 22/04/03: Η χαμένη τιμή των πολιτικών, 06/11/02: Αλαζονεία και διαφθορά, 07/10/02: Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας, 02/07/02: ΗΠΑ: η λοκομοτίβα της διαφθοράς.
Ατομα ισοπεδωμένα που έχουν αποδεχθεί την κατάπτωση των αξιών και την έχουν ανταλλάξει με το εύκολο χρήμα, κομματικά στελέχη που έχουν αποενοχοποιήσει την κάθε είδους συναλλαγή, αφού ως παρατρεχάμενοι της καθεστωτικής εξουσίας γαλουχήθηκαν με τη φθορά και τη διαφθορά του αντιπάλου, η οποία τελικά διέφθειρε ολόκληρη την κοινωνία.
Πρώτοι στις «αρπαχτές» από αναθέσεις δημοσίων έργων, πρώτοι στους σικέ διαγωνισμούς που διοργανώνουν τα κομματικά επιτελεία για λογαριασμό του κράτους, πρώτοι στους διορισμούς στον κρατικό μηχανισμό με τις ευλογίες του κόμματος ακόμη και όταν υπολείπονται εμφανώς σε προσόντα σε σχέση με άλλους έντιμους συμπολίτες τους.
Τα κομματόσκυλα, είναι οι κατ εξοχήν διεφθαρμένοι της ελληνικής κοινωνίας.
Συνήθως, μέτριοι χωρίς κανένα ιδιαίτερο προσόν που αναπληρώνουν τη μειονεξία τους με την αυθαίρετη, συχνά παράτυπη και παράνομη, ισχύ που τους παρέχουν απλόχερα οι καθεστωτικές ηγεσίες στις οποίες κάνουν τις παραδουλεύτρες.
Το αστείο είναι ότι, οι ηγεσίες του καθεστωτικών κομμάτων οι οποίες εκτρέφουν, στηρίζουν και επιβραβεύουν τα διεφθαρμένα «κομματόσκυλα», όταν αποκαλύπτεται ο βρώμικος ρόλος τους, κάνουν τις ανήξερες και κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.
Δικαιολογούνται με το σκεπτικό ότι δεν μπορεί κανείς να προβλέψει το μέλλον ενός ανθρώπου και ότι δεν είναι υπεύθυνες για τις πράξεις κανενός, ακόμη και αν πρόκειται για παιδί του «κομματικού σωλήνα».
Κι όμως, ακόμη και ένας ηλίθιος θα μπορούσε να προβλέψει την πορεία ενός ατόμου το οποίο με πρόσχημα την «προσφορά» στο κόμμα και στην κοινωνία επιδιώκει το προσωπικό όφελος, Ο χαρακτήρας ενός ατόμου που συμπεριφέρεται αντιδεοντολογικά, παράτυπα και πολύ συχνά παράνομα για το «καλό» του κόμματος, από το οποίο απολαμβάνει μιαν ιδιότυπη ασυλία, δεν αποτελεί μυστήριο.
Εκφράζει, την έκπτωση των κομμάτων - που χρησιμοποιούν τέτοια άτομα - στη διαφθορά, με σκοπό τα εύκολα και γρήγορα εκλογικά οφέλη.
Τα κόμματα που εκτρέφουν τέτοια «μπουμπούκια» έχουν τεράστια πολιτική ευθύνη και δεν μπορούν να την αποποιούνται, όταν αποκαλύπτονται οι «βρωμιές» των «χαϊδεμένων» τους.
ΥΓ) Προ ημερών ξέσπασε το μεγάλο σκάνδαλο των «κουμπάρων» με πρωταγωνιστές στελέχη της ΝΔ που προσπάθησαν να αποσπάσουν μεγάλα χρηματικά ποσά από την εταιρεία γάλακτος ΜΕΒΓΑΛ για να την «γλιτώσουν» από πρόστιμο πολλών εκατομμυρίων ευρώ που θα προέκυπτε σε βάρος της από απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Το ότι ο προφυλακισμένος εκτελωνιστής του «καρτέλ των κουμπάρων», Πανάγος Αναγνωστόπουλος, που διεκδικούσε με εκβιασμούς μίζες εκατομμυρίων ευρώ, ήταν «παραδουλεύτρα» στο πολιτικό γραφείο του πρωθυπουργού και είχε προσφέρει προφανώς πολλά στο κόμμα της ΝΔ, δεν αποτελεί έκπληξη.
Τέτοιοι, υπάρχουν πολλοί και θα συνεχίσουν να υπάρχουν στα «κόμματα εξουσίας» όσο το πολιτικό μας σύστημα δεν τολμάει να απαλλαγεί από την παλαιοκομματική νοοτροπία της διαφθοράς και της συναλλαγής. Όσο οι κανόνες του παιχνιδιού και του ανταγωνισμού θα είναι ο φερετζές των κάθε λογής «νταβατζήδων» που ονομάζονται διακριτικά επιχειρηματίες, επενδυτές κ.λπ. και όσο εν γνώσει των κυβερνητικών ηγεσιών, αυτοί οι «νταβατζήδες», θα κατευθύνουν την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία μειδιώντας ειρωνικά από το σκοτεινό πολιτικό παρασκήνιο.
ΥΓ2) Το ότι οι διεφθαρμένοι ήταν κουμπάροι και συγγενείς της πολιτικής καθεστωτικής ηγεσίας δεν αποτελεί, επίσης, καμία έκπληξη. Οι οικογενειοκρατία είναι συνδεδεμένη με τη διαφθορά αφού ο δεσμός αίματος αποτελεί εγγύηση εμπιστοσύνης. (Βλπ. και σχετικά άρθρα μας: 16/12/03: Η οικογενειοκρατία κερκόπορτα της διαφθοράς, 23/10/05 « Διαφθορά, η "γυναίκα" της διπλανής μας πόρτας...», 22/04/03: Η χαμένη τιμή των πολιτικών, 06/11/02: Αλαζονεία και διαφθορά, 07/10/02: Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας, 02/07/02: ΗΠΑ: η λοκομοτίβα της διαφθοράς.