Ή άνθρωπος ή βασιλιάς

Το Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επεδίκασε στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο αποζημίωση 4,6 δισ δραχμές, για την απαλλοτρίωση της αμφιλεγόμενης περιουσίας του.
Το ποσό είναι πολύ μικρό συγκριτικά με την αγοραία αλλά και την αντικειμενική αξία της "περιουσίας", η οποία περιλαμβάνει πολλές χιλιάδες στρέμματα γης, και αυτό γιατί το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι ο Κωνσταντίνος είναι "λίγο θνητός" και περισσότερο γαλαζοαίματος και ότι αυτή η "περιουσία" οφείλεται περισσότερο στην τέως ιδιότητά του και όχι στον ιδρώτα του.
Πριν απο δυο χρόνια, με τίτλο "Ανθρωποι και βασιλιάδες" είχαμε σχολιάσει τη διένεξη, του τελευταίου εστεμμένου εν Ελλάδι απογόνου της δυναστείας των Γκλίξμπουργκ, με το ελληνικό δημόσιο. Βρίσκουμε ενδιαφέρον το σχόλιο και γι' αυτό σας το υπενθυμίζουμε:

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ
Είναι άνθρωποι οι βασιλιάδες; Πόσο άνθρωπος μπορεί να είναι κάποιος που a priori έχει θέσει εαυτόν υπεράνω ανθρώπων; Κάποιος που ακόμη και τον Θεό μπορεί να προσαρμόσει στα μέτρα του για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του; Κάποιος "ελέω Θεού και ανθρώπων;" Σε αυτά τα ερωτήματα θα έπρεπε να απαντήσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πριν από την εκδίκαση της προσφυγής του κυρίου τέως, Κωνσταντίνου Γκλίξμπουργκ ή όπως αλλιώς επιθυμεί να λέγεται ο έκπτωτος μονάρχης. Τι σχέση μπορεί να έχουν τα δικαιώματα των ανθρώπων, οι οποίοι ακριβώς για να ξεχωρίζουν αποκαλούνται "κοινοί θνητοί", με τα δικαιώματα των "γαλαζοαίματων"; Κανονικά το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα έπρεπε να δηλώσει αναρμόδιο και να απορρίψει την προσφυγή του κυρίου "όπως κι αν τον λένε". Τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν κατοχυρωθεί με θυσίες και αίμα ενώ τα "γαλαζοαίματα" με το έτσι θέλω.
Όμως, με το "έτσι θέλω" δεν υπάρχει δικαίωμα. Το δικαίωμα κατοχυρώνεται με κοινή συναίνεση και αποδοχή.
Ο κύριος "όπως κι αν τον λένε" θα έπρεπε να προσφύγει εναντίον του ελληνικού λαού στο "Δικαστήριο των Γαλαζοαίματων Δικαιωμάτων", αλλά τέτοιο δικαστήριο δεν τόλμησε ποτέ να υπάρξει στην ιστορία...

Σημ.: με το δημοψήφισμα του 1974, ο ελληνικός λαός έδωσε την ευκαιρία στον μονάρχη Κωνσταντίνο ΙΙ, να αποδεχτεί το ρόλο του έλληνα πολίτη (να πληρώνει φόρους, να έχει αστυνομική ταυτότητα κ.λπ.) αλλά αυτός ψάχνει ακόμη να βρει ονοματεπώνυμο. Όμως, και μονάρχης και πολίτης ταυτόχρονα δεν γίνεται, απέχουν 600 δισ. παρασάγγες...
Τώρα, γιατί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι η αμφισβητούμενη βασιλική περιουσία ανήκει στους ενάγοντες "ως ιδιώτες" και όχι ως μέλη της βασιλικής οικογένειας, είναι μια άλλη περίεργη ιστορία. Πάντως, με την απόφαση αυτή, ο πρώην μονάρχης καλείται επισήμως, για άλλη μία φορά, να αποδεχτεί ότι είναι έκπτωτος, αν σκοπεύει να πάρει κάποια από τα δισεκατομμύρια που διεκδικεί. Με απλά λόγια, να ξεπουλήσει μια για πάντα, ό,τι απέμεινε από το στέμμα του, το οποίο όταν χρειάστηκε, αντί να το υπερασπιστεί το παζάρευε με τους πραξικοπηματίες.